Op 18 augustus gaat de stad Waregem André Demedts herdenken met de inhuldiging van een gedenkplaat en een lezing. De gedenkplaat komt aan de woning in de Guido Gezellestraat 45, waar hij laatst gewoond heeft in Waregem. De lezing wordt gebracht door classicus en recensent Jooris van Hulle. De activiteiten worden georganiseerd in het kader van de 100e geboortemaand van ereburger André Demedts. Deze maand kunt u in de stedelijke bibliotheek ook een opmerkelijke André Demedtstentoonstelling gaan bekijken.

Dit jaar vieren we het 100^e geboortejaar van André Demedts, die op 8 augustus 1906 is geboren in Sint-Baafs-Vijve. André Demedts woonde zelf 15 jaar in Waregem van 1938 tot 1953 en was daar leraar aan het H.Hartcollege van 1937 tot 1949, waarna hij directeur werd van de gewestelijke radio-omroep van NIR in Kortrijk. In 1986 werd hij de eerste ereburger van Waregem.

Zijn grote betekenis als dichter, romancier, essayist en toneelschrijver, leraar aan het Waregemse Heilig Hartcollege, zijn actieve betrokkenheid bij het culturele leven in Waregem en zijn grote verdiensten op cultureel gebied in Vlaanderen maken van hem een waardige ereburger. In het kader van de honderdste geboorteverjaardag van André Demedts wil de Stad zijn ereburger op passende wijze herdenken.

Vrijdag 18 augustus 2006 om 19 u. wordt de gedenkplaat ingehuldigd aan het huis in de Guido Gezellestraat 45 in aanwezigheid van zijn dochter Hilde Demedts.  Om 19.30 u. belicht Jooris van Hulle de figuur van André Demedts vanuit zowel literair als ruim algemeen-cultureel oogpunt. De lezing gaat door in de raadszaal van het Waregemse stadhuis. De Waregemse toneelgroep ‘Kunst & Eendracht’ staat in voor een kort intermezzo en verzorgt een woord-act rond het werk van André Demedts

Aansluitend biedt het Waregemse stadsbestuur een receptie aan in de raadzaal van het Stadhuis.  De toegang is gratis, maar inschrijving is verplicht op tel. 056 62 13 10 – e: frieda.deblauwe@waregem.be.  Meer info bij Jeannine Vervaeke - Schepen van Cultuur

056 62 12 11 of Jeannine.vervaeke@waregem.be of via cultuur@waregem.be.

Voor meer informatie over André Demedts en de activiteiten in het kader van het André Demedtsjaar verwijzen we naar de speciale sites "André Demedtsjaar 2006". (http://blog.seniorennet.be/adjaar en http://andredemedtsjaar.telenetblog.be) 

29-07-2006, 00:00 geschreven door wareber  

Volgens de huidige vooruitzichten verhuizen de bewoners van het Ware Heem op 7 september 2006 naar de nieuwe Zorgcampus in de Schakelstraat. Op woensdagnamiddag 23 augustus wacht hen vanuit het Ware Heem nog de jaarlijkse koetsentocht en nadien de Waregemse Koersefeesten. Wat er met het Ware Heem gaat gebeuren, is wareber niet zo duidelijk maar de kans is reëel dat het vertrek van de bejaarden ook het einde gaat betekenen aan een complex dat op zaterdag 13 juli 1963 met veel luister werd ingehuldigd.

De feestbrochure, die bij die gelegenheid werd uitgegeven, omschrijft het Ware Heem in 1963 als een hedendaags wondermooi complex, dat een gezellige thuis zou bieden aan de bejaarden  uit  de regio. De inhuldiging werd toen bijgewoond door minister van Volksgezondheid  J. Custers, minister van Middenstand Albert Declerck, minister van Financiën Andries Dequae, gouverneur ridder P. van Outryve d’Ydewalle, de bestendige deputatie, enz. Het was vicaris-generaal monseigneur V. Vangheluwe die de gebouwen inzegende. .

