Als oorlogs vrijwilliger bij de R.A.F.vertrok ik naar Engeland de angst voor het onzekere werd overwonnen door de strijdlust van een jong idialist , die nu aanvoelde wat het was van onder een juk te komen ; Maar niet tegenstaande al het meegemaakte in de gruwel van de oorlog , zou het een nieuwe proef worden , hoe sterk men was in al zijn overmoed ?? het afscheid nemen van zijn moedertje deed toch pijn van binnen , en als zij nog een kruisje op het voorhoofd plaatste , ja dat was vroeger zo , kwam een krob in de keel . Eerst droeg ik het rode kruis op mijn borst als roodkruissoldaat en nu kon het misschien een andr kruis worden ..... maar niets is bestand tegen het geweld van bevrijde vogels ....
Ja , Even terug .........Op allerlei gebied heeft de oorlog , niet bij mij alleen grote invloed, gehad , op de vorming van mijn karakter en persoonlijk doen . De dicipline , het leren je iets te ontzeggen tot zelfs de ontbering te aanvaarden ; Het leren zwijgen en leren luisteren , heeft men moeten ondergaan , voor men kon of mocht spreken .Het onderscheid maken tussen fictie en werkelijkheid , bedrog en en waarheid , tussen tragedie en romantiek . Het onderscheid tussen de kleuren leren kennen , zij het wit , zij het zwart , al zijn dat geen kleuren ? zij het dan rood ; geel of blauw , het zijn harde kleuren en soms moeilijk op het palet te bewerken ,en te verwerken tot een symphonie van recht lijnige structuren ; Geen sinecure om in deze wereld die soms wel een jungle lijkt ; uw weg te vinden en uw man te staan . zo moet je eerst uw geloof verliezen , zo als Christus dit even deed , en eerst dan ontdekt men de mens , namelijk door het herkennen van het"ik" in de kern van vele zaken en men vaststeld , waar tegen woordig de vervreemding schuilt. het is alles als een koud beeldhouwwerk waar nog de warmte dient in te komen , de warmte van liefde , begrip en openheid ; Dan voelt men op 80 jarige leeftijd wat het leven van u gemaakt heeft en of je , je les geleerd hebt . De les van" wit en zwart " van" staat en kerk " van "oorlog en vrede " Dan hoeft men niet om te kijken en kan men van uit zijn hart zeggen : "Mijn les heb ik geleerd , en de vruchten geplukt ", Even bedenken .............. Peter
8Mei 2005 memorabele dag 60jaar na de wapenstilstand van de oorlog 1940-45 Als wij even verdwalen in onze gedachten en de memories van die oorlog, die dan voor onze generatie zo veel betekend , en ons dan ook heeft getekend na vier jaren van ellende bezetting en angst ; dan komen vele beleven en gebeurtenissen naar boven enkele wil ik u wel vertellen ............
Bij ons vieren wij Moederdag , Moeder het mooiste woord op aarde. Moederdag ! Mijn grote vreugde zou zijn te kunnen vertellen, vertellen aan de mensen over , hoe een gewone man , de liefde voor de geest van zijn moeder tot een werkelijkheid is gekomen . Een liefde gegroeid uit een diep denken , over het alles omvattende leven , het leven dat toch steeds groeit in de schoot van een vrouw , of ze nu wit, zwart , geel bruin , of koolzwart is, steeds is het een vrucht van nieuw leven , een nieuw leven,.Niets komt tot iets ; als het niet de warmte van een schoot heeft gekend : en in barens weeen is gespeend. Het zijn de vreugde , de liefde en de pijn ; die zin aan het leven geven , en de misteries van zijn leven beter doen begrijpen , is het niet wonderbaar ; dat mensen steeds grijpen naar de hand van hun moeder , wanneer er nood is of leed ; wat zijn wij zonder haar troostende woorden , wat zijn wij zonder haar vreugde , zonder haar liefde .Wat zonder pijn ? hoe zouden wij het geluk van het leven kunnen begrijpen zonder al deze , Daarom zal een hart dat weent, zijn tranen drogen aan "de bron ". Zijn ogen zullen weer gaan stralen , en door zich te geven aan andere , zal zijn hart weer gaan slaan , door de glimlach van zijn Moeder , deze staling zal hem eeuwig doen leven ; Daarom is "De moeder " het leven van de gemeenschap .......;
Sorry ik was even aan het weg deemsteren maar daar om die bloemen voor alle Moeders ; Peter .
