Ik ben Willy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maatje.
Ik ben een man en woon in Tervuren (België) en mijn beroep is Commissaris van politie op rust.
Ik ben geboren op 08/02/1947 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Zowat van alles van lezen tot crea, van schrijven tot lekker niets doen en genieten van leven..
teveel om in dit kleine vakje te kunnen plaatsen
Over mijzelf
Ik ben Ria, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Miekemuis.
Ik ben een vrouw en woon in Zelzate (Belgie) en mijn beroep is Verzorgen van de animatie in ons dienstencentrum en alle regelingen die daar bij horen..
Ik ben geboren op 19/08/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lekker eten en genieten van het leven en de kleinkinderen. Miekemuis is creatief op vele punten .
zoveel te zeggen dat het vakje dat voorzien is te klein zou zijn
We have a dream
In deze donkere tijden geloven wij meer dan ook in de toekomst van de mens.
Wij kunnen niet geloven dat de mens niet in staat is een betere wereld te scheppen.
Wij kunnen niet geloven dat wij als mens niet méér zijn dan een speelbal van het lot
dat wij niet kunnen werken aan de toekomst.
Wij geloven dat hoe hard de kanonnen ook bulderen, hoeveel bommen er ook ontploffen,
er ooit een stralende morgen komt,
Het leven zal altijd sterker zijn dan de dood, ondanks alles.
Wij geloven dat ooit alle bewoners van de aard drie maal per dag zullenkunnen eten
om hun lichaam te voeden.
Dat ze de opleiding zullen krijgen om hun geest te ontplooien en het recht en de vrijheid om hun hart te tonen.
Wij geloven dat ooitde vrede en de eerbied voor elkaar aanvaard zullen worden als universele wet.
Dat elk mens onder een boom zal zitten vrij van alle angst.
werkje van Miekemuis in maart 2006, Afrikaans koppel op doek
Beeldje Afrikaans koppel, werkje van Miekemuis met Pretex in maart 2006
werkstukje voor pasen 2006 in het crea-atelier van Miekemuis
Boomer is onze 100.000e bezoeker
Miekemuis en haar Maatje
Dank voor je bezoek, kom gerust eens terug en wil je een berichtje nalaten in het gastenboek, dat staat aan de rechterkant hier wat verder naar beneden. Dank je wel
04-04-2006
Veilig vrijen
Nederlanders uit Zuid-Limburg vrijen onveiligst
Dat blijkt uit een grootschalig onderzoek van de Gemeentelijke Gezondheidsdiensten (GGD) Zuid-Limburg.
In Nederland vrijen de Zuid-Limburgers vaker onveilig dan hun landgenoten.
Daardoor neemt het risico op seksueel overdraagbare aandoeningen (soa's) sterker toe dan elders in het land.
Vooral jongeren tussen de 15 en 30 jaar en homoseksuele mannen denken dat het allemaal zo'n vaart niet loopt en vrijen vaker onveilig.
Als gevolg daarvan stijgt het aantal gevallen van soa's in Zuid-Limburg sterker dan in de rest van Nederland, aldus de GGD.
De GGD noemt vooral de toename van het aantal chlamydia-infecties in Zuid-Limburg opvallend. "Dit is nog maar het topje van de ijsberg.
Zeventig procent van de mensen met chlamydia wordt niet onderzocht en derhalve ook niet behandeld", aldus een woordvoerster. Onbehandeld kunnen soa's tot ernstige complicaties leiden zoals onvruchtbaarheid.
Dus trekken we de conclusie: vrij veilig met een Belgische partner
"Verrassend mooi tijdens de chemo" voor kinderen van kankerpatiënten
In het auditorium van het Mariaziekenhuis in Overpelt is het boek Verrassend mooi tijdens de chemo voorgesteld. Initiatiefneemster is Bernadette De Bruyn, godsdienstlerares van het Mater Dei in Overpelt, die zelf met borstkanker te maken kreeg.
Intussen is De Bruyn aan de beterhand en weer volop aan het werk als lerares. Ze heeft het boekje gemaakt voor kinderen, die geconfronteerd worden met het feit dat iemand in het gezin of bij vrienden kanker heeft en chemotherapie moet ondergaan. Het boek is ook bedoeld voor kankerpatiëntjes tot 12 jaar. De kinderen krijgen op een speelse wijze uitgelegd hoe dat in zijn werk gaat.
