k vind het niet zo gemakkelijk je blog te verbeteren k heb nog veel te leren hoor,hopelijk vind ik hoe het moet ,k hang daar in de midden en weet niet hoe t moet maar alles komt on orde,dat voel ik ,als ik al die mooie berichten zie,ben ik nog vere van ,allen de ze stuurden zeg ik bedankt?love roger
Er wordt oveel geschreven over pijn en pijn bestrijding maar; wat doe je als de pijn veroorzaakt wordt door suikerziekte. Voornamelijk de benen en de voeten? voorlopig kan ik mij verhelpen met toevoeging van magnesium en inspuitingen met vitamine b,voor de rest is t wel beter maar weggaan doet het niet. makelijk gezegd maar,voor de rest geloof ik niet dat tussen mijn twee oren zit(makelijker gezegd dan gedaan) mail roge.clement@skynet.be
Hoe ouder hoe meer 'k begin te denken, aan waar ik vroeger nooit bleef stilstaan; soms voorbijlopend,gehaast zonder kijken, in een leven waar ook anderen waren. Vandaag sta ik stil,soms omkijkend naar 't verleden, toen anderen er nog waren.
Er zijn zo van die dagen, dat het even niet meer gaat; effkens genoeg gehad van alles, 't gevoel dat je "r alleen voor staat; juist op zo een dag moet je denken, aan de mooie dingen die er zijn; bloemen,bossen,duinen en de zee, want na regen komt er zonneschijn. Juist op zo'n dag moet je eens denken, aan de mooie dingen in 't leven, aan je vrienden, je vriendinnen, die je steeds weer liefde geven, juist op zo'n dag moet je niet vergeten, dat er zoveel mooie dingen zijn, en als je er eens goed op denkt, zal 't wel vast iets beter gaan.
Boven tussen de bomen, daar ligt een mooi klein dorpje... Zo mooi,als geen ander, het leeft betoverend,gelukkig Bij zonsondergang schittert een regenboog aan de hemel, je hoort het klokje luiden, dat vanuit het bos komt, det klokje ken ik, alsof 't muziek is uit de hemel, betoverend ;harmonieus, en als de dag sterft zing ik een liefdeslied als slaaplied voor de nacht, terwijl de Heer er is, die op mij waakt.
Voel je je niet meer van dezen tijd? tel je niet meer meein deze rusteloze en opgejaagde koortsachtige samenleving.... beschouwen de jongeren je als ballast in hun ontwikkeling.... voel je je levensruimte slinken, ben je bang iets te vergeten omdat je ouder wordt??? verhef je je stem zonder reden, dan is het tijd om toe te geven, dat je een beetje overspannen bent. Kijk naar 't leven uit een andere hoek, zie hoe mooi 't leven nog is en maak een mooie boswandeling maak nieuwe vrienden en koester de oude zonder enige vooroordelen, want als wij lief zijn voor anderen, is 't voor anderen gemakkelijk om ook voor ons lief te zijn, en vergeet niet,begint de dag met een vrome lach, en geniet van al het mooi's dat moeder natuur ons,ons altijd heeft geschonken en nog schenkt.
Je krijgt mailkens van veel soorten mensen, de een uit zijn verdriet,terwijl de ander van gezelschap geniet, zo vangen wij elkander op met een pp-s jes, of een goeie mop. 'Tis een klein gebaar,van vrienden onder elkaar, wat is er mooier dan.... niet klagen en elkaar helpen zonder vragen. De een woont hier ;de ander die woont daar, en toch ,,,wij zijn er voor elkaar, als mensen met een goed hart, dat is toch wel heel apart. Als mens zijn wij alzo uniek, en vullen ons leven met muziek. Ieder verdient op zijn manier respect, want weet je;niemand is perfect, wij laten een traan of hebben plezier, dat zijn dan de mensen die internetten voor 't plezier. Vertel het aan je vrienden.."zeker doen"
Mijn ziek zijn maakt mijn leven vaak zo smal, verengd tot eenzaam,enkel denken,dagen boordevol 'waarom toch' Dit denken helpt mij niet verstaan. Ik raak niet verder. Ik verdwaal.
Daarom is 't nodig om mensen te voelen, te weten dat ik meer ben dan ziek-zijn, dat kwetsbaarheid nabij brengt.