Regen in de stad........ Ook bij regen kan" het stad "er schoon bij zijn .... al is het dan wel anders Een kille , veregende stad Onder een bol geslagen regenscherm Zoeken twee mensen wadend een pad tussen plassen en modder berm; Koud verstijfd staan terrasstoelen tegen hun tafeltje gedrukt dicht bij mekaar om't nat niet tevoelen Hun ruggen voor de buien gebukt. Een stads duif trippeld dik gepluimd door het weerspiegelend nat haar donkeren schaduw, slecht geluimd Pikt nu lings , dan rechts maar wat . Ongelukkig staan gebouwen en torens zich te spiegelen vervormd en onthuts , in het nat , te wiegelen . Wat zijn wij toch veel mooier in het gouden zonnelicht dan nu met onze natte knoken zo vol jicht . . Toe klokken roept de lente zon !...... maar "Roeland" zucht ....als ik maar kon en weer stoomt de regen neer op mens en dier en oude steen als wilt hij ons knetterend tergen om ons verweer ons verkillen tot op het been Maar niets zal het u baten Weldra moet gij ons verlaten gij "oscar " der natte winden en... dan zullen wij een fijn terrasje vinden .
dat was even een tourtje in de veregende stad groetjes tot kijk . Peter .
Devote handen.... prevelen een gebed .....Is het de geest van de maand Mei die ons naar die tijd van vroeger terug doet denken ,
Mei ........
Reeds vier maanden zijn voorbij De nieuwe maand is Mei De sluimerende nevels over bos en hei ontsluiten de nacht en maakt de zon weer vrij met vogels kwelen en gloren zang ; als een blos op een kinder wang De zachte stralen tekenen een groen tapijt met duizend bloemen voor ons gespreid dauw druppels pinken op het groene gras Alsof het een kraal met diamanten was Hoe schoon die dag in mei bij het eerste vogel ei Wanneer devote mensen de hoofden buigen en hun vroomheid hier betuigen Aan het lieve Vrouwke aan die boom Gesierd met papieren rozen , zo volks en schoon Dan groeten zij die Vrouwe aan de oude eik En danken voor die nieuwe mei .
Dat was even vertoeven in .........in die zoete lente sfeer met een klein zomer zon die weldra terug en komt ; groetjes van Peter
Meerdere malen heb ik het geschreven en uit gebracht in houtsnij werken zo is ook deze één van de modernere strekking . PeterAlle vertoonde werkjes zijn van de auteurs hand/
Hier breng ik even een hout snijwerkje ; dat in feite meer in de kersttijd gehoord , maar het is voor het ogenblik nog een zoeken .......voor het inbrengen van fotos van mijn eigen harde schijf maar ik geef het als voorsmaakje . Peter.
Een beetje meer ...... het klinkt als bij den beenhouwer , een klasieke vraag , maar vandaag is het echt ik voel mij al een beetje gelukkiger op" mijn blog " een beetje muziek ,de datum, en het uur , een fototje ;spijtig geleend van het grote net ; maar eigen werk komt nog wel , "den truk " met de duif is er nog niet om ze wat kleiner te krijgen ; maar dat breekt niets af van de goeden wil ; hebt U nog even tijd , kijk dan eens mee naar ......... Onzen Merel Voor het vroege Oostenrood zingt hij zijn lied ter eer voor wat de nacht verdroot en ons licht gaf eens te meer Hoe orgeld mooi zijn vogel keel het lied der morgen zon hoe luisterd hij dan uit geheel naar de echo die het niet beter kon hoe trillend wild stijkt hij zijn veren zo glanzend zwart; met gele bek geen vuiltje mag resteren aan ijver heeft hij geen gebrek Als 't liedje dan is gezongen dan vlucht in de heile lucht snel in 't dauwend gras gesprongen geen buit is hem te vlug triomfant kan hij dan kijken den pier in zijn bezit nu vlug naar het nestje wijken waar 't jongske om het piertje bid Zo gaat het ganse dagen van morgen rood tot avond stond werken , zingen zonder klagen Dat is de merel die bij ons steeds komt .