Twee leerlingen van het Mater Dei waren zo onder de indruk van de moed en de strijdlust van de lerares dat ze vorig jaar tijdens de middagpauze op school het muziekfestival NoonFest organiseerden. Ze haalden zo'n 5.000 euro bijeen om het boek mee te sponsoren. Dankzij de steun van Lionsclub Overpelt en de zaak Papierstad rolden 8.500 boeken van de drukpersen.
Omgeving "Het boekje is gemaakt voor kinderen, die in hun nabije omgeving met kanker geconfronteerd worden en voor kankerpatiëntjes zelf, die bijvoorbeeld met haarverlies kampen en dan nog naar school gaan", aldus De Bruyn.
Het boek wordt verdeeld in alle Limburgse ziekenhuizen, aan de universitaire ziekenhuizen, de Limburgse kinderartsen, de inloophuizen voor kanker, de Vlaams Kankerliga en de Stichting tegen Kanker. "Kinderartsen kunnen het boekje gebruiken om bij kinderen een gesprek op gang te brengen over chemotherapie en haarverlies. Ook bij de sociale dienst van het ziekenhuis is het in goede handen".
Drie kennissen van de vrouw zorgden voor de verhalen, de tekeningen en de lay-out. Stansy Mertens van de sociale dienst van het Mariaziekenhuis: "Een kankerpatiënt krijgt een informatiepakket, maar er zijn ook specifieke vragen, zoals een patiënt, die vertelt dat zijn kleindochter van 5 jaar verdrietig is omdat hij naar het ziekenhuis moet en niet goed weet wat hij moet vertellen". Dit zijn dus dingen die aan ieder van ons kunnen overkomen, en waar we eens mogen over nadenken. Zo een boek kan een grote hulp zijn, om misverstanden en onwetendheid te verhelpen. Een aanrader dus.
Ook in de rusthuizen moeten we mee met de tijd, onze bewoners van de toekomst zullen de senioren van heden zijn en dat zijn mensen die met de pc kunnen werken, waar internet geen geheimen meer zal voor hebben. Ook bij ons, voor het te bouwen nieuw rusthuis, is reeds internetvoorzienig in het bouwplan opgenomen. Iedere nieuwe bewoner zal er met zijn pc kunnen werken en omgaan net zoals ze thuis gewoon waren. Onze Nederlandse buren zijn blijkbaar weer de Belgen een stapje voor.
In twee Nederlandse verpleegtehuizen loopt bij wijze van wereldprimeur een proef waarbij bewoners via de televisie in de huiskamer van hun dierbaren kunnen kijken. Dit heeft Het Nederlands Dagblad gemeld.
Het experiment heet Telesens en loopt in de verpleegtehuizen Den Oolman in Doetinchem en Het Slingerbosch in Zutphen. Het systeem werkt via een beveiligde ADSL-verbinding.
Op de tv van de bewoners van de verplegingsinstelling staat een kleine camera die kan bewegen en die tot in detail kan inzoomen. Bij de familie thuis staat ook zo'n camera. De bewoner duuwt op een knop en aan de andere kant gaat een bel. Als er wordt opgenomen, dan is er contact, aldus de krant.
Telesens zou bezoek niet vervangen, zo citeerde Het Nederlands Dagblad een 91-jarige deelneemster aan de proef.
Daar stel ik me dan de vraag moet het echt zo? Vele bewoners krijgen niet dikwijls bezoek, sommige zien hun kinderen of kleinkinderen bijna niet of zelden . Iedereen is druk in de weer en de bezoekjes aan ma en pa zijn voor sommige verplichte opgaven waar weinig tijd voor over is.
Ik ben dus tegen een systeem als dit, vlug eens naar ma of pa zien op Tv en de plicht voor vandaag is gedaan, geen schuldgevoel omdat je niet bent geweest, geen gezeur van pijn hier, pijn daar... tv uit en ... leve de vrije dag.
