De Noordzee bruist een lied dat brandt De zeewind draagt het mede Het zingt van vrijheid over 't land Van vreugd' in dorp en stede De zonne vuurt de blijheid aan Langs velden, weiden, stromen Waar steden met hun torens staan Waar woud en heide dromen Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart O schone steden, trots en vroom Vol heilige feestvisioenen O stille dorpkens langs de stroom Waar veld en weide groenen Ik min U, stad vol klokgetril En dorp ik min U beide En 't is er, als ik dromen wil Zo vreedzaam in de heide Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart
Willem Gijssels (1875 - 1945)
SCHOOLPERIKELEN (Vroeger)
Avonturen met schooldirecties, leerkrachten, ouders, leerlingen, clb'ers. Vertellingen over vroeger en nu. En ook nog een beetje actualiteit met een korreltje zout.
30-04-2024
Homoseksualiteit Strafbaar in Irak
Het Iraaks Parlement heeft de antihomowet goedgekeurd: homoseksuele relaties zullen bestraft worden met gevangenisstraffen. Ook transgenders moeten naar de cel samen met alle anderen die transitie mogelijk maken: artsen en andere prutsers die knoeien met de eigenheid van een geslacht. Alle decadentie achter slot en grendel!
"Biologische geslachtsverandering op basis van persoonlijke verlangens" mag niet meer. En op je eigen geslacht vallen is ook strafbaar. Moreel verderf en zedelijk verval moet gestraft worden, zeggen ze in Irak. Ook mannen die zich verwijfd gedragen of vrouwenkleren dragen, moeten de cel in.
Conner Rousseau boft dat hij niet in Irak woont. Zijn gedrag is wel niet verwijfd en hij draagt ook geen vrouwenkleren, toch niet in het openbaar, maar de zijsprongetjes op zijn seksuele levenswandel zijn van bedenkelijke aard. Conner heeft echter veel engelbewaarders die met een spons veel kunnen seponeren en tweedekansen aanbieden. In Irak zou hij allang achter de tralies gezeten hebben.
De Irakese antihomowet heeft zijn voordelen. Gendergestoorde Irakezen worden door de nieuwe wet uit hun psychisch lijden verlost. Zij hoeven zich niet meer suf te piekeren over hun geslachtsidentiteit, zij zullen ook niet meer op zoek moeten gaan naar seksegenoten waarmee ze een robbertje of zo gaan vechten in bed of in de struikjes. Het wordt allemaal gemakkelijker. Ook een regenboogvlag hoeft niet meer te wapperen ergens bovenaan een gebouw, ook niet halfstok, en na een hevige regenbui zal de zonneschijn niet meer schitteren op een veelkleurige regenboog die aan de einder glansloos zijn kleuren verliest. Irakezen hoeven ook niet meer te worstelen met het nieuwe alfabet LHBTIXYZ dat hen in verwarring brengt. Voor Irakezen is er alleen maar M en V.
Amnesty International protesteert tegen het criminaliseren van homoseksualiteit in Irak en spreekt over een schending van fundamentele mensenrechten als seksuele minderheden stiekem aan hun trekken willen komen terwijl dat verboden is .
Een lid van de Duitse Binnenlandse Veiligheidsdienst waarschuwt in een interview voor onhoudbare toestanden op Duitse scholen. Steeds meer ouders zouden zich bezorgd tot adviesbureaus wenden, omdat hun kinderen zich uit angst om aangevallen te worden tot de islam bekeren.
Het is zover. Moslims zijn nu talrijk genoeg om ons te intimideren en de baas over ons te spelen. Alles in naam van Allah en met de koran onder de arm zijn ze gewapend om 'niet-gelovigen' aan te vallen en te bedreigen. Niet alleen in Duitse scholen, maar in alle westerse scholen zijn ze een angstaanjagende meerderheid aan het worden. Mede door de invoer vanuit islamitische landen en vanuit de woestijn. En dan zwijgen we nog over hun hitsige voortplantingsdrang waardoor kleine moslimpjes aan de lopende band op de wereld gezet worden.
Vroeger, in de jaren 70 en 80 heb ik moslims zien binnendruppelen in onze Vlaamse scholen, beetje bij beetje, onopvallend, ze bleven een hele tijd in de minderheid en hielden zich gedeisd. Toen hadden we nog de mogelijkheid om ze in toom te houden, te onderdrukken. We hadden de ijdele illusie dat die kleine islamitische gemeenschap een uitschuivertje was van onze samenleving dat wel gauw zou onderdompelen in ons alledaagse leven om zich verder niet meer te manifesteren.
Wat waren we toch naïef. We werden dom gehouden door de overheid, politici en media die de islam koesterden en promootten. De onderwijswereld werd misleid door valse propaganda van de overheid die de islam voorstelde als niet-imperialistisch. Daar waren toen minister Lenssens, Paula D'Hondt en nog andere islamofielen die koppig volhielden dat de islam zich zeker niet wilde uitbreiden, noch op veroveringstocht zou gaan en zonder machtsvertoon een religietje van de vrede zou blijven.
