BACK IN TIME TO THE FIFTIES-SIXTIES Hoe was het eind van de jaren vijftig en begin van de jaren zestig op muzikaal gebied in Ruiselede, Vlaanderen, Belgie en de rest van de wereld ?
27-01-2015
ACTUEEL - ROCK AROUND THE CLOCK - THE SHADOOGIES
ACTUEEL. THE SHADOOGIES spelen dus de muziek vAN 1955 tot 1956 en later afgeleide muziek.
Deze periode is uniek toonaangevend voor de latere popmuziek en iedereen speelt muziek die uiteindelijk teruggaat naar deze WONDERJAREN.
HIERONDER THE SHADOOGIES, LIVE, IN RUISELEDE TIJDENS DE MOLENFEESTEN OP 31 JULI 2009 MET "ROCK AROUND THE CLOCK" VAN BILL HALEY AND HIS COMETS. DIT IS DE OERSONG VAN ROCK DE ROCK 'N ROLL.
1959. We hadden het hier reeds vroeger over Franky Avalon, de trompetist, die het tot meisjesidool schopte, door zijn mooie looks en zijn Italiaanse afkomst.
In 1959 scoorde hij maar liefst 3 millionsellers : VENUS, JUST ASK YOUR HEART en WHY. Deze platen werden zeer veel gespeeld op de radio en, ook in Vlaanderen, maar dit betekende dus wel de verwatering van de aanvankelijk hardere Rock 'n roll.
In het midden van de jaren zestig zou dan een herbronning gebeuren en ging men terug naar de hardere sound en uiteindelijk werd dan de HARD ROCK geboren met zeer veel jonge fans. Tot op vandaag wordt deze hardrock nog veel gespeeld en heeft een respectabel aantal aanhangers. De Classic rock 'n roll, die iets zachter en melodieuzer was, blijft evenwel ook bestaan.
The Shadoogies trachten , op vandaag, deze Classic rock 'n roll ook vorm te geven op een aanvaardbare manier.
Terug naar Frankie Avalon, hij stond in de Vlaamse Top 20 met WHY en klom tot nr 11 jan 1960, en zoals de groten, bleef hij in de top 20 staan gedurende 3 maanden.
HIERONDER EEN AUDIO - VIDEO VAN WHY VAN FRANKY AVALON. ZOALS JE HOORT HAD DIT NIETS MEER MET ROCK 'N ROLL TE MAKEN EN GING MEN VOLLEDIG DE ZEEMZOETE POP TOER OP. HET IS MOOI MAAR DE MIX VAN BLANKE SOUND MET DE ZWARTE MUZIEK IS VOLLEDIG VERDWENEN.
ACTUEEL. Zoals jullie ondertussen wel zullen weten spelen The shadoogies de muziek van de jaren 1955 tot 1965.
Ze brengen LIVE een tribute aan The Shadows gecombineerd met Rock'n roll, country en blues uit die periode.
Cliff Richard and The Shadows deden in 2009 hun FINAL reunion tour, waarover we vroeger al uitvoerig berichtten.
De laatste grote hit van The Shadows was in 64 "The rise and fall of flingle bunt", hieraan werd ook reeds aandacht besteed in deze blog.
Na 1964 gingen de wegen van The Shadows en Cliff Richard langzaam uit elkaar en ze deden verder als een afzonderlijke act.
The Shadows maakten zeer veel platen, gingen uitgebreid op tournee, maakten zelfs films apart maar het zou duren tot in de jaren 70, nadat ze terug samen gekomen waren, dat ze terug hoog scoorden met "Don't cry for me Argentina" en" Cavatina".
In al die jaren waren The Shadows wel de meeste populaire instrumentale gitaargroep ter wereld die The Spotnicks en The Ventures ver achter zich lieten. The Shadows konden echter nooit scoren in de USA, dit was spijtig.
HIERONDER NOG EEN HOMMAGE AAN THE SHADOWS : THEME FOR YOUNG LOVERS - LIVE IN BELLEM - DOOR THE SHADOOGIES. DIT NUMMER IS EEN COMPOSITIE VAN BRUCE WELCH , DE RITMEGITARIST VAN THE SHADOWS.
1959.Een tijd geleden hadden we het hier reeds over CONNIE FRANCIS. Ze had stilaan de wereld veroverd en had in 59 maar liefst 3 millionsellers : MY HAPPINESS, LIPSTICK ON YOUR COLLAR en AMONG MY SOUVENIRS.
Het waren haar derde, vierde en vijfde millionseller, en het zou hiermee duidelijk niet eindigen. "Lipstick on your collar" was geschreven door niemand minder dan Neil Sedaka van "Oh Carol". Met haar mooie verschijning en haar prachtige stem werd alles dus een groot succes. Haar persoonlijk leven zou evenwel later wat roet in het eten gooien, maar muzikaal bleef alles lange tijd OK.