Waar blijven we met de menselijkheid, die warme knuffel, die kus, die geborgenheid die iedere van ons nodig heeft? Ook onze bejaarden hebben die nood , soms meer nog dan jonge mensen, dikwijls zijn ze bang, weten dat ze niet lang meer gaan leven of dat ze echt ziek gaan worden, en dan is die knuffel voor die mensen een geruststelling die geen enkele tv of internetverbinding ze ooit zal kunnen geven. Nee mij kan het niet bekoren, het is weer een teken van menselijke onverschilligheid en eigenbelang.
Mietje Stroel van Zelzate de 30 jarige verloofde van het Brussels Manneke Pis was vandaag in haar feest kleedje voor 1 april. Ze dacht dat in Zelzate de verkiezing al achter de rug waren en had alvast haar kleedje aangepast.
Een gebruik dat in de loop van de laatste decennia verloren is gegaan is de gewoonte om op 1 april iemand bij de neus te nemen.
In feite bestond de grap erin dat een kleine, een onnozele bloed of een lichtgelovige om een belachelijke boodschap bij een buurman werd gestuurd, onder het voorwendsel dat men iets niet in huis had en dat men ervan overtuigd was dat de buurman of de winkelier het wel zou hebben.
Deze gewoonte moet vroeger zowat overal en in alle standen van de maatschappij gangbaar zijn geweest, maar in de loop van de 19e eeuw begon die al af te nemen. Guido Gezelle schrijft in 1866 (Rond den Heerd, 1e jg., p.137): "Een dingen is zeeker: 't is dat dat gebruik van voor Christus geheel de wereld door verspreid is, of was liever, want het sterft uit."
Verzenderkensdag
In Vlaanderen werd 1 april 'Verzenderkensdag' genoemd, de Engelsen kennen een gelijkaardige variante, nl. 'All fools' day'. De persoon die men beet nam werd een 'Aprilgek'of een 'Aprilzot' genoemd. De Engelsen bestempelden zo iemand als een 'April-fool' en de Duitsers spraken over een 'Aprilnarr'.
De zogenaamde 'Aprilsgrap' werd door de Fransen een 'Poisson d'avril' genoemd en op zijn beurt vertaalde de Vlaming dit Franse woord en maakte er een 'Aprilvis' van.
Iedere Vlaming heeft ooit wel eens het spottende rijmpje gehoord: "In april zend je de zotten waar je wil". Maar onze buurlanden kenden gelijksoortige spotrijmpjes. De Duitsers zeiden: "Am ersten April schickt man die Narren wohin man will" en de Engelsen filosofeerden: "On the first day of April hunt the gawk another mile (Zend op 1 april de gek nog een mijl verder)".
Ontstaan van de Verzenderkensdag
Doorgaans wordt in Vlaanderen en Nederland beweerd dat dit gebruik zou ontstaan zijn toen de Watergeuzen Den Briel innamen op 1 april 1572. Het rijmpje dat hierop allusie maakt, is overbekend:
Op één april verloor Alva zijn bril!
Maar aangezien aprilgrappen niet alleen in de Nederlanden, maar blijkens de hierboven aangehaalde uitdrukkingen en spreekwoorden ook in de naburige landen, zelfs in heel Europa en tot in India bekend zijn, en aangezien deze grappen reeds voor de Middeleeuwen bekend waren, is het onmogelijk dat dit volksvermaak zijn oorsprong zou vinden in zo een beperkt lokale gebeurtenis.
Tijdens een India-reis maakten we ooit het Holi-feest mee, een van de meest uitbundige hindoefeesten dat wordt gevierd einde maart, begin april. Om het einde van de winter te vieren gooit men water en rode poeder naar elkaar. Ook in Thailand bestaat dit gebruik. In 1994 hebben we het met enkele reisgezellen van Aan de Schreve zelfs aan den lijve kunnen ondervinden.
Op de vooravond van het Holi-feest worden vreugdevuren aangestoken die de vernietiging van Holika, een slechte god, symboliseren (te vergelijken met het Borellefeest in Dranouter!). Maar buiten dit gestoei met water en vuur schijnt het ook het gebruik te zijn dat Indiërs op deze dag argeloze lieden van het kastje naar de muur sturen.
Anderen zoeken de aprilgrap in een overblijfsel van de Romeinse 'Ceralia', die in het begin van april ter ere van Ceres, de godin van de landbouw, gehouden werden en waarbij het landvolk elkaar op alle mogelijke manieren voor de gek hield.
