Hey beste vrienden.
Ik kon het niet laten; vandaag weer 'n paar winterse polderplaatjes. Letterlijk en figuurlijk om bij weg te smelten. Daarom wil ik er u allemaal zo graag van laten meegenieten. En, ' n fijn weekend gehad?
Ik in ieder geval wel. Kinderen en kleinkinderen zijn Nieuwjaar komen wensen. Jullie weten het voorzeker ook wel, dat kan deug doen. Onze zondag kon niet meer stuk! En nu; wel wij zijn weer met volle moed aan een nieuwe week begonnen. Vandaag zelf gaan nieuwjaren bij familie. Ja, wij zijn nog van den ouden trant, en geloof mij, wij doen dat graag want wij weten dat de "fles" overal gereed staat. En al moet dat niet, 't is toch altijd graag mee genomen. Dus is het heel normaal dat wij de week vol goede moed inzetten. Laat die oudjes maar doen! Ik kan dan ook niet anders dan u allen 'n fijne werkweek toe te wensen!
De polder in Assenede
De polder in Assenede
Sas van Gent:
Foto gemaakt hier bij ons achter den draai. Niet te verwonderen dat wij hier graag wonen
Dag beste vrienden. Moet er nog sneeuw zijn? Voor de meesten onder ons zal 't wel genoeg zijn zeker. Zo'n wit tapijt is wel schoon, maar niet gemakkelijk. Zeker niet voor mensen die niet al te goed meer te been zijn. Ik persoonlijk, geraak amper nog eens tot in de draai om wat foto's te maken; maar anderzijds kunnen de kinderen hun hartje ophalen... Dus altijd voor iemand goed hé.
Ondanks die winter perikelen, zijn we weeral 'n week verder. Wat gaat die tijd verduiveld snel dit jaar. Pas onze nieuwjaarskater verteerd, en wij zijn bij kan halverwege. Dit doet er mij aan denken om jullie allen 'n fijne zondag te wensen. Om Uw koude rillingen nog wat te versterken heb ik hier nog enkele "koudebeelden" uit de polder. Lieve lezers, hou jullie lekker warm bij 't stoofke, af en toe 'n slokje vuurwater tegen de griep. Ik ben haast zeker dat wij 't overleven! Tot in den draai zou 'k zo zegen!
In ons straatjen
Aan de Grote Kilkreek
Aan de grote kilkreek
Hey, beste lezers. Sneeuw, 'n ijzige wind vandaag. Géén weer om 'n hond door te jagen. En toch vond ik deze morgen sporen in de sneeuw... Wie weet, misschien wel van de verschrikkelijke sneeuwman? Laat ons hopen van niet. Maar 't is zaterdag; gelukkig moeten wij er niet doorheen, en kunnen wij ons lekker achter 't stoofken houden. Ge weet wel, zo met 'n fles vuurwater naast de zetel, en met de geur van versen hutsepot in de lucht.'k Geloof dat ik 't wel zal overleven. Ik ga in elk geval mijn best doen, en 'k ga wachten tot morgen om eens te gaan zien hoe 't is achter den draai ! In ieder geval wens ik jullie allen een heel fijn weekend.Hou het gezellig, en laat de weermaker gewoon doen. Wij kunnen er toch niets aan veranderen. Tot kijks!
Dag beste lezers?
't Is weer van bibberen vandaag. Min zeven graden, niet gezeverd hé. Even naar buiten geweest om fotokes te pakken. Ik was voorzeker nog niet goed wakker; in ieder geval had ik niet gezien dat alles er spekglad bij lag.Schop ik daar toch wel tegen een steen die uit de grond gevroren was! Gevolg: uw dienaar lag al even vlug met zijn pikkels omhoog. Zo zijn 't letterlijk en figuurlijk fotokes in de sneeuw geworden. Feitelijk beklaag ik al die mensen die dagelijks in zo'n weer naar hun werk moeten. 'k Heb er wel 'n beetje kompassie mee. Maar ja, 't is waar, in onze jonge tijd hebben wij dat ook moeten doen; en in die tijd waren het nog echte winters hé mensen.