"Lipstick on your collar" was zeer populair maar toch haalde Connie er niet de Vlaamse top 20 mee. Slechts in 1960 kwam ze er in voor 2 maand met "Valentino". Connie Froboess coverde deze song in het Duits (Lippenstift am jacket) en het werd een groot succes in Duitsland. Op Radio Luxemburg werd dit plaatje grijs gedraaid.
Tot op vandaag treedt Connie Francis nog op en met veel succes. Ze is ondertussen meer dan 70 jaar.
Onder de video een youtube video van "Lippenstift am jacket " door Connie Froboess.
HIERONDER CONNIE FRANCIS MET LIPSTICK ON YOUR COLLAR.
1959. Dit was dus het jaar waarin ik zeer ijverig aan het studeren was om gitarist te worden. Ik deed dit aan de hand van een schriftelijke gitaarcursus: de KLAVAR methode. Deze was van oorsprong Zweeds en uitgegeven in Nederland en door The International School hier in Vlaanderen verkocht. Al mijn vrije tijd ging hierin op en het vlotte tamelijk goed.
De methode bestond hierin dat men de akkoorden van een liedje leerde maar ook, terzelfdertijd , het liedje SOLO leerde spelen op de gitaar. Op een tekening van de hals van de gitaar werd aangeduid op welke snaar men moest aanslaan en in welk vak men moest aanslaan. Op deze manier kon men dus, na veel oefenen, de melodie van het voorgeschreven liedje op de gitaar spelen. Voor de akkoorden werd dezelfde methode gevolgd. Deze manier van werken wordt nu algemeen gebruikt in de miljoenen tabs (tabulature) die men op internet kan vinden. In 59 bestond geen internet dus het was Klavar of niets voor mij.
Dit was mijn ding. De vele andere gitaristen in spe die ik kende leerden alleen akkoorden om de liedjes te begeleiden of om zichzelf te begeleiden als ze ook nog zongen. En opeens hoorde ik op Radio Luxemburg de instrumentale hit SLEEPWALK van SANTO AND JOHNNY. Het waren 2 Amerikaanse broers van 21 en 18 jaar. De ene speelde Hawaiaanse gitaar (Steelguitar) en de andere begeleidde op hem elektrische ritmegitaar. Er waren ook drums en bas aan toegevoegd.
Dit was nu eens een gitaarinstrumental waar ik niet genoeg kon van krijgen, maar hij was moeilijk en niet te vinden in de klavarcursus natuurlijk. Ook de steelguitar was een probleeem, dat kende ik niet. We hadden thuis geen pick up en geen bandopnemer, dus mijn enige bronnen waren terug de radio en de juke boxen in de cafes alhoewel het nummer er niet veel in stak. Het enige wat ik kon doen was dus dit liedje zo goed mogelijk trachten na te spelen op mijn klein solo-margarine gitaartje (zie mijn bericht van 11 dec 2008), en dat lukte maar een heel klein beetje.
De broers Santo and Johnny hadden met Sleepwalk hun eerste en enige millionseller. Nadien hebben we van hen niet veel meer gehoord, zeker niet in Europa.
Ze stonden eventjes in Vlaamse Top 20 in Januari 1960, maar bleven daar niet lang. De legendarische THE SHADOWS zouden enkele tijd daarna Sleepwalk in alle hitparades spelen.
The Shadoogies (mijn sixties coverband) spelen dit nummer vandaag ook nog op het podium en er staan een aantal versies van Sleepwalk op Youtube. (Zie de versie van Galmaarden, 20 juli 2010, onder de video, in bijlage).
HIERONDER SANTO AND JOHNNY MET SLEEPWALK IN 1959. HET IS EEN LIVE UITVOERING IN DE STUDIO. ZEER GOED GESPEELD MAAR DE RITMEGITAAR ZIT VEEL TE STIL IN DE MIX, DIT IS SPIJTIG WANT ZE SPEELT OOK EEN BELANGRIJKE ROL IN DE SONG.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 4/5 - (11 Stemmen) Categorie:1959 Tags:shadoogies shadows dean martin jerry lee lewis marvin fifties sixties memories
1959. Eind van de jaren 50 waren er in Amerika veel zwarte groepen die een enorm succes hadden en dus grote concurrentie waren voor de blanke Rock 'n rollers. Hun songs waren dan ook veel authentieker en zij bleven min of meer trouw aan hun rythm and blues roots. Een van die groepen die millionsellers afleverde was THE COASTERS
De groep werd gesticht in 1955 en ze woonden allemaal op de West coast in Los Angeles. Hun eerste millionseller ( in 1957) was SEARCHIN met op andere zijde van de plaat YOUNG BLOOD. Allebei de songs waren geschreven door JERRY LEIBER en MIKE STOLLER, jawel de hof-leveranciers van Elvis Presley. Hiermede werd nog maar eens bewezen dat rythm and blues ook wel een blanke zaak kon zijn. Hun tweede millionseller kwam in 1958 : YAKETY YAK, opnieuw geschreven door Jerry Leiber en Mike Stoller.
