Ja vaak denk ik terug aan die vele momenten die ik als jonge Rood Kruis soldaat heb onder gaan , na Mortsel de evacuatie in Duffel van 1200 geesteszieken van Duffel naar Bonheiden en St job in 't goor met stoomtram transport en vrachtwagens , de verschillende bombardementen van Mechelen en in 1945 de transporten en verzorging van de gekwetste duitse en geallieerde soldaten van het normandische oorlogs front . Van die periode wil ik nog wel even terug blikken om de het , hoe een mens mens word te vertellen ;
Het was in de late namiddag dat ik met onze afdeling werden in gezet 5 April 1943 Het schijnt lang geleden , maar het toen beleefde , zal mij steeds bij blijven Het was op een klare dag dat een aantal zware amerikaanse bommen werpers hun doel hadden gekozen " de erla fabriek " te Mortsel hun doelwit de herstellings plaats voor duitse jachtvliegtuigen , vele bommen misten hun doel en zaaide een tapijt van dood en vernieling onder de burgerbevoking , 936 mensen kwamen om het leven , waaronder 200 kinderen . Zo lazen wij in de berichten ,Weer eens een resultaat van die beestige oorlog ,een oorlog zo als alle andere , waar werd gestreden voor wie voor wat ? Voor het recht op leven voor alle volkeren , want in feite streden niet die volkeren maar de regimes tegen mekaar ....... en het was in die caos , na het bombardement , in dat brandend en rokende Mortsel dat ik werd gedropt ......... overal dooden , verhakkelde resten ; en gekwetsten , die werden afgevoerd , en geevaceerd met vrachtwagens gekwetsten en stervende moesten weg uit de hel ............ Alles wat mens was in mij , diende te worden weggecijferd , hier was het helpen met wat ons werd terbeschikking gesteld , een caos en ik herhaal het die mij steeds is bijgebleven , de ganse nacht werd er door gewerkt en getroost , gekwetsten verbonden en verzorgd ...... om dan in de late nacht door te brengen in een gebombardeerde pand van Dokter Geerts aan het oude gemeente huis waar onze hulpdienst was ingericht . Wat er toen in mij omging is moeilijk te beschrijven , die nacht ben ik wel een paar jaar ouder geworden in het relativeren van wat oorlog is , het beeld van brandende huizen , het overen weer lopen van zoekende mensen , het leed van zoekende ouders naar hun verloren kinderen , het doelloos voortschrijden van in verbanden gehulde gewonden op zoek naar God weet wat , en dan die nacht in spookachtig schijnsel van brand , slaande vensters en klappende kapotte deuren die de angstvolle stilte doorbraken , terwijl een stinkende reuk van verbranding ons pijn deed in de neus , neen nooit zal ik het vergeten ....... het maakte mij plots iemand anders , ik beleefde en verdriet , haat en liefde , een verdriet en meevoelen met de slachtoffers , een haat tegen geweld en onrecht . Waarom zovel leed voorniets ! het was moeilijk voor een jong rood kruis kadet zo in eens onder gedompeld te worden in de werkelijkheid van het slag veld van Henri Dunany . hier werd ik gedoopt voor een ganse reeks van van donkere oorlogs dagen ....... voor u mijn herinneringen .............
In 1944 was ik ...... 19 jaar ......... september de tijd van verwarring de bevrijdinng in onze gewesten hier rond Mechelen en Duffel en Lier . Deze periode zal mij steeds bijblijven na vier jaar van bezetting , van frustatie , honger ,bedreiging bombardementen en angst ........ graag wil ik wel een situasie schets geven van die tijd niet uit een boekje maar hoe ik het heb beleefd hebt en aan de lijven heb ondervonden Gelouterd door de omstandig heden waren wij wel ouder geworden in geest , als 15 jarige trad ik in dienst bij het rode kruis een instelling die door haar neutrale houding in oorlogs tijd , open stond voor jongeren die zich wilde ten dienste maken van de gemeenschap , ons toeleggen op de eerste hulp bij ongevallen , voor "Het pakket van de soldat " voor onze krijgs gevangenen in Duitsland ; als jonge "brankardier "werd ik het eerst met de werkelijkheid gekonfronteerd met de gruwel van de oorlog na het bombardement op de Oude God (Mortsel ) als eerste estafet van de Duffelse afdeling Morgen meeer ..............
Spiegeltjee aan de wand wie is er de mooiste van het land ? Ja tien maal liep ze voorbij die spiegel ......... en uiteindelijk vond zij hem toch mooi en wilde hem wel , maar ........ het water was veel te diep .... of haar geldbeugel te klein . Ik weet het niet maar ze was niet gelukkig , dan maar een volgende maal
Ja ge moet maar eens kijken ; overal waar men komt vind men wel een aanwijzer " Zaterdag en zondag Rommelmarkt " het is als een echt cirkus dat van dorp tot dorp flirt , ge kunt er van genieten van kitch , brokaat of antiek u kiest maar uit , het onmogelijke tipt u op de kop . Zo viel ik laatst op een ganse kluwe popjes , mens als men zijn fantasie laat gaan , en zo een beeld laat inwerken op zij netvlies komt men in het leven van die popjes van waar komen zij ? door wie werden ze vertroeteld en geliefkoost ? waarom liggen zij nu hier ? vinden zij een nieuw vriendje ? Zij hebben allen een geschiedenis , hoeveel traantjes hebben zij gezien en getroost . kijk eens naar hun snoetjes ne mens zou ze zo meenemen ; maar ik wandelde verder want veel viel er te zien .............
Mijn beste vrienden , die mannen en vrouwen van" het blog" zijn er toch wel van het goede hout , , u vraagt en ze draaien zelfs bewegende beelden !!!! mamalou (louke 1952 ) en casawivi ik ben weeral gelukkig mijn besten dank ; Het meisje aan de reeling droomde er ook van eens een zeemermin te zien en ..... ze kwam nu zullen en nog andere volgen .??????
Vroeger was het zeven nu is het negen 't was keizer Augustus vrouw die ook een zomer maandje wou Daarom kwam er augustus tussen om die brave vrouw te sussen Ziet ge nu van waar het komt dat maandje van den hond ze weet niet wat te doen Welk is nu het goed seizoen ? van wind van zon en regen het wordt fris en slijk de wegen Maar..... wij hopen op St; Michiel om te kijken door een rozen bril Om te geven een "indian sommer " enkele dagen zonder kommer zo nog en beetje vakantie weer een stukje als vooreer .
Ja hier is Peter terug van weg te zijn geweest , neen het was niet ver ???? naar het Zeeeetje maar , maar voor de oudjes is het toch fijn om even met de voetjes in het zoute nat te kuren ...... Een beetje zon en een beetje regen zoals in het "Songfestival " liedje , het is iets dat wij allen kennen en nu met " Lambiek " naat zee !!!!!!!
.....uit nog even van genieten zo als men zegt , en het schijnt goed weer te worden dus we vliegen er in ; zie u binnen en paar dagen fijn weekend en oo k VEEL zon en ..............werkgenot !!!!
Het was in de late namiddag dat ik met onze afdeling werden in gezet 5 April 1943 Het schijnt lang geleden , maar het toen beleefde , zal mij steeds bij blijven 
Een zeemermin ...... zou ze zwemmen ??????