Zelenskiaans Tussendoortje en de Gulle Geldschieters
Zelensky is de patroonheilige van alle bedelaars. Hij is de grootste bedelaar aller tijden. Wat die man allemaal bijeen gescharreld heeft op zijn bedeltochten is ongelooflijk. Hele fortuinen aan geld, wapens, munitie, tanks, gevechtsvliegtuigen... alles om te vechten en om oorlog te voeren, een uitzichtloze oorlog die hij nooit zal winnen.
Maar het moch niet baten. Alles wat gebruikt werd in zijn strijd tegen Rusland werd meteen aan flarden geschoten. Vernietigd. En telkens moest Zelensky opnieuw gaan bedelen. Altijd maar opnieuw. Hij werd de lieveling van Europese landen die hem financieel, humanitair en materieel steunden. Overal waar hij kwam tijdens zijn zwerftochten werd hij bedolven onder de miljoenen euro's. En zo kon de oorlog altijd blijven voortduren, dankzij westerse steun.
De 'Gulle Geldschieters' is de titel van een nieuw Suske en Wiske album. Het zal volgende week al in de winkel liggen. Willy Vandersteen heeft vanuit den hemel spoed gezet achter het verhaal over geldschieters die een oorlog instandhouden. Om te verhinderen dat Suske en Wiske genderloos zouden worden.
De VS als gulle geldschieters ondersteunen het Zelensky-project met 57 miljard euro. Dat betekent: nóg langer oorlog en nóg meer doden. De Russische minister van Buitenlandse Zaken waarschuwde het Westen dat daarmee de gevaarlijke rand van een oorlog met Rusland bereikt is. En Medvedev geeft aan dat "De Bloeddollars van Amerikaanse schurken het Russische leger niet zouden stoppen."
Ik heb Zelensky nog niet horen smeken om westerse soldaten, maar dat kan nog altijd komen, dat hij westerse mannen wil die gaan vechten om te sterven in zijn uitzichtloze oorlog. Of dat alle EU-burgers Oekraïne-belasting moeten gaan betalen.
Het Oekraïense leger is dus met uitsterven bedreigd. Strijders blijven vechten en sneuvelen, niemand blijft er nog over... Terwijl in ons land en omringende landen een overvloedig potentieel aan Oekraïense vechters als vluchteling verblijft en een falder-faldera-leventje leidt, op kosten van de belastingbetaler. Alle Oekraïense mannendie hier vrij en vrolijk gratis ronddwarrelen in plaats van ginder hun land te verdedigen, zouden systematisch opgepakt moeten worden om naar het front gestuurd te worden. Dáár is hun plaats, niet hier als vluchteling. Hoe komt het toch dat Oekraïense vluchtelingen, in pleeggezinnen, in kampen, in opvanghuizen, zo fel bepamperd en beschermd worden, terwijl zij horen te vechten in hun Oekraïne?
Ook gezien op tv? Het digitaal gestuntel in een klas van middelbare scholieren was een belachelijk schouwspel. Het leek op reclame voor laptops en voor diversiteit in het klaslokaal. De cameraman kon zijn lens niet weghouden van ne neger die in volle interraciale glorie meer dan eens in beeld kwam.
Ik vrees dat minister Weyts zich misgrabbelt met het invoeren van centrale toetsen in Vlaamse scholen, toetsen bedoeld als instrument om de onderwijskwaliteit in de gaten te houden en om de evolutie van individuele leerlingen te volgen.
Vanaf 2024 zullen op vier momenten de toetsen afgenomen worden: het vierde en het zesde leerjaar, en het tweede en zesde secundair.
Scholen kennen alle trucjes en sluipwegen om toetsen voor te bereiden (teaching to the test). Om deze praktijken te omzeilen zullen testen ontwikkeld worden die beroep doen op inzicht en redeneervermogen van de leerling.
Het systeem van centrale toetsen laat scholen toe om zich te vergelijken met 'vergelijkbare' scholen. Opmerkelijk is het taalgebruik van Weyts "vergelijkbare scholen, gelijksoortige scholen". Hij vermeed opzettelijk 'witte scholen', 'zwarte scholen', 'multiculturele scholen','concentratiescholen'... want die zouden zich gestigmatiseerd voelen. Misschien krijgen ze wel 'aangepaste' toetsen met lage latten en zo, zoals vroeger ook al gebeurd is, nietwaar directeur Blauwbaard?
De toetsresultaten worden niet gepubliceerd en er mogen ook geen ranglijstjes gemaakt worden. We zullen dus nooit te weten komen welke scholen de beste zijn. Ouders mogen blijkbaar niet weten welke scholen kwaliteitsonderwijs bieden: iedereen gelijk in een mix van goede en zwakke leerlingen... Ook scholen willen elkaars resultaten kennen, ze wedijveren om als de beste uit de bus te komen.
