En zo zijn we dan in de advent . . . . en is de aanloop genomen met een reprise van " peter de stallenbouwer " die weer eens een stukje beleefde van hoe het over een vijftiental jaren ging . . . . maar een mens word ouder en nu moeten wij zowat alles op een ander ritme zetten innerlijk blijft het gevoel bestaan maar dat grote werk dat toen begon met Pasen wat een lange aanloop was te veel ,nu blijft nog de verlichte herinnering in mijn tuin anno 2007. . . .
In de donkere dagen voor Kerstmis bracht de stal dan licht langs de grote weg want alles werd geplaatst in mijn voortuin dus aan kijkers had ik dan ook geen gebrek en groeide het uit jaar na jaar als tot opname in de kerstallen tocht van de vlaamse federadie van stallenbouwers .
. . ... De herder die zijde links achter Maria staat , houd in zijn rechterhand zijn herders staf en met zijn linkerhand neemt hij zij hoed af voor het Kindje , naar wie hij over de schouder van Maria schijnt te kijken , als tegen hang van de herder staat Jozef bijna frontale houding . Een vrouwelijke figuur . . . (vroedvrouw, herderin of dienster ) door haar klederdracht en haar lange hoofddoek , lijkt zij zeer in haar zelf gekeerd en hulpvaardig , zie ook haar lamp in de linkerhand . . . ..
Mijn retabel . . . het was uit de eeuw der grote ambacht lieden , de eeuw der grote devotie; toen men nog in de grote kapmantels , gemaakt uit het Duffels laken (duffelcoat) terkerk ging om het kleine kindje in de stal te gaan groeten . Zo was het die oude prent van 1510 die aan mijn handen het verlangengaf , om die foto op papier terug zijn echte dementie te geven ; een beeld uit die tijd in al zijn eenvoud . Echt en recht uit de zestiende eeuw de tijd van Keizer Karel . een prachtig beeld het rode hout ( red wood ) zelf straalde reeds een warmte uit die me liet mijmeren van die tijd van toen, naar het schijnt kwam de keizer toen reeds naar Duffel om Kerstmis te vieren ? ? ? naar het schijnt kwam hij dan bij zijn tante Margareta van Oostenrijk op vakantie in het kasteel Ter Elst . . . . .
Een nieuw motief werd mij ingegeven door een oude foto van een retabel dat destijds was gemaakt door een Antwerpse meester " de aanbidding der herders " Het is een retabel dat zich voor het ogenblik bevind in het staats museum van Berlijn op inventaris onder het n° 488 ; het werkje is gemaakt in eik en dateert uit 1510 . het was 36 x36 op 8cm. Door het toeval had ik een paar stukken hout "amerikaans red wood " op de kop kunnen tikken heb het geheel uitgetekend , heb mijn beitels aan het werk gezet en de resultaten krijgt u morgen . . . .
Zo volgde te thema zich op zoals Een witte kerst . Het kindeke Jezus in Duffel . in 1993 de wereld rond de kribbe . een vertelling over de toen actuele vluchtelingen stroom ? Zij waren ook opzoek naar een herberg ? ? Er was een stal in drie dimensie die vertelde over het "arme Oosten en het rijkere Westen . Of als u wil van Bethlehem naar Duffel maar nog steeds met de zelfde problemen als over 2000 jaar er was toen ook geen plaats in de herberg . . ..
En ja dat was het dan " het beeldje " waar rond ik twaalf jaar mij stallen heb rond gebouwd , een beeldje in " plaaster " dat ja een paar duizend bezoekers heeft stil gemaakt en enkelen minuten ingetogen heeft laten genieten en luisteren ; een beeldje van plaaster dat mensen beroerde dat hun de Kerstbracht . . . .
Kerstmis . . . . is voormij een diep doorleeft feest , het is niet één dag maar een tijdloos gegeven , het verlangend uitzien naar het moment waarop de kerkklokken hun vrede wensen uitjubelen . . . . is het een utopie ? ? ? een kinderlijke opwelling of een terug grijpen naar nostralgie . . .