Samen verdwalen wij niet langer. Wij vinden bij elkaar wat horizon, We laten ruimte voor meer, we voelen dieper, zelfs'waarom' mag dan. Het krijgt mij niet kleiner. samen dragen wij sterker en langer.
Wonderbaar is het,dat jij de weg vind naar mij dat ik jou toch zoek en niet eenzaam blijf dwalen.
Nee, eenzaam denken brengt niet verder. Ik kom er enkel, omdat aan mij wordt gedacht. Goddank dat dit van tijd tot tijd zomaar gebeuren kan.
(Met de groetjes van ploef) Geschreven ter gelegenheid van de Nationale Ziekendag op zondag 11 oktober 2009 door Luc Vandenabeele
Er brand een licht in ieders hart van de mens, dat tart de doden van de nacht, een straal dat binnen elke ziele sluit, als vleugels van hoop de vlucht nemen, een zonnige dag wanneer een kind geboren is; de kleine dingen die wij zeggen; een fonkeling in iemands ogen, eenvoudige giften elke dag. Eergens is een paradijs, waar iedereen rust vind. 'tis hier op aarde,'t zit tussen je ogen, een plaats waar wij allen vrede vinden, open je hart, reik naar de sterren, geloof in je eigen kracht, nu hier op deze plaats,hier op deze aarde. Dit is het uur,een plaats die wij 't paradijs noemen; waar iedereen zijn eigen plaats zal krijgen.
Take the ribbon from my blair chake it loose and let it fall lay it soft against your skin like the chadow on the wall.
Kom naast mij liggen,tot het vroege morgenlicht, al wat ik wil is een nachtje tijd, help mij de nacht door te komen, gisteren is dood en weg, en morgen in niet meer, 't is droevig zo alleen te zijn, help mij om de nacht door te komen, alleen wil ik niet zijn, Kom bij mij terug als je het wil.
(Met de groetjes van ploef (flink aan 't herstellen)
Ik kom jeen fijne dag wensen; geluk en liefde; niets anders, Probeer als je tegen de lamp loopt, een beetje licht mee te nemen. Geliefden komen niet zomaar elkaar tegen; ze waren alaltijd in de ander verscholen;. Wees tevreden met de kleine dingen, ze zullen je overvloedig omringen, Wie een goed humeur bewaart, wordt veel last en zorg bespaart. Mensen die de zon in andermans leven brengen, zullen ook haar stralen voelen. Niet krijgen wat je wenst; is soms 't beste wat je kan overkomen. Wat je werkelijk toe behoort kan je nooit verliezen, zelfs niet als je 't wegwerpt. Maak van je gedachten een zomertuin, en tot slot; Wie zich niet ergert, die wordt geen tachtig maar honderd. (VEEL GROETJES VAN PLOEF)
Ik heb niets voor mezelf alleen gekregen, ik kreeg wat kleine vreugden om te delen. Ik kreeg wat lijden te doorstaan, om anderen voor te gaan,in het gelovig aanvaarden. Ik kreeg adem en stem, ern woorden van goedheid werden mij voorgezegd, de woorden heb ik nagesproken,en goedheid heb ik uitgedeeld met eigen handen. Ik heb gelukkige mensen gezien, en kinderen die bloosden. Brood kreeg ik om te breken, vergiffenis vele keren, om een mild mens te leren zijn, en met barmhartigheid te omhelzen, wie hard en zondig waren. Ik kreeg zoveel..... Als ik nog altijd bid om iets van God te krijgen, bid ik,dat ik mag leren delen.
Beste blog bezoekers, ik ben opgenomen geweest in 't hospitaal voor een tromboze, eigenlijk zeer vervelend daar je eenige dagen buiten westen bent, nu ik ben weer aan de beterhand maar moet nog vier weken volledige bedrust nemen . wat allemaaal niet mag? autorijden 6maand,fiets rijden minstens3 maanden, computteren weinig, en na vier weken terug op controle, ik heb een bloedklonter die te groot is om te verteren, dus moet hij vast groeien,en de omringende hersencellen er rond moeten de funktie overnemen. men zegt mij alles komt weer goed als ik doe wat de dokters zeggen. je krijgt de groetjes van mij en ik hoop en geloof in "t beste voor mijzelf. Aan allen een prachtig weekeind van mij en geniet er van nu "t goe weer is. Nu stop ik want als mijn madam 't huis komt zou ze panikeren.