En zo schieten de centrale toetsen hun doel voorbij: de onderwijskwaliteit zal niet verbeteren en individuele leerlingen zullen niet opgevolgd kunnen worden. We zullen afwachten. Het hele toetssysteem klinkt alleszins chic en duur.
Zinloos geweld op scholier schokt heel Frankrijk, tot in de hoogste regionen.
Het scholierengeweld in Franse scholen is aan het escaleren nu er vaker wapens gebruikt worden bij vechtpartijen. Op het lichaam van de 15-jarige jongen die vermoord werd aan de schoolpoort zal een autopsie uitgevoerd worden. Vijf 'individuen' zitten in hechtenis in het onderzoek naar zijn dood. De verdachten zijn 4 minderjarigen en 1 volwassene. Wie zijn die 'individuen'? Tuigjongeren zonder geweten!
Het drama voltrok zich in de school in Viry-Châtillon ten zuiden van Parijs. De school werd bezocht door de Franse onderwijsminister en door president Macron. Later ook door premier Attal waarover ik onlangs schreef en over zijn drastische plannen om gewelddadige jeugd aan te pakken.
Macron: "We hebben een vorm van ongeremd geweld onder onze tieners. De tieners die geweldplegen lijken ook steeds jonger te worden. Scholen moeten beschermd worden, zodat ze een toevluchtsoord blijven voor onze kinderen en leerkrachten. We zullen ons hardnekkig blijven verzetten tegen elke vorm van geweld"... Het woord 'onaanvaardbaar' ontbreekt hier nog.
Hoe gaat Macron het islamitische en zinloze geweld bij minderjarigen aanpakken? Door nog meer van dat crapuul het land binnen te laten? "Hardnekkig verzetten tegen elke vorm van geweld" zegt Macron. Misschien is het wel te laat. Links pamperbeleid heeft het gevoel van straffeloosheid bij uitheemse jongeren gevoed, heeft hun ouders niet verantwoordelijk gesteld voor de gewelddadige feiten van hun spruiten die thuis de baas zijn.
Wie zijn die tuigjongeren zonder geweten, die opgroeien met een gevoel van straffeloosheid, opgroeien zonder ouderlijk gezag? Wie is dat gespuis dat jongeren in elkaar mag timmeren, slaan, vernederen, en zelfs vermoorden?
Lees bij E.J. Bron over terroristische jonge moslims:
Gisteren las ik een braaf artikeltje over Antwerpse jongeren die geen nieuwe school kunnen vinden nadat ze van hun vorige school weggestuurd werden omwille van incidenten of tuchtproblemen. Zo is er voor 160 middelbare scholieren nergens plaats op een school.
Het gaat om probleemleerlingen die in geen enkele school passen, en alle scholen die ze uitproberen weigeren hen op te nemen omdat zo'n leerlingen een grote impact hebben op het klasgebeuren dat verstoord wordt.
Samen met de schooldirecteur en het CLB wordt een andere school gezocht voor de leerling-zonder-school. En aangezien scholen leerlingen mogen weigeren geven ze aan dat ze de toestroom van jongeren met gedragsproblemen niet meer aankunnen. Een eufemisme om oproerkraaiers en onruststokers beleefd aan de kant te zetten.
Het artikeltje waarin ik over dit probleem las, heeft het heel voorzichtig over "plaatstekort in Antwerpen", en over "te weinig ondersteuning". Het wekt de indruk dat 'verwijdering' uit school een recent fenomeen is, terwijl al veel langer en veel meer leerlingen buitengesjot worden, of buitengezwierd, of buitengesmeten... Ik kon nergens iets terugvinden over het parcours dat die probleemleerlingen afleggen in hun zoektocht naar een andere school. Zij zijn vogels voor de kat! Dat soort kereltjes verhuist vaak van de ene naar de andere school zonder iets te bereiken, zonder iets te presteren, en dan blijven ze overal zo wat rondhangen en iedereen ambeteren tot ze rijp zijn om te gaan doppen.
Franse scholen kreunen onder scholierengeweld. De voorbije maand voltrokken zich twee drama's in een voorstad van Parijs. Met bruut geweld werd een 15-jarige jongen doodgeslagen aan de schoolpoort en een andere tiener werd in het ziekenhuis geslagen. Jongeren zijn oververtegenwoordigd in criminaliteitsstatistieken. Wie zijn die 'jongeren', die soms ook adolescenten genoemd worden, of tieners, of jongens, of leerlingen, of delinquenten... maar nooit wordt de misdadige jeugd bij naam genoemd, nl. moslims en migrantenleerlingen.
Alleen op de website van E.J. Bron konden we lezen dat premier Attal steun belooft aan onderwijspersoneel dat strijdt tegen islamisten die onderwijsinstellingen willen ondermijnen. Het Franse onderwijs heeft het zwaar: 323 scholen ontvingen dreigmails om gebouwen in brand te steken en 'ongelovigen' te onthoofden.
