Ik ben Willy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maatje.
Ik ben een man en woon in Tervuren (België) en mijn beroep is Commissaris van politie op rust.
Ik ben geboren op 08/02/1947 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Zowat van alles van lezen tot crea, van schrijven tot lekker niets doen en genieten van leven..
teveel om in dit kleine vakje te kunnen plaatsen
Over mijzelf
Ik ben Ria, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Miekemuis.
Ik ben een vrouw en woon in Zelzate (Belgie) en mijn beroep is Verzorgen van de animatie in ons dienstencentrum en alle regelingen die daar bij horen..
Ik ben geboren op 19/08/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lekker eten en genieten van het leven en de kleinkinderen. Miekemuis is creatief op vele punten .
zoveel te zeggen dat het vakje dat voorzien is te klein zou zijn
We have a dream
In deze donkere tijden geloven wij meer dan ook in de toekomst van de mens.
Wij kunnen niet geloven dat de mens niet in staat is een betere wereld te scheppen.
Wij kunnen niet geloven dat wij als mens niet méér zijn dan een speelbal van het lot
dat wij niet kunnen werken aan de toekomst.
Wij geloven dat hoe hard de kanonnen ook bulderen, hoeveel bommen er ook ontploffen,
er ooit een stralende morgen komt,
Het leven zal altijd sterker zijn dan de dood, ondanks alles.
Wij geloven dat ooit alle bewoners van de aard drie maal per dag zullenkunnen eten
om hun lichaam te voeden.
Dat ze de opleiding zullen krijgen om hun geest te ontplooien en het recht en de vrijheid om hun hart te tonen.
Wij geloven dat ooitde vrede en de eerbied voor elkaar aanvaard zullen worden als universele wet.
Dat elk mens onder een boom zal zitten vrij van alle angst.
werkje van Miekemuis in maart 2006, Afrikaans koppel op doek
Beeldje Afrikaans koppel, werkje van Miekemuis met Pretex in maart 2006
werkstukje voor pasen 2006 in het crea-atelier van Miekemuis
Boomer is onze 100.000e bezoeker
Miekemuis en haar Maatje
Dank voor je bezoek, kom gerust eens terug en wil je een berichtje nalaten in het gastenboek, dat staat aan de rechterkant hier wat verder naar beneden. Dank je wel
13-12-2005
Cedje
Bloemstukje gemaakt voor de kerst door Cedje voor zijn mama
De Kerstboom is niet meer weg te denken uit onze huiskamers in december. Het is meestal een fijnspar, blauwspar of Servische spar met of zonder kluit of geteeld in een pot. Wie veel geld wil uitgeven, kan ook een edelspar in huis halen. Wij versieren deze boom met elektrische of echte kaarsen, gekleurde ballen, engelenhaar, sterretjes, figuurtjes van hout enz. om het gebrek aan licht buiten door licht binnenshuis te compenseren.
Kerstbomen komen in Nederland niet uit het bos, maar worden speciaal geteeld. Oorspronkelijk is de kerstboom helemaal niet verbonden met de geboorte van Jezus. Hij was er al voordat deze geboren werd. In bijna alle culturen werden bomen op de een of andere manier vereerd. In het oude Egypte stond de palmboom centraal als representatie van Osiris, want deze was een boomgeest. In het oude Rome vereerde men de den als boom van de god Baal-Berith (heer van de den). Later vierde men het feest Saturnalia, ter ere van Saturnus. Men gaf elkaar cadeaus en liet de slaven tijdelijk vrij. Een latere cultus vierde op 26 december Natalis Solis Invicti, de geboorte van de onoverwinnelijke zonnegod. De Romeinse keizer Constantijn I behoorde tot deze cultus, totdat hij in 312 een mystieke ervaring kreeg op het slagveld. Hij zag een kruis en hoorde een stem zeggen:'In dit teken zul je overwinnen.' Hij bekeerde zich tot het christendom en bepaalde dat kerstmis in het Romeinse Rijk op 25 december gevierd diende te worden. Er was dus geen sprake van een zuivere kerstgedachte. De heidense elementen bleven bewaard. Dennen speelden ook een belangrijke rol bij de verering van Astarte, godin in het Assyrische rijk. Bij haar altaren werden dennenbomen geplant. Soms