1959 was een superjaar voor de groep want ze hadden terug 2 millionsellers : CHARLIE BROWN en POISON IVY, weer al eens van Jerry Leiber en Mike Stoller. Eerst in 59 kwamen The Coasters in de Vlaamse hitparade, eventjes, met Charlie Brown en ook met Poison Ivy.
Ik moet eerlijk zeggen dat geen enkele van de songs in 59 tot mij doorgedrongen is, wel later omdat van veel van hun songs covers werden gemaakt en ik hierdoor The Coasters heb leren kennen, met vertraging dus. In 1995 bracht JERRY LEE LEWIS een prachtige CD uit met de titel : YOUNG BLOOD en een van de songs was dus "Young blood". Dit was een mooi nummer en na enig zoekwerk kwam ik natuurlijk terecht bij The Coasters en Jerry Leiber en Mike Stoller.
ONDER DE VIDEO, in bijlage, EEN MP3 VAN YOUNG BLOOD VAN JERRY LEE LEWIS UIT 1995.
HIERONDER THE COASTERS MET VAN POISON IVY. GESPEELD OP EEN OUDE JUKE BOX. GREAT.
1959. Een veteraan van de rythm and blues, die sinds 1948 niet van de hitparades was weg te slaan , was FATS DOMINO. Rock n' roll of niet, hij bleef zichzelf trouw en had ongelooflijk veel succes.
Hij was geboren in New Orleans in 1928 en dus in 1959, reeds 31 jaar oud. Hij begon piano te spelen en te zingen toen hij 10 jaar was, werd algauw opgemerkt en schreef in 1948 de song THE FAT MAN (over zichzelf). Hij deed dit in samenwerking met DAVE BARTHOLOMEW van Imperial records. Dit was geen fictieve samenwerking deze keer. Dit duo zou vanaf dan altijd samenwerken en honderden songs schrijven en miljoenen platen verkopen.
The Fat man ging dus over Fats (Antoine) Domino zelf. Hij was niet mager en is dat nu nog niet. Een enorme reeks millionsellers volgden dan daarna , ik noem ze allemaal op opdat U een idee zou hebben wat die man gepresteerd heeft. Veel titels zijn ons hier totaal onbekend. 1948 : "The fat man" (werd eerst goud in 1953). 1952 : "Going home". 1953 : "Going to the river", "You said you love me", "Please don't leave me"," I lived my live". 1954 : "Love me", "Don't leave me this way". 1955 : "Thinkin' of you", "Ain't that a shame"," All by myself", "I can't go", "Poor me". 1956 : "Bo weevil", "I'm in love again", "Blueberry Hill" (zie vroeger in deze blog), "Blue monday". 1957 : "I'm walkin", "It's you I love", "I still love you". 1958 : "Whole lotta lovin". 1959 : "Be my guest."(dit is nr 22)
En het gaat verder in de volgende jaren, ongelooflijk. Zijn teksten waren de eenvoud zelf, de titels van de songs verschilden soms maar enkele letters. Hij werd ook veel gecoverd : Ricky Nelson : "I'm walking", Pat Boone : "Ain't that a shame", "Blueberry hill" : door iedereen. Hij had een halve big band als orkest en een hele bende saxofonisten en een vaste gitarist, Jimmy Molière, die vandaag in Oostende woont, ( na de zondvloed van enkele jaren geleden in New Orleans is hij naar hier gekomen met zijn Vlaamse vrouw ). Fats raakte ook zijn huis kwijt in deze overstroming en moest gered worden door de hulpdiensten.
Jimmy Moliere trad een tijd gelden nog op, met zijn groep, in Banana Peel in Ruiselede, zo zie je maar hoe klein de muziewereld wel is.
Bobby Setter (Op de dijk in Blankenberge, weet je nog ?, Hotel Eden) van onze Vlaamse legendarische Bobby Setter Band , is reeds jaren kind aan huis bij Fats Domino en hij heeft 2 of misschien zelfs 3 Domino medleys uitgebracht met allemaal nummers van Fats. Iedere coverband die zichzelf een beetje respecteert speelt wel een van deze medleys. Ook The Shadoogies spelen er een.
Fats stond met "Be my guest" wel in de Vlaamse top 20 , alhoewel maar eventjes in januari 1960. Later zou Guy Mortier (HUMO) in zijn radioprogramma zich ontpoppen als een grote fan van Fats Domino en ook van Jerry Lee Lewis. Ik was luisteraar.
In bijlage, onder de video, de versie van THE SHADOOGIES van de Domino Medley nr 2 van Bobby Setter. Gefilmd in Galmaarden zomer 2010.
HIERONDER FATS DOMINO MET BE MY GUEST - EEN AUDIO - VIDEO.
1959. De parade van de schone jongens ging verder in 59 en er kwamen veel nieuwe gezichten die het mooie weer werkelijk maakten. Vroeger hadden we dus Neil Sedaka, maar vandaag hebben een tienervedette die het moest hebben van de meisjes maar ook, door zijn ritme, aansloeg bij de mannelijke tieners : BOBBY RYDELL.
