Steeds was het sint Maarten die helpen moest, zo klint het uit vele volksliederen die de kinderen op hy tocht mee droegen
Elf november is de dag dat mijn lichtje , dat mijn lichtje Elf nobember is de dag , dat mijn lichtje brangen mag
Sint Maarten , sint Maarten , de koeien hebben staarten de meisjes hebben rokken aan , Daar komt St Martinus aan Geef een appel of een peer , Ik kom het heele jaar niet weer Het hele jaar dat duurt zo lang , dat mij lichtje branden kan en dan maar op stap . . . . .
Wie is de volgende in de rij der heiligen ? ? ? ze staan te drummen is het St M. . . . . of is het St N. . . . . we zien het morgen ik laat het nog even sudderen . . . . .
Kabouters zijn soms oude mannekes daarom hou ik zo van hen ? Zij vertellen hoe zalig het is te dwalen al in het grote bos als prille morgenstralen door de bomen priemen Wat is het zalig in het grote bos Waar de oude eik Verteld aan de jonge den Hoe de specht hem tokkelde en de muis speelt aan zijn wortels wat is het zalig te wandelen op een pad vol ritselende bladeren te luisteren naar het lied van de wind in de dennen kruinen waar een de ekster roept waar de vink en merel zoekt naar zaadjes of een pier dat alles is een plezier een blij . .. van houden en aanschouwen . . . .
Even actueel . . .. Ze deed het weer de dame met haar raket ieder moest weer wijken . . . maar wij mochten kijken haar backhand en haar smash was deze maal geen " Splash "
Jong geleerd , oud gedaan . . . . Dat werd vroeger wel als voorbeeld gesteld maar hier is de jonge verrast door de "oude " die had het ook vroeger al geleerd
"Smale . . . cheese .. . . ziet eens naar het vogeltje ; alles fotograven taal en die kleine weet er van !
Zeker al van gehoort , en van het "Brandend braambos " ook hé maar hebt u het al gezien ? neen , ik was er gisteren tijdens onze herfstwandeling in het bos getuigen van , een branende boom ? ? ? een schilderspalet van moedernatuur in de straal van een rodende zon , een boom die zich had getooid in een kleed van duizend kleurende bladeren . . . ne mens moet het zien , wat een aanblik . . en dat alles zonder een ingangs kaartje van het museum van schoone kunsten .
Heiligen . . . . allerheiligen . . . . het woord heeft iets speciaals . . .. . . een verlengd weekeinde . klinkt wel mooi . . . maar waar van al die heiligen ; en ik ken er een hoopje van van vroeger in " het school " de litanie van alle heiligen en dat waren er veeeeel heeft daar nog littekens van gelaten en slechts enkelen zijn me bij gebleven St Franciscus , St Maarten , Sinter Klaas ; Zwarte peit of was dat er geen ? ? ? maar er zijn er echte niet dat ik de andere betwijfel maar kent gij " Het pastoorke van Ars " ik vertel er meer van . . ..
Er waren toen nog echte dorps pastoors in die tijd we schreven 1786 -1859 . Pastor van Ars heilig verklaart in1905. Het is de patroon der parochie priesters ( ik weet niet of die van tegen woordig daar toe behoren ) het was een man van de eenvoud , had hard moeten studeren om zijn latijn er in te krijgen , daarom heeft hij er zeker zijn "latijn " er niet ingestoken en ging over tot de daad van helpen en geven zo verkocht al zijn rijk meubilaire van zijn pastorie om aan de armen te geven , met verworven rechten van de kerk bouwde hij een tehuis voor wezen, " gaf "zichzelf tot den bedelstaf werkte zich ziek , maar de devotie en gebed van de mensen en de liefde voor hun pastor bracht hem na een noveen sterker terug als te voren . Verhalen doen de ronde van merkwaardige gebeurtenissen , zo werd eens door zijn gebed de laatste deegkorrels voor het dagelijksbrood in het weeshuis vermenigvuldigd zo dat de kindren van de hongerdood werden gered , De laatste graan korrels van een mislukte oogst werden door hem met een relikwie van den H. Franciscus gezegenden vermenigvuldigd tot volle zolders . . . . Ja zo ging dat toen , zich geven omdat de andere kunnen leven . Hij was de biechtvader van vele duizende tot hij stierf op zijn 73 jaar, en werd begraven onder een volkstoeloop van 5000 mensen .De mis werd opgedragen door 300 priesters en zijn lichaaam werd in een glazen schrijn geplaatst en is nu nog te zien in de kerk van Ars te Delft . dat waren heiligen van vroeger en zo vertellen de archieven het nog steeds . . .
Ja we zouden het zo kunnen noemen " De trektocht " een oude traditie zo oud als mensen geheugenis, bloemen brengen om de graven van onze afgstorvenen op te smukken . Vroeger waren het alles " witte crisanten " iets dat dan toch een uniforme zielige sfeer bracht zo iets droeviger , nu is de tijdsgeest gans anders, de mensen doen en speken anders over dood en leven doen niet zo devoot en ingetogen meer dat ziet men ook aan de bloemen zij brengen een sfeer die kleurrijker is luchtiger en minder streng . . . .
Laat ze maar komen die mannekes van Halloween . . . wij hebben wat anders te doen ik verwittig u maar wij komen aan de uurwissel de winterklok staat al gereed . . . .
Vandaag zag ik de herfst , ik heb mijn laatse roos gesnoeit nog een stukje van die mooie zomer Ik heb de herfst in huis gebracht
Ik heb heel lang er naar gekeken naar haar brose kleurenpracht . . . Wat is het goed dat er jaargetijden zijn en de herfst nu is gekomen de tijd van bezinnen en van dromen .