.
Vroeger
braakte hij
de woorden als
een ware waterval
tot hij opeens begon
te haperen omdat het ijs
hier om zich heen gegrepen
had, enkele druppels druipen
nog, om het allerlaatste zuchten
weer te geven, hij is nu winterhard
toen zelfs de tijd verloren, bleek
liet men onaangedaan de korte dagen
langer lopen, want zolang het vriezen en
de vorst geen uren kennen, hij als de zon zo
laag gezonken is, blijft hij het liefst een ijzig beeld
heeft hij een winterhart
.
