Informatie over de vereniging kunt u vinden op [ www.oostgracht.nl ]
Welkom bij de Oostgrachttuinders. In dit blog wil ik mijn tuinbelevenissen bekend maken. Tevens hoop ik ook dat de tuinders zelf met artikelen komen, die voor de anderen leerzaam of interessant zijn.
Zoeken in blog
agenda
GORINCHEMSE OOSTGRACHTTUINDERS
06-01-2010
BEESTJES
In het voorjaar waren mijn kleinkinderen met hun ouders op het land en terwijl de volwassenen gingen opruimen, hebben de kleintjes beestjes gezocht om deze onder een vergrootglas te bekijken.
Al dagenlang ligt er weer sneeuw waardoor de vogels het moeilijk hebben om voedsel te vinden. We kunnen hen helpen door voederhuisjes met voedsel te plaatsen.
Het kwakkelende weer heeft de meeste sneeuw doen verdwijnen, maar de herinnering aan de schoonheid van een winters landschap en van het vreugdevol samen zijn is bewaard in onze foto's.
Wie heeft de laatste tijd nog foto's gemaakt en wil deze delen met onze bezoekers?
Voor het opzetten van een composthoop heb je een oppervlakte nodig van 2 x 2 vierkante meter. De wanden kunnen met verschillende materialen worden gemaakt: pallets zijn gratis te krijgen, van planken of van gevlochten wilgentenen. Op de bodem van de hoop brengen we eerst een laagje dunne takken, daarop komt een laagje tuinaarde van ongeveer 10 cm, dan een dikke laag tuin- en keukenafval ongeveer 20 cm[zie mijn vorige artikel], vervolgens een dun laagje aarde [10cm] met een beetje kalk. Dit herhalen we net zo lang tot de hoop 1 meter hoog is. Dek dan de hoop af met stro. Na 3-4 maanden keren we de hoop helemaal om. Wat boven ligt komt onder en wat onder was komt boven. Tegelijkertijd ook kalk toevoegen [ 1-2 kg per M3]. Bij zeer droog weer de hoop aangieten. Maak de hoop niet te nat dan gaat de boel verzuren. Na 9 maanden hebben we dan een goed verteerde compost gekregen die we met het omspitten van het land kunnen verwerken.
Laat er een tuin zijn waar de bladeren heel traag vallen, menigmaal hun laatste landingsplaats bepalen, alvorens de aarde te raken waar ze ligt in het verlengde van hun vrije val
Laat het mijn tuin zijn waar de wereld eeuwig blijft haperen tussen zomer en herfst, tussen vallen en opstaan.
Op deze zonnige maar gure dag ben ik toch maar even op het land geweest. Meteen nadat ik het toegangshek voorbij reed viel het me op dat het bijna onbegaanbare modderige pad was schoongemaakt. Ook andere tuinders hebben het pad grenzend aan hun land schoongemaakt. Dit vind ik geweldig en een goed voorbeeld voor de anderen om ook hun steentje bij te dragen.
De griendwerkers hebben ook de bramenstruiken in de berm gemaaid. Het kan dus voorkomen dat er doornige takken op het pad terecht zijn gekomen. Dus enige oplettendheid is wel geboden om lekke banden te voorkomen. Nog beter zou het zijn om de takken te verwijderen.
Zoals te verwachten was waren er weinig tuinders aanwezig. Nadat ik mijn maaltje boerenkool in de fietstas had gedaan, ben ik naar Antonio gegaan, die bezig was andijvie en suikerbrood te oogsten. Hierna was hij van plan om nog een poosje te gaan spitten, maar het idee om lekker warm thuis te zitten trok hem nog meer aan.
Doe de spitskool in een bak, strooi er 1 eetlepel zout over en laat minimaal 15 minuten staan. Druk daarna de spitskool uit in een zeef of vergiet, knijp er zoveel mogelijk vocht uit. Verhit de boter en bak hierin de spitskool 1-2 minuten. Schenk de melk erbij, breng aan de kook en laat 5-7 minuten zachtjes doorkoken, breng op smaak met (zout en) peper en suiker. Giet de melk af en laat de spitskool afkoelen. Kook 4 eieren in 7-8 minuten hard en snijd ze in kleine stukjes. Splits het andere ei en klop het eigeel los (het eiwit wordt in dit recept niet gebruikt). Snijd vierkantjes uit het bladerdeeg, maak van de rest van het deeg een bal. Rol opnieuw uit, zodat je er nog meer vierkantjes uit kunt snijden. Verwarm de oven voor op 200 °C. Meng de spitskool met het fijngesneden ei en de dille. Leg in het midden van elk vierkantje deeg wat koolmengsel, vouw het deeg dicht en bestrijk het met wat eigeel. Bak de piroshki's 20 minuten in de oven.
Foto: Ronald en recept: AH.nl Met dank aan Manja Aidinova en Sascha Gertsik voor het recept.