De Italiaanse folklorist Garrea meent dat het ontstaan van de aprilvis toegeschreven mag worden aan het al of niet verschijnen van aanzienlijke scholen vis voor de kusten. Masure zegt ongeveer hetzelfde voor Frankrijk.
Vanwaar komt nu de gewoonte om iemand 'van het kastje naar de muur te sturen' of zoals de dialectsprekers het zo sappig kunnen zeggen: 'van Caïphas naar Pilatus'? Ons bloedeigen dialect en de Franse 'aprilvis' kunnen ons daarbij misschien helpen.
Het Franse woord 'poisson d'avril' schijnt een vervorming te zijn van 'passion d'avril' of 'aprilpassie', een woord, dat in verband is gebracht met het feit dat we in het lijdensverhaal vernemen dat Jezus eerst van Annas naar Caïphas werd gezonden en van Caïphas naar Pilatus, om vervolgens door Pilatus naar Herodes te worden gestuurd en tenslotte van Herodes terug naar Pilatus.
Om welke zaken stuurde men de goedgelovige?
Men stuurde de lichtgelovige om de meest onmogelijke en belachelijke zaken. Het zou op zich al een interessant studieobject zijn om eens na te gaan in Vlaanderen welke spitsvondigheden er zoal werden bedacht om iemand te foppen.
Het meest klassieke was dat men de persoon in kwestie om aprilzaad stuurde of om een aantal onvindbare zaadsoorten, scharen en andere zaken.
In de Westhoek konden we een aantal aprilgrappen noteren.
Je werd gestuurd: Naar een metselaar om een kasseischaar of een mortelvork. Naar een kleermaker om knoopsgaten. Naar een gareelmaker om een muizengareel of om een muizenbril. Naar een schilder om verfzaad. Naar een apotheker om olie van muizenbenen, om muggentetjes of om gestampte muggenteentjes. Naar de apotheker om 'een flesje van 't zelfde'. Meestal gaf men dan de naïeveling een gestopte fles mee, waarin men een wind had gelaten. Het resultaat bij de apotheker laat zich gemakkelijk raden. Naar het café om de 'wrange' van de biljart of om zweet van de achterdeur. Naar de boer om een palingschaar, om een patattenzeef of om borstelzaad, nagelzaad, blokzaad, pollepelzaad of kasseizaad. Naar de kruidenier om vierkante 'rondetjes'.
Met bovenstaande grappen kon je natuurlijk goedgelovige kinderen strikken, maar men bedacht ook enkele minder doorzichtige fratsen voor volwassenen.
Zo werd je met het ernstigste gezicht van de wereld verzocht om iets te gaan vragen of te gaan mededelen bij een buur. Men liet je bijvoorbeeld iemand uitnodigen op een denkbeeldig feestmaal of men liet je valse geruchten (zoals het ficitieve overlijden van een bekende persoon) rondstrooien.
Aprilvissen in de media
En toch is het gebruik om iemand op 1 april te foppen nog niet helemaal uit de wereld. Het is nog steeds de gewoonte dat kranten en weekbladen, zelfs radio en TV, op 1 april uitpakken met een bericht dat op het eerste gezicht erg geloofwaardig schijnt, maar bij nader toezien een grap blijkt te zijn.
Omdat de gemiddelde lezer vandaag de dag in veel watertjes gewassen is en niet meer klakkeloos aanvaardt, wat haast niet te geloven is, ook omdat het spectaculaire verhaal over het algemeen op de frontpagina prijkt, heeft men al vlug door dat het om een aprilgrap gaat.
We herinneren ons nog levendig hoe in de jaren vijftig 'Het Wekelijks Nieuws' erin slaagde om honderden mensen op de been te brengen om te gaan kijken naar het vliegveld van Vlamertinge waar bleek dat een ruimtetuig was geland. Er diende zelfs een speciale politiedienst te worden ingezet om het drukke verkeer in goede banen te leiden.
Dank aan Jean "belg in Frankrijk" voor de plezante uitdaging. Het was me een waar genoegen aan het spel deel te nemen. Je hebt het ons niet gemakkelijk gemaakt maar winnen met de lotto is dat ook niet.
klik op de foto om het verhaal en oplossing van de prijsvraag verder te volgen.
