Eu - Motion staat voor Mind - In Tens(t)ion.Het is een persoonlijk benadering om lichaamswerk tot stand te brengen, in zowel zuivere locmotorische als ook artistieke zin.Een soort bewegingsleer die vanuit de eigen concentratie, gecombineerd met een diep- gaande gevoeligheidsontwikkeling, tot een betere vorm van authentiek bewegen kan leiden.De gedachte, aldus lichamelijkheid gestalte te geven kwam bij me op, vele jaren terug na een ongeval met Co - verstikking en verdrinking als oorzaak.De details doen er hier nu niet toe, maar mijn hersenen en bezenuwing hebben toen iets heel dramatisch doorstaan, wat me deed teruggrijpen naar intens met beweging bezig zijn.Op latere leeftijd heb ik er mijn filosofisch ondersteunde methodiek rond opgebouwd.Mij heeft het in elk geval erg veel geholpen, om mijn eigen motorische problemen en concentratie stoornissen goed te ondervangen, om zo opnieuw normaal te kunnen functioneren. Het was geen cadeau, want het kostte me heel wat inzet en inspanning er bovenop te geraken.Wellicht omwille van dit voorval, ben ik uiteindelijk de dans ingestapt, op zoek naar een steeds authentieker en eerlijker vorm van bewegen, met een hoge natuurlijke uitdrukkingsgraad, wat in veel danstechnieken toen vaak niet aanwezig was. Ik noemde het: De nieuwe dans.
Onderliggend gaat het over: Zijns Intuïtieve Intentionele Uitdrukkingsoriëntatie.Het klinkt heel geleerd, maar toch is het dat niet.Het is het wetende die het geheel aanstuurt, terwijl er een bepaald energetisch verdichten - verijlen plaatsvindt. Het mag dan nog vanuit een bepaalde gedachte ontstaan, het is een heel abstracte aandrang die in werking treedt.Aanvankelijk had het de bedoeling niet dans te zijn of er op te gelijken, maar het laat het volstrekt toe, maakt het verfijnd en tot een heel eerlijke manier van bewegen.Het is niet zozeer aan leeftijd gebonden, dan wel aan enige vorm van inzet.Vanuit het vrij universele karakter ervan, primeert spiritualiteit dan weer meer dan puur fysieke mogelijkheden.Het plaatst onze concrete verschijning in een ander daglicht, ons vormelijken ruimtelijk beleven, daarmee ook ons tijdelijk zijn.Het IS beweging, en dus ook in beweging ZIJN. Moeilijk?Niets eenvoudigs is daarom in wezen gemakkelijk!
Beeld je in dat je lichaam zonder er mentaal tegen te praten, niets onderneemt.Je bent dan een slappe vod die ergens neerligt, onbewogen, enkel ademend en met zijn een eigen materiële hartslag.Dit noem ik het loutere lijf , het organisch ding of de niets, niemand, nergens, nooit toestand.Ga ik bewust toetreden op het lichaam zijn, in een wilsaktie deze gestalte te geven, kom ik tot een bepaalde uitdrukking van deze entiteit, die ik kan oriënteren of en, doen bewegen binnen de begrenzing van een bepaalde materiële ruimte. Dit lichaam noemt dan het vormelijke mij-zijn, of iets, iemand, altijd en overal.Dat lichaam ben ik dan wezenlijk zelf, als een eigen ik zijnde, als een vanuit een vrije wil gestuurde materie, door mijn eigen keuze zo bepaald.Energetisch, absoluut wetend, ben ik alle ietsen en alle iemanden, of elk ding of situatie en elkeen.Of dit aan gekte grenst? Bij mijn weten niet, want dan had het mij ook nooit enig positief gewaarzijn bijgebracht.Het vraagt alertheid, inzet, betrokkenheid, concentratie, luisterbereidheid en verantwoordelijkheid.Het werkt niet als een pilletje dat je beter maakt. Hierbij bent je zelf het pilletje !Je doet niet aan beweging, je bent beweging. Je verdicht je niet vormelijke bestaan tot een jouw eigen lichaam, en je geeft het zijn onvormelijke vol-ledige zijn terug door je eigen bewustzijn.In feite is het geënt op de eenvoud van het leven zelf.Het leven als centerende doorstroming doorheen alles wat IS.Mind - in -Tens(t)ion: Zijns essentiële intuïtieve initieel intentionele uitdrukkingsoriëntatie of, fysieke wording vanuit je mentale aandrang. Stof tot nadenken ?Ik laat de discussie open. Adem diep!
Wil je iets meer weten in verband met deze boodschap, lees dan "De Zee" van Frank Schätzin (uitgeverij Bruna; ISBN 978 90 229 9306 4). Zeer leerzaam en heel boeiend geschreven!
