Even maar me uit het pleton wegrukken en de sprint nemen maar weer niet.. . . . . ik denk dat het ik van de warmte weet achter het " pcke " is het ook niet uit te houden na twee tennis overwinningen en dan weer zo een sprintje denk ik van maar een "teraske "te gaan doen , mannekes shol! ! en tot morgen zet u even bij deze lieve dame en geniet van het zeetje
Ja een nieuwe maand . . . wat gaat zij ons weer brengen ? vraag het u niet af dat komt alles van zelf Het W.K. met zij jubel .Den tennis met zijn dubbel . Den " tours de frans "met zijn troubels , en dan de vakantie , mensen en dan dat mooi weer , we weten niet meer waar eerst te kijken , dan maar even naar mijn blog ; en de geest maar wat verijken bij de vrienden , met woord en beeld , en fotos die echt zijn maar niet te koop ? ? (mopje) ik ben niet van "koninklijke " bloede .
Laten wij vandaag het even stil laten en even aan die twee kindjes denken die ze hebben terug gevonden en ons even onthouden van alle kommentaar en in een kleine bede hun begeleiden in de donkere eeuwigheid .
Wat nu mijn eerste pronestiek is al om zeep ik had graag de nederlandes in finale gehad , Maaaaaaaaaar het ; of ze waren niet goed genoeg , dat is niets mannekes berg uw oranje "spullen " maar op voor binnen twee jaar dan gaan we samen met de rode duivels . . . . . misschien ! ! !
Een tuintje ,is als een resultaat van een streling tussen groene vingers het onkruid en de natuur , alles verzameld in een harmonie van kleur en geur , op een palet van smagraad groen en wit graniet .
Een gewone dag als hij niet de langste was de warmste is het niet geworden maar zeker niet klagen , nota : Mijn Merel familie is in rouw één van de geweldige duiveltjes is uit het nest gevallen . . . . en dood . . . . Zo als in de echte wereld "stugel for live " en een plaatsje onder de zon , schreeuwen voor eten , duwen voor een plaatsje in het steeds kleiner wordend nest en dan . . . . fataal de wet van de sterkste , en toch zingt de merel zijn avond lied , zowel van vreugde als van verdriet ; de natuur is hard , schijnt kalm vol vree en dan de donderslag , het leven van iedere dag , we kunnen het doordenken . . . . maar de wereld draaid verder ;
Kent u hem ? hij woonde ook in Oostende , aan 't zeetje vol zijn , zijn kleuren op het palet , nog snoezeriger zijn maskers van zijn intredes in ..............
JA JUIST ! HET IS ONZE GROTE SCHILDER " ENSOR " We gaan even op zoek waar die braven man nu ligt onder de schaduw van het kerkje " Onze Lieve Vrouw ter duinen " in Raversijde , het is daar dat ik de zwangere spin "Maman " vond , de spin is als een ode aan de artistieke vruchtbaarheid die haar schaduw werpt op het graf van Ensor .
DAT DACHTEN OOK EEN GROEP AFRICAANSE JONGERE MET HUN AFRICAN CURIOS . wij mochten ze zelfs strelen maar niet meenemen .... waar ligt de grens tussen kunst en ambacht , aan u hetuit te vinden . . .