MENSEN, GENOT EN HUN SCHADUWKANTJES.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Of hoe de verantwoordelijkheid voor, van akkefietjes tot gruweldaden, enkel en alleen bij de mens zelf ligt.

Of hoe mensen weigeren en/of bang zijn om hun verantwoordelijkheid op te nemen.

Of ook hoe onze beschaafdheid slechts een zeer dun laagje vernis is.

We zijn allemaal mensen en naar het schijnt soms wel eens van een gevaarlijke, eventueel bloeddorstige diersoort.  Afhankelijk van diverse actoren,  omstandigheden en invloeden natuurlijk ! Momenteel zijn we met zo een ruim 7 miljard en snel in aantal toenemend.

Hoewel we er niet verlangend naar uitzien dat er een ongeremde groei blijft komen, is de vraag wat we eraan moeten/kunnen doen. In het rijkste deel van de wereld is die groei helemaal niet zo spectaculair, maar in de armere regionen/werelddelen  is ze soms verontrustend. Daar is echter ook de nijpende honger aanwezig wegens droogte en mislukken van de oogst, maar daar wij zo’n lieve mensen zijn komen we de sukkelaars tegemoet met onze overschotten.  Dit voedsel zetten zij dan weer, ter ontspanning, om in sexuele energie om vlug nog wat kindjes te verwekken – in de hoop dat het toch maar geen meisjes zullen worden -, en mede door het feit dat ze niets anders te doen hebben.

Veel gezinnen in donker Afrika bestaan uit vader, moeder, grootouders  en een zes tot twaalf kinderen, waarvan de meesten ziek of besmet worden. Ook daaraan wordt door het westen snel tegemoet gekomen, want wij hebben allerlei “dokters zonder grenzen”, medecijnen en allerhande remedies om toch maar die dutskens in leven te houden. Het is zomaar niet voor niets dat de direkteur van Unicef om en bij de 380.000,-- Euro/jaar verdient. Allerlei onkosten niet meegerekend. Die man moet dus een superzware verantwoordelijkheid  hebben…..voor het goede doel heet dat dan.  Ondertussen is ons geweten, samen met onze schaduwkant, wel min of meer gerustgesteld want we gaan ervan uit dat het nodige gedaan is door onze vrijwillige bijdrages aan de hulpverlenende organisaties. We denken er niet aan dat we aan strijdende partijen in dezelfde regionen ook wapens leveren, want wij moeten toch ook ons brood verdienen.

Hoewel, dit wordt slechts door enkele ingewijden bedisseld en nooit aan de grote klok gehangen.  Daarvoor zijn er ministers, wapenhandelaars en tussenpersonen die geen vlieg kwaad doen. Als gevolg van deze intimiteit mogen we dan ook besluiten dat dit “ons broodverdienen” beperkt is tot die kring van ingewijden en sluwe politiekers.. Niemand hoeft zich blijkbaar ongerust te maken

Het is dus wel goed om te helpen, maar de wijze waarop loopt helemaal mank. Er is eigenlijk maar een iets dat echt ontbreekt, in dat Afrika, en dat daar zelfs niet mag gebruikt worden: voorbehoedsmiddelen. – Ook niet buiten Afrika trouwens maar in geheel pausenland. Kogels omruilen voor condooms is absoluut uit den boze, en kanonnen mogen meestal slechts door scholen worden vervangen als er missionarissen en zendelingen over het kindje jezus lesgeven.

Dit condoomverbod is door die bende criminelen in vaticaanstad streng gesanctioneerd, als zijnde helemaal on- en onchristelijk, en daardoor blijft het te groot bevolkingsoverschot een acuut probleem. De heren celibatairs maken er ondertussen geen al te urgent probleem van om bepaalde afrikaanse meisjes op een niet celibataire wijze te benaderen en om in bepaalde gevallen de weg van de pedofilie in te slaan. Dit zijn dan enkele schaduwkantjes  van de heren die het met het vaticaanstandpunt volledig eens zijn.

Het vaticaanstandpunt veroorzaakt bijgevolg enorm veel nodeloos en ernstig lijden in de armste landen. Het geheel van “hulpverlenende” inspanningen is een poging om een bodemloos vat te vullen met water. Het zou met die bevolkingstoename weleens de verkeerde richting kunnen uitgaan, waardoor er een einde komt aan onze gewone manier van leven. ..Zie bvb. de leegloop in Noord-Afrikaanse en andere landen, en de opvang die het italiaanse eilandje Lampedusa te verwerken kreeg. (Tot wanhoop van het westen die niet wist/weet hoe ermee om te gaan.) We vangen hier maar op wie goesting heeft om ons op een wettelijke manier te beroven en om van voordelen te genieten waar zelfs eigen volk geen recht op heeft. (hotelkamer met ontbijt en een kleine toelage.) Bij ons in Belgie bvb. zitten de meeste allochtonen op rozen. Vive la Belgique en haar gulle onthaalmethodes. Het is al ver gekomen als bepaalde “groene” belgische politiekers klagen over de angst die ze hebben om in bepaalde delen van Brussel bekeken te worden als vreemdelingen. Ook de gentse politie durft niet zomaar overal ingrijpen om, zo zeggen ze – erger te voorkomen. (+/- 10.000 roma zigeuners.)

Kan dat – die ommekeer in onze beschaving ? Een mens weet maar nooit, gezien het aanzien van deze wereld voortdurend maar verandert.  De verandering is trouwens reeds bezig in een onopvallend en gezapig tempo.Want vergeet niet beste lezers, ook wij hebben onze schaduwkantjes. We trekken ons niet veel aan van de dingen die ons niet direkt imponeren. We zijn namelijk genotzuchtig en we willen op elk moment genieten, zonder al te veel met andermans problemen in aanraking te komen. (enkele minieme uitzonderingen daargelaten.)  - wat de problemen niet wegneemt, maar eerder aanmoedigt. We zien immers alleen de dingen zoals we ze graag willen zien en we negeren een beetje de rest als er geen onmiddellijke bedreiging aan tepas komt. Zoiets in de zin van: “we zien wel – of – het komt allemaal wel in orde”. – veelal te laat !!

We zijn tevens angsthazen – bang van onszelf en eventueel denken -, gezien we niet of nooit willen sterven en onze sterfelijkheid aan geen kanten onder ogen willen zien. Profiteren dus zolang het kan. De angst voor de onvermijdelijke dood wordt op deze wijze toch wel grotendeels verdrongen, of op een breed zijspoor gezet. En alhoewel men nooit ofte nooit de zekerheid van de dood kan loochenen, kan de zekerheid van een voortbestaan nooit of nooit aangetoond noch bewezen worden. Er bestaat niet de minste aanwijzing zelfs. Geen enkele god laat zich horen of zien. De miljarden gestorvenen geven vanuit het hiernamaals geen enkel teken van voortbestaan en de onmetelijke liefde die de hemelse entiteiten ons betonen beperkt zich tot hongersnood, oorlog, ellende en afschuwelijke ziektes. Voor de rest kunnen we met z’n allen de pot op.

