|
"VAARWEL ELINE" staar er in mijn agenda genoteerd op deze datum, nu reeds drie jaar geleden. Ik ben een bezoek gaan brengen aan haar graf. De grafsteen is een ontwerp van wijlen mijn broer. Hij zou er zo fier zijn op geweest maar heeft de steen amper één maal gezien. Veertein maanden later is hij haar gaan zoeken hierboven. Een ruwe pilaar een een gepolijste steen is verbonden door een solsleutel omdat Eline zo graag piano speelde. Op de grond van de steen is een grote roos gebeiteld.
Ja, zijn hart brak van verdriet. Anderen zeggen dan: ze heeft hem meegesleurd in de dood. Wij weten echter dat ze altijd datzelfde meisje zal blijven, meer als eeen zus dan als een dochter van mijn broer.
|
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
