Ik ben Willy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maatje.
Ik ben een man en woon in Tervuren (België) en mijn beroep is Commissaris van politie op rust.
Ik ben geboren op 08/02/1947 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Zowat van alles van lezen tot crea, van schrijven tot lekker niets doen en genieten van leven..
teveel om in dit kleine vakje te kunnen plaatsen
Over mijzelf
Ik ben Ria, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Miekemuis.
Ik ben een vrouw en woon in Zelzate (Belgie) en mijn beroep is Verzorgen van de animatie in ons dienstencentrum en alle regelingen die daar bij horen..
Ik ben geboren op 19/08/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lekker eten en genieten van het leven en de kleinkinderen. Miekemuis is creatief op vele punten .
zoveel te zeggen dat het vakje dat voorzien is te klein zou zijn
We have a dream
In deze donkere tijden geloven wij meer dan ook in de toekomst van de mens.
Wij kunnen niet geloven dat de mens niet in staat is een betere wereld te scheppen.
Wij kunnen niet geloven dat wij als mens niet méér zijn dan een speelbal van het lot
dat wij niet kunnen werken aan de toekomst.
Wij geloven dat hoe hard de kanonnen ook bulderen, hoeveel bommen er ook ontploffen,
er ooit een stralende morgen komt,
Het leven zal altijd sterker zijn dan de dood, ondanks alles.
Wij geloven dat ooit alle bewoners van de aard drie maal per dag zullenkunnen eten
om hun lichaam te voeden.
Dat ze de opleiding zullen krijgen om hun geest te ontplooien en het recht en de vrijheid om hun hart te tonen.
Wij geloven dat ooitde vrede en de eerbied voor elkaar aanvaard zullen worden als universele wet.
Dat elk mens onder een boom zal zitten vrij van alle angst.
werkje van Miekemuis in maart 2006, Afrikaans koppel op doek
Beeldje Afrikaans koppel, werkje van Miekemuis met Pretex in maart 2006
werkstukje voor pasen 2006 in het crea-atelier van Miekemuis
Boomer is onze 100.000e bezoeker
Miekemuis en haar Maatje
Dank voor je bezoek, kom gerust eens terug en wil je een berichtje nalaten in het gastenboek, dat staat aan de rechterkant hier wat verder naar beneden. Dank je wel
21-09-2006
Vierde en laatste dag van de vierde sessie
Vierde dag vandaag, ik ben er weer eens goed doorgekomen, zonder noemenswaardige bijwerkingen.
Naar aanleiding van het onderzoek van gisteren voor het vochtteveel in benen en voeten, is er beslist dat ik terug een echografie van het hart dien te laten nemen, omdat het zou kunnen dat door een verminderde hartwerking er zich een vochtopstapeling vormt. Dus deze morgen om 9 uur dit onderzoek laten uitvoeren. Alles is hier ok, bijna identieke uitslag van de vorige keer, dus de reden van de vochtophoping is ergens anders te zoeken, waarschijnlijk bij de medicatie. Ik heb ook deze morgen vastgesteld dat de vochtophoping in mijn voeten en benen bijna helemaal verdwenen is, dus dat is waarschijnlijk ook weer iets dat zichzelf oplost tijdens de behandeling.
Verder voel ik mij tamelijk goed, ik heb een goede nachtrust gehad en heb nergens last van. Er werd mij gisteren tijdens het onderzoek gezegd door de professor dat één van de reeds ingezakte rugwervels een klein beetje verder is doorgezakt, wat verklaart dat ik verleden week weer meer pijn voelde in de rug en aan mijn ribben. Deze pijn is ondertussen terug verdwenen. Volgens de professor kan zich dit nog voordoen, maar is het niets om zich ongerust over te maken, door de bestralingen die ik daarvoor heb gekregen kan de wervel wel ietsje inzakken, maar zonder gevolgen, behoudens de pijn op het ogenblik dat het zich voordoet en eventueel een paar dagen nadien. Door het tijdelijk verhogen van de pijnstillers is dit gemakkelijk op te vangen.
De chemo-infuus krijg ik deze namiddag om 15 uur, waarna ik naar huis mag.