Bovendien moeten we niet snel gaan denken dat gelovigen onder elkaar hun religieuze zienswijzes gaan bespreken. Ze beseffen zelf maar al te goed dat ze:

1. Van de bijbel paktisch geen inhoudelijke kennis hebben.
2. Dat hun geloof meer steunt op kerkelijke wetten en domme pastoorpraat  dan op logica en rede.
3. Ze weten héél goed dat ze snel in verlegenheid worden gebracht als er beroep wordt gedaan op hun vermogen te redeneren en na te denken over die dogmatiek en haar kerkgeschiedenis. Sommigen maken zich kwaad ondanks hun onvermogen te redeneren.
4. De geestelijke moet maar zien dat alles is zoals het moet, dat hij de “juiste richtlijnen” geeft en dus onze individuele verantwoordelijkheid op zich neemt.

Dit vormt er dan ook de reden voor dat ze geloofspunten allerlei, veel te delicaat vinden en elke dialoog daaromtrent gaan vermijden. Naar ik meen te mogen zeggen hebben zelfs fanatieke katholieken geen kennis van de belangrijkste punten, terwijl die toch de basis zouden moeten vormen om straks dat “eeuwig leven” te moeten bekomen.

Het gebrekkig, of het niet eens willen nadenken is een gewetensussende wijze om zo de eigen verantwoordelijkheid van zich af te schudden of te ontwijken. Door die verantwoordelijkheid op de schouders van de imam, de pastoor, de dominee, de ouderling of de dienaar van “god” te schuiven, ontslaat men zichzelf van redeneren. Eventueel ingegeven door een vorm van angst voor het onbekende hienamaals.

Zo ontslaat men zich ook van de, toch wel zware, verantwoordelijkheid om zijn gezin in echte waarheden te onderwijzen. “Vraag het maar aan meneer pastoor of onze geestelijke…die zal je wel de nodige informatie verschaffen.” En natuurlijk geeft die dan steevast raad en/of antwoorden die passen in het kader van zijn eigen religie. Of die raad nu juist is of verkeerd – het doet er niet toe.

Deze wijze om zo zichzelf , als gezinsverantwoordelijke, “buiten schot” te plaatsen is in feite een duidelijk bewijs van eigen onkunde, gebrek aan kennis en een vorm van geestelijke verdoving  ingegeven door eventuele geestelijk luiheid……….Wat een onmerkbare, maar toch aanwezige, schaduw toch kan doen !

We gaan verder……

Eten wij om in leven te blijven ? Als het niet anders kan natuurlijk wel ! Maar zodra de zorg om zó in leven te blijven wegvalt, bekijken we de zaak enigszins anders. Als die zorg geen zorg meer is, is voedsel geen pure voeding meer maar iets om volop van te genieten. Voedsel is als het ware een soort van verslavende drug geworden. Zo zijn er mensen die pogingen doen om hun leven, op deze manier, een soort van “zin” te geven. (Een tikkeltje Hedonistisch wellicht.)  Zie bvb. de overroepen TV programma’s “Komen eten” – “Masterchef” – en de gewone oervervelende  publiciteit, over gezonde voeding, lekkere hapjes en tussendoortjes,  tussen de leutige eetprogramma’s in dan nog wel. Een mens kan geen Tv. openzetten of er wordt in gelekkerbekt. En we maken dan ook keuzes die ons oogstrelend lijken. Fruit en groenten, dat moet er absoluut mooi uitzien. Boeren gooien grote hoeveelheden eetwaar weg omdat het de bevolking niet aanspreekt (niet mooi genoeg) – maar geen probleem, er zijn subsidies voor. Wij zijn dus in het rijke westen zindelijk geworden, kieskeurig en het weggooien van eetwaar – dat we toch nooit in de winkel te zien krijgen - is een van onze kleine niet zo direkt merkbare minder menselijke schaduwkantjes. Onwetend betalen we alles toch, want wat op het stort komt is door onze staat gesubsidieerd. En ditzelfde genot gaat op voor wat we drinken. Moesten we alleen drinken wat nodig is om onze dorst te lessen, dan zouden er wellicht geen café’s bestaan. Spijtig voor iedereen. We zijn er als mens immers dol op onszelf van alles en nog wat wijs te maken – een soort van zelfbedrog misschien, maar het is toch o zo puur menselijk. Leve de café’s en het paterbier, de hapjes de kaasjes en de tapas.

Maar ja, een mens wil wat ! Zodra het ervan af kan, gaan we dan toch ook maar eens een keer op restaurant. Dat staat toch deftig en we moeten ook wat verstrooiing hebben. Een tikkeltje genieten dus - wat weeral zeer menselijk is. Een aperitiefje met een klein hapje, een oogstrelend menutje, een lekker wijntje en achteraf een koffie met gebak of een cognacje. De kids – als ze meemogen - genieten van hun fruitsapje en een ijsje. Alles minimum 4x duurder dan thuis, wegens de uitbatingskosten en infrastruktuur;  maar als we zo beginnen te” redeneren” moeten we nergens meer uit eten gaan. We hebben trouwens ook geen afwas achteraf. Zijn wij het zelf of zijn het onze schaduwkantjes die beginnen te werken ? Koks en kelners moeten ook leven. Leve de restaurants ! Leve de goeie wijn, de aperitiefjes en de desserts !

Het was in elk geval een genot. En naarmate onze maatschappelijke positie en ons inkomen groter en beter wordt, gaan we niet meer in de goedkoopste eethuisjes. Zeker niet. We zijn immers na-apers en we willen hogerop. Dit is onze strijdkreet geworden: hogerop. Meer aanzien en als het effe kan  - hoe dan ook – hogerop en ook  - eventjes en terloops ertussendoor dan - meer macht. Geld moet rollen, en als het kan: liefst andermans geld.

En dan heb je nog de kledijproblematiek ! Mensenlief, dat is nog wat anders dan genieten van eten.

