Op weg naar het licht . morgen is het Lichtmis in de christelijke liturgie . . we zouden moeten terug gaan naar de oude romantische kaars zo als vroeger en dan komen wij tot de " kaars " het licht in de duisternis dat zo in ons vroegere rituelen was ingeburgerd en beleefd werd , hoe men vroeger in middeleeuwen op de 2de februari ter kerke ging met manden volle kaarsen om ze te laten zegenen , want deze wassen lichtwonderen zouden het huis moeten verlichten en de heiligen aansporen om huis en haard te beschermen tegen storm en ontij . Hoe men de H. Blazius bad om zegen tegen keel en en kopzeer , dat gebeurde door twee gekruiste kaarsen boven het hoofd of keel van de gelovige te houden ;
Nog meer kaarsen ? ? ? ? Maria Lichtmis . . . . weer zo één van die oude gebruiken en vieringen , volgens de joodse wet moest elke vrouw 40 dagen na de geboorte van haar kindje een reinigingritueel ondergaan in de tempel en werd terzelfder tijd het kind gewijd . Dat deden Maria , Jozef en het kindje Jezus ook , en in de tempel ontmoete ze Simeon een oude bejaarde profeet , die wist dat hij niet zou sterven voor hij de Messias had gezien ? hij loofde de Heer en verdween na het kind te hebben gedragen . . . . . Mijn beste vrienden weet u nog dat ook praktisch al onze Moeders die oude wet ook deden ? ? Zij moesten ook hun kerkgang doen , en een geld offer brengen om hun te zuiveren van de erfzonde , en het kindje werd gewijd , om het te beschermen tegen de duivels de aarde . . . . zo ging dat alles vroeger . . . .
Ja ze hadden het moeilijk , en ik ook om van onder de oudejaarsdrukte en het nieuwejaars vuurwerk de weg naar drie koningen te vinden , geen sneeuw maar wel nat en "stoermis " het is flink koud en enkel de gedachte aan het worstenbrood van volgende maandag geeft ons kracht. . . . .
" Verloren maandag " brengt me terug in het ritme . . . . .... dat alles belicht of verlicht door een zonnetje zullen wij weer op kracht komen en . . . . . . .
Zo een paar verwarmde broodjes met een dampende zwarte coffie zal niemand versmaden smakelijk. . . . .