Nee mensen, het is haast niet te geloven. Zitten die geleerde bollen wel op het goede spoor? Ik ben het helemaal niet eens met die geleerde kerels, met al hun statistieken en boekskes met vol met halve waarheden. Het is nu al de tweede winter na mekaar dat het vriest dat kraakt. Ik heb er verleden nacht zelfs niet kunnen van slapen. 't Vriest hier verdomme stenen uit de grond; en dan durven ze nog zeggen: 't zijn geen winters meer gelijk vroeger. Amaai mijn oren..'k heb daarjuist ons Simonneke een dubbel deken omgedaan , omdat ze toch zeker niet zou bevriezen. Ja lieve mensen, ik spreek hier over 'n prachtige laurierboom van zo'n kleine vijf meter hoog, zoals er hier in de polder maar één te vinden is. Daar moet 'n mens toch zorg voor dragen zeker.Maar ondertussen ben ik zelf verkleumd van de kou; tintelen mijn oren en kan ik met mijn verstijfde vingers amper 't knopke van mijn kodakske induwen. Daarom mijn excuses voor de minder scherpe beelden. ' k Beloof jullie, morgen beter! Nog 'n fijne dag al te gare, en tot in de draai!
Winteranemoontjes onder 'n sneeuwtapijt
Dag beste vrienden. Ik ben daar juist eventjes tot in de draai geweest. Het is bijna niet te doen. Eén ijsbaan; 't is echt om uw pikkels op te breken. Maar eerlijk gezegd: bij zo'n winters weer kan de polder ook schoon zijn. Bijgaande foto's zijn daar 't beste bewijs van. Laten wij er vanachter 't stoofke van genieten met volle teugen! Beste lezers, ik ga het hier bij laten, want de geur van moeders keuken slaat mij in de neus... konijn met pruimen...da's ook om van te genieten. Saluut, met de wind van achter!
Ja, het is inderdaad bibberen vandaag. 11 graden onder nul, alles onder 'n wit sneeuwtapijt; de vogeltjes overal op zoek naar 'n sneeuwvrij plekske, om wat voedsel te vinden. En ik met mijn kodakske weer op weg om wat fotokes te maken. En al zijn het er maar 'n paar, ik kan vandaag mijn blogske toch weer opfleuren, dat is toch 't voornaamste. Voor de rest van de dag vrees ik dat het zal zijn van ' binnenbllijven'. Zelfs daar in de draai is 't niet te doen van de gladheid. En 't is geweten, oude knorren gelijk ik moeten voorzichtig zijn...Ik wens jullie allen een goed en veilig begin van de werkweek...Tot in den draai...maar 't zal eerst moeten gestrooid zijn!
Dag beste vrienden!
Wij zijn weer vertrokken voor 'n jaartje. 't Geknal van het vuurwerk hangt nog in ons oren, en wij zijn weeral drie dagen verder. En 'n mens kan niet anders dan meedoen aan die marathon. Wees gerust, ik ga het op mijn gemakske doen, en trachten van de eindstreep te halen zonder veel inspanningen te doen, en hopen dat we zonder brokken kunnen aankomen. Op onze ouderdom is dat niet meer zo evident hé. Laat ons er voor duimen...niet pleujen, moar vuursdoen!
Deze morgen ook wakker geworden in 'n sneeuwlandschap? Hier was alles omgetoverd in 'n prachtig
pakje, net een postkaartje. Wat zijn die polders mooi onder hun witte vacht. Ik ben dan ook maar op stap gegaan met mijn 'kodakske' van twee kluiten en 'n cent, om wat plaatjes te schieten.Ja, ik weet wel dat er mensen zullen zijn die zeggen: is 't al dat hij kan? Maar eerlijk gezegd, ik doe dat op mijn manier, en ik ben geen fanatieker, en veeg bruut gezegd' mijn gat ' aan de kritiek van al degenen die 't beter menen te kunnen.
Maar met die simpele beeldekes wil ik jullie tonen hoe schoon de natuur toch kan zijn; en met diezelfde beeldekes wil ik jullie start van de nieuwe werkweek wat opvrolijken. Begin er aan met goede moed; ik zeg u weer: tot in den draai
Dag lieve lezers.