Madame kan toch zomaar niet in weekdaagse kledij het restaurant binnenkomen. Stel dat daar een kennis zit die veel eleganter opgetut is dan zij. Een gruwel, een nachtmerrie is dat! Dat is genoeg om echte zelfmoordplannen te koesteren ! Dus wordt er uitgekeken naar wat extravagant mooi is, en het mag best iets meer kosten nu meneer een goed salaris binnenrijft. En dat is dus voor beiden een leuke genotvolle gewaarwording. Mevrouw, bescheiden in schijn, maar toch fier genoeg om te glunderen, en meneer, lekker in zijn vel met zo’n stoot aan zijn zijde. Puur menselijk ook. Leve de italiaanse chaussure en de haute-couture ! Het zijn allemaal kleine schaduwkantjes, maar ze zijn er: onopvallend. Maar het is plezierig, genotvol en zonder tegenbericht lijkt het ook totaal onschuldig. Een mens moet zijn stand immers hooghouden. Dat is op zijn minst een sociale, maar genotvolle verplichting en bovendien kom je in aanraking met mensen die dezelfde strijdkreet hebben : hogerop.!! De schaduw wordt toch wel wat duidelijker, hoewel niet altijd door de eigenaar ervan. De drang, of het verlangen om hogerop te geraken doet in normale omstandigheden beroep op het innerlijke,  ttz. het geweten. Maar onze schaduw (onze negatieve kant wel te verstaan) kan ook wel eens, zeer ongepast voor dit moment, de kop opsteken zodat de neiging kan ontstaan om minder gezonde beslissingen te nemen.

En dan krijg je in die restaurants, of andere instellingen, ook kennissen en vrienden, wat toch ook geestig is, want vrienden geven elkaar ‘goeie raad’ en tips en soms helpen ze elkaar wel eens. Puur menselijk dus.

En dan gebeurt het dat bepaalde kennissen echte vrienden worden, met wederzijdse belangen. En die wederzijdse belangen gaan soms wel gepaard met een gladde of gespleten tong en met wat gezapig elleboogwerk, ten koste van.... Dat hoor nu eenmaal ook bij de job  -  een klein schaduwkantje ten koste van iets of iemand anders, maar ja ! Een mens kan gewoon niet alles en nog wat in het oog houden. Een mens is ten slotte ook maar onvolmaakt nietwaar.? Als het die richting uitgaat kunnen we het “hogerop” wel vergeten.

En eventueel gaan ze dan eens samen een avondje stappen, met hun dame natuurlijk. Wat is het leven zalig, en des te intenser naarmate men zijn geldbeugel bij zo een gelegenheden nonchalanter kan openen.

Natuurlijk zijn de meeste gewone mensen deze mogelijkheden niet toebedeeld. We zijn niet allen gelijk aan elkaar en ook dat is onmogelijk en zuiver menselijk. Toch willen ook zij graag de sociale ladder opklimmen. Ook zij zoeken naar waarden die het leven aangenamer en zinvoller  maken. Maar meestal lukt hen dit niet. Sommigen kunnen , na verloop van tijd, de intense spanning niet altijd blijven verduren en ze gaan de duisterste kant van hun schaduw gehoorzamen. Het begint met een klein leugentje om bestwil, het gaat verder naar een klein diefstalletje, vervolgens een klein inbraakje, en als het lukt gaan ze de totale verduistering tegemoet. Ze lopen hun schaduw achterna. De schaduw is geen waarschuwing meer, maar een misleidende leider geworden. Drugshandel, bankovervallen, prostitutie, oneerlijke zaken en verder zelfs corruptie en fraude tot – in extreme gevallen - moord. Dan wordt het leven ook een beetje gemakkelijker, maar de duistere kant van hun wijzigende persoonlijkheid blijft hen volgen en desnoods de weg tonen – tot de emmer overloopt. Andermans gestolen geld uitgeven gaat vlot, is het gemakkelijkst en ook zeer plezierig, maar het blijft een riskante en soms hachelijke bedoening. – Zie de bankiers en bank-gieren. Maar ja, een mens moet er iets voor over hebben ook al is het – zoals sommigen zeggen – niet helemaal “katholiek”. Merk op dat men ook in maffiakringen zéér gelovig en bijgelovig is.

En ook dezen gaan naar dezelfde gerenomeerde restaurants, en ze maken zich vrienden en kennissen.

En “opletten“ is in veel gevallen een moeilijk woord geworden. Bij sommigen staat hetwoord zelfs niet in hun woordenboek.

Zo zijn er dus duidelijk soorten van mensen, met nochtans slechts één soortgelijke eigenschap : genieten, genot zoeken, profiteren en idealiseren op elk niveau van de maatschappelijke of om het even welke  ladder.En het eigenaardige ervan is dat alles puur menselijk blijft -  tot op zeker niveau, gezien de mens dualistisch van aard is. Als alles goed gaat en de klachten binnen aanneembare perken blijven, zal de schaduw weinig van zich laten merken. We zijn immers goede brave mensen. Maar voor sommigen is genoeg eigenlijk nooit genoeg. Zodra er problemen komen moeten we die zien te omzeilen. Als het kan met toelaatbare maar desnoods met schaduwrijke middelen. Dit alles wijst op een geevolueerde dierlijke origine. We hebben steeds het potentieel om zowel goed als verkeerd te doen. In bepaalde gevallen zijn ze moeilijk tot niet helemaal van elkaar te onderscheiden, zelfs al ligt de keuze in onze eigen handen. Er zijn immers zoveel factoren van buitenaf die ons beïnvloeden, we denken niet altijd objectief en soms zijn we verplicht een gok te doen.  Als het echt te moeilijk wordt, komt onze schaduw ons ter “hulp”. Het meer dierlijk negatieve steekt de kop op. Beide kantjes zitten dus zeker in de genen ingebakken. De een kan met zijn geoefend geweten langer weerstand bieden dan de ander, maar het potentieel slechte en het goede zijn bij beiden onafscheidelijk aanwezig. Hoewel alles zijn prijs heeft… In de natuur is er een bepaalde wet van oorzaak en gevolg.  Alles moet, hoe dan ook, op een of andere manier vereffend worden. De natuur laat nooit met zich spotten.

Ook voor wat bvb. seks aangaat. Doen wij dat alleen om ons voort te planten ? Als er maar geen nakomeling wil komen misschien wel ! Maar meestal is seks een genot, een plezier, een verslaving als een sterke drug – soms een psychose. En die verslaving verdwijnt slechts op latere leeftijd. Verslaving wordt soms de schaduwkant. Als gevolg van die verslaving zijn er bezetenen: hengsten en nymphomanes.

Zo zijn er taloos veel manieren om onze schaduw tot leven te wekken. Soms maakt die ons tot zijn slaaf. Gehoorzamen eraan is een overheersende verplichting geworden. De schaduw zegt hem/haar wat hij al dan niet kan en mag doen. Het individu verliest stilaan zijn moraal of ethiek, en hij kent zichzelf helemaal niet meer. Het denken op een normale, objectieve wijze gaat ten koste van egoïsme, materialisme egocentrisme en wordt soms dictatoriaal met een despotisch tintje. Het is domweg onverantwoord en overmoedig. Het is Hyde en Jekyll.