Voorzitter van de toenmalige Commissie voor Openbare Onderstand (C.O.O., voorhanger van het huidige OCMW) was toen Henry Lebbe en uit zijn inleiding vernemen we dat al in het 1941 de C.O.O. van Waregem een eerste stap heeft gezet naar de realisatie van het rustoord Ware Heem. In dat jaar werd onder de Belgische architecten al een wedstrijd uitgeschreven voor het ontwerpen van een nieuw rustoord. Uiteindelijk kreeg de opbouw van een kraaminrichting nog voorrang, maar in 1954 werd al een eerste voorontwerp van het rustoord goedgekeurd.

De Commissie van Openbare Onderstand bestond toen in 1963 naast Henry Lebbe, die al sedert 1933 lid was en sedert 1953 voorzitter, uit Frans Delombaerde (lid sedert juli 1959), Palmer Devreese, oorlogsburgemeester Jozef Vanheuverbeke, Arthur Vanhauwere en August Vanassche. Voordien hebben ook Remi Bettens (overleden 20 november 1959), Abidon Coppens (tot 1959), August Faveere (overleden 23-6-1962) en Georges Vanoosthuyse (tot 1959) als C.O.O-lid meegewerkt aan het project. Burgemeester was toen Julien Verhelst.

Toenmalig voorzitter Henry Lebbe rekende bij de inhuldiging voor dat er ruim 500 besprekingen en contacten met Openbare Besturen nodig waren, gevolgd door 53 aanbestedingen om het Godshuis Sint-Jozef te vervangen door een moderne instelling. De bouw diende in drie fazen te gebeuren, daar het oude godshuis bewoond bleef en vleugel na vleugel diende gesloopt en terug opgebouwd te worden. De 100 bejaarden en personeel moesten gedurende zes jaar rekening houden met regelmatige verhuizing.

Bij de officiële inhuldiging op 13 juli 1963 noemde voorzitter Lebbe de realisatie “de verwezenlijking van een schone droom” . Hij zei nog : “Ons Rustoord staat er: modern, mooi, gezellig. Het is rustig gelegen met zijn hof en wandelpark midden het sportcentrum en groenzone en toch in het centrum der gemeente voor blijvende deelname aan het werkelijke gemeenschapsleven van onze nijverige gemeente. Moge dit Rustoord, naar zijn benaming ’t Ware Heem, een waar tehuis zijn voor onze ouden van dagen.”

Architect S.R. Smis uit Oostende, ontwerper van dit rustoord, kreeg alle lof voor zijn scheppend talent culminerend in een harmonische combinatie van schoonheid en nuttigheid. In de hulde werden ook de raadgevende ingenieurs , J. Varendonck uit Gent en H. Marcq uit Brussel, betrokken. “Hun bekwaamheid en technische onderlegdheid komen tegemoet aan de hoge eisen die het oprichten en inrichten van een modern complex voor ouden van dagen stelt.

Het Ware Heem was het levenswerk van de onvermoeibare en dynamische secretaris van de C.O.O., nl Oscar Kint. In een volgende bijdrage willen we uit zijn geschriften aangeven hoe de ouderenzorg in Waregem groeide van ‘Godshuis-Hospice Sint-Jozef’ tot het Ware Heem.

Om deze bijdrage te besluiten willen we hier nog de woorden van Guido Gezelle aanhalen, die Oscar Kint bij de inhuldiging van het Ware Heem in 1963 nog in herinnering bracht.

"Die Waereghem veracht als kleen, ik zal 't u toogen,

van zijn geschiedenis hij weinig weet of niet :

haalt de oude boeken uit en legt ze voor uw oogen,

 't is ware grootheid, dat ge op elke bladzij ziet.,,

(Guido Gezelle, 1899, in zijn huldegedicht bij het 25-jarig bestaan van het Godshuis Sint-Jozef.)

