De Noordzee bruist een lied dat brandt De zeewind draagt het mede Het zingt van vrijheid over 't land Van vreugd' in dorp en stede De zonne vuurt de blijheid aan Langs velden, weiden, stromen Waar steden met hun torens staan Waar woud en heide dromen Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart O schone steden, trots en vroom Vol heilige feestvisioenen O stille dorpkens langs de stroom Waar veld en weide groenen Ik min U, stad vol klokgetril En dorp ik min U beide En 't is er, als ik dromen wil Zo vreedzaam in de heide Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart
Willem Gijssels (1875 - 1945)
SCHOOLPERIKELEN (Vroeger)
Avonturen met schooldirecties, leerkrachten, ouders, leerlingen, clb'ers. Vertellingen over vroeger en nu. En ook nog een beetje actualiteit met een korreltje zout.
22-07-2016
Waarom zoveel Turkse mama's werkloos zijn
Concentratiescholen, jaren 70, 80 en 90. Ik heb ze allemaal zien passeren, de bolvette waggelganzen die zich strompelend voortbewogen van het ene punt naar het andere, gehuld in lakens en gewaden tot op de grond. Een aanfluiting van het mooie vrouwelijke geslacht. Alleen Allah weet welke rare dingen er zich afspeelden onder die hele textielwinkel. Mogelijk verschansen ze zich om in Allah's hemel in volle naakte glorie te verschijnen voor 72 playboys waaraan ze zich overgeven in eindeloze bras- en vrijpartijen. Leugenaar Mohammed heeft hen wijsgemaakt dat er in de halal-hemel voor elke verklede moslima een playboy wacht om hen het opperste genot te bezorgen en hen tot ongekende sensuele hoogten te brengen. Een summum van geluk en euforie... Ondertussen wachten ze hier in hun aardse leven, vermomd en gedrapeerd, geduldig op Allah totdat ze geroepen worden om in zijn halal-hemel opgenomen te worden...
Terug naar de Turkse mama's. Tijdens moeizame gesprekken kwam ik te weten dat ze allemaal een uitzichtloos bestaan leidden, een leven zonder plannen, zonder ambities, niets. Ze maakten een gelukkige, berustende en gelaten indruk. Tevreden met hun lot als huisvrouw en als gebruiksvoorwerp om talrijke kindjes te maken. Veel kindergeld en zo. En een rijk nageslacht om hier de macht over te nemen: "Kweek en Heers"!...
De Turkse mama's hadden totaal geen behoefte om zich te bewijzen, om zich waar te maken, ze waren tevreden met hun bescheiden bestaan, in de schaduw van hun man die regelmatig verdween naar de moskee om daar met zijn poep in de lucht te hangen en te horen over hoe 'ongelovige honden' in het westen aangepakt moeten worden. Ja, die opruiende taal vergeleek ik vroeger al met wat in islamlessen verteld werd tegen moslimleerlingen.
Naïeve projectbedenkers wilden iets doen aan de zogezegde achterstelling en kansarmoede van allochtone vrouwen. Zij brachten een campagne op gang om moslimmeisjes te stimuleren om hogere opleidingen te volgen. De campagne verwaterde, loste op in het niets, en nooit meer iets van gehoord... Je kan niet ongestraft knutselen en prutsen aan geïmporteerde cultuur en tradities.
De Turkse mama's, ooit in het kielzog van hun man de goudzoeker, zijn hier zonder aspiraties ongevraagd binnengekomen in ons midden met de vaste overtuiging om zich nooit of te nimmer aan te passen of te integreren. Belastingbetalers hebben zich blauw betaald aan geldverslindende projecten om de integratie te bevorderen... maar de intentie van migranten om te integreren was er niet. Ze kwamen met z'n allen naar hier met andere bedoelingen, om hier de macht over te nemen...
'k Ben vanmiddag Bertie gaan plagen. Om te vragen naar m'n favoriete biertje dat ze nooit in huis heeft. En ook om mijn lievelingsmuziek te mogen horen. Ik kan dan zo hard zagen aan haar oren dat ze me toch iets geeft dat er op trekt.