Toch is het goed en verstandig om te bedenken dat alles zijn prijs heeft. Het is noodzakelijk ons verstand en geweten luidop te laten spreken…..we moeten redeneren. Alles heeft zijn gevolgen en niet alleen voor het individu, maar soms op grote schaal voor de massa. Alles moet vroeg of laat op een bepaalde wijze “betaald” of vereffend worden. (Entropie.)

Een simpel tussendoortje misschien?: het op straat gooien van afval, cocablikjes en dergelijke. Het vereist moed om dit niet te doen! Waarom ?

1.         Kinderen  die een tiener zien die dit uit gewoonte doet, denken dat dit de gewone gang van zaken is en gaan dit later ook navolgen.

2.         Er moet altijd iemand zijn die de rommel opkuist.

Wat zijn daar de consequenties van die in beginsel kleine akkefietjes ?

            Welnu, het aantal blikjes en de hoeveelheid afval nemen op de duur een niet meer aanneembare hoeveelheid in en de gemeentebesturen besluiten om een persoon (of meerdere personen) in dienst te nemen om die vorm van overlast weg te werken. Dit kost geld. Hoe men het dus ook draait of keert, je ouders betalen ervoor via belastingen. En later, wanneer de tiener volwassen is geworden en zelf kinderen heeft die blikjes op straat gooien (ze hebben het hem immers door hun slechte voorbeeld geleerd) zal ook hij opdraaien voor de kosten.

En dit is dan afgezien van de gevaren en kwetsuren die peuters oplopen door op blikjes te stappen of ze aan te raken. De weggooitechniek duidt dus op een volslagen idiote handeling die in feite deel uitmaakt van s’mens zijn schaduw. Wat je vandaag doet, wordt morgen betaald.

Iemand kan er bvb. echt van genieten een bepaalde drug (als cocaïne- heroïne) te gebruiken. Het schaadt evenwel zijn gezondheid. Het vernietigt de geest van zijn familie. Het kost veel mensenlevens zoals bvb. anno 2011 reeds +40.000 doden in Mexico wegens drugsoorlogen. Het kost ook de maatschappij geld want de verslaafde kan nog beroep doen op de gezondheidszorg. Dat zijn dus geen schaduwen meer maar ze zijn dikke,  inktzwarte, gigantisch dure, duisternis.

Waar in onze maatschappij aan voorbijgegaan wordt is dat tabak en alcohol tot dezelfde medogenloze doders behoren. Dit zijn eigenlijk langzaam ingeburgerde gewoontes die de belastingen veel geld opbrengen. Bepaalde studies wijzen erop dat de inkomsten van tabak- en alcoholtaks de kosten voor behandeling in ziekenhuizen als gevolg van roken en drinken overtreffen. Ondanks de schaduwkant blijkt er toch geen vuiltje aan de lucht. (alleen in de lever en de longen een beetje)

Nog een vb:.. Een bergklimmer (waar gebeurd) was met zijn vrienden tot op meer dan 5.000 meter geklommen en wegens weersomstandigheden vast komen te zitten. Hij ging hulp halen en viel van een helling waar hij bij -50° C geblokkeerd raakte. Uiteindelijk werden alle drie gered. Hij verloor een voet, zijn neus en verscheidene vingers, en zijn vrienden hadden eveneens onherstelbare schade en diverse amputaties ondergaan. Zij beschouwden dit desondanks als een “uiteindelijk goed afgelopen bergtocht”.

Wat zegt die eerste man ? “Mensenlief, ik hoop na mijn herstel toch die tocht nog eens te kunnen overdoen. Het is geweldig om vanaf 5.000 meter naar beneden te kijken……. En die fantastische klim dan ! Onvergetelijk” ! ….Dat is een andere vorm van verslaving. De vraag is echter of die mensen een schaduwkant hebben of er zelf een soort van zijn. Ze willen niet alleen de berg overwinnen, maar stomweg ook zichzelf  overtreffen. Big deal !!

Zo gaat het ook met religies.

Mensen vinden nogal wat troost om de “zogeheten” onvermijdelijkheid van de dood uit hun geest te wissen, dank zij de religie. De angst voor het missen van een hiernamaals is zo sterk, dat geestelijken iedereen van alles en nog wat kunnen wijsmaken. Het meest stupide, het minst mogelijke, het compleet onverklaarbare, het niet eens bewijsbare in de metafysica, wordt zomaar achteloos als een waarheid, een feit aanvaard. Het gaat erin als caviaar met champagne. Leven na de dood wordt ‘de wortel voor de neus’ en stelt de drager ervan in staat om niet te kijken naar zijn echte sterfelijkheid. Hij vindt troost en hoop bij de gedachte dat meneer pastoor wel degelijk weet over wat hij spreekt of preekt en mensen worden op die manier echt slaaf van een, in wezen, totaal waardeloos, en eventueel meestal crimineel instituut. Hun waarden en normen worden niet meer bepaald door  redeneren, of nadenken, maar door hun kerklidmaatschap en dogmatiek. Maar er moet opgelet worden, iets waar gelovigen blijkbaar de meest mogelijke moeite mee hebben. Gelovigen denken niet verder dan de wortel voor hun neus.

Degenen die zogezegd het ”enige echte geloof” verkondigen, en in dure gewaden gehuld hun handjes ó zo vroom ten hemel heffen, met soms een soort van sinterklaas-zotskap of frygische muts op het hoofd, zij zijn niet degenen die zelf persé geloven wat ze vertellen, maar ze zijn degenen die als meesters in de kunst van het liegen, je blauwe bloempjes wijsmaken. Ze zijn de mandrakes, de mefisto’s van de illusie. Daarbij moeten we eraan denken dat ze dubbelspel spelen. Er is niet alleen de belofte op eeuwig leven na de dood – indien gehoorzaam aan de geestelijke – er is ook de dreiging van het eeuwigdurende en verschroeiende hellevuur – bij ongehoorzaamheid aan de kerkelijke richtlijnen natuurlijk, of het in de wind slaan van de religieuze verplichtingen.

Éen voorbeeldje – toevallig opgevangen………

Op 05.10.11 zie ik op Ned 2 een uittreksel van een speech gegeven door benedictus de 16^de. (vrij vertaald) “Door alle eeuwen heen hebben de heer (hij doelt op christus) en zijn engelen de mensneid (of zijn volk) zonder ophouden bescherming verleend !”

Hoe die gepatenteerde schurk zulke dingen durft te vertellen grenst aan het ongelooflijke. Onder de naam van christus hebben ze oorlogen gepromoot, de inquisitie met haar martelwerktuigen ingesteld, hebben ze kruistochten ingericht, hebben ze, naar ze konden, alle andersdenkenden vervolgd en hebben ze een slordige 6,5 miljoen joden de dood ingejaagd. En dan durft die struikrover nog zeggen dat de heer zijn volk of de mensheid heeft beschermd. Dergelijke uitspraken vernederen de mens en tasten ernstig zijn waardigheid aan. Indirekt wordt verwezen naar een, in feite, gruwelijk wrede god.