28-07-2006, 10:52 geschreven door wareber  

Een hoogtepunt wordt zeker het ambulant theater project ‘DE LEVENDEN EN DE DODEN’ van Anton Cogen en het ES-Battement naar het werk van André Demedts. Dit wordt op verschillende podia in de omgeving van het André Demedtshuis in zijn geboortedorp Sint-Baafs-Vijve opgevoerd  op  12, 13 en 14 augustus, telkens om 18 u. en 20 u. Het openlucht theatergebeuren is multispectraal. Het wil zowel de auteur en zijn literair-filosofische aspecten, als het natuurlijke decor St.Baafs-Vijve en zijn unieke Demedtssite aan de dode arm van de Leie, artistiek-toeristisch, aan een zo ruim mogelijk publiek voorstellen. Daarom is het ambulant bedacht.

Het publiek wordt ontvangen in een soort info-kamer. Daar zijn alle iconen en componenten, zowel van de auteur en zijn oeuvre, als van de voorliggende roman en diens entourage, ondergebracht. Men zal er foto’s en symbolen van Martin Heidegger, Joris Van Severen of Vladimir Iljitsj Lenin aantreffen, maar ook andere tijdgenoten en elementen uit Demedtsland en zijn cultuur.  Zij worden er door de gids becommentarieerd en als mentaal richtsnoer voor de theaterwandeling, uitgezet.

De gids is Anton Cogen. Hij vertelt de overgangsfasen van het verhaal, terwijl het publiek zich verplaatst van de ene locatie naar de andere. Aangekomen op de nieuwe locatie, wordt het voorgaande gebeuren, telkens emotioneel samengevat in een soort van Brechtiaanse ballade, te zingen door de marktzanger van dienst.

De hoofdscènes worden gespeeld op de locaties, de boorden van de Leie, de kerk, het kerkhof, het André Demedtshuis, het schooltje, een ouderwets parochiezaaltje, een simpel woonhuis en een drijvende platbodem op de Leie. Regelmatig wordt het publiek vergast op een natje en een droogje, een streekproduct of een leuke artistieke gadget. De wandeling eindigt na 20 scenes, 10 ballades en een avontuurlijke tocht zoals ze begon: in de info-kamer, waar alle uitgezette iconen, nu in een helder daglicht komen te staan.

Op 8 augustus is er een speciale wandeling om 20u, voor genodigden en pers. Op 12, 13 en 14 augustus starten de theaterwandelingen om 18 u. en 20u. De wandeling duurt 90 minuten. Van de theaterwandeling is er ook een zaalversie voorhanden, speciaal bedoeld voor reisvoorstellingen.

De levenden en de doden

De roman behandelt op een indringende, analyserende en toch meeslepende wijze, het leven van mensen, wiens verhaal start aan de vooravond van de 2de Wereldoorlog.  Het fictieve West-Vlaamse dorpje Elselo, maar ook China en Rome, Brussel en Normandië, fungeren als startplaatsen.

In tegenstelling tot de romanfiguren van vele andere coryfeeën, die deze woelige periode hebben aangepakt, vertrekt André Demedts vanuit een volstrekte normaliteit, zonder extreme wezens, zonder opvallende excessen. Het zijn bijzonder herkenbare types, handelingen, reacties en reflexen, van doodgewone reality-mensen, die elk op hun manier een remedie zoeken tegen de mentale vernielzucht van deze niets ontziende oorlog, zijn aanloop en zijn nasleep.

Een zoekende priester, een verdwaalde jonge rebel, een cynische vader, een chaotische moeder, een verstarde rechter, een libidineus-verlaten echtgenote, een idealistische communist, een geïdealiseerde geliefde, een verharde “witte” brigadist, een gedesoriënteerde Vlaamse wachter, allemaal proberen ze hun verstoorde dramatische lijn in deze tijden zonder houvast, door te trekken. Zij bevinden zich in hun moestuin, in China, in een werkkamp in Frankrijk, in een strafkamp voor incivieken, in huiskamers, klaslokalen, op een boot naar het Westen of in genoeglijke natuurbeschrijvingen. Thanatos slaat toe, maar ook Eros is present!