Hij was geboren in 1940. Hij liep naar dezelfde school als Fabian en Frankie Avalon, dus hij was in goed gezelschap en wist dus goed hoe hij het aan boord moest leggen om de meisjesharten te veroveren. De drie speelden reeds vroeg samen en Bobby speelde ook drums en componeerde songs. Hij geraakte aan een platencontract en bracht WE GOT LOVE uit. Het werd zijn eerste millionseller. Hij versierde ook rap een filmcontract : de filmversie van de musical Bye Bye Birdie. In 59 werd de opvolger van "We got love": WILD ONE en hiermee veroverde hij ook Europa en het werd zijn tweede millionseller.
In Vlaanderen stond hij met "Wild one" in april 60 op nr 14 in de Vlaamse hitparade en zou daar een maand verblijven.
Bobby Rydell, Frankie Avalon en Fabian treden tot op vandaag nog altijd samen op als "The Golden Boys" en hebben nog zeer veel succes.
HIERONDER BOBBY RYDELL MET "WILD ONE", EEN AUDIO VERSIE MET TOCH WEL PRACHTIGE MUZIEK EN EEN MOOI ARRANGEMENT, ZEER SWINGEND MET MOOIE SAXOFOON PARTIJEN. ZIJN STEM IS OOK ZEER HERKENBAAR EN HIJ ZOU LATER NOG VEEL SUCCES HEBBEN.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 4/5 - (9 Stemmen) Categorie:1959 Tags:shadoogies shadows dean martin jerry lee lewis marvin fifties sixties memories
1959. De eerste storm van de Classic Rock 'n roll met Elvis Presley, Jerry Lee Lewis, Carl Perkins, Little Richard, Chuck Berry en nog zeer veel anderen was aan zijn einde gekomen en de ouders werden weer kalmer want de muziek werd weer rustiger en melodieuzer, en ze moesten zich blijkbaar geen zorgen meer maken dat hun kroost zou verwilderen en het slechte pad opgaan door de verderfelijke invloed van de rauwe Rock 'n roll met zijn suggestief ritme en schunnige teksten.
Het signaal was gegeven en veel jonge mannen en vrouwen voelden zich geroepen om de fakkel van Elvis en Jerry Lee over te nemen maar dan een toontje lager, maar toch met niet minder succes. Vroeger hadden we Bobby Darin en vandaag hebben we het over NEIL SEDAKA.
Neil was geboren in New York in 1939 en zijn familie was van Turkse afkomst. Hij toonde reeds jong talent voor muziek en zijn vader deed er alles aan opdat zijn zoon voor de muziek zou kiezen. Hij volgde een opleiding voor concertpianist en stichtte al vlug een groep en gaf pianoles. Hij had evenwel zeer veel interesse voor de nieuwe POPMUZIEK, genre Bobby Darin en begon popsongs te schrijven voor hemzelf maar ook voor anderen.(oa voor Connie Francis).
Hij werd opgemerkt door platenfirma's en hij bracht de song THE DIARY uit op RCA Victor en het werd een redelijke hit. Hij bleef schrijven en had in 1960 reeds 400 songs gecomponeerd. Zijn volgende song werd I GO APE, wat wil zeggen in het Vlaams "Ik wordt zot " en het werd zijn eerste millionseller. Ondertussen maakte hij ook naam als klassiek pianist. Dus we hadden hier te maken met een Teeny bopper die van wanten wist, en een beetje zoals Bobby Darin (zie vroeger) en die de platenbonzen voor schut kon zetten en zijn eigen gang kon gaan.
En dan kwam zijn tweede millionseller OH CAROL door hemzelf geschreven natuurlijk en dit werd een echte wereldhit en wordt nu nog praktisch dagelijks gespeeld op zeer veel zenders.
In Vlaanderen stond Neil op nummer 2 in de Vlaamse Top 20 in december 59. Hij bleef, zoals het de grote hits van toen betaamde, liefst 7 maand in de top 20 staan. Dus om Neil Sedaka te horen moest ik niet tot een stuk in de nacht opblijven en naar Radio Luxemburg luisteren.
HIERONDER NEIL SEDAKA MET OH CAROL. PLAYBACK MAAR MET VEEL HANDGEKLAP VAN HET PUBLIEK. MAAR HET BLIJFT MOOI.
ACTUEEL. The Shadogies spelen de muziek van de jaren waar deze blog over bericht.
The Shadoogies spelen als rode draad in hun optredens een twintigtal nummers van The Shadows en verder de (gezongen) Rock 'n roll nummers van de jaren 1955 tot 1965, alsook een aantal country en blues nummers van die periode en wat later.
Een van deze nummers is een instrumentaal nummer van The Shadows PEACE PIPE uit de film The young ones. (1962)
KIJK EEN LUISTER HIERONDER NAAR PEACE PIPE DOOR THE SHADOOGIES IN DE MOLEN INCONCERT TE RUISELEDE OP 6 FEBRUARI 2009.