Wie zichzelf zulke uitspraken durft permitteren – en hij mag dan al een geleerde of een theoloog, ja zelfs de plaatsvervanger van god, genoemd worden is mijns inziens een puur-sang monster. Door alle eeuwen heen, en dit sinds haar ontstaan in de vierde eeuw, onder Constantijn de Grote (Romeins keizer en eveneens volbloed moordenaar) heeft ze alles in het werk gesteld om de wereldheerschappij te bekomen en het volk te onderdrukken. Ze heeft dood en vernieling gezaaid door zich rechtstreeks met de politiek te bemoeien en de kant te kiezen van de machthebbers. De roomse kerk is een financieel imperium geworden. Ze heeft koningen aangesteld en afgezet alsof de aarde haar toebehoorde. En in dit alles heeft ze zich achter bijbelse, nauwkeurig uit de context gelichte, uitspraken verscholen.

We dienen ons niet snel te laten misleiden door bepaalde lieflijk aandoende uitspraken als : zegeningen, naastenliefde, broederlijke genegenheid, beminden, enz. Christus zou zulke dingen hebben gezegd, wat natuurlijk zeer prettig is. Maar dit was bij alle Middellandse volkeren eeuwen voor JC bekend en zelfs bij de vroegste Egyptenaren, Boeddhisten en Perzen (Zoroaster.)

Maar christus zou ook minder prettige dingen gezegd hebben hoor !! gratis voor degenen die geen geloof hebben :

            Gaat weg van mij gij die vervloekt zijt.

            Wie niet met mij is is tegen mij.

            Het eeuwige hellevuur is voor jullie bereid

            Er zal geween zijn en tandengeknars voor de ongelovigen.

            Men zal u verpletteren.

            Een slaaf staat niet boven zijn meester.

            Gij zijt uit uw vader de duivel.

            Ik breng u niet de vrede maar het zwaard.

            Ik breng verdeeldheid tussen familieleden (moeders en dochters-vaders en zoons.)

Zulke uitlatingen, gericht aan mensen die voor de tirannie van religie niet willen buigen zijn dus duidelijk heel wat minder lief. Wat was er dan met mensen die vóór Christus leefden?

Achter al zulke uitspraken verschool  men zich om misdaden te rechtvaardigen.

Hun opperste leiders zijn massamoordenaars, ze zijn de Darth-Vaders van het heelal, de Ridders van de Nacht die hun donkere deken als chinese inkt over de bevolking uitspreiden. Ze zijn de Heren der Duisternis , de Bokkenrijders, onder het mom van naastenliefde die we hier en daar in de bijbel sporadisch, evenzeer als de hel,  kunnen terugvinden. (Geselecteerde teksten.)

Een gezond mens, die de bijbel heeft bestudeerd, die kennis heeft van de katholieke geschiedenis der pausen, kan gewoon de feiten niet naast zich neerleggen en doen alsof zijn neus bloedt. Degenen die heden ten dage beweren een “roeping” te hebben, en zich willen aansluiten in een seminarie met de bedoeling een geestelijke te worden, zijn ofwel kompleet onwetend over de roomse gruwelijke  geschiedenis, ofwel totaal hersenloos, gewetenloos, hetzij gehersenspoeld of doodziek..

 (Voor degenen die willen zoeken – zie de oppermacht van de duivelaanhangers in vaticaanstad…..

            Palestrina – Bonifatius 8 – uitmoorden van het gehele dorp omdat er enkele tegenstanders in woonden. (6000 pers.)

            Cesena – Clemens 7 – uitmoorden van het gehele dorp omdat er daar blijkbaar iets was gebeurd dat niet katholisch was.- stop) (8000 pers.)  (Zie boek over de pausen door Peter de Rosa.)

Ze zijn degenen die het geld van hun argeloze onwetende gelovigen aanwenden om nog meer invloed uit te oefenen. Ze zijn de nachtelijke inktzwarte duisternis, ze zijn de zwarte mantel, de blinddoek waarmee ze mensen blind maken. Ze zijn blinde gidsen en een absolute gruwel voor de samenleving.

En dan durven die bende struikrovers nog met de vinger wijzen naar atheïsten om ze te veroordelen. Wie zijn ze dan wel om zomaar hun verkeerde daden en moorden goed te pleiten ?  Atheïsten hebben een hoogstaande morele en ethische instelling. Ze liegen niet, ze stelen niet, ze troggelen andermans zuur verdiende geld niet af, ze vertellen geen onzin, maar waarheden, omdat ze eerlijk willen blijven tegenover anderen en niet omdat er een god op hun handen staat te kijken. Een god die zich trouwens nooit ofte nooit laat zien of kennen. (En het zeker ook nooit zal doen, want zelf is hij er niet en alleen zijn bende  zogezegde plaatsvervangende monsters op aarde houden zijn fictieve bestaansidee in leven.) Atheïsten vliegen niet in torens, ze dynamiteren zichzelf niet en proberen, naar beste vermogen, anderen te helpen inzicht te verkrijgen.

En wat meer is, er is de kuddegeest – soms zeer nefast en, in bepaalde omstandigheden, afschuwelijk gevaarlijk, waardoor mensen nog meer gestimuleerd worden, de hoop op een eeuwig leven te koesteren. Er wordt de mening geopperd : “als er zoveel in de kerk zijn die datgene geloven wat ik geloof, zal het allemaal wel juist zijn”. (de schaduwkant van kuddegeest). Nadenken over de kwestie wordt als zijnde totaal overbodig gezien en de ongefundeerde hoop op een illusie blijft in de geest (hersenen) achter. En zo blijven mensen die door hun religieuze leiders reeds in dikke duisternis zijn gedompeld nog hun eigen individuele en hun collectieve schaduw achterna hollen. Wat de paus heeft gezegd zal zeker juist zijn, want dat is een “zeer geleerd” man en de plaatsvervanger van een imaginaire christus.

Zei JC ergens niet dat er maar één leidsman was en dat hij alle macht in hemel en op aarde was gegeven ? Waar haalt de paus het vandaan om te beweren dat hij zomaar de plaatsvervanger is van die JC ? Een plaatsvervanger van niemand ? Er is geen enekel basis, geen enkele grond om aan te nemen dat geheel dit verhaal geen fictie is. De paus is geleidelijk aan de chef van de RKK geworden omdat Rome in de vierde eeuw een gunstige ligging had en omdat keizer Constantijn de Grote  de pontifex maximus was.

