U ziet het als de zon maar schijnt is het feest in de tuin de sleutelbloempjes laten zich zien ;van hun schoonste kant nu de gele en morgen de rode ; zij zijn niet politiek gericht zij vragen enkel wat zon en die gaat komen ik voel het . . konden onze politiekers nu ook eindelijk de wereld eens anders bekijken met al dat gebla-bla komen wij wel in het nieuws maar niet aan de LENTE schoonmaak . . .
Er zijn dagen wanneer men zo veel te zeggen heeft , en men de woorden niet vind ; dagen van een week waar geschiedenis word geschreven van kleine mensen ,
door kleine mensen , dagen waar hoop en verdriet als een " fait divers" word geschreven
waar men meevoelt met kindjes die hun moeke groeten die verlost is van de wreede mensenpijn ,
van ouders die maar steeds opnieuw afscheid moeten nemen van hun weggerukte meisjes . . .
dan bloed het hart en heeft men geen woorden , en daar tussen leven wij dan , in die wereld van roep voor vrijheid , de donder van geweld
In Venetie is alvast bijna het carnaval begonnen . . . . Dat feest duurt tien dagen , tien dagen van muziek en conserten , in zalen op pleinen een pracht voor het oog van kostumes en mascarades , opvoeringen van toneel en spectakel .
Alles om te ontlopen aan de werkelijkheid alles is er een uitdrukking van schoonheid
afgunst liefde , schijn en verlangens . . .. wie is wie , , , wat verbergt "Het Masker "
de vlucht van de werkelijkheid , en het verlangen van een nieuw iemand te zijn
Wat scheelt er dan aan , of achter , wild men maar even het geluk voelen
van zijn eigen geest te ontwarren . . .. dat is, wat men nu ziet
Hallo vrienden ik was er even tussen uit door de vele bezigheden ikben terug een beetje aan het schrijven en opzoekingen aan het verrichten op het terrein van stamboom onderzoek en u weet het misschien maar dat is zoeken en zo vliegt de tijd nog vlugger en vergeet men zijn dagelijkse troef van zijn blog maar hier ben ik dan weer als " ente acte " even een foto van mijn overgrootvader uit 1829. dus een paar jaar geleden
Het is nog steeds winter, hopenlijk hebben wij de winter met een grote "W "gehad ??????? het zou wel kunnen dat er nog staartjes komen van die echte niet dat wij er zo op uit zijn maar , dan zeker als men de kans heeft om door de besneeuwde landerijen te wandelen zo met een echt winterzonnetje en dan de prikkkels te voelen op je wangen , erger is het voor zij die met auto of vervoer om "den brode " de koude en sneeuw moeten trotseren zo als u ziet dat er aan alles steeds twee kanten zijn een goede en . .. een minder goede . .
. sneeuw en de pret en een koude bevroren fiets . . . .
Sneeuwman , met uw dikke kop Met uw wijde bolle hoed met uw vieze, brede mond met uw buikje vet en rond met uw beenen , stijf en plomp uw neus zo rood en stomp met uw voeten plat en groot en uw arme zwaar als lood ziet ge er op en top er uit als een aardige verliefde guit .
En zo gaan van het een naar het ander en volgen wij " De drie koningen " de aan bidding van de drie koningen van onze meester Rubens Zouden zij misschien ook een geschenk voor ons bij hebben ? ? ? een eindlijk huwelijks kontrakt voor een nieuw Belgie ? ? ? laat het ons hopen
31 December . . . Silvesterdag . . . . Laatste dag van een jaar dat kan weggeschreven worden als een jaar dat het warmste het natse het koudste de meeste sneeuw dat sinds de opmetingen ? ? ?? in ieder geval was het volgens mij geen uitblinker eerde een jaar van stilstand , van afwachten, weerhoudenheid en ongenoegen , veel negatiefs verarming , verhoging van de kost , onrust , onveilig , gevoelens van angst en ontreddering , een zoeken naar compromissen in een wespennest van sterk gekleurde insecten . . . . ik weet het niet of het een gevoel is van een oudere , die denken dat het in hun tijd toch beter ging ; ik weet het niet , maar er was toch meer vertrouwen en vriendelijkheid , meer toenadering en burgerzin, we konden al iets geven zonder een terugverlangen er naar . ... Maar kom laten wij de balans niet te ver overslaan wij hebben droeve en gezellige dagen gehad , wij hadden vrienden die naar de eeuwige verzameling gingen wij hadden nieuwjong leven die zich presenteerden , tranen en lachende gezichten laat ons de regel aanhouden de droevige zijn er om te zijn en de vreugde vol om te overleven , ik zou deze meimering besluiten met een gezegde "Heb de moed om te leven . .. het is steeds de moeite , want sterven kan iereen " Met een lekker kopjetroost, en een flinke rum komen wij er wel door , vrienden het best voor een goed liefde vol en gezond 2011 . Peter.
Het oudejaar heeft stilaan uitgehold traag zijn zijn laatste december dagen gesleept , en in de schemer van de avond vervagen langzaam d' oude sporen , van de voorbije seizoenen ,De dagen , de laatste uren nog slechts herinneringen . . . . .
Van oud naar nieuw is maar . . . .één seconde . . .
En ze waren met velen die naar de stallekes kwamen zien ; en zagen de problemen . . of het nu in Bethlehem of in ons Duffel was nog steeds de zelfde als over 2000 jaar er was toen geen plaats in de herberg voor " hen " en nu ? ook Niet ? . . . . .
De Karekieten kwamen zingen . . steeds mooi die herinneringen . ...