Ik weet nu al dat ervolgende week een paar dagen in het verschiet zijn, gelijk ik ook de
vorige sessies heb gehad, waarbij ik extreem moe zal zijn. De professor heeft er mij ook van verwittigd dat ik meer pijn zal hebben, doordat de bloedcellen gaan reageren op de chemo en meer eiwitten zullen worden aangemaakt. Dit is een voorbijgaand verschijnsel waarvoor ik dan ook de nodige medicatie zal meekrijgen. Na 12 dagen die ik dan op controle te komen voor het tellen van de bloedplaatjes, waarna het schema voor de verdere behandeling zal worden opgesteld.
Verdere ontwikkelingen zal ik wel melden wanneer deze zich voordoen.
Groeten aan de blogvrienden die dit lezen en mij via deze weg ook hun steun verlenen, waarvoor ik hen nog eens bedank.
Ik heb een goede nachtrust gehad en voel mij goed.
Er is permanent een infuus dat aan het lopen is, dag en nacht.
De eigenlijke chemo krijg ik vandaag om 15 uur, dit is een andere soort chemo als diegene welke ik de eerste drie keer kreeg, en deze wordt met een speciale pomp aangesloten, zodat deze op een welbepaalde tijdspanne leeg is, in mijn geval 30 minuten.
Na het doorspoelen van de leidingen, wordt niets meer gedaan. Alleen is de behandelende dokter samen met de professor eens komen zien en heeft mij goed onderzocht gezien het feit dat ik bij mijn opname nog met vocht op de longen zat. Dit schijnt nu weg te zijn en ik kan gemakkelijker ademen. Mijn benen en voeten staan wel nog opgezwollen door het vochtteveel, maar de zwelling is ook al verminderd, dat komt dus ook terug goed. Zij zijn van oordeel dat ik goed reageer op de behandeling en willen dan ook zo rap mogelijk de behandeling verderzetten.
Ik heb tot nu toe nog steeds geen enkele bijwerking van de behandeling en voel mij tamelijk goed. De dag duurt wel lang als erweinig wordt gedaan, want ver weggaan van de kamer kan niet, het verste is tot in de ontvangsthall en het cafetaria. Het is wel moeilijk zo ver te gaan, want ik moet steeds die rolstaander met de infuus meeslepen.
Vandaag zal wel weer rap voorbij zijn, ik krijg bezoek van mijn vriendin Miekemous. Wanneer wij samen zijn vliegt de tijd, wij hebben altijd wel iets te vertellen. En het was dus ook daadwerkelijk zo, het was 19 uur voor we het wisten, en dan moet Miekemous nog een goed uur rijden naar Zelzate, als er geen files zijn onderweg.
De andere dagen heb ik gelukkig mijn laptop en kan ik op internet surfen en gaan zien op de blogs van de vrienden.
Alle visjes zwemmen in het water zingen de kinderen, maar mijn visjes waren met zijn allen aan het drijven en naar lucht aan het happen in de vijver maandagmorgen, het was een verschrikkelijk beeld. Van de 10 prachtige steurs waren er reeds 4 dood en de rest lag op de rug op sterven na dood. De prachtige kois en goudwinden waren boven aan het drijven en hadden niet echt veel meer nodig. Blijkbaar was de electriciteit uitgevallen die de filter en zuurstof moet bedienen, een ramp vooral met warm weer. Vooral de steur is een dier dat stromend water nodig heeft en veel zuurstof en een paar uur zijn genoeg om de dieren te doen afzien, en blijkbaar hadden ze al een paar uur zonder zuurstof gezeten, te zien aan de 4 doden. Gelukkig heb ik voor noodgevallen als deze steeds een reservepomp klaar die gelijk de zaak kan opvangen, dus het was sprinten, de pomp in water, gelijk vers water geven, en dan zelf het water in om de steurs te reanimeren. Je kunt dat doen door ze steeds opnieuw en opnieuw met de waterslang te besproeien zodat ze verse zuurstof krijgen (via het water) en ze dan terug op hun buik om te draaien, een werkje waar je een paar uur zoet mee bent, voor ze zelf kracht genoeg hebben om op hun buik verder te zwemmen. Ondertussen terug de electriciteit aan het herstellen geweest zodat de filter terug aan het werken ging. Van naar de markt gaan was er geen spraak meer. De dode steurs zijn erg jammer, ze waren heel tam en je kon ze echt aaien, vooral de diamantsteur was een prachtig dier met zijn 1meter20 lengte een beer. Als je weet dat ze voor een beestje van 17 cm nu in de handel tussen de 75 a 100 euro vragen kunnen we zeggen dat het een kostelijke panne was. De 4 prachtige dieren, mijn kleinkinderen zeggen daar onze haaien tegen omwille van hun vorm, elk 1 meter lang die reeds 7 jaar in de vijver zaten, liggen nu in de vuilbak. Pitou is al eens gaan zien of ze er niet kan mee spelen maar ze zijn te zwaar voor mijn tijgerpoes. Dit doet pijn en niet alleen omdat ze veel geld waard waren nee gewoon zonde dat deze mooie dieren zo moeten doodgaan door een stomme electriciteitspanne.