(Veeeeeeeeeeeel groetjes van ploef en tot nog eens)je blogvriendje en ploef. Zo zie jemaar terwijl de kat van huis is dansen de muizen en straks komen ze weer 't huis mijn madam en mijn dochter.
Als je je dromen verwaarloost, kan je net zo goed je post ongeopend wegwerpen, Van alle kwade dingen die een mens bezoeken is zijn slecht humeur zeker het kwaadste.
Een goed karakter zal altijd het gebrek aan schoonheid aanvullen, maar schoonheid kan niet het gebrek, aan een goed karakter aanvullen . Er bestaan geen grote ontdekkingen, nog echte vooruitgang ,zolang er nog "een" ongelukkig kind op de wereld rondloopt.
Gelukkig leven, want verwondering schuild om elken hoek. geluk is gelijk aan een goede gezondheid, maar een slecht geheugen. Zoek nooit het geluk, want je zoekt je nog een ongeluk, Geluk vind men snelst door zich er aan vast te klampen. Plant een zaadje van vriendschap en je plukt een boeket van geluk Want vriendschap schept vreugde 't halveert het verdriet.
Maak tijd om na te denken, 't is een bron van kracht. Maak tijd om te spelen, 't is een bron van eeuwige jeugd. Maak tijd om te bidden, want 't is de sterkste macht op aarde. Maak tijd om lief te hebben; en om bemind te worden, ' t is een voorrecht van God gegeven. Maak tijd om vriendelijk te zijn, 't is een weg naar het geluk. Maak tijd om te lachen, 't is je ziel die zingt. Maak tijd om weg te schenken; de dag is te kort om zelfzuchtig te zijn; Maak tijd im te werken, 't is het begin van de vooruitgang.
Ikvoel mijn ziel verwarmd, met kleine simpele dingen, die op ons wegen staan, als bloemen in het veld, verdoken in het gras, door weinigen geteld....... Al dragen "z in hun kelk, de zoetste zegeningen, 'K vind schoonhjeid overal, maar dat wat zachte perelt.... vanuiteen vermoeide mond, die luttel woorden vind: Goede avond liefste, Goed nacht...men zielekind, dat maakt mj zaliger, dan de aardse weelde van de wereld, zo groeit in mijn gedacht, een vrede niet te noemen, mijn ziel in't schoonheidshuis, niet één mysterie vind, want al wat schoonheid is...... met simpelheid begint.... is liefde; ' t zaad van alle nieuwe bloemen.
'Tis goed in eigen hart te kijken, nog even voor het slapen gaan, of ik van dageraad tot avond, geen enkel hart heb pijn gedaan, of ik geen ogen heb doen schrijen, geen weemoed op een wezen lei of ik aan liefdeloze mensen, een woordke van liefde zei, en vind ik in het huis mijns herte, een ik een droefenis genas, dat ik mijn armen heb gewonden, rondom een hoofd dat eenzaam was, dan voel ik o mijn lippen, die goedheid lijk een avondzoen, 't is hoed in eigen hart te kijken, en zo mijn eigen ogen toe te doen.
Het mooiste wat ik u kan zeggen, is "dank je wel"voor wat je steeds voor mij gedaan hebt, vooral als 'k niet meer zag zitten, als ik verdrietig was, niet meer kon slapen, mij eenzaam voelde,en zocht naar een schouder, waar ik mijn hoofd kon te rusten leggen, mijn tranen kon laten stomen, en diep in jou geloven dat het ooit beter wordt. je geeft mij rust ,je maakt mij blij en daarom zeg ik jou "duizend maal dank"
Mijn ziek zijn maakt mijn leven vaak zo smal, verengd
Als ik alleen maar was,
"ik leef".zei ik,ik leef
Er brand een licht in ieders hart van de mens,
Take the ribbon from my blair
Ik kom jeen fijne dag wensen;
Beste blog bezoekers,
Beminnen dat is in 't geluk van anderen zijn eigen geluk vinden,
Maak tijd om na te denken,
Ikvoel mijn ziel verwarmd,
'Tis goed in eigen hart te kijken,
Het mooiste wat ik u kan zeggen,