De romanfiguren werken zich, elk op hun eigen manier, naar de finale loutering toe, terwijl hun levens zich kruisen, mekaar beïnvloeden, kapot maken en genezen. De gemotiveerde lezer ziet in dit prachtige epos, de aanwezigheid van Demedts, die gedeeltelijk huist in elk van deze personages en hun lijdensweg of vreugdetocht telkens gedeeltelijk volgt en een extra waarde geeft.

Theaterproject

Het project probeert ook de geregistreerde ervaringen op onze actualiteit toe te passen, te toetsen wat blijft, in te schatten wat verandert en te signaleren wat ons bedreigt. Zonder belerend te willen zijn, wordt het een historische medicatie, een kunstzinnige therapie. Zij laat de locaties meespelen en maakt ruimte voor de pro- of anti-emoties van het publiek.

Met andere woorden, het concept probeert, met de soberste middelen van het theater, te doen wat Demedts, op een meesterlijke wijze, met de literaire middelen van de roman heeft gedaan.

Het theatergezelschap werkt sowieso altijd met een heterogene ploeg. In dit geval betreft het een vrij uitgebreide rolbezetting, wat een nationale “extending”, bijna noodzakelijk maakt. De ploeg is samengesteld uit full-professionals, gediplomeerde en “op basis van verworven rechten”, semi-professionelen, en gedreven eersterangs amateurs. Kortom, de traditionele samenstelling van een heleboel gesubsidieerde projecten en gezelschappen of gesponsorde televisieproducties.

Door de aard van deze productie (de toeschouwers wandelen mee met de acteurs naar de verschillende podia) is het aantal toeschouwers beperkt tot 50. Elke dag zijn er twee optredens, één om 18u., één om 20u. Dat wil zeggen dat er moet gereserveerd worden!

Inschrijven kan telefonisch: 056/67 32 50 of naar E-mail: cultuur@hernieuwenburg.be Cultuurdienst, Hernieuwenstraat 14, 8710 Wielsbeke. De toegang bedraagt 8 euro. De voorstellingen starten aan Cultureel Centrum de Biekorf, Rijksweg 35A te Sint-Baafs-Vijve.

Het project is een productie van Antoon Vandendriessche in samenwerking met vzw het ES-battement & vzw André Demedtshuis. Anton Cogen regisseert met assistentie van Hilde Wauters. Acteurs zijn ondermeer Marcel Baptist (Waldemar Van Huysse), Cecile Rigolle (Anna), Lieven De Bondt (Steven Van Huysse), Filip Destoop (Arseen Dammaert), Els Verfaillie (Aline), Robin David (Hans Dammaert), Nele Lisabeth (Tante Yvonne), Ann Ribbens (Lena Aerens), Antoon Vandendriessche (SS-er), Lieven Verriest (witte Brigade-chef), Marnix De Craemer (Koster-wetsdokter), Wim Rasschaert (Peter D’Hooghe), Johan Debisschop (Rector Vervoort), Balladezangers Lucina en Guido Eeckhout en de muzikanten Roland Deblaere (gitaar), Olivia (accordeon) en Corine Vanhaesebrouck (drums).