Gisteren HOOG bezoek gehad op deze site Mr. de Moraalridder hem zelvens en in hoogst eigen persoon om me te laten weten dat mijn site van hoge Erotische gehalte is Zie daar moet ik dus gelijk om lachen en aan de andere kant is het betreurswaardig Mensen waar zijn jullie mee bezig, hebben jullie kinderen gemaakt onder het slaapkleed en met de ogen dicht, op de tast zo van hier zie, een borstje ha daar het tweede en nu eens zoeken naar de muis of ze wil bijten ja of nee
Kom op wees verstanding we zijn misschien al van de tweede leeftijd maar niet dood of begraven en zeker niet zomaar afgeschreven.
We vrijen nog graag en vol overtuiging gaan nog eens uit de bol, leven en genieten van het leven net als toen we 20 waren. Dus Beste Papa Esmee kom uit je glazen kooi en zie eens rondom U Dit is het leven man
En als je er niet tegen kan moet je niet bloggen, ga dan in klooster bij de broeders van Liefde die zullen je wel helpen.
En omdat ik toch graag eens uit de band spring wel schatjes dit is geen porno,maar een naakte piemel. Dit is erotische, dit ben ik.
center>
Titel: webblog Bericht: Hallo Mieke, Jammer van het hoge erotische gehalte op je site!!! IP-adres bezoeker: 83.181.144.212
Tweede dag van de hospitalisatie, en tweede dag van de vierde sessie chemotherapie. Deze is dus inderdaad verschillend van de vorige, ik heb nu doorlopend een infuus, zowel 's nachts als overdag. Gelukkig verdraag ik ook deze goed en ben er niet ziek van. Ik heb ook een goede nachtrust gehad en heb goed geslapen. Er zijn terug een serie radiografieën genomen van mijn longen, ruggegraat en ribben, ter controle en vergelijking met de vorige. Volgens de dokter zijn er geen noemenswaardige veranderingen op te merken en gaat het genezingsproces de goede weg op. Het vocht dat op de longen zat en waardoor ik kortademig was is weg, waardoor dat probleem ook weer weg is. Verder is er hier niet veel te beleven, ik kan alleen een wandelingje doen, als ik mij bij de verpleging eerst ga afmelden en daana bij mijn terugkomst op de afdeling terug ga aanmelden. Er is geen beperking om deze wandelingen te doen. Mijn kamergenoot valt ook goed mee en we hebben een goede vestandhouding, wat het verblijf toch een ietsje aangenamer maakt. Verder is er niet veel te vertellen, dus sluit ik nu maar af. Morgen een derde aflevering. Groeten aan alle bloggers die dit lezen. Maaje
Vandaag binnen in de kliniek voor de verderzetting van mijn behandeling. Ondanks het feit dat het op voorhand is gevraagd, is er geen éénpersoonskamer beschikbaar. Mijn kamergenoot draagt dezelfde familienaam als mijn echtgenote, maar is in geen enkele graad familie. Hij dient ongeveer dezelfde behandeling te krijgen als deze die ik krijg, en moet ook blijven tot donderdag.