Zijn kornuiten waren in de eerste plaats Eusebius (de beroepsleugenaar en kontkruiper van Constantijn)  en later kwam ook Athanasius zijn zegje doen.

Geen kerkganger maakter zich druk over of zijn religie het nu eigenlijk wel bij het rechte eind heeft.

Hij gaat ervan uit dat het wellicht altijd zo is geweest en dat het altijd zo zal zijn. Geen zorgen, geen zwarte gedachten, niet nadenken over die dingen. Af en toe enkele vrijwillige bijdragen, een gebed voor een standbeeld en een paar kaarsen zijn zeker de goeie manier.

Denken en redeneren blijven dus dik onder het vriespunt. Wat de meeste mensen ontgaat is dat de roomse inquisitie destijds (14^de eeuw tot ruim 18^de) mensen op straffe des doods of verbranding verplichtte om de kerkelijke doctrines te aanvaarden. De leer werd erin gestampt en er soms heel diep ingebrand en heeft tot op vandaag ernstige gevolgen voor de mentaliteit in de samenleving, het zit als het ware in de genen.

Het zijn memen. Memen zijn als virussen in de geest. Ze besmetten die en vermenigvuldigen zich. Bovendien kunnen ze – naar gelang de omstandigheden – zich aanpassen. Een soms gruwelijk gevaar om erdoor besmet te worden.

Waar we toch eventjes een beetje aandacht moeten aan besteden is het feit dat elke organisatie (ook de getuigen van jhwh) een eigen persoonlijkheid hebben. Die moet dan ook zo gunstig mogelijk overkomen op buitenstaanders. Ze hebben ook hun schaduwkanten en die moeten als gevolg van dit, uit noodzaak van, gunstig overkomen toch wel verborgen worden gehouden. Elk lid is dus zedelijk verplicht om zijn organisatie door dik en dun te verdedigen. Daarom wordt er nogal wat verwezen naar zijn eigen onvolmaaktheid en – zeg maar – onwaardigheid. De dogmatiek van zijn kerk, of arganisatie schrijft hem voor dat hij het in feite niet waard is om te leven en dat hij elke dag god mag danken voor zijn bestaan, op de borst kloppend als de arme onwaardige zondaar. (Mea culpa – mea maxima culpa.) Jawel, beste mensen, geboren worden met de last van de erfzonde is een levenslang moeilijk te dragen kruis. Daarom moet de christen zoveel mogelijk zijn grote voorbeeld volgen, wat hij gemakkelijker kan doen door nogal wat aflaten te kopen en massa’s heilige kaarsen te branden. Vrijwillige bijdragen zijn ook een hulpmiddel en gratis de vloer van de koninkrijkszaal vegen is ook al wat.

Alles wat ze denken te moeten weten staat in de bijbel, de kerkboeken, in de dogmatiek van hun instituut “kerk” die in feite allesbehalve de zogeheten eigen christus navolgt. Was dat trouwens hun leidsman niet die geen steen had om zijn hoofd op neer te leggen ?? Zo zijn er pepmiddeltjes voorhanden om zich voor angst voor de dood te bevrijden.

En zo wordt er nooit eens een beetje tijd vrijgemaakt om na te denken over deze “big sleep”. Geloven is blijkbaar voor de meesten meer dan voldoende, hoewel er geen enkele grond voor bestaat. Hoe je het ook draait of keert, er is echt geen basis, geen bewijs voor om het even welk metafysisch fenomeen. Geloof moet meer zijn dan alleen maar aannemen wat wordt gezegd. Geloof vereist weten, en diepgaande kennis zonder zomaar door te slikken wat geestelijken zeggen. Nadeel van weten, kennen en redeneren is dan ook weer dat men geen gelovige meer kan zijn. Religie en rede gaan nooit samen.

Maar men is te moe om zich daar mee bezig te houden, men moet naar Tv kijken en wat je denkt te moeten weten is al elke zondag tot vervelens toe vanaf de kansel gezegd. Dus we maken geen probleem. We zijn gelovigen op papier, en niets meer.. Wat men soms hoort in bepaalde eucharistievieringen op zondag (via Tv) door leidende geestelijken lijkt niet van deze wereld. Bepaalde gezegden worden in elkaar geflanst, en bepaalde liederen worden gezongen zonder dat men eigenlijk begrip heeft van wat men zingt. Het komt soms verbijsterend stom over en is  een god (indien bestaand) onwaardig. Een psychiatrisch instituut kan er soms nog uit leren. Een mens wordt er soms ziek van.

Weinigen (tot niemand) vragen zich eens af waar de hemel nu eigenlijk wel is, of er na de dood wel een voortbestaan kan zijn, en wanneer er eigenlijk eens een minimaal tekentje uit die veronderstelde  regionen zal komen. Niemand vraagt zich af of god iets kan doen om de ellende, de honger, de miserie een beetje te lenigen. Geestelijken hebben geen kruis op hun voorhoofd als ze liegen, want in het andere geval zou hun gehele gezicht en lichaam koolzwart zijn.

Bovendien hebben wij het reeds druk genoeg met de consumptiemaatschappij waarin we ons goed voelen.

Die stelt ons in staat om zelfs dingen te kopen die we niet echt nodig hebben, met geld dat we zelfs kunnen lenen – ook tegen betaling natuurlijk. Het houdt ons bezig. Sommige van die banken zijn voor meer dan 51% bezit van religies.( bvb. de drie grootste banken in Italie zijn praktisch volledig eigendom van het vaticaan.)

De lijst van andere niet-italiaanse banken met vaticaanbelangen is ellenlang. Allemaal schaduwen die meer en meer het zicht tot nul herleiden.

En als gevolg van al die toestanden is er in het rijke westen een bepaalde welvaart ontstaan, maar een duidelijk meer dan gebrekkig geestelijk welzijn – een vacuüm . Maar wij staan blijkbaar op een keerpunt. Er komt stilaan verandering.  Er is duidelijk een kentering aan de gang. Hoe dan ook: de rekening moet toch eens betaald worden. In 2008 en 2010 waren de banken bijna failliet. Omdat dezen het kapitaal van rijken, industriëlen en hooggeplaatsten beheren mocht dit in geen geval gebeuren. Dus springen de regeringen in de bres, het volk wijsmakend dat zij (de ministers) de banken hebben gered. Dwz. dat de belastingbetaler – de gewone man dus – heeft opgedraaid voor die kwestie. Natuurlijk moeten die banken mettertijd het geld allemaal of gedeeltelijk (?) teruggeven, waardoor de spaarder niet langer moet rekenen op een billijk procent op zijn eigen spaargeld.

