(Mijn laatste verzen samengebracht tot één gedicht)

*

Nog een laatste maal vader
mijn allerstoffelijkste groet
en tastbaar, nog zo tastbaar
voel ik je koude handen en
geen harteklop in 't gemoed

daar in alle beslotenheid
heb ik mijn pantser afgescheurd
tot het kleurloos bloeden begon
ik had geen druppel rood meer
slechts wit en zwart, en zwart

begraaf ik de woorden diep
in het duister van volle gronden
zodat het licht geen valse schijn
kan wekken en geen verdriet

maar dat blinden kunnen zien
in het donker dat wist ik niet

----