(Foto een Duitsch vliegtoestel wordt in de Engesche linie tot dalen gebracht))De kloosterzusters bleven.Dan werd het gesticht een kazerne voor drie tot vier honderd soldaten, die op het dak toch maarde Roode Kruisvlag lieten wapperen."Worden diezelfde vlaggen ook niet voortdurend op de vrachtauto's met munitie geheschen?" lezen we,"En trouwens, hoe dikwijls hebben de ziekenverplegers niet uit de ramen van de ambulancie op de geallieerde vliegtuigen gevuurd? De groote kapel eerst in hooimagazijn veranderd, word door een predikant gerekwideerd die ze toch te klein noemt voor zijn gelovigen. hij spreekt soms over politiek en besluit dat alle naties een kastijding nodig hebben. We gaan soms eenige oogeblikken in den tuin als er niet teveel soldaten loopen, het weer het toelaat en er geen vliegtuigen boven ons zweven. Arme tuin, welke veranderingen heeft men hem al niet doen ondergaan?; Eerst is hij een slachthuis, kwartieren van varkens en runderen versieren onze fruitboomen,dan bouwt men er barakken voor de herstellenden, daarna wordt hij" Herberg van het klooster", varkenskweekerij, kiekenkot, kantine, kasino, enz,een onzer klassen is in een stal verkeerd, tot groote verontwaardiging der vroegere onderwijzeres. Dagelijks moeten wij protesteeren: nu voert men bedden uit de kostschool weg, dan vernielt men meubels. Onze twee orgels verdwijnen ook; het eerste gaat naar een herberg, het tweede krijgen wij terug, maar leeg vanbinnen. Wij dienen een klacht bij de gedarmen in."Hebt hij den soldaat gezien, die het deed?Als hij zijn nummer kent, zal ik hem straffen?"Hoe kunnen wij den overtreder kennen, daar wij reeds weken lang niet meer in de kapel mogen komen, en bovendien hebben de soldaten bevel de nummers van hun regiment te verbergen." " Ja als als ge hem niet gezien hebt, het spijt mij."Enzoo eindigt de komedie. Om aan onze onderzoekende blikken te ontkomen; besloten de Saksers niet meer onder onze vensters te gaan, en daarom maakten ze, achter in den tuin, een bres in den muur; zoo konden ze verdwijnen en vooral van alles doen verdwijnen zonder bemerkt te worden? Onze bevoorrading was voldoende.Alles was gerandsoeneerd; zelfs het zwarte, onverteerbare deeg, dat tot brood diende. De Amerikaansche bloem verdween in de handen der Duitschers, die voor zichzelf kleine broodjes en koeken bakten. Voor ons werd het meel vervangen door zemelen, stroo, aardappelschillen, aarde zelfs.Wedra hadden wij noch melk, nog boter,noch bier, noch azijn. Het zeer zeldzaam vleech was niet te kopen: 10 mark voor 1 kg, hondenworst,80 en 100 mark voor een hesp en 16 en 18 mark voor een kilogram rundsvleesch.Onze eenige voedingsmiddelen waren rijst, boonen en cerealine( schors van mais) Maar bijzonder pijnlijk was het uitblijven van nieuws: nooit eenwoord uit Frankrijk, van onze familieleden, ons moederhuis? Elke brief bij een burger of in diens huis gevonden, beteekende een groote boete, of gevangenis , en soms den dood: men fusilleerde een man uit Wervik, die zeer onschuldige brieven vervoerde.De burgerij werd met allerlei verordeningen geplaagd: verbod op zekere dagen en uren het huis te verlaten, aan de deur of in den tuin te verblijven, licht op te steken, enz... Bevel de officieren te groeten die men ontmoet. De pastoor van Belgisch Komen mocht die drie jaren zijn kerk niet gebruiken, die om beurten als stal en magazijn dient. Hij moest zich voor zijn vijf duizend zielen tevreden stellen met een kapel; de begrafenissen gedschieden bijna burgerlijk. De priester ontvangt het lijk aan de deur van de pastorie naast het kerkhof; de geestelijke mag niet in betrekking zijn met zijn bisschop. Wordt vervolgd op 5
|