Ondertussen worden mensen om de oren geslagen met IMF – EU – Troika’s, en andere kloterigheden, waarbij de hoge heren nogmaals geldverslindende bedragen gaan spenderen aan leningen (zie bvb Griekenland) die de belastingplichtige nog maar eens moet ophoesten. En de banken varen er wel bij, want zij strijken de x%’n  voor die leningen op. (Men wist bvb dat Griekenland een frauduleuze begroting indiende vóór ze tot de EU toetrad. Toch liet men het gebeuren alsof er geen vuiltje aan de lucht was. – Welkom griekse fraudeurs en corrupte vrienden en stomme andere even misdadige corrupte politici.) De stinkend rijke geldmagnaten worden zelfs nooit eens vernoemd, hoewel ze er in veel gevallen toe hebben bijgedragen aan de verarming van het volk. s’Zondags in de kerk komt alles goed na vurig gebed en vergeving….Bovendien leven de EU ambtenaren tijdens hun bijeenkomsten nu niet persé van eenvoudige maaltijdjes. Hoe slecht de situatie ook is, er kan altijd wel een glaasje champagne gedronken worden. Ze gaan ook geen zakje friet halen gedurende de pause.

Vandaag de dag moet de hardwerkende burger diep in zijn portemonnaie graven om de stommeriken (= bandieten) die de put hebben gegraven te dichten. Sommige politiekers schijnen wel zoveel verstand te hebben van financiën dat het op een vloeitje kan geschreven worden. Maar ze blijven glimlachen. Wij niet dus.

Hoe zou je zelf zijn ? De voorzitter van het IMF strijkt ongeveer bij benadering een 300.000,- Euro jaarwedde op – extra kosten en vergoedingen niet bijgerekend. Als ze het dan genoeg vinden en ontslag nemen, krijgen ze een nog véél riantere opstapvergoeding. Het is dus inderdaad héél genotvol en bijzonder plezierig, terwijl het klootjesvolk wordt wijsgemaakt dat die leiders een bijna niet te torsen verantwoordelijkheid  hebben. Jawel, de schaduw van de EU spreidt zich ook uit over de leden van diezelfde EU.

Bovendien zegt men dat ook de straatkeerder of de gewone politieagent verder hadden of hadden moeten kunnen studeren om ook zo’n post in de wacht te slepen. Er is vrijheid voor iedereen die het maar wil te over. Democratie weet je wel !!

Jawel, de banken zorgen principieel voor de industriën en de welvaart (wat geen welzijn is) van de bevolking. Maar de hoge heren die hun enorme rijkdom hebben gedeponeerd in diezelfde banken veranderen de spelregels een beetje naar gelang de risico’s die opkomen. Het klootjesvolk loopt er toch in, hoewel ze er straks wel enorme spijt van hebben.

Zo zien we dat ook de door het volk gekozen regeerders zelf, veelal in samenwerking met gevestigde religies, een donkere deken uitspreiden over de gehoorzame massa om ze met de nodige zekerheid een paar dozijn leugens wijs te maken.

De geestelijke zichtbaarheid wordt zero, nul. De modale burger wordt 36 uur op 24 bestookt met stomme onbenulligheden om zijn gedachten op een zijspoor te houden. TV programma’s, publiciteit, feestjes voor de tieners, pukkeldingens, sport van allerlei genres, films en andere dingen die hem helemaal niets van waarde bijbrengen. De schaduw moet blijvend het zicht beperken.

Bloed en spelen bij de romeinen zijn in onze maatschappij vervangen door blinde ontspanning en stom vermaak. Dit wijst erop dat de aarde in feite nog meer dan ooit tevoren in dikke duisternis is gedompeld. Maar let op ! Opstandjes zoals we hebben gekend in Londen, Parijs, Madrid momenteel in New-York zijn tekenen aan de wand om nog maar niet te spreken over de toestanden in het midden-oosten die voor onvoorziene problemen zouden kunnen zorgen. Denk ook aan de “Indignados” - de betogingen van 05.10.2011 in tal van hoofdsteden, wereldomvattend.

En ja, soms gebeurt inderdaad wat men niet verwacht. De dikke duisternis wordt doorbroken door een kleine lichtstraal, die alsmaar helderder begint te schijnen. Mensen beginnen iets gewaar te worden, ze gaan redeneren en logica van fictie van elkaar scheiden. Onze 21^ste eeuw is er een voorbeeld voor. Overal beginnen mensen in te zien dat het zo niet verder kan. Die dikke duisternis moet noodgedwonen ergens vandaan komen. Het onderscheidingsvermogen groeit, het inzicht groeit en  men gaat beseffen dat het de “prominenten “ zijn die die dikke duisternis hebben veroorzaakt. De rijke kuddes die zichzelf zolang hebben beschermd beginnen een ietsie pietsie warm te krijgen. Terwijl het klootjesvolk dus begint te beseffen dat er een dikke duisternis over hen hangt, blijven de multimiljonairs momenteel nog glimlachen en dobberen ze op de Middellandse Zee, met multi dure maar overbodige luxejachten, genietend van hun maitresses, soms hun dame, hun livreien en dienaren – liefst in de volle zon. ( ze denken dat die het ware licht verspreidt.)Soms is het voor hen dan te laat en de nadelen verbonden aan nieuwe inzichten worden zwaarder dan de voordelen.

De kuddegeest was destijds goed voor de franse guillotine. Misschien komt er nog een tijd waarbij de “hoge heren”, wellicht verdiend of niet,  worden afgeschoten. Eenmaal in beweging is het volk moeilijk te bedwingen en creeren ze zelfs hun eigen gemeenschappelijke schaduw. Het is de loop van de wereldgeschiedenis die zich steeds maar herhaalt wegens gebrek aan doorzicht.  Rusland 1917 - 1989 - Frankrijk – 1789 -  weet je wel.

Vandaag begint men te redeneren en de religies met een korreltje zout te nemen. De werken van de religieuze struikrovers worden zichtbaar – momenteel nog wat schemerig – maar naarmate het logisch denken en het redeneervermogen van mensen groter wordt, wordt de duisternis kleiner.

En we willen nog maar eens de nadruk leggen op de mentaliteit die ontstaat door kuddegeest. Die bestaat in elke mogelijke vorm en in elk aspect van iemands leven. Ook dat hebben we met de dieren gemeen.

Een voorbeeldje is oa. de kuddegeest bij notarissen, advocaten, dokters, politiekers, schrijvers, toneelspelers en noem maar op. Door in groep samen te klitten gaan ze zichzelf organiseren/beschermen tegen invloeden van buitenuit. Het is puur menselijk, maar het heeft veel schaduwkanten. Ook de vrouwtjes van vernoemden gaan zich in de meeste gevallen groeperen. Wie niet tot hun uitgelezen kudde behoort geraakt er niet binnen. Wat denk je wel ? Dat Germaine de kuisvrouw eventjes uitgenodigd wordt om een sherry of kopje koffie te drinken in het kringetje van de dames ? Geloof het maar nooit, ge zijt ziek zeker ? Germaine is gedoemd om lagergeklast te blijven en om haar kinderen bepaalde dingen te ontzeggen. Dit is zuiver en 100% puur menselijk en een maatschappelijk vaststaand gegeven.