Bij het betreden van haar biertempel leek het of ik een kerk binnenkwam. Om de felle zonnestralen buiten te houden waren alle gordijnen dichtgetrokken en in de duisternis was er alleen de glans van haar tapkranen te zien. Een indrukwekkende gloed in het donkere interieur te midden van duisternis en ingetogenheid. En er was ook nog zweverige klassieke muziek om de oren te strelen. Als ik vroeger zó in een kerk ook nog bier kon krijgen was ik nooit afvallig geworden...
Het was daar weer eens het heetste plekje van heel Vlaanderen, daar in kleine-Brogel. Op het terras smelt je weg als ijs voor de zon. Je wordt onzichtbaar. Er blijft echt niets meer van je over. Je bloed gaat koken en je begint te raaskallen. Niet erg als je in je eentje bent, maar in gezelschap is het best genant. De parasols bieden geen soelaas meer, ze broeien onder de genadeloze zonnestralen die loodrecht mikken op de schuimende pintjes. Lezer/drinker, probeer één te worden met je biertje en drink het vlug leeg, anders is het binnen de vijf minuten verdampt, weg, vervlogen, gesmolten...
De dag begon al goed vandaag. Mijn vuilniszak buitengezet, een kopje koffie gedronken met een kiwi-broodje, dat is een Lieviaans recept, een broodje-kaas met kiwischijfjes gedrenkt in mayonaise. Goed voor het humeur en de libido. En omdat mijn vuilniszak buiten blééf staan, drong het stilaan tot me door welke dag het was: de 'feestdag' van een land dat met haken en ogen aaneenhangt...
Laat me nu even mijmeren... Het superieure blanke ras loopt gevaar. Het wordt bedreigd en aangevallen door minderwaardige soorten die het gemunt hebben op onze ondergang en vernietiging.
Van nature bezitten we een instinctieve drang naar zelfbehoud en voortbestaan, naar instandhouding van onze eigenheden en kwaliteiten. Nu is er een zeer gevaarlijke tendens aan de gang die de liefde voor onszelf en onze soortgenoten wil ombuigen naar 'racisme'.
Erg gevaarlijk, want om te kunnen voortbestaan horen alle rassen gescheiden te blijven. Dat geldt voor mensen, dieren, planten, bomen... Bij een vermenging gaan de unieke eigenschappen van een ras teloor. Het resultaat is een gepigmenteerd, misvormd en zoutloos nakomelingschap. Nakomelingen met onrein bloed. Decadentie. We stevenen af op een degeneratie van het blanke ras, op een algemeen verval van onze eigen soort.
Wat is er mis met 'blank'? Wat is er mis met 'blank pur sang'? We moeten fier zijn op onze blanke huid die onbezoedeld doorgegeven moet worden, van generate op generatie, zonder valse inmengingen die al onze waardigheden komen vertroebelen. We moeten in opstand komen tegen elke aanval op 'onszelf' en koppig en consequent partij kiezen voor 'ONS'. De rest moeten we verwerpen.
Drie dagen lieten tv-beelden bedroefde mensen zien, bloemetjes, brandende kaarsjes en sentimentele commentaren van ooggetuigen van het drama in Nice. Emoties en labiele gemoedstoestanden drijven boven.
Dat is niet goed. Wij mogen ons niet zwak en kwetsbaar opstellen. Er moeten concrete dingen gebeuren. Er mag geen kostbare tijd verloren gaan om ons te wapenen tegen moslimextremisme. Wij moeten opstandig worden omdat media en politici ons niet kunnen/willen beschermen.
Dagen van nationale rouw, minuten stilte, bloemen, kaarsen en knuffels, het openlijk tentoonstellen van pathetisch verdriet... ik denk dat terroristen in hun vuistje lachen als ze zien hoe onnozel de mensen doen na een aanslag. Wij moeten boos worden en ons verdriet aan de kant schuiven. Het is ook onzinnig om te zeggen dat we ons niet bang laten maken en dat het leven voort gaat. Terroristen zien dat als een uitdaging om weer eens toe te slaan.
De televisie zou non-stop verhakkelde lijken en bloederige straten moeten laten zien en steeds weerkerende prangende vragen moeten blijven weerklinken: "Wie heeft dat gedaan? Wat gaan we daaraan doen? Hoe is 't zover kunnen komen?"... En daarbij de daders bij naam noemen, non-stop. De islam! ... De kracht van de herhaling.