Steven Decraene over de plannen van de Franse premier Attal
De Franse premier Gabriel Attal vindt onderwijs erg belangrijk. Hij heeft heel wat plannen om de jeugd op het rechte pad te houden en daarom heeft hij voorstellen ingediend om jongerengeweld strenger aan te pakken. Orde, respect en gezag zijn de sleutelwoorden van zijn plannen.
Attal wil meer orde en discipline. Zo zouden leerlingen op school aanwezig moeten zijn van 8 uur tot 18.30 uur, en niet zomaar na 16 uur op straat rondhangen.
Er moeten meer lessen over burgerzin komen.
Punten worden afgetrokken bij de examens van gewelddadige leerlingen, met een permanente vermelding hierover op hun diploma.
Leerlingen staan recht wanneer de leerkracht de klas binnenkomt, als teken van respect voor gezag.
Ouders zullen aangesproken worden op hun verantwoordelijkheden.
Geen excuses meer: ordeverstoorders en boelzoekers, onruststokers en zij die leerkrachten bedreigen of aanvallen, allen die het gezag ondermijnen zullen het geweten hebben. De gevolgen zullen wenstig zijn. Het is de jonge premier Attal wel menens.
Voor tieners die echt dreigen te ontsporen, ziet Attal een oplossing in een kostschool, of een internaat. Vroeger noemden we dat een 'verbeteringsgesticht'. Voor een heropvoeding, ver weg van de eigen buurt. In september wil de premier contracten opstellen met scholen, ouders en leerlingen aangaande de opname in een internaat. Het zou ook gaan om rechten en plichten van de internaatsleerling. Ouders zonder gezag, met pedagogische onmacht, zullen opgelucht zijn met een internaatsopname van hun onhandelbare kinderen.
Waarop moeten scholen focussen volgens de Vlaming? Resultaten of welzijn? Met deze vraag trok Freek Braeckman gisteren met zijn stembus naar het atheneum in Mechelen. Om mensen te overvallen met de 'keuze' tussen presteren of zich goed voelen, een keuze die suggereert dat beide opties evenwaardig zijn. Mis.
En nu moet ik ingrijpen. Om te protesteren tegen de vraagstelling van Freek. Er bestaat nl. geen keuze tussen resultaten en welzijn omdat alléén het presteren telt. Het welbevinden komt later, na goede prestaties.
Excelleren, over hoge latten springen, zich onderscheiden van anderen, zich verheven voelen boven anderen, ontsnappen aan kuddegedrag... alleen zó komen mensen tot prestaties.
In het onderwijs horen we te weinig kreten van zelfverheerlijking, kreten als: "Ik ben de beste! Ik ben de eerste! Ik ben de sterkste! Ik ben de slimste!".
Gebrek aan competitie, wedijver, streberzucht... doet alarmklokken over dalende onderwijsniveaus en zakkende latten luider en luider klinken. Wie kiest voor welzijn, eerder dan voor prestaties, kiest voor onderwijsverloedering.
Wat ik hier geschreven heb is een pleidooi voor prestatiedrang en is zeker niet naar de zin van linkse lullers die vinden dat niemand de beste mag zijn, dat alle leerlingen gelijk zijn en dat ze elkaar niet mogen overtroeven noch overtreffen.
Landbouwminister Jo Brouns (CD&V) diende een Vlaams subsidiedossier van 931.000 euro in voor een project van Agropolis. Toen ontdekt werd dat zijn vader Hubert Brouns de voorzitter was van Afropolis trok zijn zoon Jo de subsidie in onder druk van collega's Demir en Rutten... Hoewel ze zeggen dat Hubert al acht jaar onbezoldigd voorzitter is van Agropolis. Onbezoldigd? Neen, dat past niet bij Hubert.
Ik maak nu van de gelegenheid gebruik om over mijn ergernissen te vertellen toen Hubert Brouns vroeger heel eventjes directeur probeerde te spelen in een plattelandsschooltje in Zonhoven. Hij verving er directeur Mosselmans die toen tijdelijk op een andere wei ging grazen, waar het gras groener was. Mannen kennen de weg naar het groene gras altijd vanbuiten. Ze hebben ook een bijzondere neus voor groene blaadjes.
Hubert Brouns was een moeial en een egotripper. Op ouderavonden had hij de slechte gewoonte om zich te mengen in ieder oudergesprek. Blabla. Een kwelling voor elke leerkracht. Want dan moest het hele gesprek opnieuw gevoerd worden en alle gespreksonderwerpen opnieuw aan de orde komen. Brouns viel in herhaling, praatte er maar wat op los, vaak naast de kwestie, maar het klonk allemaal wel mooi. Een radde babbelaar, die Hubert Brouns. Vaak gebeurde het dat hij nog even de ouders voor zich alleen had en... toen ging het mis! Hij wijzigde visies van leerkrachten en maakte heel andere afspraken dan die door de leerkracht gemaakt werden. Hubert Brouns, de nachtmerrie van alle leerkrachten en hulpverleners!
