K was 42 jaar en kreeg een hoge bloeddreuk 21 ,zo vlug als t kon werd ik naar t st jan in brugge overgebracht,helemaal niets te vinden ,hoge stressdruk,even alle zenuwpillen overdag en voor de nacht een slaappillen en daarmee was de kous er af.
6 maan daarna nog nekeer,neem wet meer pillen en wordt wat rustiger,en t bleef er bij.
Moe zijn ,t niet meer zien zitten ,alsmaar gaan werken ,mij er door slepen en de rest van de dagen slapen.
Op de lange duur wou k stoppen met drogeren en ging achter raad bij een huis dokter  die naar mij even luisterde ,hij gaf mij de raad eens naar t u z in gent te gaan en even mijn gevoelens over te brengen,even gebeld en k was op de afspraak.
welke dokter wil je;ho neem ter een voor t hart dan zien wij wel.
K moest mij uitkleden en mijn medicatie meebrengen,k had ze zo allemaal op een rijke gezet en t eerste wat hij zegde was,moet ik da alles slillen dan val ik te plekke dood.
Een week onderzoeken en ontwennen was de boodschap.
Hij stuurde mij door voor controle van mijn bloed,daar aangekomen werd er merg en bloed getrokken en t resultaat was leukemie.
Kan u verzekeren je valt op die moment in een zwart gat.
Twee jaar hemo krijgen, daarne leukeran ook de ontwenning,je zou voor minder willen
sterven,hoogstens 2 jaar dat was t verdict,ik vroeg mij af hoe kom ik uit dat zwarte gat.
k had heel veel tijd om na te denken,en in al mijn ellende heb ik toch de weg gevonden
en k leve nog,wel met veel vallen en opstaan,van puure ellende heb ik mij tot GOD gericht
en k heb gezworen dat k zou vechten tot de laatste druppel bloed en k leve nog, na twintig jaar.WILLEWAAR NOG ALTIJD GA IK OP CONTOLE?KRIJG IK ANTIESTOFFEN EN HEB ONTDEKT DAT ER NOG ANDER LEVEN IS DAN PRESTEREN IN DEZE MATERIALISTISCHE WERELD.
Hoe ik het heb verwerkt vertel ik volende keer want er is meer dan werken en presteren.