met mijn nonkel is het ook zo gegaan, rechtstreeks van het ziekenhuis naar het rusthuis, niet zijn huis meer mogen zien. Dat is heel erg voor die mensen. Alles in één klap weg, alle herinneringen, vertrouwde omgeving, foto's.....hoe zou je het zelf ervaren. Dagelijks aanhoor ik het verdriet van de mensen die van de ene dag op de andere naar een rusthuis moesten gaan wonen. Heel erg Maarten. Ik probeer aan iedereen een luisterend oor te bieden en te troosten zoveel ik kan. Die mensen hebben echt veel verdriet, je ziet ze zo achteruit gaan elke dag. Je hebt je leven lang gewerkt voor een eigen huisje, kinderen groot gebracht, gespaard en dan opeens alles weg. Fijne oude dag met totaal niks meer en sommigen krijgen nog geen bezoek meer van hun eigen kinderen. Sterkte voor jou en je familie, het gaan nog donkere dagen worden Maarten.
30-01-2017 om 00:31
geschreven door Benthe
|