haar ragfijn zijden nachtkleed bleef nog wat
haperen aan zijn flarden warmtetaal
och ze zuchtte nog een keer verbaal
en streek terloops de ijle nevels glad

die nu opgelost hun lot beklagen
hij geeuwde hard, zij lachte ietwat zuur
want de ochtendzon had zijn laatste uur
vandaag fel in het gezicht geslagen

tot slot hief ze haar rokken zo ontstemd
en keerde, terug naar de achtergrond
ze liet hem achter in zijn blauwe hemd

hij keek nog even stom en dwaas in't rond
tot zij zich ijlings terugtrok, wat geremd
ze plakte tevens pruilen op zijn mond

---