Het is weerom al 'n heel poosje geleden dat ik op mijn blog bij u ben langs geweest. Ik mag niet zeggen: mizerie; maar 't scheelde toch niet veel. Eerlijk gezegd, 't was een beetje mijn eigen fout, door bij de dokter te gaan voor 'n bloedafname voor een jaarlijkse controle. Ik die dacht van mijn eigen dat ik nog 'n gezonde ouwe sloeber was, want ik voelde mij zo goed als 'n vis in een bokaal helder water . Maar dat viel tegen Dienen doktoor vond van alle rare dingen in mijn bloed. En dienen zelfden doktoor, hij noemde zich een specialist, gaf mij zelfs de raad mij voor enkele dagen te laten opnemen in een kliniek, om daar diverse onderzoeken te ondergaan. Kunnen jullie geloven, 'k viel bijkan op mijnen derrière van 't verschieten. 'k Zeg: wablief meneer den doktoor, meende gij dat? Geen gedacht van! 'k Peinze dat ge aan 't verkeerde adres zult zijn als ge dat denkt. Maar ondertussen was hij al 'n boel paperassen aan 't klaarmaken om mij door die verschillende onderzoeken te loodsen. Als ik niet wilde opgenomen worden, moest ik dan maar enkele dagen na elkaar, met 'n nuchtere maag naar zijn kliniek. Wat stond er mij te doen.. Hij had mij vast hé, en 't strafste van al, ik voelde mij kiplekker. Wat volgde, was 't een onderzoek na 't andere. Geen labo of radiologie kamer, geen scanner waar ze mij niet naar toe gestuurd hebben. Géén specialist, wiens onderzoektafel ik niet heb getest. Al die tijd
liep ik met 'n hartje als van 'n kikker die schrik had. Mizerie, mizerie, dagen vol ongerustheid, dat dienen meneer doktoor zou zeggen: manneke, uwen tijd van gaan is gekomen. Zo gingen weken voorbij, tot ik op een goeie dag mijn "rapport" mocht gaan ophalen. Met bijna 'n klein keutelke in mijn broek ben ik daar naar toe gegaan. 'k Moest daar op 'n bepaald uur zijn om mijn vonnis te aanhoren. Dan wachten met de piepers..en wachten, tot het mijnen toer was. En ik, zo heel voorzichtjes ah wel meneer doktoor , krijg ik nog wat respijt? Hij fronste zijn wenkbrauwen.. 'k Dacht nu zal 't gaan komen hé. Maar néé, willen jullie 't weten:
Op die drie weken waren mijn bloedwaarden zodanig verbeterd, zodat hij mij weer gezond verklaarde.
Als dat geen nieuwjaarscadeau was zeg.. En de apparatuur in de kliniek heeft weer zijn geld opgebracht, meneer doktoor krijgt zijn percentjes . En de ziekenkas zal wel betalen!
Maar ondertussen zat ik in zak en as; had ik géén zin om ook nog maar één woordje op mijn blog te schrijven.
Maar wees gerust, ik zal mijn schade inhalen . Alvast met u allen een gelukkig Nieuwjaar te wensen , en in de hoop dat u allen uit de klauwen van dienen meneer doktoor kunt blijven.
Bijgaande foto's tonen de polders in hun wintertooi. Ik zeg jullieweer, zoals vroeger..tot in den draai doei doei !!
Dag beste lezers. Het was haast geen weer voor 'n hond doorheen te jagen, maar ik ben toch maar op pad geweest om naar plaatjes te schieten. Kwestie om u vandaag toch iets te kunnen laten zien.
't Was allesbehalve aangenaam weer; nat en stormachtig. Nu echt niet ideaal om foto's te maken. Maar 't is mij toch gelukt. Voor jullie zondag heb ik er een drietal uitgekozen. Nu iets helemaal anders.
Misschien is het u nog niet opgevallen dat die knop " Mijn memoires",rechtsboven op mijn blog vervangen is door " De tijd van toen".Ik heb dit gedaan om het jullie nog gemakkelijker te maken. Via die link komen jullie automatisch op mijn verschillende sites, zelfs op mijn fotoalbum, dat evenwel nog niet volledig is. Maar....busje komt zo... zingen ze toch! In ieder geval wens ik jullie veel kijkplezier, en natuurlijk allemaal een heel fijn weekend. Tot in den draai!
