Argentinië presenteert zich als een land vol tegenstrijdigheden: Buenos Aires, met zijn blik gericht op het oude continent, Europa; het binnenland, gericht naar zichzelf in volle ontplooiing. Wat drijft mensen om een nieuw land te bevolken? Dit boek probeert de voetsporen te volgen van de goudzoekers in Patagonië. Patagonië, het einde van de wereld, het begin van een nieuw leven. Voor vele Europeanen is dit een totaal onbekende streek, hoewel de geschiedenis verbonden is met die van Europa.
De taal is het voornaamste instrument waarmee de mens weigert de wereld te accepteren zoals ze is.
Wij hebben het vermogen, de behoefte, de wereld te loochenen of te 'ontzeggen', ons een andere voorstelling te maken, haar anders te beschrijven.
George Steiner
Hoe vaak zeggen we niet : woorden schieten me tekort. Meestal is dat om emoties uit te drukken. Emoties van spijt, dank, verdriet, plezier, liefde... Juist dan komen echte woorden. Woorden in tranen, in een schaterlach, in een omhelzing. En dat zijn Echte Woorden voor mij.
Voor Pascal Paepen zijn zakendoen en economie altijd al een tweede natuur geweest. In Londen, diep in het financiële hart van de City, voelt hij zich dan ook thuis.
The Crosse Keys is een pub gevestigd in een voormalige bank die zaken deed met China. Binnenin gaat het er druk en luid aan toe en Paepen lacht wanneer hij onze verwonderde blikken ziet. "Dit is waarschijnlijk een van de goedkoopste adresjes in deze buurt. Het moederbedrijf JD Wetherspoon is beursgenoteerd, maar deze pub houdt de prijzen voor gerechten bewust laag. Hier maken ze geen winst op het eten, maar enkel op de sloten bier." Toen enkele jaren geleden KBC een Britse bank overnam die juist hierin was gespecialiseerd, greep Paepen snel de kans om zijn koffers te pakken en naar Londen te verhuizen. Voordien was hij zeven jaar lang trader in de marktenzaal van Brussel.
Ook een kopje koffie?
14-01-2008
Een aspithinkje (deel I)
Jij bent wat je denkt
Al wat we zijn spruit voor uit onze gedachten
Ons denken geeft vorm aan de wereld.
Wat denk je als je dit leest?
De wereld had al vorm voor wij dachten, denk je?
Als je weet wie het geschreven heeft, ga je het dan anders bekijken?
Als je buurman je zou toeroepen in een discussie over...je kat, je hond, zijn kinderen, enz...
" al wat je denkt ben je zelf!"
zou je dit dan anders interpreteren dan de tekst van Budda:
Jij bent wat je denkt
Al wat we zijn spruit voor uit onze gedachten
Ons denken geeft vorm aan de wereld.
Toch komt het op het zelfde neer, ik wil daarmee zeggen: het zijn dezelfde woorden. En toch is er in jouw hoofd als je het leest of hoort een "wereld" van verschil. Zie je...: je geeft vorm aan je wereld door jou denken. We kunnen besluiten dat dezelfde woorden of dezelfde zin niet altijd dezelfde betekenis heeft. Hoe zou dat komen?
Dat komt door ons denken, onze gedachten. Als we iets horen of lezen, geven we daar dadelijk een interpretatie aan. Deze interpretatie wordt gevormd door onze ervaringen, onze opvoeding, onze omgeving. We geven dus niet enkel door ons denken vorm aan onze wereld, onze wereld rondom ons geeft ook vorm aan ons en ons denken.
Als we een vaas zien, denken we aan bloemen. Als we een kopje zien, denken we aan koffie, misschien zelfs aan een taartje, aan gezellige rustpauzes, tettermomenten met vriendinnen, familie, allemaal rond dat ene kopje.
"De slagbomen gaan juist dicht. Je verliest weertijd bij de overslag en je bent al te laat. De trein komt in zicht, eindelijk. Je gedachten dwalen plots af naar je schooljaren. Je ging elke maandag met de trein naar school. Je mijmert zacht verder over je eerste lief, haar lange zachte haar, haar timbre in haar stem, (voor de vrouwelijke lezers onder julie: naar zijn zachte haar, zijn lieve timbre in zijn stem..)..Scherp storend getoeter achter je, het was al een tijdje terug groen... Langzaam kom je tot de orde van de dag en je rijdt verder.
De man achter je was al een tijdje geprikkeld, hij tokkelde zenuwachtig met zijn vingers op zijn stuur, zijn maagpijn verbijtend. De herinnering van elke zaterdagmiddag uit een lang vervlogen jeugd komen hem weer voor ogen. Om drie uur vertrok dan de trein naar de gevangenis waar zijn vader zat,na de oorlog..."
Je ziet als een zo objectief tastbaar ding zoals een trein, of het wachten op, een wereld van verschil in je kan oproepen, hoe zouden woorden je dan niet kunnen manipuleren. Woorden geven subjectief voedsel aan je gedachten. Zinnen die gefilterd worden en zo een wereld op zich creeren, een wereld voor jou alleen, een wereld die jij als reëel aanvaardt, ervaart.
Producten van Peyeche, de moeite waard om eens een kijkje te nemen.
Over mijzelf
Ik ben Rein Remaut
Ik ben een vrouw en woon in Buenos Aires (Argentinie) en mijn beroep is levensgenietster.
Ik ben geboren op 04/02/1960 en ben nu dus 64 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Schrijven, lezen, zwemmen, mediteren, observeren, zoeken.
Deze site ben ik begonnen om in discussie te gaan over waar we naartoe wandelen, waar het leven ons brengen kan. Discussieren is niet echt het juiste woord, een koffieklappeke houden, wat tetteren, gedachten wisselen. Ik hoor heel graag iets van jullie. B
Ik ben Rein Remaut
