|
Op een dag zei de wind tegen de zon: “ik ben sterker dan jij.” En hij blies zichzelf op van trots.
“Ik heb geen kracht nodig,” zei de zon. “Vriendelijkheid wint het van sterk zijn.”
“Laten we dat eens uitproberen.
Kijk, daar loopt een meisje op de weg.
Wie haar jas kan uittrekken is de winnaar”.
“Goed, begin jij maar,” zei de zon en verdween achter een wolk. De wind blies en blies…
Hij probeerde de jas van de rug van het meisje te blazen. Ze begon te huiveren van de koude sterke wind en knoopte haar jas goed dicht. De wind werd boos en blies nog harder. Het meisje werd bang en ze trok haar jas nog steviger om haar heen.
De zon kwam achter de wolk vandaan en zag dat het meisje bibberde van de kou. De zon lachte haar vriendelijk toe en gaf haar warmte.
Het meisje maakt haar jas weer los.
Ze werd zo lekker warm van de zonnestralen
dat ze begon te lachen en haar jas uitdeed.
Zo won de zon de wedstrijd…
ZO GING HET OOK IN HET HUWELIJKSLEVEN VAN MIJN OUDERS WELLICHT die ook hun portie leed hebben gekend.
ZIJ ZIJN VANDAAG 62 JAAR GETROUWD !
PROFICIAT EN DANK!
|
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