Dag beste vrienden. Tussen de buien en windvlagen door, heb ik voor jullie 'n serietje plaatjes geschoten.
Momenteel is de herfst op zijn mooist; dus 'k zeg zo tegen mijn eigen: manneke 't is de moment. Vlug, voordat de wind de laatste blaadjes tegen de grond blaast. Ik stond enigzinds verbaasd te kijken hoe kaal de meeste bomen er nu al bij stonden. En bladeren te ruimen! Moeder natuur geeft 'n mens toch nog al werk hé. Kunnen jullie geloven dat ik haast geen tijd heb om eens tot achter den draai te gaan kijken. Die van ginder achter zullen , net als jullie, ook wel zeggen: waar zit hij! Maar wees gerust, straks als de hof weer proper ligt, en de wintersnoei achter de rug is, krijg ik een zee van tijd. 'k Ben zelfs weer begonnen aan mijn "Mémoires". 't Is wel nog maar in 't klad, maar 't is toch al een begin. En zoals jullie wel weten: alle begin is moeilijk. 't Is daarom dat ik nu ga afsluiten, echter niet zonder u allen 'n heel fijn weekend te wensen. Mensen , hou jullie kloek; doe zoals ik: eet elke dag op uw nuchter maag 'n hele pekelharing, zo uit de pekel op jullie boterham, en laat de Mexikaanse griep buiten aan de deur staan. Saluut!
Ja, beste vrienden, al ben ik 'n senior, toch voel ik mij ook in Halloween stemming. Hebben jullie zo al eens 's morgens vroeg door de tuin gelopen? Zo onder en tussen de struiken, waar de spinnen 's nachts hun webben gespannen hebben. Wel, ik verzeker jullie dat de Halloween stemming er vlug zal zijn. En 'n beetje griezel moet kunnen vind ik. Daarbij kwam van nacht ook nog de wintertijd. Niet gezeverd hé mensen. Om drie uur uit dat warm bedje om al die uurwerken; en wij hebben er 'n hoop, een uur achteruit te draaien.In 't begin ging dat nog, maar op 't einde, zo na twintig minuten, wist ik niet meer of ik ze nu op twee uur, of op twintig na twee moest zetten. Best begrijpelijk als 'n mens nog maar half wakker is. Resultaat: geen enkel uurwerk geeft de juiste tijd weer. Maar ja 't is een goed excuus om vandaag ergens te laat op 'n afspraak te komen hé! Maar genoeg gezeurd nu, 't is de moment om nen goeien apertief te pakken. Mensen al te goare: ik zeg u :sante, op Uw gezondheid allemaal. Haloween, spinnewebben, of 'n horloge dat niet juist gaat....trek het jullie niet aan, maar geniet van al de kleine dingen des levens. Tot in den draai beste lezers!
Hey, beste vrienden! Na drie maanden droogte is het er toch van gekomen. Eerst met enige aarzeling, om dan uiteindelijk de hemelkraan volledig open te draaien. Jullie moesten het gezien hebben hoe al die bijna verdorde plantjes zich gulzig laafden aan die goden drank. Zelfs de slakken maakten er 'n feest van, en al was het met 'n slakkengangetje, toch draaiden ze op hun manier 'n walsje van geluk, om dat hemelse vocht. En wij, wel wij zingen van : 't is weer voorbij....die mooie zomer! Maar ik heb er van genoten, zoals de meesten onder u zeker. Met mijn regenhoedje op mijn kop wens ik u allen 'n heel fijn weekend.
En jullie weten het: al regent het oude wijven.... niet pleujen, moar vuursgoan! Tot in den draai!
Dag beste vrienden. Hebben jullie het al gemerkt, het wordt weer spinnentijd. Prettig om zo 's morgens vroeg in de tuin te lopen, onder die met dauw geladen, vers gesponnen spinnewebben. Ja, soms krijgt 'n mens er wel koude rillingen van. Maar ach, dat is ook weer eigen aan 't seizoen. De herfst kan ook boeiend zijn. Jammer dat het hier maar niet wil regenen. Na vier maanden zonder ook maar één druppeltje van dat hemelse vocht, is ons gazonnetje herschapen in 'n woestenij van verdroogd gras, dat onherroepelijk word uitgepikt door lijsters en merels, op zoek naar engerlingen en ander heerlijks. Mizerie,mizerie, maar 'k wens jullie toch allen 'n heel fijne zondag! Tot in den draai!