Serkan Bozyigit stelt zich kandidaat voor de Vlaamse verkiezingen in juni, ondanks zijn exotische naam. Hij staat op de 11de plaats van de N-VA-lijst voor het Vlaams Parlement. 'Serkan Bozyigit' op een Vlaamse lijst? Het wringt.
Met zijn provocerende stunt is het begrijpelijk dat er van Vlaamse zijde kritische commentaren komen, en zelfs agressieve en racistische reacties. Dat moet Serkan zeker verwacht hebben... Dankzij het vreemdelingenstemrecht zien Vlaamse kiezers hun stemmen wegvloeien naar een kandidaat met Turkse roots.
Bij het lezen van de haatdragende reacties was Serkan diep gekwetst en diende een klacht in bij de politie wegens racisme.
Hij verdedigt zijn 'Vlaming-gevoel': "Ik ben hier geboren en getogen en spreek perfect Nederlands. Ik heb hier gestudeerd, ben hier leerkracht wiskunde en schooldirecteur geweest en nu ben ik raadgever voor onderwijsminister Ben Weyts (N-VA). Ik heb het gevoel dat ik niet kan bewijzen dat ik echt wel 100% Vlaming ben."
Inderdaad, met een Turkse naam kan je dat niet bewijzen.
Als échte Vlaming word je geboren uit Vlaamse ouders en Vlaamse voorouders met Vlaamse namen, je leeft onder eenVlaamse kerktoren en je mint de Vlaamse taal. Je hebt een diepgeworteld Vlaming-gevoel, zo onvervalst en authentiek Vlaams dat je het niet kan delen met anderen die hun roots elders hebben liggen.
Het hele wezen van een echte Vlaming straalt fiere Vlaamse trots uit. Echte Vlamingen zijn éérsterangsburgers die fier met opgeheven hoofd de ereplaats in de loge van de Vlaamse samenleving verdienen, de meest exclusieve plaats waar ze recht op hebben!
Conner Rousseau grijpt zijn tweede kans gretig aan, en nog wel met beide handen tegelijk. Een nieuwe neus, een nieuw begin.
Hij krijgt een tweede kans om nog eens naar café 't Hemelrijck te gaan, om er twee of meer pintjes te gaan drinken en dan een paar politieagenten op hun tenen te trappen. Erg amicaal en zo. Niks aan de hand.
Een tweede kans krijgt Conner om zattemansklap te verkopen, toogpraat die niet kwaad bedoeld is omdat zijn alter ego aan het woord is in 't café. Zelf staat hij recht in zijn twee linkse schoenen.
Zijn herkansing loopt niet van een leien dakje. Mama Christel wijst hem de weg naar poltiek succes en pubertje Melissa steunt hem ook. Ze redden hem uit de klauwen van media en andere boemannen die de capriolen en zedenfeiten van Conner niet willen seponeren. De zedenfeiten zijn verzinsels uit de hoge blauwe lucht gegrepen, zeggen ze.
Het begon allemaal met een kast. Een gewone kleerkast, waarin Conner opgesloten zat en eruit wou. Bonken hielp niet. Zelf zwaaide hij de kastdeur wijd open met de onthullende kreet: "Ik worstel met mijn seksuele identiteit!". Dit puberaal gezwets leverde hem landelijke en buitenlandelijke bekendheid op. We moeten Conner de tijd geven om te worstelen. Als je vers uit de kast komt heb je tijd nodig om in het duister rond te tasten op zoek naar je beste seksformule. Als jongvolwassene is het trouwens veel te laat om nog te worstelen. En als partijvoorzitter ben je geestelijk uitgeschakeld, want worstelen met je seksuele identiteit is een fulltime job. Als je daar bovenop nog eens in een café dwaze dichterlijke prietpraat gaat verkopen met een geheugen op nul, dan is je eerste kans gauw verkeken.
Wat hebben we vandaag geleerd? 1. Tweede kansen mag je nooit links laten liggen. 2. Kastdeuren zijn er niet om open te zwaaien. 3. Stilletjes zwijgen als je dronken in 't café zit; alleen over het weer mag je nog iets zeggen.
Het suikerfeest is een feest van verzoening, vreugde en samenhorigheid.
Oef! Het Suikerfeest valt dit jaar in de paasvakantie en dus hoeven leerkrachten de onwettige afwezigheden van spijbelende moslimpjes niet te noteren.
Het suikerfeest is een islamitisch feest om het einde van de vastenmaand ramadan te vieren, maar dat hoef ik hier niet uit te leggen want alle media barstten uit hun voegen van het gekweel over het suikerfeest. Het suikerfestival als climax van de ramadan. En iedereen moet dat weten. Wij, westerlingen, moeten dat weten en vooral begrijpen. Terwijl onze christelijke feestdagen en tradities veel te weinig aan bod komen op tv.
