|
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Jij bent wat je denkt
Al wat we zijn spruit voor uit onze gedachten
Ons denken geeft vorm aan de wereld.
Wat denk je als je dit leest?
De wereld had al vorm voor wij dachten, denk je?
Als je weet wie het geschreven heeft, ga je het dan anders bekijken?
Als je buurman je zou toeroepen in een discussie over...je kat, je hond, zijn kinderen, enz...
" al wat je denkt ben je zelf!"
zou je dit dan anders interpreteren dan de tekst van Budda:
Jij bent wat je denkt
Al wat we zijn spruit voor uit onze gedachten
Ons denken geeft vorm aan de wereld.
Toch komt het op het zelfde neer, ik wil daarmee zeggen: het zijn dezelfde woorden. En toch is er in jouw hoofd als je het leest of hoort een "wereld" van verschil. Zie je...: je geeft vorm aan je wereld door jou denken. We kunnen besluiten dat dezelfde woorden of dezelfde zin niet altijd dezelfde betekenis heeft. Hoe zou dat komen?
Dat komt door ons denken, onze gedachten. Als we iets horen of lezen, geven we daar dadelijk een interpretatie aan. Deze interpretatie wordt gevormd door onze ervaringen, onze opvoeding, onze omgeving. We geven dus niet enkel door ons denken vorm aan onze wereld, onze wereld rondom ons geeft ook vorm aan ons en ons denken.
Als we een vaas zien, denken we aan bloemen. Als we een kopje zien, denken we aan koffie, misschien zelfs aan een taartje, aan gezellige rustpauzes, tettermomenten met vriendinnen, familie, allemaal rond dat ene kopje.
"De slagbomen gaan juist dicht. Je verliest weer tijd bij de overslag en je bent al te laat. De trein komt in zicht, eindelijk. Je gedachten dwalen plots af naar je schooljaren. Je ging elke maandag met de trein naar school. Je mijmert zacht verder over je eerste lief, haar lange zachte haar, haar timbre in haar stem, (voor de vrouwelijke lezers onder julie: naar zijn zachte haar, zijn lieve timbre in zijn stem..)..Scherp storend getoeter achter je, het was al een tijdje terug groen... Langzaam kom je tot de orde van de dag en je rijdt verder.
De man achter je was al een tijdje geprikkeld, hij tokkelde zenuwachtig met zijn vingers op zijn stuur, zijn maagpijn verbijtend. De herinnering van elke zaterdagmiddag uit een lang vervlogen jeugd komen hem weer voor ogen. Om drie uur vertrok dan de trein naar de gevangenis waar zijn vader zat,na de oorlog..."
Je ziet als een zo objectief tastbaar ding zoals een trein, of het wachten op, een wereld van verschil in je kan oproepen, hoe zouden woorden je dan niet kunnen manipuleren. Woorden geven subjectief voedsel aan je gedachten. Zinnen die gefilterd worden en zo een wereld op zich creeren, een wereld voor jou alleen, een wereld die jij als reëel aanvaardt, ervaart.
xml:namespace prefix = v ns = "urn:schemas-microsoft-com:vml" />
We zien wat we denken, we denken dat we zien
We horen wat we denken, we denken dat we horen
We ruiken wat we denken, we denken dat we ruiken
We voelen wat we denken, we denken dat we voelen
We smaken wat we denken, we denken dat we smaken
= We ZIJN wat we denken.
|
Ik ben Rein Remaut