werden hier ook palmbomen voor gebruikt. De voorkeur ging uit naar de spar die met haar piramideachtige vorm naar het rijk der goden wijst. In het oude Babylon versierde men bomen met voorwerpen die zon, maan en sterren symboliseerden. In 354 vierden de christelijke Romeinen voor het eerst kerstmis, en wel op de feestdag van de zonnegod Apollo. Noordelijk van de Alpen vierde men vanaf 21 december het Germaanse Joel-Feest. De kwade geesten werden verjaagd met geschreeuw en vuur. De Kelten hingen o.a. dode vogels in hun offerbomen. In Nederland hing men vroeger sparrenboompjes hoog in de mast van een uitvarend schip, om daarmee aan de hoop uitdrukking te geven dat men met kerst weer thuis hoopte te zijn. In de 5e eeuw dook de spar op als Boom des Levens in mysteriespelen in Duitse kerken. Hij was behangen met appels en ouwel of koekjes. Sinds de Middeleeuwen werd midwinter gevierd met het binnenhalen van takken die men daar tot bloeien bracht (Barbaratakken). Zij zorgden voor bescherming tegen het kwaad en stimuleerden vruchtbaarheid. Later versierde men de huizen met groenblijvende planten , b.v. hulst, dennen, sparren en laurier. In Silesie en Elzas hing men koekjes en fruit in de bomen of versierde deze met kaarsen. De wintertak was in feite de voorloper van onze kerstboom. In 1535 werden in Straatsburg op de markt hulst, bukskransen en taxustakken verkocht. In 1509 verschijnt van de hand van de schilder Lucas Cranach de Oudere een kopergravure met een versierde dennenboom. De stralende kerstboom is symbool voor het opnieuw ontwaken van de natuur. Eén van de eerste beschrijvingen van een versierde, geurende en glanzende kerstboom vinden we bij 'Die Leiden des jungen Werther' von Goethe (1774).Op een schilderij uit 1601 zien we St.Christophorus bij een boom vol eet-en drinkwaren, waar het Kerstkind naar grijpt. In 1605 wordt uit Straatsburg bericht dat er in een huiskamer een dennenboom opgericht en met veelkleurig geknipt papier, appelen en klatergoud behangen was. In Zweden kende men reeds de lichtboom, een houten geraamte dat een boom voorstelde. Op zijn takken werden kaarsen geplaatst. Van hieruit ontstond de driearmige kandelaar die in Zweden overal wordt ontstoken. In 1841 liet de Engelse Prins Albert, echtgenoot van Koningin Victoria, een grote dennenboom naar Duits voorbeeld optuigen. Dit was het begin van een nieuw kerstritueel, eerst voor de adel, later ook voor gewone burgers. In de 19e eeuw protesteerde het Vaticaan tegen de invoering van dit 'heidens' gebruik. In 1866 werd de eerste gietijzeren kerstboomstandaard gepatenteerd. In 1882 wordt vermeld dat men in USA een kerstboom elektrisch verlicht heeft. In 1891 wordt de eerste kerstboom voor het Witte Huis opgesteld. Vanaf 1900 vinden we overal, bij de gezinnen en in openbare gebouwen, versierde en verlichte kerstbomen. Het heidense symbool wordt nu gecombineerd met de christelijke kerststal.
Symboliek
De altijd groene den symboliseert vruchtbaarheid en onsterflijkheid. Groen is de kleur van hoop, het opnieuw ontwaken van de natuur en de terugkeer van de levens- cyclus.
De groene tak houdt het kwaad op een afstand.
Volgens voorchristelijk geloof hadden kaarsen de functie om overledenen te helpen in midwinternachten de weg naar huis te vinden. Ook werd het overwinnen van de donkerste tijd van het jaar met vuren gevierd. Daarmee wilde men de terugkeer van de zon bezweren. Warmte en licht zijn zinnebeeld van licht en leven en voor alle levensprocessen op aarde noodzakelijk.
Appels zijn symbool voor vruchtbaarheid. In het christendom is de appel ook de vrucht der verzoeking, die aan de Boom der kennis van goed en kwaad groeit. In de Middeleeuwen werden voor sommige kerken. zogenaamde met appels versierde Paradijsbomen (sparren) opgesteld.
Waarschijnlijk hebben kerstboomversieringen zoals lametta en andere glimmende voorwerpen te maken met de kostbare geschenken van de Heilige Drie Koningen.
