(FOTO (Het door het vuur gespaarde Kruisbeeld in de Kerk van Meessen)Aangezet door de opoffering van hun overste, kruipen de mannen in kleine groepjes over de kalsijde, terwijl den vijand van het machienegeweer verwisselt. En tusschen de gewonden door, achter den begrasten dijk, gaan ze langzaam de kompagnies van het 3° bataljon, zonder echter door te dicht spervuur, meer noordelijk voort te kunnen rukken.Door deze tweede mislukking blijft den toestand onveranderd en de Duitschers maken van deze verpoozing gebruik om nog meer in het binnenste der bocht te dringen en naar Schoorbakke op,eenige loopgraven te bezetten. En verdoken in de moerassigen grond, zitten nu beide partijen tegenover elkaar."Bah de nevel wordt weer dikker," mompelt Graide die zijn doorweekte jas voelt verstijven onder de kilte van de avond," hoe laat kan het wel zijn.'t is de nacht over mij komt." Hij buigt het hoofd op de borst, als plotseling Maes hem in de armen nijpt." Kijk daar, tusschen Stuivekenskerke en de boomen op den weg naar Schoorbakke, ziet ge er niet iets dat beweegt?"Ja ja ik zie iets zeer groots naderen." Een donkere massa beweegt zich ginds boven den grond, en weldra ontwikkelen zich uit dien blok gestalten, die in géometrische orde vooruit rukken;'t is de koninklijke garde de laatste reserve, het korps grenadiers, de schoonste mannen van het leger, die rechtop marscheerden,geregen in hun uniform.Het groot hoofdkwartier, dat te Veurne zetelt en natuurlijk op de hoogte is van den ernstigen toestand, hier te Tervate, heeft kolonel Servais, die de 4° brigade aanvoert, bevel gegeven den vijand terug te werpen en den dijk van den Yzer te bezetten; Servais beschikt over de 2° brigade, het 5° bataljon van het 4° linie, over grenadiers en karabiniers. Al deze afdeelingen moeten met het 8° samen werken." Er heerscht over de gansche linie een oogenblik van vreeselijken angt" schreef den artilleriekapitijn M. C. IN"Recits de Combattants" " Onze troepen, die zich buigen zonder op te geven, hangen met de einden van een boog aan den Yzer, van de uiterste punten der bocht, waarvan de Duitschers de verdediging gebroken hebben. Maar dit nieuwe front schijnt een bronzen aarden wal,in alle haast opgeworpen voor een machtigen vijand, en die afbrokkelt bij het rijzen van het water, naarmate men hem ophoogt.( vervolg op 10)
|