Dag beste vrienden. Weer is een week voorbij gevlogen. Zoals beloofd ben ik hier dan ook weer met mijn wekelijkse fotokes. Ja beste mensen, ik moet nog 'n beetje op gang komen na die zomervakantie. Kunnen jullie gloven dat ik mijn draai nog niet helemaal heb terug gevonden. Nochtans, dienen draai ligt hier maar aan d' achterdeur..! Maar ik voel het aan mijn kleine teen, beetje bij beetje kom ik weer in mijn normale doen. Ik heb zelfs 't laatste blad van mijn mémoires nog eens overlezen om te zien waar ik gebleven was. Jullie mogen gerust zijn, 't is weer menens. Straks vertel ik weer verder over mijn jeugd jaren. Ja, 'k weet het, ik moet dapper beginnen te schrijven want mijnen tijd begint te korten, zo zeggen sommige mensen toch. En wees gerust, ik heb nog stof genoeg! Kan toch niet anders want het heeft hier nog in geen maanden geregend! En bijgaande fotokes.... Wel dat zijn beelden van de laatste zomer bloemekes. Geniet ervan, terwijl ik jullie allen 'n heel fijne zondag toe wens. Tot in den draai!
Dag beste vrienden, Het is weer voorbij.... die mooie zomer, die heerlijke vakantie. Ik ben 'n hele tijd weg geweest. 'k Heb gedaan zoals de meeste onder u : de luierik uit gehangen en genoten van 't goeie weer; zoalsde meeste van mijn lezers dat ook wel zullen gedaan hebben . Ik was zelfs te lui om mijn blog bij te werken. Maar van af vandaag vlieg ik er weer in. Met mijn kodakske in aanslag om af en toe 'n mooi beeldeken te schieten. Van af nu wil ik jullie ten minste toch wekelijks 'n paar schone prentjes kunnen tonen. Vandaag begin ik met 'n vijftal herinneringen aan die prachtige zomer. Daarom sla ik nu mijn kabaske over mijn schouder en ga weer op schattenjacht. Daar in den draai.... daar is zoveel te beleven!
Het is zomer, 't heeft eens goed geregend, het gras kan weer groeien zeggen ze. En 't zal nodig zijn ook, want ons gazonneke ziet er momenteel uit als 'n gemaaid stroveld. We trekken het ons niet aan. Gaan subiet 'n goed barbekuuken doen zie. De buren eens goesting laten krijgen! 'k Heb al vlug 'n paar dahliakes geplukt voor op tafel. Met een goeie flassche rode wijn daarbij brengt dat ons al vlug in vakantie stemming. Dat is iets wat ik op deze zondag ook aan u allen wens! Geniet ervan en tot in den draai!
Dag beste lezers. Vandaag geen bloemekes, maar alleen rare beesten in onze hof. Het is als een invasie van vreemde wezens. Geen enkel stukje groen ontsnapt aan die allesvreters. Mizerie, mizerie lieve mensen. Durven wij de deur op 'n kier laten, dan zitten zij binnen de kortste keren tussen onze boterham. En eerlijk gezegd, er zijn smakelijker dingen hé. Ik vermoed dat het 'n kruising is tussen 'n soort bladluis en 'n kever, maar tot nu toe weet niemand de herkomst ervan. Moesten er onder u mensen zijn die er enkele willen voor hun verzameling; laat gerust iets weten...gratis verkrijgbaar! Maar met al dat gedoe, had ik blijkbaar vergeten van u al te gare een fijne zondag te wensen. Dat is bij deze dan ook gebeurd. Lieve lezers, tot in den draai, met of zonder ongedierte!