Gisteren vierden moslims wereldwijd het einde van de ramadan, een vastentijd waarin ze verzaken aan alle wereldse geneugten van zonsopgang tot zonsondergang. Maar 's nachts maken ze alles weer goed. Als de zon het niet ziet is dat moslimvolk aan het brassen en aan 't slokken! En aan 't rollebollen met hun madam tussen de lakens.
Ik stel voor dat de leerplicht afgeschaft wordt voor alle kinderen die hier als nieuwelingen vers aankomen om de openbare schoolorde te verstoren, afschaffing van de leerplicht voor alle kinderen geboren uit uitheemse ouders, afschaffing van de leerplicht voor alle kinderen van illegalen, vluchtelingen, asielzoekers, moslims, anderstaligen, migranten, en andere vreemdelingen.
Dus geen schoolplicht voor deze kinderen. Het is beter dat ze dom gehouden worden. Waarom zouden we hen moeten onderwijzen? Ze hoeven niet wijzer gemaakt te worden. Uit zelfbehoud en uit zelfverdediging moeten we van hen een te verwaarlozen bijkomstigheid van onze samenleving en beschaving maken, om onder de duim en onder controle te houden, slaven moeten we van hen maken, slaven in dienst van ons eigen volk. En niet andersom, waarom zouden wij, autochtonen, langer moeten werken om het hele bruine spel slaafs en wij als slaven hen in leven houden?
Na de herziening van de leerplicht gaat er een nieuwe wereld open voor de schoolgaande jeugd en voor de hele onderwijswereld. Weg met kansarmoede, ook geen spijbelaars meer, geen taalachterstanden meer, geen vroegtijdige schoolverlaters meer, geen koranlessen meer. Iedereen enthousiast en gemotiveerd naar school. Het lespeil stijgt, de onderwijskwaliteit verbetert, de kloof tussen Vlaamse leerlingen en migrantenleerlingen verdwijnt. Alle Vlaamse kinderen krijgen vlot een zitje in de school van hun keuze en hebben overal en altijd voorrang. Ze komen tot volle bloei. En al wat vreemd is aan ons onderwijs laten we in eigen sop gaar koken.
Vlaamse leerlingen hebben hier hun thuisbasis, hun veilige haven die ze niet hoeven te delen met nieuwelingen die onuitgenodigd willen mee smikkelen van ons gestructureerd schoolsysteem. Ze zijn niet eens in staat om de kwaliteitsleerstof in zich op te nemen. Of willen ze dat wel?...
"Wat komen die Nederlands-onmachtigen hier eigenlijk uitspoken als ze niet de geringste moeite wensen te doen om behoorlijk de taal van het land te beheersen?"
Schurft, difterie en mazelen – ziekten die in Duitsland als bijna uitgeroeid werden beschouwd, vieren blijkbaar een comeback als gevolg van de massa-immigratie. Onze redactie beschikt over exclusieve gegevens. Maar de federale overheid stopt plotseling met het registreren van sommige cijfers. Waarom?, vraagt Gunther Strauss.
Ziekten die voorheen bijna waren uitgeroeid, hebben door de toestroom van migranten weer voet aan de grond gekregen in Duitsland. Sinds het uitbreken van de oorlog in Oekraïne en de daaropvolgende vluchtelingenbeweging in 2022 is het aantal gevallen van difterie verachtvoudigd tot 172 gevallen vergeleken met het voorgaande jaar, zoals blijkt uit het antwoord van de federale regering op een kleine interpellatie van AfD-parlementariër Jan Wenzel Schmidt, die exclusief beschikbaar is voor onze redactie. In 2023 daalde het aantal diagnoses licht, maar bleef ruim boven het niveau van voorgaande jaren.
Infectieziekten nemen schrikbarend toe door de ongebreidelde instroom van asielzoekers overal in Europa.
Vluchtelingen kunnen dragers zijn van ziekten die hier al lang uitgeroeid zijn. Infectieziekten steken nu opnieuw de kop op. Ze worden geïmporteerd door nieuwelingen die van heel ver gekomen zijn om hier de hemel op aarde te zoeken. De belastingbetaler werkt zich uit de naad om hen opvang, eten en drinken te geven.
Virussen, microben en bacteriën hebben vrije toegang tot het luxueuze Westen. Zij banen zich een weg doorheen poreuze poriën van kartonnen grenzen die zo lek zijn als een zeef. Open grenzen- en welkomstpolitiek zetten ons een stap terug in de evolutie naar een superbeschaving met overvloedige welvaart. Europa: eerst welvaart, nu 'verarming'! Dankzij de 'verrijkers' die hier hartelijk welkom geheten worden zonder medische screening. Ik kan me niet voorstellen dat nieuwkomers allemaal 1 voor 1 gescreend worden. Een groot deel van hen verdwijnt spoorloos om incognito als illegalen onze eigen bevolking bloot te stellen aan besmettingsgevaar.