Diamanten houden van vet Het verhaal achter de edelstenen en hun waarde
Edelstenen zijn van alle tijden en al sinds mensenheugenis wordt aan bepaalde stenen een geneeskrachtige of geluksfunctie gegeven. De Engelse schrijfster Victoria Finlay bundelde de mooiste verhalen en mythes achter deze mooie wonderen der natuur in een boek.
Diamanten
Volgens de overleveringen zou Alexander De Grote een vallei ontdekt hebben die bezaaid was met diamanten en giftige slangen. Niemand wist hoe ze bij de glinsterende edelstenen moesten komen, tot Alexander op de idee kwam om rauw vlees naar beneden te gooien. De diamanten bleven aan het vlees plakken, dat later werd opgepeuzeld door arenden. De troepen van Alexander volgden de vogels en haalden de diamanten uit hun nesten.
Het lijkt een fantasieverhaal, maar toch bevat het een waarheid. Want diamanten worden inderdaad aangetrokken tot vet en het verhaal moest de mensen eraan herinneren hoe ze konden uitmaken of een diamant vals of echt was. In de Zuid-Afrikaanse mijnen wordt vandaag nog altijd gebruik gemaakt van met vet ingesmeerde transportbanden waaraan enkel de waardevolle stenen blijven plakken.
Vandaag bevatten de meeste verlovingsringen een diamant. Vlak na de oorlog was het eerder een trend om een verloving te vieren met dure vakanties, een nieuwe auto of een meer kleurrijke edelsteen. In 1947 kreeg een New Yorkse schrijfster de opdracht om een slogan te bedenken voor een belangrijke diamanthandelaar. Na lang nadenken kribbelde ze één zin in haar Schrift: ,, A Diamond is Forever '', en de markt voor deze edelstenen kon niet meer kapot.
Amber
In de dertiende eeuw werden mensen ervoor vermoord, in de twintigste eeuw baseerde Steven Spielberg het verhaal van Jurassic Park op het feit dat het dna van dinosaurussen erin bewaard zou gebleven zijn. Barnsteen of amber is oude versteende hars die vooral langs de Baltische kust wordt gevonden, waar zich onder water een oud bos bevindt. Al in de oudheid werd deze edelsteen in juwelen gebruikt. Hoewel hij meestal oranje-geel van kleur is, kan een barnsteen ook mistig wit of zelfs groen en blauw zijn.
Barnsteen is per definitie meer dan een miljoen jaar oud en vaak zelfs tegen de veertig miljoen jaar oud. De theorie van Jurassic Park is dus net iets te ver gezocht, aangezien dinosaurussen zo'n 170 miljoen jaar gelden leefden.
Als je hard genoeg wrijft over een barnsteen, wordt hij elektrisch geladen, soms geeft hij zelfs kleine vonkjes af. Daarom dat, toen elektriciteit werd ontdekt, het werd genoemd naar 'elektron', Grieks voor barnsteen.
Saffier
De meeste mensen denken dat saffieren altijd blauw zijn, maar in werkelijkheid kunnen ze ook groen, paars, zwart, geel, wit of roos zijn. Rood kunnen ze echter nooit zijn, want rode saffieren zijn robijnen. De mooiste saffieren kwamen uit Kashmir. Ze werden bij toeval ontdekt in 1880. Het volgende decennium werd een hele bergflank uiteen gereten.
De grootste bron voor saffieren, Sri Lanka, werd bekend door een verhaal over Sinbad de zeiler, die schipbreuk leed voor een eiland en zichzelf redde door op een vlot een rivier af te varen die bezaaid was met edelstenen. Deze rivier bestaat ook echt en draagt saffieren in zijn stroom.
Robijn
Vorige maand nog werd een achtkaraats onberispelijke robijn, nu vernoemd naar zijn nieuwe eigenaar Lawrence Graff, bij Christie's verkocht voor een kleine drie miljoen euro. Dat is drie keer zoveel als ooit werd betaald op een veiling voor een diamant. De edelsteen kwam uit dezelfde bron als al de mooiste robijnen: de Magok-heuvels in centraal Birma.
