*

vandaag ben ik zo dwaas ontwaakt
vannacht een keer teveel verdronken
te lang éénzaat geweest bij 't slapen
want 't allerlaaste beeld dat droomde
was haar dat zacht mijn rug nog streelde

ik had geen tederheid verwacht
geen vrouwenhand, geen zalig lijf
aan de andere kant van 't bed
dat halvelings was leeg gebleven

ze brak mijn ademtocht
de plooien in de lakens
ze zijn gewijd gespreid
het slapen sijpelt weg

misschien dan toch
een weke ochtend

---