Het is zo stil aan de tijd van gaan ....... de zomer is gegaan , de lange dagen zijn gegaan we worden zo stilaan klaar gemaakt om in onze wintervacht te kruipen en eens te denken aan die ook zijn gegaan ........ we zien stilaan mensen met schrobber en emmer aftrekken naar de kerkhoven om...... ja het was vroeger zo ,de rustplaats van hun geliefden eens een beurt te geven en zo zag ik op een druilige dag in laat october .
Nevelslierten .......
Slierten nevels bewegen zich langzaam rond wazige gedaanten met kuis alaam Zij groeten devoot andere passanten Die schrijden naar de plaats der verwanten Ze zijn rustig kalm en ingetogen Hun lijven liggen krom gebogen Schobben het grauw graniet Van hen die hun reeds verliet Hun handelen is als een oud gebed door traditie in hun geest geprent Weldra vieren wij de dag der doden en word ons weer de kans geboden Om even met hen in gedacht te leven Hen vergeten liefde weer te geven Een traan van diep in het oog Welt zich naar omhoog Zijn het druppels van de dauw? de ik weg veeg me mijn mouw ? Of is het een traantje van berouw Men kijkt rond .....er word gezwegen Men plant een bloem , en vraagt een zegen voor zij die gingen voor zij die bleven ........... gedaanten verdwenen in de nevel zoals zij kwamen ........uit den hemel .
Ook aan een mooi beeld kunnen wij niet voorbij gaan , weet dat dat beeld is geweigerd in het Vaticaan ? en waar om ? werd het verboden omdat het onzedelijk was " het kindje is naakt " kijk maar Nu kunt u het in Brugge zien in de O.L.Vrouwkerk . het is een werk van Michelangelo .
Draai maar , draai maar paardenmolen , paarden molen draai maar rond .......... zo een echte met op en neergaande paardjes , mijn god waar is den tijd ......
Brugge is mooi hé van uit alle kanten hier het Belfort van uit het " Kanten straatje " geniet en maak de vergroting juist drukke ? ........ maar pas op voor den toren hé !
HALLO MIJN BESTE VRIENDEN U DIE MIJ VERDER VOLGT IN MIJN GEDACHTENGANG ? IK HAD U DRIE ANTWOORDEN TE GEVEN hier de 3de antwoord als wij weer gedomineerd worden door de nieuwe ramp inhet verre oosten dan steld ge terug de vraag geloof gij in een God ? en dan herhaal ik , wie geeft mij het recht tezoeken naar de echtheid en het beeld van de " Schepper " ? en dan voer ik aan hoe ver moet men gaan in de geschiedenis der oude volkeren uit het Oosten , Griekenland , Egypte , steeds heeft men gezocht naar dat " iets " dat voor niemand verklaarbaar was .Tot in de oertijd zocht men het wezen in de natuur , in de lucht , de aarde , het water het vuur , men zocht hoe deze elementen elkaar benaderdenen leven schiepen , Nu in onze tijd van hoog spitstechnologien , zoeken wij in het universum steeds verder naar die " Waarde " die het leven maakt , hoe kijken wij op naar de regelmaat der sterren en cometen , hoe zou het kunnen zijn zonder de kracht van evenwicht , Zou ik die kracht dan God durven noemen , als dat dan die beweging is , die regelmaat en kracht van leven, dan is God liefde . Want uit liefde komt dienstbaarheid want uit liefde komt leven naar geest en lichaam , en dan is dat de leer, de weg naar de grote eenheid .
NEEN ....... het is geen donderpreek enkel een bedenking van een ouder of jongere van vroeger .... We gaan verder met ons rubriekske ..... zo is mijn geest gevormd door een zeer diep gelovig moedertje en een blauwe vader " geel ..... blauw " een coalitie met mogelijkheden ? zoals ik zij een heilig vrouwtje , gelovig door haar sterke eenvoud , liefde , een devotie voor O.L.Vrouw en het geloof in de mensen zo als het haar lag , en kruisje voor het slapen gaan zou zij nooit vergeten haar lieve zachte hand tekende het op ons voorhoofd en is voor gans ons leven in ons hart gebleven . Zij zocht troost in een prevelend gebed , een " wees gegroetje "een brandend kaarsje , bij ziekte of tegenslag zij leerde ons bidden , het schijnt nu alles zo zoeterig maar toen ...niet ...en steeds werd haar vraag beantwoord en kwam er een oplossing ; toeval ? of geloof ? maar het zijn die dingen die mij bewezen dat er troost was te vinden in die eenvoudige dingen . Hoe wij dit nu benaderen heeft voor mij steeds een zoeken geweest , naar de weg van de waarheid nooit kon ik in een godsdienst of godesdienst een gevoel van verplichting of afschriking zien ,de wet was er en diende te worden gevolgd het was een iets dat mij dieper deed denken , naar hoe moet ik de mensen beter leren begrijpen en te geloven in dat of die men zijn " naaste "noemt , bemin hem als je zelf , doe hem geen kwaad , besteel hem niet ,doe niet aan hem wat u niet graag hebt dat men u aandot ,wees lief tegen hem al is hij niet je vriend . Neen gemakkelijk is het niet, soms zwaar heel zwaar ; Maar hoemeer men zijn medemens tracht te benaderen , hoe meer facetten men gaat bekennen in die mens en dan zijn er geen slechte mensen , maar duivelen zo als ze werden genoemd toen we klein waren ; gebruiken wij niet teveel de duivelen om ons afteschermen voor ons eigen fouten , Het is veel gemakelijker ieder zwart te schilderen voor uw hand te hebben uitgestoken , en het gevoel van praten met elkaar tot noodzaak te hebben gemaakt . Meermalen heb ik ondervonden dat door compromissen ;niet verzuilt door fanatieke drogen , veel te bereiken is . En dan zeg ik ja ik geloof nog in de mensen .Ze zijn te benaderen zolang ze mensen zijn en geschapen naar de natuur in gelijkenis met de LIEFDE .En dan kom ik aan mij tweede antwoord geloof gij in God ? Tot morgen het is genoeg voor vandaag .........
Een dansje met Sneewitje ..... een kinder droom van toen wij ......al grotere..
Verdraaid , ik zou ook soms een kabouter willen zijn ........zo echt genieten ......
Voor zij die me hielpen het balet der elfjes !!!!besten dank
daar gaan we
