Vroeger mocht je daar zelfs niet aan denken. Vanaf de 14^de tot de 18^de  eeuw had de kerk daar zeer snel iets op gevonden. Een beetje inquisitie, een aantal martelwerktuigen en een niet nader te noemen hoeveelheid brandstapels waren zeer efficiënte methodes om elke vorm van protest in de kiem te smoren en de arme weerloze bevolking te overtuigen.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

En dan kwamen er godsdienstoorlogen natuurlijk.

Vandaag kennen we de oppermacht van de religie (roomse) niet meer, maart er is de steeds dreigende schaduw van het gecombineerd samenspel tussen kerk en staat, mede door allerhande connecties met koningshuizen.

Vroeg of laat bereikt men het kookpunt en slaat de balans om ! wie weet wanneer ? (www)

De schaduw van én de politiek én de religie is de schaduw van de dood geworden. En velen hebben er onwetend aan meegewerkt. En ook het omgekeerde gebeurt. Als het volk opstandig wordt zullen ze ook geen rekening houden met om het even welke schaduwkant. Alles wordt op een of andere manier betaald.

En zoals altijd het geval is zijn de religies sluw genoeg om onschuldig te pleiten. Ze hebben wapens gezegend, ze hebben nazi kopstukken naar Argentinie en Brazilie gestuurd met door hen vervalste identiteitskaarten (na WO II), maar ze konden daar allemaal eigenlijk niets aan doen. (zie de Rattenroute.) Blijkbaar was god zeer ingenomen dat die mensendoders van bolsjevieken en joden, die zoveel gedaan hadden voor het rooms gedachtengoed de vlucht konden nemen. (tegen betaling natuurlijk met gestolen gelden.)

Doel van dit alles is : het volk moet in hun schaduw blijven. De volgelingen moeten overkoepeld worden met een ondoordringbare duisternis. En het lukt. De blinde gehoorzaamheid heeft zich over alles wat beweegt uitgespreid. Voetballers, tennisspelers, modale burgers, tot koningen toe maken te pas en te onpas een kruisteken, lopen de religieuze leiders achterna in processies en buigen voor wat zelfs geen enkel verstandig, nadenkend mens als geloofwaardig kan aannnemen. (Vloeibaar “bloed” van 2000 jaar oud, nagels, houtspaanders, een lans en zelfs een doek uit Turijn – 14^de eeuw, Lourdes.) Politiekers van zeer uiteenlopende strekking staan in veel gevallen onder de pantoffel van zelfs pedofiele “hoogwaardigheidsbekleders” die dan bij wijze van wederdienst een “kleine compensatie” verlangen in geval van rechtszaken. Laat ons maar zeggen: dubieuze rechtszaken of doofpot operaties. “ The Show must go on”. (Het woord “hoogwaardigheidbekleder” verliest in bepaalde omstandigheden echt haar glans.)

Zelfs in die regionen ,waar het volk straatarm is, vindt je in de religieuze gebouwen een rijkdom waar je met ongeloof staat op te kijken. Op deze wijze wordt er dan een god “eer” betoond, terwijl die daar allemaal eigenlijk niets, maar dan ook niets, mee kan aanvangen. Erger nog : veel van de schatten en onschatbaaar waardevolle  werken zijn via een zéér dubieuze wijze in hun bezit gekomen.

Het is inderdaad zo dat, sinds de religie een rol is beginnen te spelen, de echte beschaving tot stilstand is gekomen en dat de aarde in dikke duisternis is gehuld. Niemand heeft echte grote liefde voor wat de waarheid inhoudt. Niemand beseft wat de waarheid tot stand kan brengen, omdat we allen collectief en individueel onze eigen schaduwkanten niet zien of zelfs negeren. Mensen hebben immers de neiging om slechts zeer oppervlakkig te reageren als ze zelf niet in het gedrang komen, en dan moeten ze nog bereid zijn om te luisteren. Het is puur menselijk nietwaar ?

Christus is radikaal verkeerd wanneer hij zou gezegd hebben dat de waarheid mensen zou vrijmaken.

Waarheid betekent : zware verantwoordelijkheid – enorme moed – eerlijkheid en een gigantische grote zelfkennis, van je eigen ik en van je eventuele schaduw.. De waarheid is in deze wereld zelfs, voor velen, een gevaarlijk item voor allen die ze proberen te beoefenen.

Waarheid kan ook zeer pijnlijk zijn. Soms moet men – eerlijkheidshalve – tegen de stroom op roeien en dingen bekendmaken die resulteren in haat en nijd van de tegenpartij.

Sinds de Neanderthaler is er op gebied van mens en schaduw nog niet zoveel veranderd.

Onze beschaving is een dun laagje vernis op onze echte natuur.

Vlamme.

NB. Dit zijn enkele persoonlijk bedenkingen over de manier waarop blijkbaar het gewone volk dagelijks bedrogen wordt en wil bedrogen worden. Weinigen hebben de moed om zelfs maar even na te denken.

De weinigen die dit wel doen staan voor een bijna onmogelijke taak en het zal eeuwen duren vóór men de realiteit van veel kwesties zal inzien. Tegen die tijd zal er ook wel een en ander veranderd zijn.

Mag het u allen goed gaan en zorg ervoor dat uw eigen schaduw geen leidsman wordt..

.

.

.

.

.

.

.

.