Een gerecht als dit, waarin een kleine hoeveelheid vlees met een rijke smaak is verwerkt, aangevuld met lekkere vleesvervangers zoals paddestoelen, is een voorbeeld van hoe je gemakkelijk wat minder vlees kunt eten, zonder helemaal vegetarisch te eten.
Ingrediënten
100 g bacon
3 eetlepels olijfolie
2 uien, in halve ringen
150 g oesterzwammen, in reepjes
250 g kastanjechampignons, in plakjes
1 teentje knoflook
150 g cashewnoten, gehakt
150 g boerenkool (diepvriesblokjes)
550 g aardappelpuree (koelverse)
Bereiden
Van bacon vetlaagje verwijderen en bacon in reepjes snijden. In droge koekenpan met antiaanbaklaag bacon krokant bakken en uit pan nemen. Ui in olie fruiten. Paddestoelen toevoegen en 5 min. op hoog vuur bakken. Knoflook erboven uitpersen. Bacon en cashewnoten door oesterzwammengsel scheppen en geheel op smaak brengen met zout en peper. Intussen boerenkool in 10 min. verwarmen en in vergiet laten uitlekken. Aardappelpuree volgens gebruiksaanwijzing in magnetron verwarmen. Boerenkool door aardappelpuree roeren, op smaak brengen met zout en peper. Boerenkool over vier borden verdelen en paddestoelmengsel erop leggen.
Ligularia dentata verlangt een voedzame vochtige grond en kan uitgroeien tot 125 cm hoog. Plaats de plant aan de rand van de vijver of sloot. Ook als de plant niet in bloei staat zijn de donkere bladeren decoratief. De bloemen worden intensief bezocht door vlinders [ atalanta, pauwoog en kleine vos ]
Reeds in de Romeinse tijd was Cichorei bekend. De plant bevat een bitterstof die niet iedereen kan waarderen. In de landbouw werden de penwortels gebruikt om surrogaatkoffie uit te bereiden. Rond 1850 wist men door kruising witlof uit Cichorei te telen.
Deze week is kwekerij Landsinghof uit Giessenburg in de griend bezig de wilgen te knotten. Af en toe zult u hinder kunnen hebben van takken op het pad. We vragen u daarvoor begrip te hebben.
Mocht u zelf geen staken hebben voor uw klimbonen dan kunt u uw bestelling bij Goof doen. Wacht er niet te lang mee want de tuinlui gaan met een enorme snelheid door de griend.
Deze lage Aster dumosus "Silberblaukissen" is ook zo'n soort die in de herfst kleur aan je tuin geeft. Bovendien zijn de bloemen heel goed te combineren in een boeket.
Knolvenkel, met zijn zoete anijsachtige smaak, is een exclusieve groente waarvoor veel belangstelling is. Al vanaf eind maart kan men onder glas beginnen te zaaien. Daarna worden de jonge plantjes in potjes verspeend en na ongeveer vier weken op een afstand van 30 cm uitgeplant. De grond dient rijk te zijn aan humus en verteerde mest. Dat zal het vocht in de zomer beter vast kunnen houden. Want vocht heeft de knol erg nodig om te kunnen groeien. Oogstbare knollen wegen ongeveer 200 á 400 gram. Het groene gedeelte is heel goed te gebruiken in sausen.
Snijbonen klimmen langs de vantevoren geplaatste wilge- of bamboestaken. Er moet rekening mee worden gehouden dat ze erg veel wind vangen zodat de staken stevig in de grond gedrukt moeten worden. Op verschillende manieren kunnen de staken geplaatst worden; in een rij waarbij de staken 40 cm van elkaar komen met tussen de rijen een afstand van 80 cm of in ruiters d.i. een groepje van 4 staken bij elkaar of in een tipi vorm d.i. een cirkel. Bovenin worden de staken op 2 m hoogte samengebonden. In het begin zullen de ranken een beetje geholpen moeten worden door ze tegen de klok in rond de staak te wikkelen. In Limburg heb ik gezien dat de tuinders de planten langs een touw lieten klimmen, maar dat zal misschien te maken hebben met de beschutting van de hellingen. De staken worden voor ze de grond in gaan eerst 40 cm van de bast ontdaan omdat anders de staak gaat wortelen en er bladeren gaan vormen. De gladde snijboon bloeit eerder dan de pronkers en oogst daarom ook vroeger.
Cobie laat hier zien dat een border heel goed samen kan gaan met een moestuin. Naast het nuttige van al het insektenbezoek ben je bovendien steeds verzekerd van een mooi boeketje bloemen.
Iedere keer dat ik mijn fiets onder het afdak van de veranda doe kom ik met mijn gezicht in een spinnenweb. Ik vind deze diertjes enorm nuttig, daarom zal ik ze nooit wegdoen. Ook bewonder ik hun vaardigheid in het maken van hun web. De spin op de foto maakt echter geen web maar gaat op jacht en zo te zien is hij best succesvol.
Het is eenvoudig om perkjes van wilgentenen te maken.