1959.. Zoals ik vroeger reeds schreef ging ik in 1959 (toen 15 jaar) nog naar school in Aalter in Sint Gerolf bij de Broeders van Liefde en ik reed daar iedere morgen naartoe met de fiets samen met een aantal medestudenten van Ruiselede.
Tijdens het ontbijt thuis stond de radio altijd aan ik weet nog goed dat een liedje bijna iedere morgen werd gedraaid alhoewel het niet zo gekend was. De song was BROKEN HEARTED MELODY van ene SARAH VAUGHAN. Dit was ook iets anders, het was geen gewone muziek. Was het jazz? Was het blues? De begeleiding had ook iets van de DOO WHOP van in het midden van de jaren 50. De stem was krachtig en toch zwoel, een beetje nachtclubachtig.
Ik vond dit liedje zeer mooi maar later heb ik niet veel meer van Sarah Vaughn gehoord. Zij was geboren in 1924 en dus reeds 35 jaar in 1959. Tijdens haar jeugd zong ze in een koor, won ook een zangwedstrijd en kon een week optreden in een theater in York en werd opgemerkt. Zo kwam ze terecht als zangeres bij het orkest van Billy Eckstine. In 1958 nam ze "Broken hearted melody" op en in 59 werd het een millionseller. Deze song werd dus veel gespeeld op de radio maar kwam niet voor in de Vlaamse Top 20 wat ik toen wel spijtig vond.
HIERONDER SARAH VAUGHAN MET EEN AUDIO-UITVOERING VAN BROKEN HEARTED MELODY.
1959. We hadden het vroeger reeds uitgebreid over The Everly Brothers en ze hadden in 59 hun zesde en zevende millionseller. Ze waren topvedetten en de millionhits bleven maar komen : 1957. "Bye bye love","Wake up little Suzie". 1958. "All I have to do is dream", "Bird dog en Problems". 1959. "Take a message to Mary" en "Till I kissed you".
Ik hoorde ze graag maar ik was ik verloren wat hun harmoniezang betrof. Ik kon dus geen muziek lezen, maar ik had een goed muzikaal gehoor en kon dus zingen en gitaar spelen op het gehoor, maar zoals zij zongen was voor mij een trapje te hoog. Op vandaag kan ik nog de harmonies niet echt zingen zoals zij dat deden.
In Ruiselede hadden wij de "Cinema Majestic" van Remi Soetaert, de vader van Anneke Soetaert de zangeres (zie foto), en ieder weekend gingen we naar de cinema en Remi speelde, voor dat de film begon, in de pauze en ook als de film gedaan was, moderne muziek. De cinema beschikte over een zeer goede geluidsinstallatie en hij draaide steevast LUCILLE (vanaf 1961), niet van Little Richard, maar de versie van The Everly Brothers. Dit was prachtig en ik was altijd op tijd in de cinema en ging niet te vlug weg als het gedaan was. Zulk een prachtige klank kon je in Ruiselede nergens horen.
"Till I kissed you" kwam, onbegrijpelijk, niet in de Vlaamse top 20." Bird dog" en "Lucille wel".
ONDER DE VIDEO : LUCILLE VAN THE EVERLY BROTHERS , EEN MP3. Gewoon op tikken, het duurt enkele seconden en je hoort Lucille.
HIERONDER THE EVERLY BROTHERS MET EEN AUDIO-VIDEO VAN "TILL I KISSED YOU". DE STEMMEN EN DE HARMONIEZANG ZIJN FANTASTISCH.
1959. Reeds in 1956 hadden we het over PAUL ANKA, de Canadees die dan DIANA schreef en zong. In 1958 had hij een tweede millionseller met YOU ARE MY DESTINY en in 1959 ging de zegereeks verder met LONELY BOY en PUR YOUR HEAD ON MY SHOULDER. Beiden ook millionsellers. Paul Anka werd door veel mensen niet serieus genomen als componist omdat zijn songs zeer simpel waren zowel van tekst als melodie. Ze bleven echter in het gehoor hangen en iedereen hoorde ze graag.
Het antwoord hierop waren zijn millionsellers zelf, hij slaagde erin de jonge mensen aan te spreken met zijn muziek. Hij was in 1956 op tournee gegaan met de jonge Jerry Lee Lewis en Jerry had hem op een bepaald moment alcohol laten drinken in plaats van fruitsap en Paul had die avond niet kunnen optreden omdat hij ziek was. Paul was een zeer treffelijke jongeman die niets had van de eerste harde" rockers van die tijd. Hij was een zeer rechtschapen jongen en hij had veel talent en kon songs schrijven die fantastisch verkochten.
Hij trouwde later met een Nederlandse en vertoefde daardoor veel in Europa. Zijn liedjes zaten overal op de juke boxen en de autoscooters speelden ze tientallen keren per avond.
