Argentinië presenteert zich als een land vol tegenstrijdigheden: Buenos Aires, met zijn blik gericht op het oude continent, Europa; het binnenland, gericht naar zichzelf in volle ontplooiing. Wat drijft mensen om een nieuw land te bevolken? Dit boek probeert de voetsporen te volgen van de goudzoekers in Patagonië. Patagonië, het einde van de wereld, het begin van een nieuw leven. Voor vele Europeanen is dit een totaal onbekende streek, hoewel de geschiedenis verbonden is met die van Europa.
De taal is het voornaamste instrument waarmee de mens weigert de wereld te accepteren zoals ze is.
Wij hebben het vermogen, de behoefte, de wereld te loochenen of te 'ontzeggen', ons een andere voorstelling te maken, haar anders te beschrijven.
George Steiner
Hoe vaak zeggen we niet : woorden schieten me tekort. Meestal is dat om emoties uit te drukken. Emoties van spijt, dank, verdriet, plezier, liefde... Juist dan komen echte woorden. Woorden in tranen, in een schaterlach, in een omhelzing. En dat zijn Echte Woorden voor mij.
Voor Pascal Paepen zijn zakendoen en economie altijd al een tweede natuur geweest. In Londen, diep in het financiële hart van de City, voelt hij zich dan ook thuis.
The Crosse Keys is een pub gevestigd in een voormalige bank die zaken deed met China. Binnenin gaat het er druk en luid aan toe en Paepen lacht wanneer hij onze verwonderde blikken ziet. "Dit is waarschijnlijk een van de goedkoopste adresjes in deze buurt. Het moederbedrijf JD Wetherspoon is beursgenoteerd, maar deze pub houdt de prijzen voor gerechten bewust laag. Hier maken ze geen winst op het eten, maar enkel op de sloten bier." Toen enkele jaren geleden KBC een Britse bank overnam die juist hierin was gespecialiseerd, greep Paepen snel de kans om zijn koffers te pakken en naar Londen te verhuizen. Voordien was hij zeven jaar lang trader in de marktenzaal van Brussel.
Ook een kopje koffie?
15-05-2007
een pareltje
Een leerling gaat naar zijn professor voor raad:
-Prof, ik ben hier omdat ik me niet goed in mijn vel voel. Iedereen zegt dat ik voor niets deug, ik niets goed kan doen en ik een idioot ben. Hoe kan ik mezelf verbeteren? Wat kan ik doen zodat de anderen me hoger inschatten?
De professor kijkt hem aan en zucht:
-het spijt me jonge, maar ik heb nu echt geen tijd om je te helpen. Ik heb zelf ook een groot probleem en dat moet ik eerst oplossen voor ik jouw kan helpen.
Hij pauzeert even en vervolgt dan:
-misschien kan jij me helpen mijn probleem op te lossen... zou je deze ring voor me willen verkopen op de markt, ik moet een schuld afbetalen, maar je mag hem alleen maar verkopen als ze je er minstens een gouden muntstuk voor aanbieden, voor minder mag je hem niet verkopen.
De jonge twijfelt even maar neemt dan de ring aan. Hij spoedt zich naar de markt en biedt het kleinood aan iedereen aan. Een paar handelaars halen een nikkel of koperen muntstuk tevoorschijn, maar de jonge schudt zijn hoofd.
-ik kan hem enkel verkopen als je me een gouden muntstuk geeft.
De handelaars lachen hem uit en drijven de spot met hem. De jonge echter houdt voet bij stuk. Een oudere man krijgt medelijde met de jonge en wil hem wel helpen, hij ofreert twee zilverstukken. Maar de jonge blijft hardnekkig weigeren. Hoe erg hij het ook vindt, de prof zei enkel voor een gouden muntstuk... teleurgesteld gaat hij terug naar het huis van zijn leraar.
-sorry maar zie, ik deug zelf niet om u te helpen. Ik heb alles gedaan wat ik kon, ik kreeg niet meer dan twee zilverstukken voor uw ring.
De prof kijkt hem treurig aan.
-misschien is het beter dat we eerst de juiste waarde kennen van de ring voor we ons valse hoop geven. Ga ermee naar de juwelier en vraag hem wat hij er voor kan geven. Hij kent de ring en weet de juiste waarde.
De jonge spurt naar de juwelier en laat hem de ring zien. De juwelier bekijkt het juweel nauwkeurig en legt het voorzichtig terug in de handen van de jonge:
-het spijt me jonge, ik kan je momenteel echt niet meer dan 50 goudstukken geven, als je hem vlug wil verkopen is dat alles wat ik voor je kan doen. Als je tijd van wachten hebt en ik eerst een klant kan zoeken, kan ik je waarschijnlijk 70 goudstukken geven.
De jonge is sprakeloos en keert terug naar de leraar om hem alles te vertellen.
-zet je eens neer jonge, zegt de prof en hij gaat verder, kijk wij zijn allemaal zoals dit juweel. Ook jij bent een kostbaar juweel. Alleen is het aan specialisten om de juiste waarde te beoordelen. Dacht je dat iedereen je zomaar naar waarde kan schatten?Alleen iemand die oog heeft voor jouw weet wat je waard bent.
En langzaam schuift hij de ring terug aan zijn vinger.
Producten van Peyeche, de moeite waard om eens een kijkje te nemen.
Over mijzelf
Ik ben Rein Remaut
Ik ben een vrouw en woon in Buenos Aires (Argentinie) en mijn beroep is levensgenietster.
Ik ben geboren op 04/02/1960 en ben nu dus 64 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Schrijven, lezen, zwemmen, mediteren, observeren, zoeken.
Deze site ben ik begonnen om in discussie te gaan over waar we naartoe wandelen, waar het leven ons brengen kan. Discussieren is niet echt het juiste woord, een koffieklappeke houden, wat tetteren, gedachten wisselen. Ik hoor heel graag iets van jullie. B
Ik ben Rein Remaut