Voor meer informatie over het project van ES-battement, over André Demedts en de activiteiten dit jaar n.a.v. zijn 100e geboortejaar verwijzen we naar de website "André Demedtsjaar 2006" op http://blog.seniorennet.be/adjaar    en   http://andredemedtsjaar.telenetblog.be

28-07-2006, 00:00 geschreven door wareber  

Die eerste zondag wordt steeds meer de echte opener van de feesten. Voor zondag 20 augustus wordt immers niet alleen meer de Koetsentocht voor personen met een handicap opgenomen in het officiële feestprogramma, maar ook activiteiten rond “1000 zonnen en garnalen” en een recreatief sportfestijn onder de noemer van “Olympische straten“. De feesten rond Waregem Koerse blijven dus op gang getrokken worden met een manifestatie voor paarden. Er wordt ook al volop uitgekeken naar volgend jaar, wanneer 160 jaar Waregem Koerse wordt gevierd met een Europese Paardenstoet en buitengewone tentoonstelling rond het ‘werkende’ Paard.

Zondag 20 augustus zullen terug een 30-tal één-, twee- of driespannen verzamelen op het Blososportcentrum en daar vanaf 10 u. Waregemse mensen met een handicap een toeristische trip bezorgen over Waregemse en Anzegemse wegen. Dank zij de vrijwillige inzet van menners, KVLV en de serviceclub 51 is dit een onvergetelijke dag voor ieder die eraan deelneemt. Na verschillende rust- en maaltijdpauzes komt de koetsentocht omstreeks 16.30 u. langs de Markt in Waregem. Daar kunnen anderen die zondag deelnemen aan wandel- en fietsrecreatie rond het programma “Duizend zonnen en garnalen” van TV één en Radio 2. Samen met enkele bekende stemmen en/of presentatrices kunnen we samen fietsen en wandelen langs de mooiste plekjes in eigen streek. Een BV neemt ons op sleeptouw voor een fietstocht van ongeveer 30 kilometer of een wandeling van ongeveer 10 km.  Voor de wandeling kunt u zelfstandig vertrekken tussen 13 en 15 u. De fietstocht start om 14 u. Om deze sportieve zondag af te sluiten voorziet het zomerevenement omstreeks 17 u. een slotconcert op de markt.

Het wordt ongetwijfeld een sportieve zondag met “Olympische straten” langs de stadionvijvers. Hier kunnen we met infostands, demonstraties en initiaties een kijkje nemen bij sportclubs. Het project van het BOIC en de plaatselijke Sportdienst is ook een goede gelegenheid om kennis te maken met West-Vlaamse olympiërs van weleer en ons te testen bij de Eurofit-test. Het evenement gaat door van 10 tot 12 u. en van 14 tot 17 u..

26-07-2006, 23:38 geschreven door wareber  

Geboren in 1921 in Avelgem, volgde hij zijn middelbare studies aan het Sint-Amandscollege in Kortrijk. Merkwaardig is wel dat hij zijn volledige priesterstudies deed tijdens de oorlogsjaren '40-'45. Priester werd hij gewijd in 1946. Zes maanden voor zijn priesterwijding werd hij leraar aan het college in Kortrijk, waar hij gedurende 10 jaar Nederlands, Frans en kunstgeschiedenis gaf. Maar Roger Sustronck was een buitenbeentje en hij werd reserve-aalmoezenier bij de zeemacht. Zo mocht hij - wat hij trouwens graag deed - af en toe voor een maand of enkele maanden zijn onderwijsloopbaan onderbreken om aalmoezenier te zijn op een militaire boot. Het leven op zee sprak hem aan, zodat hij in 1956 aalmoezenier werd op de Mercator , het opleidingsschip  voor zeevaarders en dit gedurende 2 jaar. Het was een boeiende tijd. Zijn leerlingen keken op naar hun aalmoezenier van de zeemacht, want toen reeds had hij een weidse en kunstminnende blik. 

De Waregemse periode.

Van 1958 tot 1975 was hij onderpastoor op de Sint-Amandsparochie in Waregem. Algauw had hij zich aangepast aan het parochiale leven op de vaste grond van een toen nog landelijke parochie. Hij was proost van niet minder dan 23 verenigingen o.a.ook van de Sint-Lucasgilde.