Al in 2018 signaleerde de Brusselse vervoermaatschappij in Haren schurftgevallen, maar het werd gebagatelliseerd. En twee studenten van UHasselt waren ook al besmet met schurft. Ook migranten in het Brusselse Maximiliaanpark vertoonden tekenen van schurft, en leden bovendien aan tuberculose. Zowat 100 agenten liepen toen het risico om besmet te worden door de overdraagbare ziekten.
En dan zwijgen we nog over de vele besmettelijke ziekten die onder de radar blijven.
De twee Zweden die door Abdesslam Lassoued vermoord werden.
Op 16 oktober vorig jaar werden twee Zweden doodgeschoten toen ze in Brussel de wedstrijd België-Zweden volgden.
De dader van de aanslag was Abdesslam Lassoued, een illegale Tunesiër die de weg kwijt was naar de uitgang van ons land en hier als illegaal bleef ronddwalen om te broeden op snode plannen.
Ons land vond het niet nodig om de terreurdreiging naar het hoogste niveau op te trekken, zoals Frankrijk deed na de moord op een Franse leraar in Arras. Er werd gewacht tot er doden vielen! De twee dode Zweden.
En nu zegt Comité P dat de dramatische aanslag op de twee Zweden niet vermeden kon worden door de politiediensten. Een schrijffout in de naam van de moordenaar (Abdeslam) verhinderde een vlotte verbinding tussen verschillende politionele databanken. Toch zou deze stommiteit geen oorzakelijk verband hebben met het niet kunnen voorkomen van het drama.
Net zoals Abdesslam Lassoued dwalen er zowat 150.000 illegalen rond in ons land. Ze zijn zo talrijk geworden dat veiligheidsdiensten ze niet meer kunnen volgen, ze zijn de tel kwijt. Na een asielafwijzing krijgen mensen een papier waarop staat dat ze het land moeten verlaten. Ze kieperen het bevelschrift in de vuilnisbak en duiken onder, verdwijnen in de massa, leven van diefstallen, overvallen of drugshandel. "Als afgewezenen het land niet verlaten is er weinig tot geen opvolging", aldus migratie-expert Temmerman.
***
Deschrijfwijze van exotische namen was vroeger bij mijn collegaatjes ook al een probleem. De sloddervossen sloegen met hun klak naar de spelling van vreemde namen van migrantenleerlingen. Er was er zelfs eentje dat het alfabet niet kende...
Vanmiddag tegen 15.00 uur bevonden zich een moeder met haar 4-jarige dochtertje in een NORMA-supermarkt in Wangen in de Allgäu (Duitse deelstaat Baden-Württemberg), toen een 34-jarige Syriër onverhoeds op het kind af rende en met een mes op haar instak.
Deze moordlustige Syriër hebben wij met ons veel te grote hart welkom geheten. Door onze onmetelijke menslievendheid worden we vertrappeld door vreemde volkeren: Syriërs, Oekraïners... maar ook negers die pas uit de bomen gekropen zijn en niet weten wat een autosnelweg is. Ze denken dat ze hier overal mogen lopen, net zoals bij hen in het oerwoud.
1 april 2024: Christenen en Moslims vieren samen Pasen en Iftar
Een buffet van 2 kilometer lang stond er zondagavond in Borgerhout op de Turnhoutsebaan. Een lange Iftartafel. Niet 'Paastafel', maar 'Iftartafel'. Een veel te lange tafel waaraan christenen en moslims samen zaten te smullen en te smikkelen. Allah keek toe en was tevreden.
Bij het zien van die weerzinwekkende beelden op tv, bekroop me een onbehaaglijk gevoel. Onze eigen paastradities komen in 't gedrang als we samen met de islam de verrijzenis van Jezus vieren. Het is een soort heiligschennis, een verwording van onze eigen paastradities die we niet genoeg koesteren.
Zien we nog kinderen kijken in de hoge blauwe lucht naar voorbijtrekkende paasklokken die van Rome komen vliegen om ons eitjes te brengen, chocoladen eieren die in tuinen en velden gedropt worden? En joelende kindjes met korven en mandjes vrolijk overal op zoek naar eitjes van de paasklokken? En de paashaas was ook al de grote afwezige aan de Iftartafel.
Genieten we nog van het nieuwe klokkengelui op paasdag? Genieten we nog van de paasviering in de kerk waar iedereen op zijn paasbest de verrijzenis van Jezus viert?
Vroeger leefde bij velen nog de illusie dat moslims hier zouden integreren, hun koran vaarwel zouden zeggen en Mohammed de boom in sturen, of naar de hel, bij Allah. En daarom gooide de overheid er een smak geld tegen aan om die islamitische integratie te bevorderen. Vergeefs. De moslimgemeenschap wordt sterker en groter en moslims blijven bidden tot Allah... en Vlaamse schapen sluiten zich aan bij de lange Iftartafel.
Er wordt veel gespeculeerd en geschreven over 9 juni 1924, de dag dat het volk zijn leiders mag kiezen. We stellen er ons veel van voor en rekenen op een Vlaamse overwinning. De democratie zal zegevieren en alle stemmen van de kiezers zullen goud waard zijn, vooral die van Vlaamsbelangers.