Zoals gewoonlijk wordt er eerst en vooral, na het toekennen van de kamer, bloed afgenomen. We worden ook gewogen en gemeten omdat met die parameters de verhoudingen voor de chemotherapie worden bepaald. Daarna krijgen wij het bezoek van de behandelende dokter, die nogmaals de uitleg geeft van wat verder gaat gebeuren.
De chemotherapie die ik nu krijg heeft als doel de nog goede overblijvende cellen terug in het bloed te krijgen en de aanmaak van nieuwe cellen te stimuleren. Dit moet onder scherpe controle te gebeuren, reden dat ik dien gehospitaliseerd te blijven. Als deze chemotherapie is gedaan, komt het zwaarste gedeelte, namelijk de aanmaak van de stambloedcellen, waarbij ik dan drie weken in quarantaine zal dienen te verblijven in het kliniek. Wanneer dit zal zijn kan of wil de dokter niet zeggen en hangt af van het resultaat van de huidige behandeling.
De verzorging op deze afdeling 630 is heel goed en de verpleegsters zijn allemaal heel vriendelijk en behulpzaam. Ook het eten is hier goed, we kunnen alle dagen kiezen tussen twee hoofdgerechten. Ik zie dus geen reden tot klagen, ik ben omringd door vriendelijke verpleegsters, voel mij goed, krijg op tijd eten en drinken, en ook de kamergenoot valt mee. Ik kan nu ook op internet met mijn laptop, zodat ik mijn tijd kan gebruiken om eens grondig een paar blogs te gaan lezen en ook zelf een paar artikels te zetten op het blog van mijn vriendin Miekemous.
Dit wordt dus vervolgd, als ik niet te ziek wordt van de chemobehandeling.
Morgen, maandag moet Maatje zich terug aanmelden in het kliniek, voor een opname van waarschijnlijk 4 dagen. Er zal een nieuwe sessie chemotherapie worden gegeven, doch deze is verschillend van de drie voorgaande, waardoor de patient (Maatje dus) onder controle van de gespecialiseerde afdeling dient te blijven.Verdere onwikkelingen zullen jullie ter kennis worden gebracht, indien de internetverbinding werkt rechtstreeks via de laptop, anders na het beëindigen van de sessie. Maatje voelt zich momenteel goed en ziet het wel zitten om de behandeling verder te zetten. Hoe vlugger de behandeling kan worden verdergezet, hoe groter de kansen op genezing zijn, dus met volle moed de behandeling verder zetten is het beste wat momenteel kan gedaan worden. Tot later Maatje
Sinds een week heeft Google Earth zijn kaarten van België en Nederland vernieuwd. Sindsdien is er een zoektocht begonnen naar eigenaardigheden op de gedetailleerde luchtfoto's. In Den Haag is al een tuin ontdekt waar een vrouw topless ligt te zonnebaden op het moment dat de foto werd genomen.
Een Nederlandse tv-reporter heeft het huis van de vrouw opgezocht, maar vond niemand thuis .
In België is er een fontein in de vorm van een swastika-teken gespot, voor het gemeentehuis van Maasmechelen. De burgemeester beloofde in een reactie dat hij de fontein zal laten verbouwen, al is de swastikavorm op de grond niet te zien. De architect is woedend. ,,De swastika is geen monopolie van de nazi's. Het is een universeel zonnesymbool. De hindoes gebruiken het, de oude Grieken gebruikten het. Waarom mogen wij het dan niet gebruiken?"
Een andere vondst: in een veld in Nederland is vanuit de lucht duidelijk het woord 'Lonsdale' te lezen. ,,Heel eigenaardig, dat moet wel toeval zijn", zegt Fred Hagman van Aerodata, het bedrijf dat de luchtfoto's nam voor Google Earth. ,,Wellicht is het gras platgestampt om een grapje met een luchtballon uit te halen."
Ook in andere landen is de jacht op vreemde beelden geopend. Zo heeft in Las Vegas iemand een haai als huisdier in zijn zwembad.
,,Het is allemaal de schuld van die slome Belgen, ik erger me elke dag aan hun rijgedrag.'' Met die uitleg probeerde een 20-jarige Nederlandse chauffeur die vlakbij de Belgische grens woont onder een verkeersboete van 250 euro onderuit te geraken.