Nu kent gij ook onze Merel pikke zwart ik ga nog even kijken mischien heeft hij nog wat te vertellen , tot de volgende keer . Peter.
Zo als u zag op de vorige pagina hout snij werk is zo eentje van mijn vruchten ik tracht altijd een betekenis te leggen aan mijn werk hier boven zag u een beeldje in beuken hout 6cm hoog het is een moederbeeld in staat van verwachting men ziet hoe de vrucht van haar lichaam zich één maakt en met opgeheven armpjes om haar liefde vraagt , . dat hoby spel is natuurlijk niet gekomen op een dag maar gegroeit , eerst tekenen en uw gedacht vastleggen een stuk hout zoeken en met een goed mes en uw handen het bewerken en de ziel van het hout het leven vastleggen . Hobbys zijn vooral zien naar alles rond om ons heen , de natuur maakt ons attend op zijn schoonheid ,als men zijn ogen gebruikt , men ziet vormen , men ziet kleuren , men hoort geluiden is het de wind of regen ; is het een vogelgezang of het kabbelend geluid van een beekje , alles is er maar we vergeten er naar te zien , het is dat opnemen in ons dat ons laat scheppen , zo zijn fotografie ,of vidiomontages de resultaen van zien en voelen Zo zijn gedichten het naar buiten brengen van gevoelens , , zo hoop ik van een paar droomerijen voor U mijn beste lezerop mijn blog te brengen tot kijk Peter
Mijn beste , Vandaag gaan we een beetje kennis maken , hé nog een beetje onzeker en ongewend ; maar als een oudere van vroeger , ik ben er bijna 80 of beter 2x 40 of acht decenia ...... maar we gaan er geen rekensommetje van maken al hoewel bij 80 men anders begint te denken ,men word poetiser, Wanneer het leven naar zijn herfst neigt , worden de bloemen mooier en de vruchten rijper , en als de avond zon dan weg zinkt in de weemoed van een mooie dag ......dan gaan de gedachten zich vermengen in die purperen gloed en rijzen er vragen , Wat heb ik gemaakt van deze dag ? van mijn leven ? Wat deed ik met mijn talenten ?heb ik ze begraven of heb ik ze gezaaid ? met de hoop op een oogst ........ En mijn antwoord zou dan bescheiden moeten klinken ."Ik heb ze gezaaid , ze verzorgd en laten groeien , Met wat ik heb meegekregen , heb ik getracht dingen tot leven te brengen of een ziel te geven ,en uit die geest ,en handen spon ik garen en vlocht een kleed om de soberheid van het leven te kleden . Met woorden vlocht ik draden die gedachten tot beelden maakte , met kleuren bracht ik het onzichtbaar leed naar het oog en hart het doode hout was een scheppings bodem, voor hand en beitel. En nu blaast mijn herfst zijn hoorn moet het nu een triomf lied zijn , een jubel ? Dat vertel ik in het volgend blad , mijn hobbys die mijn leven hebben gemaakt tot kijk Peter
Ik heet U welkom! op de blog van Peter , een echte Duffelaar al hoe wel in Leuven geboren bracht hij zijn jeugd door in het derde deel van Duffel "Over de statie " huwde in "het dorp" en settelde zich in "den Oost" dus echter kan het niet , en noemt zich terecht een Nete zoon , Tot kijk nu ga ik trachten een blog uit te bouwen ; chef een stukje muziek !
En zo zijn we weer op weg met mijn maandelijks "verselijn "
maart . De derde maand is Maart met haren winterstaart kou en sneeuw kunt gij nog brengen waarom speelt gij met die winterkrengen ? Speel liever in beemt en wei en help het nieuwe jaargetij Ontluik de kleurigen bloemen pracht waarop wij hebben zo gewacht Maart, schut af die koude staart hij heeft voor u geen waard Koester u liever in de rode morgen gloed Luister ... de vogels zij roepen met blij gemoed omdat zij door de winter kwamen 't Zij mens of dier , wij allen saam vragen reeds mooie dagen dan kunne wij op 't pad ons wagen om te genieten van het nieuwe groen en eindelijk onze regen jas uitdoen Maart wees wel gekomen en laat ons van een mooie lente dromen Wij weten gij brengt ons grillen maar .......... " Laat ons niet te veel meer RILLEN "