Opaal
De meeste opalen komen uit Australië. In vroegere tijden was deze edelsteen een geluksbrenger. De Goten bijvoorbeeld geloofden dat het tranen waren van de ogen van de hemel. Maar volgens negentiende-eeuws bijgeloof brengt een opaal ongeluk. Sir Walter Scott schreef een geestenverhaal over barones Hermione, die op dramatische wijze om het leven kwam toen er een druppel gezegend water op haar opaal viel.
Parels
Belangrijke reden waarom Julius Caesar een invasie van Groot-Brittannië voorbereidde in 50 voor Christus, was de rijkdom aan parels in het land. Schotland en Cumbria stonden bekend om de beste parelrivieren ter wereld. Caesar smachtte naar deze bronnen, deels omdat ze zo mooi waren en deels omdat ze bekend stonden als parels van Venus, de godin van de liefde, en dus een ideaal cadeau waren voor de talrijke vrouwen die hij aanbad. Tot 1998 werd er gevist naar parels in Schotland, daarna werd het illegaal.
Vandaag is nog minder dan 1 per miljoen verkochte parels van natuurlijke oorsprong. De andere worden gecreëerd in zeeboerderijen over de hele wereld.
De kus en knuffel is dus voor Lange lou hij was mijn 20.000 st gast ik hoop dat ik nu geen boel met de dames van het VP krijg die zitten nog te wachten op die Lange Lou Dus Lou van me dank voor je lief bezoekje de kus en knuffel mag je komen ophalen in Zelzate. klik op de button en je bent de eerste bij de Lou.
Je bent vandaag mijn 20.000 ste gast. Dank je wel voor je bezoekje. Wie je bent weet ik nog niet, laat je een berichtje na in mijn gastenboek? ik geef je alvast deze kus als dank.
Alana May (25) heeft een boete gekregen van vijftig Britse pond. De politie betrapte de vrouw drie keer in een half uur tijd op seks in het openbaar, in kerken. Haar viend kwam er vanaf met een waarschuwing. Uitvlucht van May: "Ik kon niet wachten tot ik thuis was."
Ongeduldig
De politie betrapte haar de eerste keer met haar slipje op haar enkels aan de abdij van Selby in North Yorks. De agenten gaven haar een eerste waarschuwing en de raad om naar huis te gaan. Een kwartier later kwamen ze nog eens kijken, en daar stond ze dan, vrijdend tegen de muur van de abdij. Ze kreeg een nieuwe waarschuwing. De agenten waren er niet meer gerust in en kwamen al snel terug. Even verderop betrapten ze May opnieuw, in de naburige kerk. Voor de agenten zat er deze keer niks anders op dan de aanhouding van het stel.
Echte seks 400 procent beter dan masturberen, zegt de wetenschap
Wetenschappers hebben gevonden waarom paren na seks bevredigend en ontspannend is.
Het blijkt dat na het liefdesspel een welbepaald hormoon in veel grotere hoeveelheden in het bloed komt dan bij zelfbevrediging.
Prolaktine
Na het hoogtepunt van de liefdesdaad schiet een grote hoeveelheid prolaktine in het bloed, zowel bij mannen als bij vrouwen.
Dit hormoon remt de werking af van de stof dopamine die met seksuele opwinding in verbinding staat, aldus Stuart Brody van de Universiteit van Paisley en Tillmann Krüger van de Technische Hogeschool van Zürich in het vakblad Biological Psychology.
De vorsers hebben de resultaten van drie vroegere onderzoeken uitgewerkt.
De mannen en vrouwen die aan de studie deelnamen, kregen eerst een erotische film te zien. Daarop hadden zij geslachtsverkeer of bevredigden zij zichzelf, uiteraard onder streng gecontroleerde labocondities.
Verrassing
Een vergelijking van de prolaktinewaarden bij de proefpersonen leverde Brody en Krüger een verrassing op.
In het bloed van de mannen en vrouwen die seks met elkaar hebben gehad, was de toename van het prolaktineniveau vierhonderd procent sterker uitgevallen dan bij de proefkonijnen die gemasturbeerd hadden.
Mogelijk kan deze bevinding ook helpen in de bestrijding van impotentie.
Seks wordt beter met de jaren
Mannen ouder dan 50 zijn meer tevreden over hun seksleven dan hun jongere geslachtsgenoten. Zon 1.185 mannen uit Noorwegen en de VS werd gevraagd hun seksleven een cijfer te geven van nul tot vier.