Volgens hem stak hij die bewuste dag twee Belgische auto's voorbij die de hele tijd 70 reden waar je 80 per uur mag. ,,Misschien konden ze niet goed rijden'', wierp hij de politierechter in Terneuzen voor de voeten. ,,En trouwens: toen ik in Vlaanderen mijn rijbewijs haalde, is mij geleerd dat je tijdens een inhaalmanoeuvre de maximumsnelheid mag overschrijden.''
De Nederlandse politierechter had geen oren naar die verzachtende 'Belgische omstandigheden'.
Als je net als ik in een grensgemeente woont, kan je hier dus echt mee lachen
Wij Belgen zijn te sloom, zal wel als je net als ik al een paar keer in Nederland een flinke boete heb gehad om ook maar 1 km per uur rapper te rijden dan heb je er de buik van vol.
Op de weg Zelzate/ Sas van Gent mag je 50 km per uur een recht stuk baan die naar de dorpskern gaat
Vele vliegen je hier voorbij vooral jongeren die naar Terneuzen gaan winkelen, of ze zitten in je achterwiel te rijden dat je er gek van komt
De boetes zijn er op U tegen te zeggen maar blijkbaar hebben die jongeren geld genoeg
Ikzelf heb een tijdje geleden er eentje gehad van 175 euro wou vlug om verse maatjes naar de markt op dinsdag en blijkbaar reed ik 60 inplaats van 50 km.
Gouden maatjes waren het, erg lekker en aan die prijs mocht het wel ook, heb ze heel voorzichtig opgegeten met mijn beste zilver bestek en een glas goede witte wijn
Aan die prijs mag de mens al eens iets meer doen nietwaar
Dildos, vibrators en gelijkaardige seksspeeltjes kunnen hoge concentraties weekmakers bevatten. Weekmakers zijn stoffen die gebruikt worden om pvc zacht en buigzaam te maken, en kunnen schadelijk zijn voor milieu en de gezondheid.
De Nederlandse Organisatie voor toegepast-natuurwetenschappelijk onderzoek (TNO) onderzocht de speeltjes in opdracht van Greenpeace.
De milieuorganisatie ijvert nu voor een strengere Europese wetgeving omtrent chemicaliën. Zeven van de acht producten die door TNO onderzocht werden bleken 24 tot 51 procent weekmakers te bevatten.
Het gaat volgens Greenpeace om dezelfde giftige stoffen als die in kinderspeelgoed, waarvoor sinds 2005 een Europees verbod geldt.
"Ik kan me van de afgelopen vijf jaar niet herinneren dat er zulke hoge concentraties weekmakers zijn aangetroffen in onderzoeken", aldus Bart van Opzeeland, namens Greenpeace verantwoordelijk voor de campagnes tegen giftige stoffen. "Weekmakers hebben een hormoonverstorende werking.
Ze kunnen een rol spelen bij het ontstaan van kanker en ze hebben een negatieve invloed op de ontwikkeling van het ongeboren kind tijdens de zwangerschap. Na de geboorte zijn er ook gezondheidseffecten."
Zouden de mensen van Greenpeace dan geen seksspeeltjes hebben vraag ik me af, zijn het zo groene jongens dat een seksspeeltje ook al niet meer kan? Puur natuur is hun slogan, geen rubber of plastik aan hun lijf. Leve de vrije liefde, op naar de Flower power net zoals wij in onze jonge jaren.
Alhoewel toen ook al de seksspeeltjes erg in trek waren. Wie had ze niet in huis, ik zou ze geen eten willen geven. Senioren, wij kunnen er van meepraten, wij hebben gezonde kinderen en een gezond seksleven en krijgen we kanker van de seksspeeltjes, jammer........ maar dan kunnen we niet zeggen dat het toen niet plezant is geweest.
SeniorenNet voor rechtbank voor schending auteursrechten
ANTWERPEN - Sabam en IFPI Belgium hebben een kort geding aangespannen tegen SeniorenNet. Ze eisen dat de website voor senioren stopt met het ter beschikking stellen van muziekbestanden. SeniorenNet heeft daar volgens hen geen toelating voor en is in overtreding met de wet op de auteursrechten. De zaak werd donderdag gepleit voor de kortgedingrechter in Antwerpen.
