|
(observatie)
hoe rustig ijlt het water
het tekent lang gerekte benen
rond de palen van de steiger
en aan de oevers zijn de stenen
glad, ze glanzen
wervelingen in het water
zie ze dansen
gorgelen af en toe
het bruisen van de stroom
overstemt loom
elke vogelzang
het lijkt alsof ik hier
al eeuwen ben gebleven
ik adem traagheid diep
zodat ik alles kan vergeten
de stroming sleept me mee
er is geen zee vol leven
slechts een rivier
van hier tot daar
zover mijn blik reikt
trouwens
als ik mijn hoofd laat zakken
vult het water al de gangen
van mijn gehoor
en luiden er
slechts de waterklanken
|