Meer zelfbewuste verantwoordelijkheid opbrengen, of verdwijnen?
Omdat ik niet enkel met dans, fotografie, webs en blogs bezig ben, maar ook met wat het algemeen welzijn betreft, heb ik een recente foto van een gedachte voorzien die ons allemaal aanbelangt. Als we volgende generaties ook nog een leefbaar milieu willen gunnen, dan moeten we met zijn allen gewoon wat "natuurlijker" omgaan met goederen en middelen, en de moed opbrengen om met wat minder, toch een hoge graad van tevredenheid te ervaren. Het zit allemaal tussen de ogen, maar we mogen onze blik niet laten vertroebelen door systemen en personen, die alleen op eigen gewin uit zijn. Het teveel van vandaag kan de wereldwijde armoede van morgen inluiden, wat tot een ramp voor de mensheid zou kunnen leiden. We moeten toch wel wat wijzer zijn, om onszelf zoiets niet aan te doen. De natuur zal zich wel redden, maar wij zouden als homo sapiens sapiens, nooit meer ten tonele verschijnen. Moeder evolutie zal ons blijvend weren uit haar plannen. Wie haar symbiosewet niet eerbiedigt, wordt voltooid verleden tijd. De tijd dringt voor "gezonde" aktie!
We genieten van uitzonderlijk zonnige dagen, maar belangrijker is dat we zelf de zon in ons hart laten blijven schijnen. Straks is de zomerse speelheid voorbij, en regent het misschien of is er storm. Ook dan is het goed om de gloed van binnenuit naar buiten te brengen, en anderen te overtuigen dat dit leven hier en nu meer dan de moeite waard is. Gun elkander dit licht en die warmte, elke dag wat!
Wie mijn blog bezoekt, die ben ik dankbaar, of je nu reageert of niet, of zelfs alleen maar uit nieuwsgierigheid even komt neuzen of, proeven van de fotos. Ik wil eenieder toch dit meegeven: alle fotos zijn door me zelf genomen met een Panasonic LumixFZ7 (intussen FZ8!). Soms zet ik er mijn naam op, maar soms ook niet, omdat dit de foto al eens durft geweld aandoen. Meestal bewerk ik ze niet of heel weinig met wat Photoshop, want ik ben daar helemaal geen expert in. Het is allemaal meer een zaak van bezig zijn, oog hebben voor iets moois, een compositie uit proberen, en vooral wat bijleren, want enige hersengymnastiek kan geen kwaad als je al wat ouder wordt. Ik voel me vaak als een kleine ondeugende jongen, die nieuwsgierig de wereld bekijkt en sommige indrukken vastlegt in beweging, beeld of en woord. Ik heb gewoon nood aan enige vorm van creatieve activiteit, wat me toch een beetje familiaal is meegegeven. Aldus.. .
No virus found in this outgoing message. Checked by AVG. Version: 7.5.524 / Virus Database: 269.23.14/1425 - Release Date: 9/05/2008 12:38
Ik toon me naakt, omdat ik zo geboren ben, heel natuurlijk en oprecht. Een violist speelt geen viool met het instrument in de kist. Naakt in dans is geen schandelijk iets, als het maar is en blijft wat het is: bewegend zijn. Authenticiteit vraagt wat moed!
No virus found in this outgoing message. Checked by AVG. Version: 7.5.519 / Virus Database: 269.23.0/1379 - Release Date: 15/04/2008 18:10
Ik maakte vorige week nog maar enkele fotos als springend, na het geven van mijn dansles. Deze is de meest gave opname.MIND in-TENS(t)ION, weet je wel .
No virus found in this outgoing message. Checked by AVG. Version: 7.5.519 / Virus Database: 269.22.2/1353 - Release Date: 31/03/2008 18:21
Deze foto bestaat uit enkele lagen die in Photoshop werden aangemaakt uit bestaand eigen fotomateriaal. Er is me zelf, er is de bloem en er is de "C". Ik ben geen expert in die materie, maar toch is het prettig dingen uit te proberen, door je fanatsie te laten werken. Probeer zelfs eens!
