Aardewaartse zinnen, een soort inkeer, het zoeken naar een zin en het woord in een zin en de zin van een woord.
11-07-2005
stapelwolken
waar of niet waar?
zoals het zou moeten en de regen altijd valt daar ben ik een witte wolk wat droef in hoge sferen dus jaag ik mijn bui omhoog en laat ze ijselijk wenen tot de lucht weer scheurt
het licht is maar symbolisch en niet een ziel die treurt het zijn is fragmentarisch en raakt teneergeslagen de droge aarde, en zucht
ik ruik weer ozon in de lucht
---
Reacties op bericht (1)
22-07-2005
Prachtig
gedicht, dat is wat men noemt in hogere sferen leven en in kleine druppels weer op aarde vallen. Heerlijk die stijl.
Groeten bomi
