. . . . Ik had het geluk ?  als men het zo mag noemen  ,   verschillende malen te worden geconfronteerd , met de honger in  de  wereld  , van Mexico , Nepal  , India ,   Azie   . . . .  Eens op stap met een Boedistise monik , werd ik de neus gedrukt op de verdrukking der armen ; de  uitbuiting der kinderen , die verstoken achter weefgetouwen nog op de schoot van hun moeder ,  tapijten  moesten kammen in stof en ellende , hoe jong kindmeisje van een jaar of acht met haar zusje op de rug gebonden een karretje zwaar beladen  met hout voor trok , hoe drie kleinen aan het zelfde kommetje rijst "smulden " op de grond tussen de poten van een heilige koe . . . .  ik zag hoe een oud vrouwtje ,  en die zijn er , naar het monniken  bedelhuis kwam om een portie rijst . . . .  de prijs   een lotus bloem  om het beeld;   van het Boedabeeld  te eren  , en toch moest zij niet dank u zeggen want zij had haar offer gebracht  een wilde bloem uit de beek  en was gelukkig want zij die geven moeten dank u zeggen . . .  dat zij kunnen geven . . . . raar maar waar en mooi het te mogen hervaren  , wij moeten dankbaar zijn dat wij kunnen geven . . . . .handen die vragen en handen die geven zijn één beeld in onze ontspoorde wereld  van vandaag . armoede , , , . .