Beste vrienden. Mizerie, mizerie! Het is hier bijna gelijk in de Sahel. In maanden geen druppelke water gevallen ! 't Gazonneke staat er troosteloos bij, gereed om elk moment in brand te schieten. Serieus mensen, het is om er bij te staan bleiten; maar ook daarvoor is het te droog. Ik weet het, wij hebben lang naar 'n goeie zomer verlangd, maar kunnen die weermakers dat niet wat beter verdelen. Nog 'n geluk dat ik wat hemelwater gespaard heb om de terrasplanten te drinken te geven. Die belonen mij dan ook met 'n echte bloemenweelde. Daarvan wil ik jullie dan ook laten meegenieten, Ah ja, zo ben ik hé. Lieve mensen, geniet van jullie weekend, en pak er bij tijds enen. Om niet te verschroeien, gelijk ons gazonneke. Tot in den draai!
Ik weet het, ik heb u de laatste tijd wat verwaarloosd. Sorry daarvoor. Maar 't gebeurt wel eens dat 'n mens geen zin heeft om bepaalde dingen te doen. Wel dat is met mij ook zo geweest. In mijn vorige praatjes heb ik u verteld van die goeie vriend, die noodgedwongen een "verjongingskuur" moest ondergaan. Wel dat is ondertussen gebeurd, en is iets moeilijker verlopen dan wij allen hadden gehoopt. Het is geweten dat; eens je bij de " slagers" binnen gaat, niet altijd weet wanneer je er buiten komt. Maar al heeft het ietske langer geduurd, die ouwe rakker is weer thuis en ziet er verdomd goed uit. Die doktoors hebben er 'n ganse nieuwe mekaniek ingestoken.... nu is't echt zo'n zestien klepper formule 1 geworden. Ik heb al schrik dat, eens hij voorgoed op " punt " staat, ons allemaal voorbij zal springen ! Wel , omdat hij zo puik gepesteerd heeft, schenk ik hem vandaag deze bloemekes, vers geplukt uit mijn hofken. Geniet ervan ouwe sloeber! Aan al mijn andere lezers, wens ik eveneens een heel fijne dag. To achter den draai lieve mensen.
Foto gemaakt hier bij ons achter den draai. Niet te verwonderen dat wij hier graag wonen
Ja, het is inderdaad bibberen vandaag. 11 graden onder nul, alles onder 'n wit sneeuwtapijt; de vogeltjes overal op zoek naar 'n sneeuwvrij plekske, om wat voedsel te vinden. En ik met mijn kodakske weer op weg om wat fotokes te maken. En al zijn het er maar 'n paar, ik kan vandaag mijn blogske toch weer opfleuren, dat is toch 't voornaamste. Voor de rest van de dag vrees ik dat het zal zijn van ' binnenbllijven'. Zelfs daar in de draai is 't niet te doen van de gladheid. En 't is geweten, oude knorren gelijk ik moeten voorzichtig zijn...Ik wens jullie allen een goed en veilig begin van de werkweek...Tot in den draai...maar 't zal eerst moeten gestrooid zijn!
Dag beste vrienden!
Wij zijn weer vertrokken voor 'n jaartje. 't Geknal van het vuurwerk hangt nog in ons oren, en wij zijn weeral drie dagen verder. En 'n mens kan niet anders dan meedoen aan die marathon. Wees gerust, ik ga het op mijn gemakske doen, en trachten van de eindstreep te halen zonder veel inspanningen te doen, en hopen dat we zonder brokken kunnen aankomen. Op onze ouderdom is dat niet meer zo evident hé. Laat ons er voor duimen...niet pleujen, moar vuursdoen!
Deze morgen ook wakker geworden in 'n sneeuwlandschap? Hier was alles omgetoverd in 'n prachtig
pakje, net een postkaartje. Wat zijn die polders mooi onder hun witte vacht. Ik ben dan ook maar op stap gegaan met mijn 'kodakske' van twee kluiten en 'n cent, om wat plaatjes te schieten.Ja, ik weet wel dat er mensen zullen zijn die zeggen: is 't al dat hij kan? Maar eerlijk gezegd, ik doe dat op mijn manier, en ik ben geen fanatieker, en veeg bruut gezegd' mijn gat ' aan de kritiek van al degenen die 't beter menen te kunnen.
Maar met die simpele beeldekes wil ik jullie tonen hoe schoon de natuur toch kan zijn; en met diezelfde beeldekes wil ik jullie start van de nieuwe werkweek wat opvrolijken. Begin er aan met goede moed; ik zeg u weer: tot in den draai
