Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Ik had u gisteren beloofd nog even terug te komen op de kruisbeelden in mijn woning, niet dat ik er een verzamelaar zou van zijn. Dat uitwendig teken is uiteindelijk niets meer noch minder dan het weten dat we proberen op Christus te lijken, met hem te lijden, of in zijn kruis hoop te putten. Maar laat me eens rond me heen kijken.Het was wellicht bij één van mijn eerste reizen dat ik het gekende kruis kocht te Assisi, het kruis waar Franciscus zo lang had naar opgekeken. Een ander heel klein kruisje kreeg ik van een vriend-priester die mijn woning kwam inzegenen. Het is eerder een klein kunstwerkje, maar dan wel van bijzondere waarde. Toen ik in Rome op een Wereldcongres was in 1988 kreeg ik van één van de deelnemers wel een heel bijzonder kruisbeeld. De jongen kwam uit El Salvador en was/is zowaar rechtstreekse familie van Mgr. Romero. Het is een kleurrijk kruis op hout geschilderd, geen Christusfiguur deze keer, maar je ziet er witte huisjes met rode daken, een paar koeien in de wei, een blauwe lucht, een boerin die de oogst op haar hoofd torst ... Natuurlijk is ook zijn handschrift op de achterkant wel heel bijzonder, al neem ik dat beeld maar zelden of nooit van de muur. Ik richt er hier en nu wel mijn ogen op als ik zo voor de pc zit. En dan is er nog een laatste kruisbeeld; en 'beeld' mag je wel letterlijk nemen. Het kruis werd door mijn broer enkele jaren terug gevonden op een stort en bij navraag leek het ooit toebehoord te hebben aan een gemeentehuis. Het is een echt lijdende Christusfiguur, die dan nog eens genageld is op een zwaar ijzeren kruis met de stralen rondom zijn hoofd, zoals je dat vroeger veel vond, o.a. op kerkhoven. Het geheel weegt enorm veel, en het corpus op zich zou mooi tegen de muur hebben gehangen zonder het kruis, maar hoe dan ook het geheel kwam in mijn bureau te hangen op een uitspringende schoorsteenwand. Allemaal uiterlijke dingen. Mensen proberen telkens weer op eigen creatieve manier gestalte te geven aan de bron van ons christelijk geloof, maar vergeten we vooral niet ONZE OGEN TE RICHTEN OP JEZUS! O ja, ik voel hier nog een metalen rozenkrans met een bijzondr kruisje uit India.
Reacties op bericht (1)
08-11-2010
k'wens je een fijne nieuwe week lieve vriend
Ami maarten watis dit zeer mooi, draag daar maar veel zorgen voor want dit heb ik nu nog nooit gezien prachtig
08-11-2010 om 14:44
geschreven door Nikki(brigitta)
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