Lieviaans voorstel: alle moskeeën, koranlessen en islamlessen grondig doorlichten, grote kuis houden in alle islamitische stallen die uitgemest en gesaneerd moeten worden. Van top tot teen alle islamleraars en imams onderzoeken. Het liefst het hele islamitische zootje opkuisen en vernietigen. De islam hoort niet in ons midden...
Vroeger leerde ik probleemgezinnen kennen, vaders, moeders, die elk op hun eigen manier omgingen met conflicten en spanningen binnen hun gezin. Bij het beluisteren van de klaagzangen van gescheiden ouders zag ik van dichtbij de vuile was in de gore wasmand liggen, inclusief alle pikante details. Ik zat op de eerste rij, waar ik mocht luisteren naar badkamergeheimen, naar nare ervaringen en intense ontgoochelingen van beide partners. O, Ellende!
Mannen zijn veel te braaf, veel te slaafs, en vóóral zwijgen ze over de interne keuken van hun huishouden. In stilte lijden ze.
Vrouwen zijn brutaler, zij hangen graag de vuile was buiten en houden ervan om hun man te bekladden, en de echtelijke problemen in geuren en kleuren uit te smeren, in een verhaal waarin zij het slachtoffer zijn... In hun slachtofferrol voelen die krengen zich het best.
Het begon bij Eva in het Aards Paradijs. Dat uitgekookte oermens vond het nodig om Adam te verleiden om hem daarna in het verderf te storten. Adam werd het paradijs uitgebonjourd en kreeg ook nog eens een preek mee van zijn Schepper
Vrouwen herinner ik me als sluwe doortrapte wezens die na een pijnlijke vechtscheiding ook nog eens hun man kaalplukken. Zijn laatste cent willen ze hebben. Zijn kostbare bezittingen ook. Hij steekt zich in de schulden om haar gekke alimentatie-eisen in te willigen. Ze sleuren zijn hart uit zijn lijf via de portefeuille. En hij probeert te overleven in een vunzig tentje op de wei... Na de scheiding raken mannen op de sukkeltoer, zij worden sloefen, drifters, die de hoge alimentatie- en onderhoudsgelden nauwelijks kunnen ophoesten. Op de koop toe worden ze nog eens geplaagd door het bezoekrecht als ze hun kinderen willen zien. Rechters kiezen de kant van de mama's die hun slag berekenend kunnen thuishalen.
Ooit begon alles met liederlijke verliefdheid, dwaze beloften, en wazige luchtspiegelingen. Even later staan ze dan voor het altaar met glazige ogen en half bewusteloos het fatale ja-woord uit te spreken en eeuwige trouw te beloven. Verliefden kunnen niet helder meer denken, ze laten zich leiden door gevoelens en niet door rede. En als ze dan half in coma liggen, nemen ze de ingrijpende beslissing om te trouwen...
Ik vroeg aan iemand: "Hoe gebeurt tegenwoordig een geboorteaangifte?". Zijn antwoord: "Dat moet ge aan nen Turk vragen."
Omdat er zoveel nievanhier-kindjes geboren worden, moet er iets gevonden worden om de lange wachtrijen aan de loketten van geboorteaangifte te doen slinken. Ze staan al aan te schuiven tot aan de overkant van de straat om al hun verse spruiten aan te geven. Hier en daar wordt er al een bidmatje uitgerold en gebeden en gedroomd van gouden bergen kindergeld...
Bart De Wever, als burgemeester van allochtonenstad Antwerpen, vindt dat al die wachtenden vlotter aan hun kindergeld moeten geraken en daarom wil hij met een app op smartphone geboorteaangiftes mogelijk maken.
... Enkele dagen geleden las ik een warrig berichtje over Bart De Wever die pleitte voor stedelijke wetgeving, een eigen wetgeving op maat gesneden voor elke stad... Via een paar gedachtekronkels kwam De Wever dan toch tot wat ie zeggen wou: technologisch is het mogelijk dat een arts of vroedvrouw via een app op de smartphone de geboorte kan aangeven van een nieuw kindje, een gedigitaliseerde administratieve handeling, goedkoper en sneller dan een persoonlijke aangifte. Maar de wet zegt dat de ouders die aangifte fysiek moeten doen, in levende lijve dus. Stedelijke dienstverleningen via technologie zijn sneller en goedkoper, maar druisen in tegen hogere regelgeving, vandaar zijn pleidooi voor stedelijke wetgeving... Oef!
