vanaf een betonnen balkon xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

zie ik een plein heel het jaar

door groen, kunstig het gras

hier en daar een wandelaar

zijn hond moet aan de lijn

ik zie een blokkendoos naast

een enkele boom, snoeihard

een getralied voetbalveld, ze

roepen er allemaal opzichtig

mijn hond moet aan de lijn

het eigen volk houdt het wel

heel erg kort, met blauw en

met lange messen dreigen ze

zelfzeker het warkruid weg

ze hebben hun eigenbelang

al veel te lang gekoesterd en

ze komen nu huis aan huis de

vol gemeste tuinen wieden

tot zelfs een bedelaar heel

vreemd zingt in zijn eigen

stad, om van te kotsen want

zijn gekraakte huis werd
afgeslacht