De auteursrechtenvereniging Sabam en de Belgische federatie voor muziekproducenten IFPI eisen dat SeniorenNet drie van zijn mailgroepen sluit, omdat er via deze weg illegale muziekbestanden zouden uitgewisseld worden.
SeniorenNet werd eind 2005 op het probleem gewezen dat leden van de bewuste mailgroepen soms ook muziekbestanden naar elkaar doorstuurden. De website trof maatregelen, waardoor het voor de leden onmogelijk werd om nog langer mp3 en wav- bestanden als bijlage te versturen, ook al ging het soms om eigen materiaal waar Sabam en IFPI niet eens de rechten van beheren.
Maar daarmee was het probleem volgens Sabam en IFPI niet van de baan. ,,SeniorenNet trachtte daarop de wetgeving te omzeilen door in de plaats daarvan links door te sturen naar websites waar wel muziek op beluisterd kan worden'', pleitte meester De Keersmaecker.
,,Bezoekers hebben inderdaad de mogelijkheid om links naar andere websites te leggen in hun teksten. Mochten daar links bij zijn naar illegale muziekwebsites, dient men uiteraard die sites te vervolgen en niet SeniorenNet'', antwoordde meester de Jong voor SeniorenNet daarop.
Hij voerde ook aan dat de door Sabam en IFPI opgestelde dagvaarding nietig was, omdat ze veel te algemeen was opgesteld. Er wordt volgens hem helemaal niet gesteld om welke inbreuken op de auteurswet het gaat en welk materiaal er in strijd mee zijn. SeniorenNet vroeg de rechter dan ook om de eis van Sabam en IFPI ongegrond te verklaren. De uitspraak volgt op 5 oktober.
Het is terug een tijdje geleden dat ik nog iets van mij heb laten horen, dus hier volgt een beetje informatie inzake mijn toestand.
Eerst en vooral wil ik terug iedereen bedanken die regelmatig informeren naar mijn gezondheidstoestand, hetzij rechtstreeks aan mij, hetzij via Miekemous. Dit geeft een ongelooflijke steun om tegen de ziekte te vechten en niet toe te geven aan moedeloosheid.
Sinds mijn laatste sessie chemotherapie gaat het tamelijk goed moet ik zeggen. Ik voel mij na het maken van een inspanning wel onmiddellijk moe, maar als ik dan de nodige rust neem is alles weer in orde. En eerlijk gezegd, ik vind dat ik deze chemosessie beter verteer dan de vorige keer. Wat er wel is bijgekomen, is dat ik schijnbaar redelijke schommelingen heb van mijn bloeddruk, waardoor ik mij soms duizelig voel bij het rechtstaan van een stoel of een zetel. Ik maak daar feitelijk geen probleem van, ik moet alleen een beetje voorzichtiger zijn als ik rechtsta na een rustperiode. Verder voel ik mij goed. Mijn eetlust is ook terug om te zeggen bijna normaal, maar ja, alle dagen zijn verschillend, en het zal er ook wel van af hangen wat de pot schaft of ik honger heb of niet.
Verleden week ben ik een paar maal op uitstap geweest en ben ik alleen gaan winkelen. Ik stel daarbij vast dat met de auto rijden mij echt ontspant en zeker geen problemen geeft. Natuurlijk heb ik mij tot nu toe beperkt tot korte afstanden, ik neem geen onnodige risicos om ineens grote afstanden te gaan afleggen, hoe graag ik dat ook zou willen.
Wat wel een beetje pijn doet is het feit dat ik in normale omstandigheden nu op reis moest zijn naar Zuid-Tirol voor een week, met daarna nog acht dagen in het Zwarte Woud. Maar niet getreurd, dat vervang ik later wel door een vakantie als ik genezen ben.
Voor de rest voel ik mij tamelijk goed, ik heb geen pijn en heb omzeggens geen nevenwerkingen van de chemo, dus met volle moed op naar de volgende sessie chemo die rond 18 september moet plaatshebben. Dat is dan de vierde sessie chemotherapie en waarschijnlijk ook de laatste.