Toen . . . . Onder de dennenboom nog witzand werd gestrooid om het af lekken van de waskaarsjes op de roodstenen vloer op te vangen ? Toen. . . . nog , op een versierde appelsienbak het stalleke kwam te staan , onder de boom . Een oud verkleurde afbeelding van het kerst gebeuren op versterkt ribkarton geplakt ; dat alles versierd met mastentoppen en zilverpapier , zilverpapier dat maanden was lang was plat gestreken en op gespaard , want toen was het wel zeldzaam één stuk chocolade was geen alledaags snoepje . . . .
Dit was onze kerststal , die de warmte moest brengen in de barre winterkoude . . . . .Zo heeft het Kerst gebeuren zich in mij vastgebeten en is het uit gegroeid tot een willen door geven van mijn Kerstvreugde . Op vele manieren wilde ik ieder laten mee genieten van de warmte .
Vrouwen van een andere wereld ? ? ? neen moeders van kinderen , moeders die weten wat miserie en armoede zijn , die de harde lijn van hun bestaan op hun gezicht dragen miserie samen gehouden door hun hoofddoek , alles is bij hen verloren gegaan hun jeugd en levens lust ; , als ik-zo een foto bezien moet ik terug denken aan fotos van mijn overgrootmoeder ook met een doorkerft gezicht omfloerst door haar zelf gebreid "Neusdoek " u ziet alle moeders zijn de zelfde over de ganse wereld . . ..
Mijn beste vrienden ik moet u de groetjes overbrengen van "Mijn Bollek" dat is mijn tuin vriendje die mij steeds komt vergezellen bij mijn tuinwerk dat is nu het tweede jaar op rij dat hij rond ons huppelt lief hé ons roodborstje . . ..
Ik zie dat u liegt want uw kaken worden rood en uw neus ziet blauw , en uw ogen staan (sh)geel daar kan niets goeds van komen ? ik heb horen vertellen als ge er ZO uit ziet u gauw moet veranderen van brouwer . . . . .
Sorry voor het lange wachten maar ik was achter Sinterklaas en die is zo even aan gekomen met de stoom boot , en ik verraste hem toen hij zijn boek boven haalde en keek wat er voor ons zo al in geschreven stond . . . . . ..
En dan sluiten wij de periode van rouwen en gedenken even af en zien wij even naar de komende dingen . . . . een nieuwe regering ? ? ? ? ? of nog meer ruzie tussen " De kinderen " of wie gaat de leeuw van Waterloo krijgen ? of waar gaat men ons nog meer mee belasten . . . . neen hoor dan maar liever iets plezanter . . . . 't is nu zo mooi weer laat ons eens gaan wandelen . en wie komen wij eerst tegen . . . . weer een Sint die is op weg naar Antwerpen met zij moto want de autostrades zij toegeslipt en zij paard moet nog een nieuw paar hoefijzers hebben maar de smid was in staking , en dat is ook normaal hè want hij had geen kolen meer en mazout is te duur . . . .
Groetjes ! ! !
En zo zijn we dan in de advent . . . . en is de aanloop genomen met een reprise van " peter de stallenbouwer " die weer eens een stukje beleefde van hoe het over een vijftiental jaren ging . . . . maar een mens word ouder en nu moeten wij zowat alles op een ander ritme zetten
In de donkere dagen voor Kerstmis bracht de stal dan licht langs de grote weg want alles werd geplaatst in mijn voortuin dus aan kijkers had ik dan ook geen gebrek en groeide het uit jaar na jaar als tot opname in de kerstallen tocht van de vlaamse federadie van stallenbouwers .
. . ... De herder die zijde links achter Maria staat , houd in zijn rechterhand zijn herders staf en met zijn linkerhand neemt hij zij hoed af voor het Kindje , naar wie hij over de schouder van Maria schijnt te kijken , als tegen hang van de herder staat Jozef bijna frontale houding .