Dus digitaal een nieuw kindje aangeven. En daarom hebben alle migranten een smartphone in de hand waar ze naar hartelust op tokkelen om hun fictieve kindjes aan te geven. Niemand van die flierefluiters doet nog mee aan de lotto, want een klik op de toets levert veel meer op. En als al die kindjes grote mensen zijn kunnen ze via een klik op de toets ook valse paspporten aanvragen. De computers van de ambtenarij zullen roodgloeiend staan en riskeren in brand te vliegen... Ik denk dat BDW slecht geslapen had toen hij zich uitsprak over een elektronische geboorteaangifte.
Eerst gaan ze het vrijdaggebed prevelen om daarna de crimineel uit te hangen in onze Vlaamse straten. Allahu Akbar! En zo worden Turkse conflicten hier in ONS Vlaanderen beslecht. En als die Turken in Beringen toch zo verzot zijn op Erdogan, waarom wonen ze dan zo ver weg van hem, in het Limburgse Beringen? Als je van iemand houdt wil je toch zo dicht mogelijk bij hem zijn?
Fedasil en een twintigtal afgekeurde leerkrachten gaan de handen in elkaar slaan om asielzoekers beter te helpen integreren. Minister Crevits heeft het initiatief alvast toegejuicht. Drie gepensioneerde kwezels, Eusebie, Eufrasie en Eulalie, geven volgende week de aftrap in het asielcentrum van Piringen, een klein boerengat ergens in Limburg, waar ze starten met een reeks homolessen om asielzoekers kennis te laten maken met homoseksualiteit. De andere seksuele perversies komen later aan de beurt, eerst moeten potentiële homo's ontdekt worden in de asielcentra. Theorie- en praktijklessen zullen elkaar afwisselen en in de pauzes worden afbeeldingen en video's getoond om de lessen te illustreren. De sekslessen kaderen in het pilootproject van Fedasil, een project dat bij succes uitgebreid zal worden tot heel Vlaanderen. Ambitieuze leerkrachten kunnen nu al hun kandidatuur indienen bij Fedasil.
De motoren van de liegende media zijn weer eens warmgelopen. Zij willen ons op alle mogelijke manieren wijsmaken dat de islam niets te maken heeft met de bloederige slachtpartij in Nice, dat moslimextremisten slechts enkelen zijn en alle anderen zijn vredelievende moslims. De meerderheid van jonge moslims juichen de islamitische aanslagen toe. Om te juichen en te moorden hoef je niet slim te zijn: moslims hebben het verstand van een dood voorwerp en hun bovenkamer is schraal en uitgehold. Barbaarse achterlijken passen niet in onze westerse samenleving. Het is een ontvlambare mix.
Na de massamoord door een moslimterrorist in Nice draaien de leugenmedia overuren om de terechte volkswoede in de gewenste richting te manipuleren. “Hij heeft niets met religie”, “hij is een depressieve man”, “hij heeft financiële problemen”, en de NOS weet fijntjes te vermelden dat de man er niet uitzag als een gelovige moslim. Het grote liegen en bedriegen is na de zoveelste islamitische slachtpartij weer begonnen, de meest belachelijke smoesjes en leugens vliegen weer om je oren. Eén van de grootste leugens is dat islamextremisten een kleine groep vormen in de verder zogenaamde vredelievende leer van de islam.
Maar wie verder kijkt dan de neus van de massamedia lang is, weet dat dit een gigantische leugen is, en steeds meer in botsing komt met de bittere islamitische waarheid. De werkelijkheid is dat een overgrote meerderheid van vooral jonge moslims de islamitische aanslagen toejuicht.