Dat hij kunstminnend was, had deken Versele aanstonds door. Huidig deken Verhelst vermeldt in zijn verhaal in Kerk en Leven twee anekdoten uit die periode. Zo was EH Sustronck blij dat hij de architect van de kerk van de Biest - met toestemming van deken Versele - ertoe kon aanzetten om geen zaalkerk, maar een kruiskerk te bouwen, waardoor de mensen dichter bij het altaar zouden zitten.

En met kennis mocht hij de toenmalige deken ook adviseren om enkele kunstwerken naar Waregem te halen. In zijn periode in Waregem bouwde men eveneens de kapel van de Jager en werd hij proost van de Jagersvrienden. Deze vereniging werd gesticht ter ondersteuning van de wijkwerking en de bouw van de kapel.  In geuren en kleuren kan Roger ook vertellen over de organisatie van de jaarlijkse H.-Hart-processie,  die wat afbrokkelde en resulteerde in een tocht vanuit de  verschillende  wijken van de parochie naar het jeugdcentrum, waar dan een sloteucharistieviering plaatsvond.

Dat mr. Sustronck zich in Waregem 'jeunde', zagen de mensen en ze zeiden hem: 'Meneer den onderpaster, gendarmen en onderpastoors 'jeunen' zich meestal in Waregem. En eenmaal met pensioen komen zij naar Waregem terug'. Toch was deze stap voor mr Sustronck niet vanzelfsprekend. In ’75 verliet hij Waregem voor 12 jaar. Hij werd zes jaar lang pastoor in de Sint-Augustinusparochie in Harelbeke-Stasegem. In ‘88 kwam hij terug naar Waregem.

E.H. Sustronck kwam uiteindelijk toch terug op zijn oud werkterrein, zijn geliefde parochie.

Het was een blij weerzien van oud-bekenden. Vlug heeft hij zich aangepast aan het Waregemse leven en doorkruiste hij te voet of met de fiets de straten van de Sint-Amandsparochie. De jubilaris is ondertussen wat ouder geworden, maar de mensen zeggen dat zijn gezondheid erop vooruitgegaan is!!! Waregem doet hem zichtbaar deugd!

Met een open blik voor vernieuwing - zonder opdringerig te zijn en zich op de voorgrond te willen plaatsen - staat hij de parochie bij met raad en daad. In alle bescheidenheid informeert hij de huidige deken over het wel en wee van mensen op de parochie en vertelt hij welke huisbezoeken hij gedaan heeft en welke mensen zwaar ziek zijn of een bezoek wensen.

Steeds is hij bereid tot helpen in de kerk bij een of andere dienst of om een priester-collega te vervangen. Tot op vandaag zien we hem te voet of met de fiets in onze straten. Wij hopen dat hij nog lang dit straatbeeld in ere houdt.

25-07-2006, 18:00 geschreven door wareber  

RVT Ter Bilkhage wil aan elkeen een thuisvervangende leef- en woonomgeving aanbieden.

Een "open, warme thuis" gebouwd op een stevig fundament van eerbied, respect en inzet voor ieder mens. De directie is er zich diep van bewust dat wanneer bejaarden daar komen wonen, zij heel wat dierbare herinneringen moeten achterlaten. De patiënten mogen hun kamer zo huiselijk en knus mogelijk inrichten door o.a. elementen uit uw vertrouwde omgeving aan te brengen. Standaard is er een hoog-laagbed, een zetel, een armleunstoel en tafel aanwezig. Er is tevens een oproepsysteem waarmee u een verpleegkundige kunt bereiken, een radio, een televisie en een koelkast. Daarnaast is er een sanitaire ruimte voorzien met toilet, handgrepen en lavabo.