In werkelijkheid zou het weer eens anders kunnen uitdraaien, maar dat is een scenario waar we nu liever niet aan denken. De euforie na rooskleurige peilingen is te groot.
Het Vlaams Belang mag tot in de hemel scoren, dan nog bestaat de kans op een nieuwe staatsgreep door Vivaldi, een Waals-linkse constructie die met haken en ogen in elkaar hangt, een wankele regering die in de solden gekocht werd, ineengeknutseld op het drijfzand van een moerassige vlakte.
Partijen die op instorten staan en wild om zich heen slaan met stunten en miskleunen, zij zijn de zwakke schakels in ademnood die deel uitmaken van een verzameling Vivaldianen. Ook onverkozen losers van de vorige verkiezingen zitten in Vivaldi, maar bijzonder opvallend is de diverse samenstelling. Een vrouw hier, een transgender daar, een paar allochtonen, een homo, en als blikvanger een gepensioneerde ex-minister die geld verbrandde. Niemand werd gekwetst noch achtergesteld. Er werd gestreefd naar vrouwenquota, migrantenquota en genderquota bij het verdelen van de ministerposten.
Na 9 juni hoop ik dat er een scheidsrechter komt die beter naar het volk luistert dan De Croo, en zonder quota.
Mijn mannelijke lezers wil ik waarschuwen voor de slinkse trucjes van verleidelijke dametjes die opdringerig de aandacht opeisen van een chauffeur die aan een rood licht wacht.
Heren, als er zich een weelderige boezem met panoramisch uitzicht tegen uw voorruit komt plakken en uit de gebarentaal van haar welvende rondingen blijkt dat het mens hulp nodig heeft en om dringende bijstand smeekt, een lichaamstaal die wanhoop en radeloosheid uitstraalt, stap dan vooral niét uit uw auto, negeer het slechte wezen, laat u niet afleiden, verlies uw hoofd niet, en uw kluts ook niet, blijf kalm, kijk de andere kant uit, vergrendel alle portieren en geef een bruuske stamp op het gaspedaal, verdwijn! Maak u uit de voeten! Schud het mormel van u af!
Vervolg apathisch uw weg, en doe alsof er niets gebeurd is. Dan ziet ge in uw achteruitkijkspiegel hoe de vermomde 'slechtheid' weggezwierd wordt en met een smak op het andere rijvak belandt.
Waarom deze hardvochtigheid? Waarom onze hulpbehoevende naaste niet helpen? Wel, omdat menslievendheid bijlange niet altijd een deugd is, omdat naastenliefde vaak enkel de andere bevoordeelt, ten koste van jezelf. Dat heeft mijn nachtelijke droom nog maar eens uitgewezen.
Laat me eens vertellen over mijn droomarbeid van vorige nacht.
Een verleidelijk vrouwtje tikte heel vriendelijk en lief tegen mijn voorruit toen ik ergens wachtte op een groen licht. Heel lief maande ze me aan om uit te stappen en bleef maar wenken op mij. Argeloos opende ik het portier, waarna plotseling twee louche kerels uit het struikgewas opdoemden. Ze sleurden me uit mijn auto, verkrachtten me, en raasden toen in volle vaart weg met al mijn bezittingen, huissleutels, handtas, autopapieren, een collectie boodschappen, álles... En toen werd ik wakker.
22 Brusselse scholen protesteerden gisteren aan het kabinet van onderwijsminister Ben Weyts tegen het lerarentekort.
Om te beginnen is er geen lerarentekort maar zijn er teveel kinderen. Scholiertjes blijven uit de hemel vallen, aan de bomen groeien, uit bloemkolen komen, en de ooievaar maakt overuren. De ongebreidelde voortplantingsdrift bij onze vreemde medemensen drijft 'Brusselse' kinderen naar de Vlaamse rand rond Brussel. Het aantal jongeren in Vlaamse gemeenten rond Brussel stijgt voortdurend en het wordt er alsmaar diverser.
Vervolgens is er het probleem van multicultuur, anderstaligheid en meer van die exotische toestanden waarmee het onderwijs geen raad weet, ofwel politiek correct wil handelen door krampachtig te streven naar een eenheidsworst - iedereen gelijk en zo - die uiteindelijk zal leiden tot algehele ondergang en verloedering van ons Vlaamse onderwijs. Geen wonder dat een beginnende leerkracht in zwijm valt bij het aanschouwen van een klas vol brousse-kinderen waarvan sommigen nog het zand achter hun oren hebben zitten, anderen zitten nog in de bomen te klauteren en installeren zich later in onze Vlaamse schoolbankjes met een andere taal, andere cultuur, andere tradities, andere godsdienst... Van een leerkracht mogen geen mirakels verwacht worden!
Waardoor leerkrachten afgeschrikt worden:Lesgeven in deze klas?... Neen, liever niet!