Aardewaartse zinnen, een soort inkeer, het zoeken naar een zin en het woord in een zin en de zin van een woord.
09-01-2006
Over dichtkunst
Al te vaak krijg ik de opmerking dat de zogenaamd goede gedichten 'zo moeilijk te begrijpen zijn. Het kost de meesten blijkbaar teveel moeite om een lees (of luister) houding aan te nemen. Mijn grijpt dan maar graag terug naar de leuke versjes (een Toon Hermans bv). In de Engelse taal bestaat de term 'lightverse', op luchtige manier gebracht met ritme en meestal ook nog humoristisch op de koop toe. Ideaal dus om een lui publiek te verwennen. In dat verwennen, wat in feite niets meer is dan het publiek ter wille te zijn, ligt juist het grote verschil.
Een dichter wil zijn publiek 'uit evenwicht brengen', en hen dwingen om zijn teksten op een andere manier te lezen. Onlangs merkte iemand mij op dat ik teveel 'monologen' zou schrijven. Maar dichtkunst is geen echte tweespraak, evenmin een gewoon gesprek.
bedroefd zie je nog contouren van een toren en boeren die hun vee ver drijven
je merkt wel vele zwarte en bruine vlekken en een misthoornig geloei
ook 'n hond blaft dof, op de grond kan je de stappen volgen, het gras
is vochtig en je schoenen ze kraken niet meer, het leder is te doorweekt
je geliefden, langzaam verdwijnen ze, de mist omfloerst hen één voor één keren, de rijen wezen me terug
nog even en je verlangt weer naar de neon lampen, het licht is koud het asfalt zwarter onder je voeten
Reacties op bericht (2)
09-05-2006
gewoon , omdat
even een groet hoeveel wijsheid droegen je woorden ik lees en herlees steeds weer je hebt iets van waarde nagelaten victor het stapelt en stapelt zich steeds meer op ja, mooi lieve groet waar je bent je bent er steeds victorie is leven en vaak een jubel
09-05-2006 om 20:04
geschreven door annemieke
11-01-2006
Het ga je goed Victor ...
Met grote droefheid melden we het heengaan van één van onze eerste leden Victor Vanderdaelen, ook gekend als Verdano. Onze gedachten zijn bij zijn familie en vrienden. Hij leeft verder in ons hart! Zijn laatste gedicht werd gepost door Frans Vlinderman