In de vlaamse top 20 was hij ook present met alles wat hij maakte vanaf 1957. "Lonely boy" bracht het tot nr 2 en hij bleef, zoals met de grote hits, liefst 7 maanden in de top 20 staan.
HIERONDER PAUL ANKA MET LONELY BOY. EEN TV OPNAME IN DE STUDIO MET KRIJSENDEMEISJES. WE HEBBEN HIER TERUG DE FANTASTISCHE KLANK VAN DE FIFTIES OP PLAAT. LUISTER NAAR DE BAS, NIET GEMAKKELIJK NA TE DOEN.
1959. Het Eurovisiesongfestival was en is een jaarlijks muziekgebeuren en in 59 was dit een echt kijkcijferkanon. Belgie, afwisselend Nederlands en Franstalig deelnemend, heeft er nooit veel van terecht gebracht en we waren meestal in de laatste regionen aan te treffen.
Een keer heeft Belgie gewonnen en dat was met SANDRA KIM met het liedje "J'aime la vie".(zie foto). In 1959 won de Hollandse TEDDY SCHOLTEN met het nummertje EEN BEETJE. Internationaal werd door haar niet echt gescoord en een millionseller zat er niet in, daarvoor is het Nederlandse taalgebied te klein, maar in Vlaanderen was het wel een succes.
Dus ik hoorde "Een beetje" wel 's morgens op de radio tijdens het ontbijt en het kwam zelfs op de juke boxen. Ze kwam tot nr 12 in de Vlaamse top 20 en bleef er 3 maand in staan. Ik vond dit melodietje wel leuk en het bleef hangen en ik neuriede dit wel eens terwijl ik met de fiets de rit Ruiselede - Aalter reed richting Instituut Sint Gerolf.
Toch was dit niet echt mijn favoriet en ik was er meer en meer van overtuigd dat mijn muziek Rock ' roll was en zou blijven, al was de " rock" ietwat aan het verwateren en zoeter aan het worden. Ook instrumentale gitaarmuziek was een must geworden en ik luisterde zeer graag naar Cliff Richard met zijn Shadows. De gitaarsolos en de gitaarbeleiding waren voor mij de top. Ik wist toen nog niet dat, zeer binnenkort, deze prachtige gitaarmuziek alle hitparades zou veroveren. The Shadows moesten nog apart beginnen platen uitbrengen en dat zou gebeuren in 1960. Dus binnen enkele tijd zeer veel meer hierover.
HIERONDER TEDDY SCHOLTEN VOOR NEDERLAND IN HET EUROVISIEFESTIVAL 1959. WAT EEN ENORM ORKEST EN EEN ZEER ZWARE EN GOED HERKENBARE BAS. HAAR VOORDRACHT IS OOK ZEER GOED.
1959. Zoals je al zult gemerkt hebben heb ik ook altijd al een zwak gehad voor de echte country music. In het jaar 59 kende ik deze muziek niet echt maar een klant in ons cafe Sebastopol, Oscar Adam, had een groot aantal jaren in Amerika gewoond en hij kon veel vertellen over de country music van de jaren 40 en 50. Hij vernoemde dan ook de country artiesten Slim Whitman, Marty Robbins, Eddy Arnold, Gene Autry, Hank Williams, en nog vele andere. Nu dan zong hij zelf stukken van hun liedjes en ik vond dit prachtig.
Op Radio Luxemburg waren er ook nu en dan country liedjes te horen en zelfs op de BRT draaiden ze nu en dan wat country en ik was luisteraar. Later kwam er zelfs ook een country-programma met TEXAS KITTY PRINS.
MARTY ROBBINS hebben we een tijd geleden reeds in de kijker gezet met zijn millionseller "A white sports coat" maar in 59 was hij daar terug met een nieuwe millionseller EL PASO. Dit is een echte country klassieker geworden, en stond model voor de bordersongs (grensliedjes), de grens tussen de USA en Mexico. Een andere country zanger van dit genre was de enkele jaren gelden overleden Freddy Fender. Marty had de song zelf geschreven en hij brak er ook mee door in Engeland en ook wel een beetje in Europa.
In Vlaanderen brak hij niet door en verscheen niet in de Top 20, maar hij had wel mijn hart gestolen met zijn prachtige muziek en zijn zeer mooie stem. Hij had een prachtige band met allemaal topmuzikanten en ik droomde ervan om ooit zulk een orkest te hebben.
HIERONDER MARTY ROBBINS LIVE MET EL PASO. EEN OPTREDEN IN NEDERLAND IN 1978. KIJK EN LUISTER NAAR DEZE MUZIKANTEN EN NAAR MARTY. DIT IS TOP.
1959. Zoals vroeger ook reeds gemeld was het in 59 niet al Rock 'n roll wat de klok sloeg. Er waren veel artiesten die zich aboluut niets aantrokken van de nieuwe rage en ze deden verder op het patroon van de crooners en hadden veel succes.