In vorige artikels liet ik al verstaan dat ik vaak fotografeer, en meestal ben ik zelf het onderwerp. Wat me daarin boeit is het werken met kleur in beweging. Dit kan omdat de omgeving kleurrijk is, of omdat men zelf kleur draagt, maar ook door het laten bewegen van kleur in dit alles door een bepaalde keuze van diafragma en sluitertijd bij de opname. De foto die u hierbij kunt zien, is genomen al springend, via de 10 seconden zelfontspanner van mijn camera. Ik druk af, loop naar mijn plaats, weet waar ik het best gekaderd ben, en ik let vooral op de lichtindicatie van mijn camera om op tijd mijn sprong te doen, meestal met de juiste foto als resultaat. Ik moet gelukkig geen honderden fotos trekken om er enkele goeie te hebben, daar ik vanuit mijn eigen bewegingssysteem zeer goed weet hoe ik mijn lichaam in beweging moet sturen. Mijn tijdsbesef in beweging is heel trefzeker, en misschien maakt gewoon dit mijn opnamen zo bijzonder of op zijn minst apart. Er zullen niet veel 59 jarigen zijn die al bewegend zichzelf in beeld brengen. Ik vind het gewoon leuk om doen, want het is dans en passie.
No virus found in this outgoing message. Checked by AVG. Version: 7.5.519 / Virus Database: 269.22.1/1347 - Release Date: 27/03/2008 19:15
Mijn absolute passie is beweging, en dit niet alleen fysiek. Vanuit een open geest en een correcte houding t.o. lichamelijkheid, tot een essentiële uiting van je eigen "zijn" komen, is wat me bezighoudt. Vandaar dat ik het "Mind Talks" en Body Blues" wens te noemen. Ik sta absoluut open voor kommentaar, sugesties, goeie bedoelingen, authenticiteit en eerlijkheid. Alleen zo kan dit platform verrijkend zijn, kunstzinnig en menselijk blijven. Dank voor uw interesse.
U keek even naar mijn Blog?! Fijn, dat kan voor u en voor mij een begin zijn... . Lettertype veranderd? Goed, dat is ook zo, en getuigt van uw opmerkzaamheid.... . Blogs, zouden dynamische gegevens moeten zijn, zoals wij eigenlijk.. . menselijk, is het niet? We verstarren vaak door commercie, onechtheid, "er bij horen", gemakzucht, enz., om plots te ontdekken dat we eigenheden in "ontwikkeling" zijn , zonder bestemming, zonder specifieke opdracht, zonder doel, zonder - wat zeg ik nu toch - aardse bestemming of materieel doel, omdat ons "slechts zijn zijn", de opdracht is. Hugo Claus wist het maar al te zeker: Hij was wie hij is zoals hij is, zonder omwegen, en nam het besluit, ook zo heen te gaan: "ZIJNDE"... . Dat is de essentie van elk leven, de basis van elk streven, de grens van elk menselijk bereik. Dat is wat beweging inhoudt, toont, vertegenwoordigt, laat voelen, openbaart. Daardoor raak je elkaar, is er ontmoeting of afstoting, is er echtheid of leugen, zijn of niet zijn, ruil of handel, diepgang of "verblijven", groei of contentement... . Sorry, ik val niemand aan, en verdedig ook geen enkele andere stellingname, maar zijn we niet beter af met openheid en gewone doen, dan met theatrale gesticulatie en carnaval in Venitië...? Aj, zere tenen..., of, hier herken ik wat ik wil, wie ik eigenlijk ben, wat mijn taak is, wat ik bedoel, hoe of het zou kunnen, God weet "moeten".... ? OK, dan zit je goed. Laat ons praten en nadenken, en overleggen, en gewoon mens zijn onder elkaar. Rustig, bezonnen, open, vol empathie. Laat ons nu verder gaan met elkaar. Ik verdedig geen secte, geen religie, geen geloof, geen dogma, geen regel of stelling van Pit-dan-dan-wat, maar openheid, dialoog,kijkend naar wat werkelijk tussen ons leeft en ons echt bezighoudt, rijk of arm, getalenteerd of niet, ziek of gezond, berefit of gehandicapt, zetelzittend gebonden of marathonloper (loopster..), bedrogen of gelukzalig getrouwd, met kindervreugde of kinderlast, met kijk op een toekomst of uitzichtloos. Laten we praten: samen, dansen: samen, zijn: samen, gewoon doen: samen. Ok, van hieruit kunnen we zijn en beleven, verdergaan!
Ik ben Hubert Derdeyn, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Onzia(mijn moeders familienaam).
Ik ben een man en woon in Brugge (België) en mijn beroep is (ex-)danser en choreograaf (33% handicap door arbeidsongeval in een theater in 1992).
Ik ben geboren op 26/11/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Zijn en bewegen, digitale fotografie, zeilen, psychologie en filosofie.
Ik heb een heel intense passie voor alles wat met in beweging zijn te maken heeft. Na mijn licentie kinesitherapie, stapte ik in de danswereld en bouwde over de jaren heen, mijn eigen bewegingsleermethode uit. Ik geef avondles en stages.
Ik ben Hubert Derdeyn, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Onzia(mijn moeders familienaam).