Ziezo, dit was het dan, ik kan niet veel meer zeggen, behoudens dat ik het niet opgeef en vecht om terug gezond te worden, en dat ik de steun die ik daarbij van jullie krijg ten zeerste apprecieer.
Nederlandse hulpactie kent succes tot in Vlaanderen
We vinden het intussen heel gewoon dat we kinderen in pakweg Indonesië of Rwanda kunnen ,,adopteren'' door elke maand een bedrag te storten waarmee ze naar school kunnen. Maar hulpbehoevende bejaarden adopteren, is dat niet wat vergezocht? Nee, vindt de Nederlandse hulporganisatie Dorcas, en met haar intussen al 1.200 sponsors, onder wie zo'n honderd Vlamingen.
,,Olga is op jonge leeftijd gescheiden en woont alleen. Haar enige zoon was verslaafd aan alcohol en is in 1996 overleden. Ze heeft een hoge bloeddruk, hartproblemen, pijnlijke benen en een slecht gezichtsvermogen. Ze slaapt slecht en wordt medisch behandeld. Haar inkomen bestaat uit een pensioen van slechts 88 euro per maand, en ze heeft moeite om rond te komen.''
Je kijkt toch even op van de website van het christelijke Dorcas, een Nederlandse hulporganisatie. Twaalf bejaarden kijken je aan met doffe blik, en wie doorklikt, botst op twaalf levensverhalen vol armoede en eenzaamheid in landen als Moldavië, Rusland, Oekraïne, Roemenië, Ethiopië, Egypte en Lesotho.
,,Gesponsord'' staat te lezen op sommige foto's. En dat is precies de bedoeling van de actie Adopt a Granny : mensen overhalen om elke maand 22,70 euro te storten waarmee de bejaarden op de foto aan eten, medicijnen of een nieuwe matras worden geholpen.
Ouderen niet vergeten
Henk Lubberts, woordvoerder van Dorcas, begrijpt dat mensen verrast reageren. ,,We zijn ondertussen volop gewend aan adoptieprogramma's voor kinderen, maar we mogen de hulpbehoevende ouderen niet vergeten. In Afrika bijvoorbeeld komen meer en meer ouderen op hun oude dag alleen te staan doordat hun familie verhuist of sterft aan aids. Ook in Oost-Europa zien we schrijnende problemen. Bejaarden moeten er constateren dat hun pensioentje of spaargeld door de hollende inflatie absoluut niet volstaat. Zolang ze nog een moestuintje kunnen onderhouden of zich kunnen behelpen, valt het nog mee. Maar als ze ziek worden, dan geraken ze al snel geïsoleerd.''
Het zijn problemen waar ook ouderen bij ons zich in herkennen. ,,Een groot deel van de mensen die nu iemand sponsoren, zijn trouwens zelf een dagje ouder'', zegt Lubberts. De actie loopt sinds begin 2003, en inmiddels storten zo'n 1.200 mensen elke maand trouw een bedrag. ,,Een groot succes vinden wij dat'', zegt Lubberts. ,,Ten slotte loopt er geen enkel spotje op radio of tv. Blijkbaar maakt het iets wakker.''
De bejaarden selecteert de organisatie niet zelf, dat doen lokale kerken of sociale diensten. Ze bezoeken de hulpbehoevenden, maken een map met foto en sturen die door naar Dorcas. Eenmaal een sponsor gevonden komt het geld niet op de rekening van de bejaarde. Wel wordt met het geld voedsel gekocht, de dokter wordt betaald of de bejaarde krijgt een nieuwe matras.
Uit het isolement
,,Maar het allerbelangrijkste'', zegt woordvoerder Lubberts ,,is dat we die mensen uit hun isolement halen. Ze krijgen bezoek, ze kunnen nog eens hun verjaardag vieren met anderen, en ze krijgen af en toe een kaartje van hun sponsor. Bezoek uit Nederland of Vlaanderen kan ook, al hebben bij mijn weten nog maar een tiental sponsors dat gedaan.''