Af en toe krijgt Germaine wel een afdragertje en dan denkt madame (soms eens terecht) dat ze toch “christelijk” en liefdevol heeft gehandeld. Een beetje schaduw of weeral puur menselijk en begrijpelijk ?

De groepen die op die wijze ontstaan gaan anderen buitensluiten; ze gaan eigen regeltjes opstellen ter bescherming van hun kudde en ze zullen ervoor zorgen dat niemand van hen zich zo gaat opstellen dat hij tegen de stroom oproeit. Dat zijn schaduwkantjes, buiten dan nog de idee die ze voor zichzelf gaan vormen dat ze toch een tikkeltje beter zijn dan veel anderen. Alleen wie een verondersteld “hoger intellectueel peil” heeft wordt wel eens aanhoord. Voorts hebben we de adel, de magistraten en anderen die niet altijd zuivere koffie drinken,  teveel om op te noemen. Het gevaar bestaat erin dat hun zelfbescherming van zodanige aard is dat er bepaalde onjuistheden, om maar niet te zeggen, oneerlijkheden ontstaan, waar de minder gunstig geplaatste – niet kuddeleden - dan maar de slachtoffers van zijn. Zo zit het leven nu eenmaal in elkaar, met haar positieve maar ook zeer negatieve kantjes. Behalve de intimiteit van/in de groep is er natuurlijk nog het gevaar dat ze macht gaan verwerven en dat ze met die macht soms wel eens naast de regels van wet en orde gaan stappen. Ten koste van ???

Allen hebben hun schaduw, zowel individueel als collectief. En wee degene die onder die schaduw vandaan wil komen. Als vb. hebben we het Nazisme van 1933 tot 1944. Wie zijn handje niet opstak en de vereiste groet niet bracht werd al spoedig als een zéér verdacht persoon beschouwd. Toch duurde het Nazi duizendjarig koninkrijk slechts 12 jaar. De mens moet zich, al dan niet gedwongen laten “bespelen” door de hogere instanties – die weten alles, maar dan ook alles veel en véél beter. Dus laat het individu toe dat hij bedrogen wordt en zichzelf het individuele denken ontzegt. Daarbij komt dan in de meeste gevallen weeral het instituut “religie” aan tepas dat hem doet berusten in zijn situatie. Zijn, bij de geboorte gratis verkregen erfzonde, zorgt ervoor dat hij als gelovige, ervan moet uitgaan waardeloos te zijn. Zonder hulp van de “juiste religie” kan hij het wel vergeten naar de hemel te gaan, of een opstanding te krijgen. Al is hij nog zo een goede, brave ziel, toch is de hel of de vernietiging voor hem weggelegd als hij niet gelooft dat er eens iemand (naar men beweert) is geweest die zich met alle mogelijke vreugde aan een kruis heeft laten vastnagelen om god content,  en eens tevreden te stellen.. Dit was een van de zeer zeldzame keren dat god tevreden was.

Volgens de bijbel en de roomse kerk moet een mens een beetje afzien om zijn hemel te verdienen, moet hij zichzelf verloochenen en als een onwaardige zondaar verder doorploeteren. De aardse trawanten van zijn hemelse god gooien daarbij de nodige olie op het vuur, of liever gezegd, ze gebruiken een ekstra dik deken om de duisternis over het slachtoffer te completeren. Onder het mom van gods alwetendheid wordt hen wijsgemaakt dat hun eigen onvolmaaktheid die problemen schept  en dat ze alleen mits de nodige volharding straks de hemel kunnen bereiken. Voor de getuigen van jehovah is er een aards paradijs voorzien waar ze na een opstanding in kunnen rondhuppelen als jonge hertjes. Meedogen, goedheid, liefde, barmhartigheid worden aan de zijlijn geschoven. Het instituut “kerk”, de organisatie, de dogmatiek en allerlei andere absurditeiten komen op de eerste plaats. God, ethiek, moraal zijn zorgen voor later – veel later ! Er wordt zelfs bijgezegd dat de politiek en de religie strikt van elkaar gescheiden zijn. Wat een leugen ! Er mag niets gebeuren of de pastoor is daar om met wijwater te sprenkelen. Hij staat paraat voor het ten hemel sturen van elk rampenslachtoffer. Hij spant samen met de autoriteiten om alles toch maar een christelijk tintje te geven, want hij wordt door die politiekers toch financieel ondersteund. De kerken worden door de staat of stad gefinancierd (kerkfabriek noemt men dit.).

Een scheiding tussen kerk en staat is alleen feitelijk wanneer de intrinsieke kosten van – om het even welke  religie – enkel en alleen door de gelovigen zelf worden gedragen.

Dit kan via een belastingsaangifte gebeuren (zie Duitsland) of een andere vorm van akkoordverklaring.

Maar dát komt er blijkbaar niet van. Belgie betaalt de weddes uit, via het ministerie van financiën, aan: 3.000 katholieke priesters, 295 lekenconsulenten, 116 protestantse dominees, 49 orthodoxe popes en19 imams. Dit alles om hert volk op een zijspoor te houden, ze te blijven bedriegen en om hun macht te behouden.

Daarnaast hebben we nog per gemeenste de aanzienlijk kosten van de kerkfabrieken die de onderhoudskost van kerken, religieuze gebouwen en diverse  moeten betalen. Het geloof kost geld aan de belastingbetaler – wees daar maar zeker van.! Geld – veel teveel onrechtmatig geïnd geld.!

Dit alles om er ons attent op te maken dat er absoluut geen scheiding is tussen kerk en staat. Het is een schande.! Toch is er hier en daar een klein lichtpuntje, hoewel de meesten zich helemaal geen zier aantrekken van geheel die kwestie. Ongelovigen, atheïsten moeten tegen wil en dank meebetalen voor een systeem dat op niks trekt.

Dat zijn de gruwelijke resultaten van katholieke dominantie.

Vroeger mocht je daar zelfs niet aan denken. Vanaf de 14^de tot de 18^de  eeuw had de kerk daar zeer snel iets op gevonden. Een beetje inquisitie, een aantal martelwerktuigen en een niet nader te noemen hoeveelheid brandstapels waren zeer efficiënte methodes om elke vorm van protest in de kiem te smoren en de arme weerloze bevolking te overtuigen.

En dan kwamen er godsdienstoorlogen natuurlijk.

Vandaag kennen we de oppermacht van de religie (roomse) niet meer