"Ongelovigen moet je haten, verachten en vermoorden"
Er is kostbare tijd verloren gegaan om ons te kunnen verzetten tegen de islam. We werden ontwapend en gesust, misleid en bedrogen... door de Vlaamse overheid die de islam als erkende godsdienst een plekje in ons midden wilde geven. Eén van de eerste trucjes om ons zand in de ogen te strooien was het verspreiden van een brochuurtje (1991) in alle scholen waarin 'de migrant' en 'de islam' als grote overwinnaars tevoorschijn kwamen: "De islam is vredelievend, verzoenend en verdraagzaam... De islam streeft niet naar machtsuitbreiding... De islam is niét vijandig jegens niet-moslims... Bij moslims is de vrouw gelijkwaardig aan haar man... Onverdraagzame strekkingen hebben niets te maken met Belgische moslims... Er zijn signalen dat er zich een westerse islam aan het ontwikkelen is... De moslimcultuur en het islamitisch geloof zijn verenigbaar met de westerse cultuur..."
Zo klonk het toen. De opstellers van de nonsens en flaters waar het boekje van uitpuilt, wat denken die mensen nu na de reeks aanslagen, na moslimterreur in de hele wereld, na alle islamitische uitschuivers te midden van onze westerse beschaving?...
En wat denkt Unia (CGKR) over vijandige koranverzen die oproepen tot haat en moord op ongelovigen? En de onderwijsinspectie, hoe gaat die eindelijk eens controleren wat islamleraars in hun lessen vertellen tegen jonge moslims en hen inspireren om de islam krachtdadig te belijden? Ik vergelijk een islamleraar met een imam in een moskee die haat predikt, en een islamles als een plek waar kleine terroristjes gekweekt worden en moslimleerlingen de radicale toer op gaan, of psychisch labiel gemaakt worden waardoor ze makkelijker overgaan tot terreurdaden.
"Ongelovigen moet je haten, verachten en vermoorden"
In deze roerige tijden van islamitische overrompeling vraag ik me soms af hoe islamleraars tegenwoordig in de klas omgaan met vijandige koranboodschappen die overlopen van agressie en moordlust, die aanzetten tot vernietiging van niet-moslims, tot vernietiging van ongelovigen. Lange tijd hoefden we dat niet te weten omdat we dachten dat de islam een rage van voorbijgaande aard zou zijn, een amateuristische flutgodsdienst als een gekke gedachtekronkel die makkelijk te verslaan was, en dat alle islamitische aanstellerij wel gauw zou overwaaien... We waanden ons machtig en ongenaakbaar, maar ondertussen baande de islam zich sluipend een weg naar overheersing in onze samenleving. Islam is softly creeping, om zich te ontpoppen tot een pathologische islam met een ziekelijke zucht naar wereldheerschappij.
Vorige nacht explodeerden negen auto's in de Adolphe Demeurlaan in Sint-Gillis. Politie en brandweer waren er als de kippen bij om een terroristische aanslag uit te sluiten. Ze hielden het op een alleenstaand crimineel feit, nl. opzettelijke brandstichting. Ziezo, moslims hebben er niks mee te maken... En toch had het bizarre voorval alle schijn van een islamitische terreurdaad. Mogelijk ging het om vandalen die sympathiseren met moslimterroristen en dan 'terroriske spelen'. Ik hoop dat de speurders in die richting de daders gaan zoeken.
Lieviaanse verklaring voor de brandende auto's - Een onschuldig sigarettenpeukje is toevallig in aanraking gekomen met een licht ontvlambaar voorwerp in of rond een auto waardoor er brand ontstond en een kettingreactie veroorzaakte die alle omringende auto's in vuur en vlam zette. Een ongelukkig incident dat enkel door fysica-wetten is te verklaren... Deze politiek-correcte uitleg spreekt tegelijk alle terroristen én alle criminelen vrij.
Vreemde huishoudens met ontelbare koters komen hier de Vlaamse geldpot leegzuigen en leegvreten. Het is een soapserie geworden met minister Crevits in de hoofdrol en de vluchtelingenkindjes in glansrijke bijrollen.
150 Miljoen Euro Extra voor Vreemde Kindjes
Telkens minister Crevits in het nieuws komt is ze geld aan het uitdelen aan vreemde kindjes, aan anderstaligen, aan alles wat hier aangespoeld is en zich als nieuwkomer komt nestelen en vanaf de eerste dag al alle privileges in de schoot geworpen krijgt, terwijl ze nog geuren naar het zilte zout van de Middellandse Zee en nog worstelen met het trauma van de woeste golven en de deinende bootjes.