Een van deze artiesten was JOHNNY MATHIS. Hij was in 1935 in San Francisco geboren en zijn vader was artiest. Hij introduceerde Johnny reeds op 10 jarige leeftijd in de showbiss en het lukte want in 1956 had Johnny zijn eerste millionseller op zak :" Wonderful, wonderful". Hij was dus geen " one hit wonder "want in 1957 had hij zelfs 2 millionsellers :" Chances are" en "It's not for me to say". In 1958 bracht hij dan een LP uit met veel van zijn grote hits en deze LP verkocht, uitzondelijk in die tijd, ook meer dan een miljoen.
Deze LP was geen eindpunt want zijn berenjaar moest nog komen en dat was 1959. Hij had dit jaar maar liefst 3 millionsellers : MISTY, MERRY CHRISTMAS en HEAVENLY. De vele nieuwe rocksterren, en er waren er duizenden, konden kwa succes niet tippen aan deze crooner en hij zou nog lang succes hebben.
Ondanks 7 millionsellers heb ik vergeefs gezocht naar Johnny Mathis in de Vlaamse Top 20. Radio Luxemburg stond dus terug op. De eerste keer dat ik Johnny terug vind is in 59 met het nummer "Beguine the beguine" en dat was in september 1979. (dus 20 jaar later ) Hij stond dan op de 21e plaats en zou 8 weken in de Vlaamse top 20 blijven.
HIERONDER JOHNNY MATHIS MET MISTY - EEN MOOI JAZZY NUMMER DAT TOT OP VANDAAG NOG VEEL GESPEELD WORDT. DIT IS EEN TELEVISIE OPNAME , VEEL LATER, PLAYBACK ,MAAR BLIJKBAAR TOCH MET DE MUZIEK VAN 1959.
1959 - PETITE FLEUR - SIDNEY BECHET - CHRIS BARBER
1959. In dit jaar was er iets speciaals aan de hand. Tot nu toe was er van JAZZ muziek weinig te horen op de radio, zeker niet op de autoscooters en ook niet op de juke - boxen.
En al met eens was daar dus een nummertje PETITE FLEUR. Het werd gespeeld door CHRIS BARBER AND HIS JAZZ BAND maar het was geschreven en ook apart gespeeld door ene SIDNEY BECHET, een zwarte Amerikaan , geboren in New Orleans in liefst 1897, die in Parijs woonde en daar een carriere had uitgebouwd. Het nummer werd gespeeld op een klarinet en de twee versies werden door elkaar gespeeld dus deze van Chris Barber, Engelsman en Sidney Bechet , Europese Amerikaan uit Parijs. De versie van Chris Barber verkocht officieel meer dan een miljoen , maar Sidney Bechet werd hiermee wel ook wereldberoemd.
Iedere morgen bij het ontbijt hoorde ik dus weer een aantal maanden dit melodietje en begon ervan te houden. Als JAZZ muziek zo klonk dan was dat voor mij OK. Kort daarna zou in Ruiselede de Banana Peel Jazz club opgericht worden en ik hoorde de "jazz" muzikanten dan ook voor de eerste keer live jazz spelen in de garage van Dr George in de Kasteelstraat. Het klonk heel anders dan Petite Fleur, het was meer Dixieland, maar het was ook goed. Over Bananapeel Ruiselede later veel meer.
Petite fleur stond in april 1959 nummer 3 in de Vlaamse top 20 en bleef in top 20 staan gedurende 7 maanden, de traditie getrouw voor grote hits in die periode.
HIERONDER EEN LIVE AUDIO VERSIE VAN PETITE FLEUR GESPEELD DOOR SIDNEY BECHET. DEZE VERSIE IS VEEL GEVOELIGER VOLGENS MIJ DAN DE MILLIONSELLER VAN CHRIS BARBER.
1959. Zoals reeds verschillende keren vermeld was Radio Luxemburg de grote bron voor mijn muzikale ontdekkingen. Dit waren eerst de Engelstalige uitzendingen, veelal 's avonds heel laat, maar op een bepaald moment hadden we ook Duitstalige programma's en later ook Nederlandstalige. Het kon dus niet meer op.
De zondagnamiddag, als ik niet mis ben, was er een groot verzoekplatenprogramma met CAMILLO FELGEN en hij draaide zeer veel hits die in Duitsland gekend waren en een van die hits was MORGEN van ene IVO ROBIC. (Zie foto). Hij was Joegoslaaf en geboren in 1927, dus reeds 32 jaar in 59 en hij had reeds een volledige muzikale carriere achter de rug, maar met "Morgen" had hij zijn eerste millionseller en kwam zelfs tot nr 13 in US hitparade en dat betekende natuurlijk kassa.
Ik hoorde dit liedje graag, ook omdat er een mooie gitaarbegeleiding bij was die ik reeds rap kon meespelen want er waren maar een paar akkoorden en die had ik reeds geleerd. Met Rock 'n roll had dit niets te maken maar Duitse liedjes waren wel heel populair hier in Vlaanderen , zeker na Freddy Quinn.