Mijn retabel . . . het was uit de eeuw der grote ambacht lieden , de eeuw der grote devotie; toen men nog in de grote kapmantels , gemaakt uit het Duffels laken (duffelcoat) terkerk ging om het kleine kindje in de stal te gaan groeten . Zo was het die oude prent van 1510 die aan mijn handen het verlangengaf , om die foto op papier terug zijn echte dementie te geven ; een beeld uit die tijd in al zijn eenvoud . Echt en recht uit de zestiende eeuw de tijd van Keizer Karel . een prachtig beeld het rode hout ( red wood ) zelf straalde reeds een warmte uit die me liet mijmeren van die tijd van toen, naar het schijnt kwam de keizer toen reeds naar Duffel om Kerstmis te vieren ? ? ? naar het schijnt kwam hij dan bij zijn tante Margareta van Oostenrijk op vakantie in het kasteel Ter Elst . . . . .
Zo volgde te thema zich op zoals Een witte kerst . Het kindeke Jezus in Duffel . in 1993 de wereld rond de kribbe . een vertelling over de toen actuele vluchtelingen stroom ? Zij waren ook opzoek naar een herberg ? ? Er was een stal in drie dimensie die vertelde over het "arme Oosten en het rijkere Westen . Of als u wil van Bethlehem naar Duffel maar nog steeds met de zelfde problemen als over 2000 jaar er was toen ook geen plaats in de herberg . . ..
En sacrale moment . . . hier bij het inbrengen van het kindje 
En ja dat was het dan " het beeldje " waar rond ik twaalf jaar mij stallen heb rond gebouwd , een beeldje in " plaaster " dat ja een paar duizend bezoekers heeft stil gemaakt en enkelen minuten ingetogen heeft laten genieten en luisteren ; een beeldje van plaaster dat mensen beroerde dat hun de Kerstbracht . . . .
Kerstmis . . . . is voormij een diep doorleeft feest , het is niet één dag maar een tijdloos gegeven , het verlangend uitzien naar het moment waarop de kerkklokken hun vrede wensen uitjubelen . . . . is het een utopie ? ? ?
Toen . . . . Onder de dennenboom nog witzand werd gestrooid om het af lekken van de waskaarsjes op de roodstenen vloer op te vangen ? Toen. . . . nog , op een versierde appelsienbak het stalleke kwam te staan , onder de boom . Een oud verkleurde afbeelding van het kerst gebeuren op versterkt ribkarton geplakt ; dat alles versierd met mastentoppen en zilverpapier , zilverpapier dat maanden was lang was plat gestreken en op gespaard , want toen was het wel zeldzaam één stuk chocolade was geen alledaags snoepje . . . .
Dit was onze kerststal , die de warmte moest brengen in de barre winterkoude . . . . .Zo heeft het Kerst gebeuren zich in mij vastgebeten en is het uit gegroeid tot een willen door geven van mijn Kerstvreugde . Op vele manieren wilde ik ieder laten mee genieten van de warmte .
Maar één die eeuwig jong blijft ondanks . . . . zijn oude en dat komt . . ..... uit liefde voor de kinderen . . . ..
Vrouwen van een andere wereld ? ? ? neen moeders van kinderen , moeders die weten wat miserie en armoede zijn , die de harde lijn van hun bestaan op hun gezicht dragen miserie samen gehouden door hun hoofddoek , alles is bij hen verloren gegaan hun jeugd en levens lust ; , als ik-zo een foto bezien moet ik terug denken aan fotos van mijn overgrootmoeder ook met een doorkerft gezicht omfloerst door haar zelf gebreid "Neusdoek " u ziet alle moeders zijn de zelfde over de ganse wereld . . ..
Mijn beste vrienden ik moet u de groetjes overbrengen van "Mijn Bollek" dat is mijn tuin vriendje die mij steeds komt vergezellen bij mijn tuinwerk dat is nu het tweede jaar op rij dat hij rond ons huppelt lief hé ons roodborstje . . ..
JA !! IK BEN ALTIJD BRAAF GEWEEST . . . 
Sorry voor het lange wachten maar ik was achter Sinterklaas en die is zo even aan gekomen met de stoom boot , en ik verraste hem toen hij zijn boek boven haalde en keek wat er voor ons zo al in geschreven stond . . . . . ..