Vorig jaar gingen er 36 miljoen euro naar 7.300 nieuwe plaatsen, nu 150 miljoen euro voor 13.500 extra plaatsen, en die miljoenenstroom is allang aan de gang, er komt geen eind aan. De kassa's blijven rinkelen en alle volgende jaren zullen die bedragen de pan uit blijven swingen. "Door de bevolkingsaangroei moeten er extra plaatsen bijkomen die kaderen in inhaalbewegingen in de scholenbouw". 'Inhaalbewegingen' zijn al een poos bezig met het onderste uit de bodemloze Vlaamse kassen te schrapen.
Er zijn teveel kinderen
Pascal Smet is er vier jaar geleden mee begonnen met de belofte dat er plaats zal zijn voor élk kind. Toen begon het sneeuwballetje te rollen en nu is er een reusachtige lawine in ontwikkeling. Een greep uit mijn berichten sinds 2012: Onhoudbare Toestanden in Brusselse Scholen - Aanwas Boelekes in Kleuterklasjes - Buitenlandse Overrompelingen - Er zijn weeral Scholen tekort - Overbevolkte Scholen - Fortuinen voor Scholenbouw - De Wildgroei in de Schoolbevolking - Miljoenen Euro's voor Vreemde Kindjes - Vlaams Geld voor Anderstaligen - Er zal nooit Plaats genoeg zijn - Vlaams Geld voor Vreemde Kindjes...
De schoolbevolking neemt gigantische vormen aan door de komst van vluchtelingen, avonturiers en ontdekkingsreizigers die al hun kinderen meeslepen naar een onbekende wereld die de hunne niet is. Het probleem is dat er teveel kinderen zijn. We hebben 't zien aankomen, maar dit jaar zijn we echt wel verrast. De hele wereld wil hier komen wonen inclusief hun eindeloze slierten kinderen. En kinderen linken we automatisch aan onderwijs. Maar zo vanzelfsprekend is dat niet. Vluchtelingenkinderen zijn niet direct bereid om in de schoolbanken te gaan zitten, om iets bij te leren. Vers uit hun verre land zijn ze zeker niet klaar om regulier in de pas te gaan lopen. Getraumatiseerd, psychisch wankel en zo...
Ongebreidelde aanwas van de schoolbevolking
Er was al het hoge allochtone geboortecijfer dat decennialang alsmaar bleef stijgen, en daar bovenop komen nu eindeloze rijen bootkindjes het onderwijslandschap verstoren en verkleuren. Op termijn zullen leerplannen en eindtermen scheefgetrokken en herzien worden, zullen lesinhouden en examens aangepast worden... Het zal geruisloos gebeuren. De vooruitzichten zijn onvoorspelbaar en angstaanjagend.
Vroeger werden scholen gebouwd op maat van de voorspelbare capaciteit schoolkinderen. Er was controle, alles was netjes geregeld en uitgestippeld, jaarlijks hoefden er geen fortuinen gesluist te worden naar onderwijs...
Mijn lieve collegaatjes van vroeger ben ik echt niet vergeten hoor. Mijn blog is voorlopig een andere weg ingeslagen naar een onbekende bestemming. Ik zit nu wild om me heen te slaan en te spartelen om niet uit te glijden en pardoes te vallen op het gladde ijs van de politiek. Om niet te flateren en te blunderen heb ik een goede bewaarengel die over m'n schouder meeleest en me inspireert. De koerswijziging van m'n blog wil niet zeggen dat ik 'Schoolperikelen' aan de takken van de wilgenbomen ga hangen of zo, of dat ik mijn kwelduivels uit het verleden met rust ga laten. Nee, allen zitten ze veilig opgeborgen in het voorgeborchte van m'n blog, waar ze sidderend en bevend wachten om door de mangel gehaald te worden. Zo nu en dan zal ik er eentje uitpikken om weer eens door het slijk te sleuren en daarna aan de wasdraad hangen om de modder te laten afdruppelen. Mijn belagers hebben m'n blogje aangeklaagd bij het Centrum. De klachten die het Centrum ontving gingen over boodschappen die aanzetten tot haat, geweld en discriminatie, m.a.w. Lieve is een zware crimineel, een gevaarlijke racist en een regelrechte xenofoob, kortom iemand die voorgoed verloren is voor de maatschappij en zich beter van kant kan maken... Het is daar een broeinest van linkse zeveraars, daar in het voorgeborchte van m'n blog, waar ik regelmatig moet uitmesten en ontvlooien, en dat kan alleen door zo nu en dan eentje aan het kruis te nagelen...