Oudere mannen gaven zichzelf daarbij een gemiddelde van 2,77, terwijl dertigjarigen zichzelf dan weer 2,55 punten en veertigjarigen zichzelf 2,71 punten toekenden.
Alleen twintigjarigen hadden het iets leuker: zij geven zichzelf een score van 2,79 in bed.
Seksuele prestatie
Uit de cijfers blijkt wel dat naarmate een persoon ouder wordt, de seksuele conditie geleidelijk aan minder wordt.
Uit de studie blijkt heel duidelijk dat er een verband is tussen de ouderdom en de seksuele prestaties, maar daarom zijn ouderen niet ontevreden over hun seksleven, aldus professor Sophie Fossa.
Er zijn zo van die weken dus die totaal los van elkaar blijken te liggen en waarin alles niet gaat zoals we het willen.
Deze week was er zo eentje.
De kleinzoon die vertrokken was voor de eerste keer alleen van huis.
Ook al weet je best dat hij het goed zal hebben, en dat is zo geweest, je gedachten zijn toch dagdagelijks bij hem.
Zou hij daar kunnen slapen? Ja, natuurlijk had die geslapen, wat dacht je, maar niet genoeg.
Zou hij eten, wel ja en zelfs al wat hij thuis niet wou, daar wel. Ditmaal geen choco met twee kleurtjes, gewoon met de groep mee.
Kortom je maakt je zorgen om niets.
Op het werk was het niet veel beter, druk en nog eens druk.
De hoofdverpleegster die met pensioen ging samen met een van mijn collega's en vervangen werden door jonge collegas.
Ik ben dus nu het oudje op de dienst met mijn 27 jaar dat ik er werk.
Voel me niet oud maar in de ogen van die jongskes ben ik het wel.
Deze week zei er eentje "ha, hoe is het met ons oudke vandaag ?" het was grappig bedoeld, maar ik kon er vanbinnen niet echt mee lachen.
En eerlijk moet ik toegeven dat ik het wel begin te voelen, je bent niet zo vlug meer dan hun.
Je neemt wat meer tijd voor bepaalde zaken, en vooral je gaat niet zo vlug over iets als zij, bij hun moet het rap rap, sommige zijn nogal . Enfin niet allemaal.
We hadden ook een overlijden in het rusthuis, en iedereen zal het met me eens zijn dat je niet graag patientjes moet verliezen, ook al zijn ze oud.
Met sommige heb je een band opgebouwd en zijn ze net een stukje familie.
Een oma of opa die je zelf al lang verloren bent, met sommige bewoners kan je diezelfde gevoelens delen, die je toen als kind met je eigen oma of opa had.
Bonneke was er zo eentje, 85 jaar, een dame van formaat en gewicht, maar waar ik, en ik niet alleen me goed bij kon voelen.
Haar kleindochter en mijn dochter zijn vriendinnen, al van in de kleuterschool, dus ik kende: Bonneke zoals iedereen zei, al meer dan 35 jaar. Ze was wat op de sukkel van met Nieuwjaar. En ze is deze week na een doodstrijd van 3 dagen overleden.
Die machteloosheid omdat je niets kan en mag doen, kan zwaar doorwegen en stopt niet als je eenmaal thuis bent, je vraagt je af... had ik dit of dat nog kunnen doen?... lag ze comfortabel?... zou ze geen pijn meer hebben gehad?... diep in je hart weet je dat je gedaan hebt wat je kon, maar toch....
Deze morgen is de familie ons komen dank je wel zeggen voor de goede zorgen, vol lof over de werking in ons rusthuis, meer hebben wij niet nodig.
Kort daarna kwam het bericht binnen dat een jonge collega haar eerste kindje dood was geboren, een prachtige jongen met alles erop en eraan.
Verder onderzoek moet uitsluitsel geven wat is gebeurd, niets deed vermoeden dat er iets fout zou kunnen gaan, iedereen was er kapot van, zelfs onze bewoners waren stil bij het weten van dit verdriet.
Eén Belg op vier heeft psychologisch probleem(pje)
Een Belg op vier (24 procent) die 15 jaar of ouder is, heeft te kampen met een psychologisch ongemak.