Ivo robic stond dus wel degelijk in de Vlaamse top 20, bracht het zelfs tot nr 5 en vertoefde, zoals de bij de grote hits, liefst 7 maand in de Vlaamse hitparade.
HIERONDER IVO ROBIC MET MORGEN. EEN PLAYBACK UIT 1997 - HIJ WAS DAN AL 70 JAAR EN NOG STEEDS MET "ZWART" HAAR.
1959. Zoals reeds nu en dan vernoemd gaven ook de "Doo Whop" groepen een aanzet tot de Rock 'n roll midden de jaren vijftig.
De legendarische disk jockey ALAN FREED ( zie foto boven) was, als blanke, ooit begonnen met deze (zwarte) groepen te boeken voor zijn radioshows en kort daarop ook voor zijn theatershows. Ze werden op een bepaald moment dan "Rock 'n roll shows" genoemd, want Alan Freed beweerde dat hij de term had uitgevonden en dat hijzelf de eerste was die hem gebruikte in verband met muziek. In de negerwijken betekende rock 'n rollen namelijk de liefde bedrijven.
Reeds in 1953 was er een Doo Whop groep die voor een millionseller zorgde, waarschijnlijk de eerste in dit genre. De groep noemde THE DRIFTERS. De song noemde MONEY HONEY. De lead en -frontman van The Drifters was CLYDE MCPHATTER.(zie 1e foto onder deze tekst)
Kort daarop moest Clyde naar het leger en de nieuwe leadzanger werd de legendarische BEN E. KING.(zie 2e foto) The Drifters deden verder en in 1959 haalden ze een tweede millionseller met THERE GOES MY BABY. De song was geschreven door Ben E. King. Ben verliet echter de groep in 1960 om solo artiest te worden. Hier zien we 2 verbanden : "Money Honey" werd gecoverd door Elvis Presley, Cliff Richard and The Drifters dienden hun naam te veranderen in Cliff Richard and The Shadows om een proces te vermijden aangespannen door The Drifters wegens plagiaat. In de sixties zullen we "The Drifters" maar ook "The shadows" en "Cliff Richard" nog veel tegenkomen.
"There goes my baby" kwam in Vlaanderen niet veel aan bod en verscheen niet in de Vlaamse top 20. The Drifters kwamen er wel in met "Save the last dance for me" in 1961 en dan meteen voor 5 maanden lang.
ONDER TWEE VOLGENDE FOTOS EEN AUDIO-VIDEO VAN THERE GOES MY BABY VAN THE DRIFTERS.
1959. De rythm and blues was een inspiratiebron voor de Rock 'n roll en een van de artiesten die met rythm and blues succes hadden in het Classic rocktijdperk was ene LLOYD PRICE.
Hij was geboren in 1933 en dus reeds 26 jaar in 1959, geen blanke en geen teeny bopper dus. Hij kwam uit een muzikale familie en reeds jong had hij een eigen band en speelde zelfs trompet. Hij was ook een goede zanger met een rauwe stem. Na zijn legerdienst vomde hij een heus orkest met 9 man, een beetje naar het voorbeeld van Fats Domino. In 1952 schreef hij het nummer LAWDY, MISS CLAWDY en hij had zijn eerste millionseller te pakken.
Eerst in 1959 kwam zijn tweede millionseller : STAGGER LEE. Ook in 1959 volgde zijn derde millionseller I'M GONNA GET MARRIED en kort daarop kwam zijn echte all time wereldhit, zijn vierde millionseller : PERSONALITY. Hij schreef meestal zelf zijn songs wel in samenwerking met Harold Logan, onbekend en wie weet iemand van zijn platenmaatschappij zoals we vroeger reeds zagen. LLOYD PRICE stond in 59 met Stagger Lee voor 2 maand in de Vlaamse top 20 en Personality liefst 8 maand, onvoorstelbaar maar dat was zo in die tijd.
Bij mij thuis in de Knokstraat (Ik was 15 in 1959), in ex Cafe SEBASTOPOL, hoorde ik dus, zelfs bij het ontbijt voor dat ik met de fiets naar Aalter naar school reed, regelmatig een aantal hits op de radio : "Broken hearted melody" van Sarah Vaughn, "Personality" van Lloyd Price, "Marina" Rocco van Granata, "Dream lover" van Bobby Darin, later "A big hunk of love" van Elvis Presley, enz... het kon dus niet meer op. Ik absorbeerde alles, begon de verschillende akkoorden te onderscheiden, vertaalde dat dan naar mijn gitaar, trachtte de teksten te begrijpen, leerde de liedjes zingen. Kortom de muzikant was in volle ontwikkeling en de muziek zou voor altijd een deel van mijn leven blijven.
HIERONDER LLOYD PRICE MET PERSONALITY, HET LIJKT LIVE , MAAR MEN WEET NOOIT MET DIE AMERIKAANSE TELEVISIE.