De laatste dagen was de tijd aan de computer min . had even een afspraak in het ziekenhuis voor een spoedingreep .een in wendige bloeding , maar Peter is terug om de draad terug op te nemen .daarom hangen wij zo wat aan de slappe kant . aan de slappe kant van inspiratie zowat als hetweer de ene dag verwachten we wat naar een winters romantisch tafereel met sneeuw , en dan is het weer zo een mistig vuil snertweer de andere dag één zonnestraal die dan u dan weer naar buiten lokt om te zien naar de goud geel en blauwe crocussen die de tuin moeten omtoveren dan hoort het zachte tsjirpend frazelen van de vogeltjes , die de romantiek nog opvoeren naar Valentin overal verschijnen de rode en gouden hartjes , als of het maar één maal per jaar valentin is ? ? ? ? lief zijn voor mekaar , mekaar eens knuffelen , een bloemetje schenken . . . . dat moest men meer doen . . . . honderd keer dan zou de zon veel meer schijnen , al is het dan niet buiten , dan toch in de harten . . . .
Gisteren was het een klein roodborstje en van daag steekt het sneeuwklokje zijn kopje boven en laat haar mooiste kleedje zien ; wonderen zijn er iedere dag. . ondanks alles . . ..
Een dag zo als al de andere zou het geweest zijn als het blanke sneeuwtapijt niet besmeurt zou zijn geweest door de onwezenlijke berichten van de onmenselijke gebeurtenissen , bekentenissen die ieder nomaal denkend mens met verafschuwen ondergaat , waar is het" des mensen grens " van handelen ? waar is onze grens van verstaan ? Waar de grens van begrijpen . . . . . en
.. . . eens zal gerechtigheid geschieden , maar wat met het leed , verdriet van zij die leven nu in die wereld van angstig afwachten . . . laten wij in stilte ons kaarsje van begrip en meevoelen aansteken als steun voor zij die nu ondergaan . . . . .
Door nevel toverd " De Vorst " prins van koning winter met zijn kouden zucht en toverstok ons beelden van een ijsdroom , aan ieder blad tekend hij een zilveren kantje . . . .
van doode takken maakt hij een vervroren vuur
van gras en twijgen een hangende symphonie . . ..
Wonderen die onze beste smeden ,of schilders steeds hebben getracht te benaderen maar nooit hebben berijkt ............ mens . . . . . het is de wereld der cristallen , de diamanten voor de kijkende genieter .
Maskers zijn van alle tijden . . . het maken van maskers en maskersfestivals zijn een oudste en meest gegeerde Italiaanse tradities , die verbonden zijn met de oudste riten van het " carnaval " het feest dat de lente voorspelt ?
De meeste maskers zijn gemaakt uit " papier - maché " dan zijn ze licht en gemakkelijk te dragen , zij kunnen aan de dragers een karakte vorm geven ,
door een nieuw masker te dragen kan men een ander karakter naar voor brengen (in schijn )
. . .. Zo zoeken veel mensen hun eigen karakter te verbergen achter een masker om zich te verschonen . ".naar ziel en lichaam .. " en gaat men zich afvragen "Wie is eigenlijk Wie " waar komen al die expressies van daan ? ik heb er een paar gezocht zie na het oog en de snavel
Onze wereld is een wreede wereld , die iedere dag zijn trageties schrijft . neen hij stoptnog niet . . moeilijk is het soms om u recht te houden in de storm van iedere dag . . . . wij moeten weg uit de spiraal van neergedruktheid even er uit . . . daarom die moeilijke overgang met al weer nieuwe miserie ; van angst dood en vernieling en langs de andere zijde die helpende handen , van de help brigades , die mij de herinneringen van de oorlog weer voor ogen brengt toen ik als jonge rood kruis helper in de Oude God mee ongelukkigen van onder de puin haalde . . . Laten wij hopen dat deze acties de verstanhouding tussen de landen weer wat dichter bij mekaar brengen in plaats van dat onophoudelijk politiek gekiebel . . . Weldra beleven wij weer een nieuwe periode . . .de "dollen " aller landen vereenigd u !!!!!!!! en vlieg er weldra in . . . deze gelukkige heeft al zijn benoeming Ha ! Ha ! Ja ik verschrok er van "ne vroege Pasen " zeggen de mensen al op 31 maart en men voelt het, de gekken komen al in beweging leute en plezier en ze vliegen er in . . . de maskers komen boven . . . . .maar op het gemakske zulle . . .hopenlijk vinden wij weer mooie beeldjes, snoetjes . .en troost .
Maar ook de vragende blikken zijn mooi en mag men niet verbergen ; geen masker kan de echtheid en uitstraling van liefde ? schoonheid of verdriet verbergen
hoe mooi een masker ook is ,
nooit zal het, de gedachte weg duwen van wat er achter zou verborgen zitten . . . .
Meer malen heeeft men ons mislijd , heeft men ons beet gehad , weinig heeft men ons de waarheid getoond . . Zo moet ik met deze badzijde mij een masker op zetten , want in mijn binneste heb ik het moeilijk om het opgedrongen leed , lijden en frustatie in deze wereld te verbergen . achter schoonheid en maskers . . . . .
6 Januari waar het hart van vol is loopt de mond van over
En zo zijn ze er dan toch geraakt ze kwamen van verre . .
"De drie koningen " aan het stalleke met hun geschenken "Goud ,Wierook , en Mirre "en de "nieuwe gemeente raad . . . . vol van beloften . "
Casper Melchior en Balthazar
De volkeren kwamen voor het licht , het nieuwe licht voor een nieuwe wereld ; De koningen kwamen voor de glans van de nieuwe dageraad wel een verschil in komst , het eerste de eenvoud en eerlijkheid ,
het tweede meer voor het gezien worden , met pracht en praal . . .. was het voor het Kindje te doen , of om te zien van waar de wind komt ? Wat had het meeste waarde de melk van de schaapjes , of gouden kroontje dat het kind toch nooit zou dragen , zouden wij het weten ? ? ? Jezus was een mensenkind . . ...
Ieder groot kunstenaar zag het gebeuren in zijn tijd en geest , hier zien we een werk van Durer uit het jaar 1504 een gans andere uitdrukking en uiting dan onze Rubens in 1617, maar hier onder zijn er nog veel koningen misschien vinden wij er een goede voor ons uit kiezen ? ?
Als een sprookje. ?. .nieuwjaar , wat het ons brengt word een nieuw verhaal . Moge het bij allen goed gaan , dat is onze wens
Maar we moeten het soms nemen met een korreltje zout zo was het over een paar dagen . . . maar de warmte van de romantiek word nog steeds gedrukt door de explosieven angst , bij het zien van beelden die het diepste van ons beroeren , we kunnen moeilijk alles ontdooien en een " rozen bril " op zetten . . . . .
Een moment op name van de het ballet de kreeften het moet niet altijd caviaar zijn een beeld om van te snoepen . . . . . met tang en hamer er waren geen bezwaren dat alles gebeurde onder het oog van de Bomma