Zaterdag en zondag niet op het blog, erg was dat, ik kon maar niet inloggen... steeds foutmelding, wat ik ook deed. Blijkbaar toch iets aan de server geweest denk ik... daar ik gisterenavond plots en met dezelfde gegevens er weer in kon... Dus aan alle blogertjes, beetje laat, maar prettig week'end gewenst. Hoop dat het gezellig en knus was met de kindjes en de famillie. groetjes Miekemous
Er zijn zo van die dagen dat ik me wel eens afvraag, waar ik in godsnaam mee bezig ben en waarom ik een paar jaar geleden voor de baan van verzorgende in een rusthuis met dementerende mensenheb gekozen. Ja ieder kind wil wel verpleegster worden, ik heb dus die kinderdroom in werkelijkheid omgezet,en eerlijk vraag me soms af waarom, ... het werk is zwaar, werken op feestdagen -weekend's , steeds moet je er zijn, vroegdienst - avonddienst, nacht,sommige mensen zijn veeleisend, vervelend , pijn hier, pijn daar ..en maar klagen. Vieze pampers op je nuchtere maag,.... ze maken je uit voor hoer of vuile teef,... trekken aan je haar of schort , en als je niet vlug genoeg weg bent kan je soms nog een slag in je gezicht krijgen ook , zoiets kan gebeuren ,na 35 jaar heb je wel het ene en ander meegemaakt, Gordijn dicht nee toch maar open... Water te koud, water te warm Ze brengen hun gewoontjes en karakter mee naar het rusthuis, en zo moet het dan ook gedaan worden, je kan ze het niet kwalijk nemen , sommige weten gewoon niet meer wat ze doen, hun geest is niet meer in staat onze handelingen te volgen, en ze slaan in paniek en gaan in de verdediging, wij zouden het waarschijnlijk ook doen. Ja oudjes zijn niet steeds lief en kunnen behoorlijk agressief uit de hoek komen. Er zijn er natuurlijk andere en gelukkig maar ook, en die zijn best heel lief en vriendelijk, je mag ze niet allemaal over dezelfde kam scheren .. schatjes die met alles wat je doet heel blij en dankbaar zijn ... Daar gaat het niet om maar ..jaer zijn zo van die dagen Maar er zijn ook van die dagen net zoals gisteren en dan weet je het weer waarom je deze job graag doet. We hebben een dame die erg dement is, kan geen zinnig woord meer zeggen..... Woorden vermengen zich in haar mond tot en gebrabbel waar je af en toe eens een woordje kan van verstaan, korte dingen, geen zinnen meer, ja en nee of mooie... Verder gaat het niet meer omdat haar geest vergeten is hoe ze de woorden moeten vormen, ze was bang, angstig, ongerust en verward, haar gebrabbel stond niet stil, geen woord dat je kon begrijpen. Ik nam haar in mijn armen net als een kind, zei dat ik haar begreep, haar zachtjes wiegend, rustig nu, alles is oké. Ze bleef maar brabbelen, ik bleef maar wiegen en praten, zei haar dat het goed was... tot ze rustig was en plots zei ze helder en klaar: "je bent lief... ik hou van jouw .". Ik zei : we houden ook van jouw ....wij allemaal en plots dit ene moment deed me al de rest vergeten en was er weer dat meisje dat zo graag verpleegsterke wilde worden.
Dit is een kerststalletje gemaakt met poppen uit de kringloopwinkel en bewerkt met kleurloze pretex. Is eens iets anders als die klassieke kerststal en is zeker even mooi.
Een vriend deelt mee in vreugde en verdriet. Een vriend helpt stilzwijgend en roddelt niet. Begrip en waarderen, hoef je een vriend niet te leren. Wat ook het leven biedt.... een "echte" vriend verlies je niet. Overgenomen van "Gedichten" en gemaakt door Sandra R.
En dit is het resultaat. Heb ik het niet goed laten doen door mijn vrouwke?? Ik mag er wel niet gaan in spelen heeft ze gezegd, want dan zal ze heel boos worden op mij. Pfff dat vind ik flauw.
nu nog de dierentuin hier en we zijn rond pitou mijn wilde tijger en duivelke doe het al in huis van breken tot lekker lui zijn en mijn eten opeten en dan mijn vijver met vissen waar ik heel trots op ben van de kippen hebben we alleen de eitjes
onze jeffe geboren op 19/05/1991 en overleden op 25/12/02. Ik mis hem nog iedere dag
Mijn tuin waar het heerlijk verblijven is tussen de vogeltjes en het bruisend water van de waterval en de vijver
Ik ben Willy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maatje.