Hoe hartverheffend de actie ook is, toch is de website met al die trieste gezichten ook indroevig. Voelen de bejaarden die foto niet aan als vernederend? ,,Ze zijn altijd heel blij met de hulp'', zegt Henk Lubberts, ,,maar die foto vinden ze niet allemaal leuk, dat klopt. We leggen hen wel altijd zeer goed uit hoe belangrijk die foto is, want sommige sponsors kiezen nu eenmaal op basis van een foto omdat ze dat persoonlijker vinden. Anderen maakt het niet uit, die storten en laten ons kiezen.''
Meer informatie bij Dorcas, Postbus 12, 1619 ZG Andijk in Nederland, of via www.dorcas. Net of www.adoptagranny.nl
Biertherapeuten roepen scholen op tafelbier te schenken
De VZW Leuvense Biertherapeuten roept bij de start van het nieuwe schooljaar de scholen op leerlingen tafelbier aan te bieden ter vervanging van frisdranken.
,,Het beste alternatief voor frisdranken is water, maar als het dan toch smaak mag hebben is tafelbier een veel betere keuze dan frisdranken. Enkele decennia geleden was het schenken van tafelbier overigens normaal op scholen", aldus de VZW.
Uit experimenten blijkt dat tafelbier veel minder dan softdrinks de insulineconcentratie in het lichaam doet stijgen en dus minder risico op overgewicht en kanker inhoudt.
Bij de jongeren die in het kader van een experiment na 12 uur vasten 33 cl tafelbier dronken, werd geen alcohol in het bloed vastgesteld. Tafelbier bevat zo weinig alcohol (slechts 1,1 procent) dat er ook geen gevaar voor verslaving is.
Wie niet zit krijgt geen biertje
In het Engelse stadje Preston sneuvelt een eerbiedwaardige traditie. Het bestuur verbiedt er binnenkort het rechtstaand drinken in de pub. Wegens veel te gevaarlijk.
Staande drinkers veroorzaken immers heel wat herrie wanneer ze vallen. Ze kunnen niet enkel het meubilair maar ook andere bezoekers schade berokkenen. Bovendien gedragen rechtstaande drinkebroers zich sneller agressief dan zatlappen die zitten, zegt het stadsbestuur.
Daarom mag vanaf november in Preston enkel bier en wijn geschonken worden aan pubbezoekers die braafjes neerzitten.
Het probleem is dat in de pubs van Preston een drankje aan tafel het dubbele kost van aan de toog.
Het nieuwe reglement doet dus heel wat inwoners knarsetanden
Terwijl ik deze beiden verhalen aan het lezen was, gingen mijn gedachten even op hol slaan
Zou dat voor de leraar de ultieme uitdaging zijn in de klas dacht ik.
Stel je voor een klas met hyperactieve kinderen, een leraar die het na twee maand verlof nog niet echt ziet zitten, geef ze bier.
Ik zie het dus voor mij, peuters van het éérst kleuterklasje pamperbroekje en samson koek en inplaats van een fruitsap dus tafelbier in het boekentasje.
Tegen de middag zijn die zoet en slapen de rest van de dag.Toegeven als juf. best een aanlokkend vooruitzicht.
Of leerlingen van het eerste middelbaar,die toch al niet meer van de gemakkelijkste zijn tegenwoordig. En de leraar die zegt: Bon wie niet binnen de 2 minuten op zijn stoel zit geen bier vandaag.
Ja, moet kunnen de tijden zijn veranderd, maakt er maar allemaal kleine dronkaards van jongens, het is zo dat het begint.
nu nog de dierentuin hier en we zijn rond pitou mijn wilde tijger en duivelke doe het al in huis van breken tot lekker lui zijn en mijn eten opeten en dan mijn vijver met vissen waar ik heel trots op ben van de kippen hebben we alleen de eitjes
onze jeffe geboren op 19/05/1991 en overleden op 25/12/02. Ik mis hem nog iedere dag
Mijn tuin waar het heerlijk verblijven is tussen de vogeltjes en het bruisend water van de waterval en de vijver
Ik ben Willy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maatje.
center> 
We zijn een fortuin waard!!