Iets meer dan de helft onder hen (13%) zou aan een tamelijk ernstige mentale ziekte kunnen lijden.
Dat blijkt uit de Gezondheidsenquête 2004, waarvan de Federale Overheidsdienst (FOD) Economie de resultaten donderdag bekendmaakte.
Slaapproblemen
Op het ogenblik van het onderzoek had 8% van de bevolking te maken heeft met depressieve gevoelens, 8% klaagt over somatische klachten, 6% heeft angstgevoelens en 20% heeft slaapproblemen.
Bovendien had 6% tijdens het jaar dat vooraf ging aan het onderzoek te maken met een serieuze depressie.
Van die groep nam 60% contact op met de huisarts om een oplossing te zoeken voor het probleem, 36% ging te rade bij een specialist, 19% volgde psychotherapie en 84% heeft geneesmiddelen genomen om beter te worden.
Deze avond rond 17 uur, is mijn Cedje terug thuis, alles naar wens verlopen. Mama, oma en papa kunnen weer op beide oortjes slapen. Zus ziet het niet zitten, ze had mama voor haar alleen heel de week, en nu moet ze terug de aandacht delen. Ben eens benieuwd naar zijn verhaal.
Onderstaand bericht kan desgewenst integraal worden overgenomen door iedere blogger die deze berichtgeving bij regelmatige tussentijden op zijn/haar blog wenst te plaatsen. Ondraan dit bericht kan u derhalve zelf uw blognaam en URL toevoegen.
1.Wat er kan ingezameld worden :
kledij - schoeisel - kleine elektronische, of niet electronische keukenapparatuur - huishoudartikelen - toiletartikelen - kinderspeelgoed - schrijfgerei en papier - leesboeken Nederlands en Frans - baby artikelen (wastafel, badje enz..) - klein werkmateriaal, elektrisch of niet. Kortom al wat bruikbaar is in een huishouden.
Belangrijk: - Aan versleten en uitgerafelde kledij, schoeisel, of kapotte apparatuur heeft niemand wat aan, het overbelast enkel het voertuig. - Broeken, vesten, overjassen, anorak's, kleedjes enz.., waar de ritssluiting aan ontbreekt of stuk is, kan evenmin worden gebruikt. - Kledij waar er knopen aan ontbreken is eveneens af te raden, doch wel aanvaardbaar.
2. De Verpakking: a) in plastieken zakken, wat gemakkelijk stapelt, maar het nadeel heeft dat de kledij er verkreukt uitkomt, vooral indien ze niet met zorg werd ingepakt. b) in kartonnen dozen, wat minder goed stapelt gezien de diverse afmetingen, maar daarentegen wel minder kreukt. Beiden mogelijkheden mogen worden toegepast .
Informatief Waar er bijzonder aandacht dient worden aan besteed is het feit dat alle kledij moetgewassen en gestreken zijn. Dit is bovenal een kwestie van hygiëne, doch eveneens om praktische redenen. Er zouden handen en tijd tekort schieten om het zelf te doen.
Het systeem zit namelijk ineen als volgt; de kledij die binnenkomt wordt gekeurd op winter-, en zomerkleding, vrouwen-, mannen-, en kinderkleren, en naargelang de diverse maten. Alles wordt dan netjes geplaatst op rekken en in kasten. Elke vrijdag krijgen de mensen de keus om onder toezicht van een aangestelde verantwoordelijke, gepaste kledij uit te kiezen. Moest deze manier van werken niet worden gehandhaafd en zou de kledij er ongewassen of ongestreken in zakken bijliggen, zou het een onmogelijk taak worden om deze uit te delen. Het zou bovendien een onoverzichtelijk rommel worden waarbij alles in 't honderd zou lopen.
nu nog de dierentuin hier en we zijn rond pitou mijn wilde tijger en duivelke doe het al in huis van breken tot lekker lui zijn en mijn eten opeten en dan mijn vijver met vissen waar ik heel trots op ben van de kippen hebben we alleen de eitjes
onze jeffe geboren op 19/05/1991 en overleden op 25/12/02. Ik mis hem nog iedere dag
Mijn tuin waar het heerlijk verblijven is tussen de vogeltjes en het bruisend water van de waterval en de vijver
Ik ben Willy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maatje.
HET IS ZONDAG.