Als nen Turk in 't Vlaams Parlement op de proppen komt met "extremisme" moeten onze voelsprieten een ronde maken van 360° en moeten we extra waakzaam zijn. De tijd van ellendeling Jos Geysels, het groene monster, is wel voorbij en het CGKR heeft andere varkentjes om te wassen, maar toch moeten we op onze hoede zijn voor nieuwe laffe linkse aanvallen op het Vlaams Belang.
Heel even dacht ik in die richting bij het lezen van de titel "CD&V wil extremisme financieel droogleggen". Maar dan blijkt uit de tekst dat CD&V-Kamerlid Veli Yüksel, met Turkse wortels, in een nieuw wetsvoorstel de financiering van terrorisme en extremisme wil onderzoeken. Om beter strijd te kunnen leveren tegen 'extremistische activiteiten met een link naar terrorisme'.
Maar als CD&V dan toch terrorisme wil bestrijden, waarom besluiten ze dan niet direct tot een volledige en directe afgrendeling van onze grenzen en poorten en openingen om het terroristisch uitschot uit onze contreien te houden? En waarom hebben ze dan verdachte akkoorden afgesloten met super-terrorist Erdogan?
Het zit niet mee voor de N-VA met de 'spuwuitspraak' vanGeert Bourgeois op tv. Maar da's de schuld van de tv, die laten ook niet de juiste mensen aan het woord op 11 juli. Op de Vlaamse Feestdag horen er enkel Vlaamsbelangers aan het woord te zijn op tv, niemand anders. Toch zeker niet ene die moskeeën erkent en subsidieert!..
De spontane opwellingen van Bourgeois in een emotionele toespraak vertroebelden het imago van N-Va nog een beetje meer dan het al verkleurd was. Maar da's niks vergeleken met vorig jaar toen hij moslims betrok bij de Vlaamse Feestdag en een ontroerende uitsmijter van jewelste verkocht: "Vlaamse moslims, 11 juli is ook uw feestdag", met trillingen in z'n stem deed hij deze ontboezemingen tijdens een iftarmaaltijd in Gent waar hij speechte over de samenhorigheid tussen de verschillende geloofsgemeenschappen in Vlaanderen. Ja, ja... Ook Peter De Roover vond toen dat 11 juli een hoogdag moest zijn voor iedereen, ongeacht afkomst of kleur, van alle mogelijke etnische afkomsten... Lieve: "De Vlaamse feestdag, volbloed Vlaams, mag geen flauw afkooksel zijn zoals sommige gekken er een Flamigrantendag van willen maken door landgenoten van vreemde origine op te roepen om mee te feesten met Vlaanderen. Deze verkrachtingen van ons Vlaams Feest moeten we als waardeloos gewauwel naast ons neerleggen."
En dan is er Jan Peumansdie zijn liefde verklaart voor Nederland. Op economisch en cultureel vlak droomt hij van een versterkte samenwerking met Nederland. Hij pleegde al hijgtelefoontjes en erotische sms'jes met zijn Nederlandse confraters, hij bad en smeekte, maar zijn liefde voor Nederland bleef onbeantwoord. De golflengten verschilden te fel. Ja, liefde moet van twee kanten komen. En vroeger wou hij ook nog eens een Waal zijn. Dat zijn die Hollanders niet vergeten. 't Zal 'm leren om het Vlaams Belang te negeren!
Dit is de hartverwarmende intro van de Vlaamse film 'De Witte', een meesterlijke verfilming (1934) van het boek van Ernest Claes. Het lied is gezongen door de bariton Alfo De Quick, met muziek van Renaat Veremans. 'De Witte van Zichem' laat je proeven van de landelijke sfeer van het Vlaanderen van 1900. Vlaamser kan het niet...
De bariton Alfo De Quick vertolkt met een diepe warme stem het lied 'Mijn Land is Vlaand'ren'. Samen met de intro-beelden geeft dit lied je een warm Vlaanderen-gevoel.