Medisch-Verpleegkundige begeleiding wordt waargenomen door enerzijds uw huisarts naar keuze en anderzijds door gekwalificeerd personeel dag en nacht. Aangezien bezoekers belangrijk zijn, houdt het RVT de bezoekuren zo ruim mogelijk. Dit bezoek kan ontvangen worden in de dagzaal of in de cafetaria. Een uitstap maken met de familie is mogelijk, doch er wordt gevraagd om een personeelslid hiervan te verwittigen. Op de kamer beschikt men gratis over een televisietoestel met afstandsbediening. Telefoonaansluiting is mogelijk op de kamer, maar de gesprekskosten zijn niet inbegrepen in de dagprijs. Die bedraagt 36,14 Euro voor één-persoonskamer en 33,66 Euro voor een twee-persoonskamer. De prijs verandert niet naarmate de klant meer of minder zorgbehoevend wordt.

Bijzondere aandacht gaat uit naar de lijdende en stervende mens. Er wordt gewaakt over een kwaliteitsvolle zorgverlening voor terminale bewoners. Daarbij werkt men ook samen met het palliatief netwerk van de regio. Pastorale en morele begeleiding wordt waargenomen door pastor E.H. M. Vandenbulcke en de pastorale werkster E.Z. G. Versluys. Maar elke levensovertuiging wordt geëerbiedigd.

 
Als bewoner kan men gebruik maken van de gemeenschappelijke ruimten, de badkamer met hoog-laag bad, de cafetaria op het gelijkvloers, de kapel. Indien u het wenst, dan kan u naar de kapper of pedicure gaan op de afdeling. De kinesitherapie zorgt voor voldoende bewegingstherapie en betracht zoveel mogelijk de resterende, functionele motorische capaciteiten te behouden, te herstellen of te vergroten en dit zowel in functie van de bewoner als van de verpleging. De ergotherapeute stimuleert voornamelijk de bewoner tot zelfzorg en zelfredzaamheid. Bovendien zorgt zij vooral voor een huiselijke en gezellige woon- en leefsfeer. Door het inschakelen of oog hebben voor allerlei zinvolle dagelijkse bezigheden wordt er naar gestreefd de bewoner een waardevol en respectvol gevoel bij te brengen. Daarbij krijgt de bewoner een waaier van activiteiten aangeboden zowel individueel als in groep, zoals: krantlezen, kaartnamiddag, turnuurtje, baknamiddag, uitstap of feestnamiddag, aromatherapie.

Kandidaatbewoners die meer informatie wensen kunnen contact opnemen met Delporte Veronique van de sociale dienst op het telefoonnummer 056/62 33 83. De hoofdverpleegkundige van de afdeling is Verhelle Patricia, telefoonnummer 056/62 33 00.  RVT Ter Bilkhage - O.L.V. van Lourdes Ziekenhuis Waregem vzw – Vijfseweg 150 – 8790 Waregem - rvtterbilkhage@ziekenhuiswaregem.be.

De betekenis van de naam “Ter Bilkhage” verwijst naar de wijk, waarin het rust- en verzorgingstehuis gelegen is. Die wijk werd begin de jaren zestig aangelegd en kende na het verdwijnen van de “Collegepleinen” een hoge vlucht. Maar de naam is veel ouder. Reeds in 1758 bestond de “Bilkhage” als onderdeel van de “Heerlijkheid Huise” in Waregem. De Bilkhaeghe was het bezit van weduwe Anthone Baert en werd na haar overlijden overgenomen door Frans Cardon, baljuw van deze heerlijkheid. Later is de naam van dat perceel overgegaan op de gehele omgeving.  Misschien is, omwille van die oude ontstaansgeschiedenis, niet met 100% zekerheid geweten waarvan de naam “De Bilkhage” afkomstig is.

Zo zijn er nog verschillende andere opties:
1. Bilkhage is afgeleid van “luiken”, wat afsluiten betekende. Bilkhage is dan een terrein omringd met hagen.                          
2.  Bilk is afgeleid van bilt, een oud woord voor struikgewas en hage, wat vroeger een bos was. Bilkhage zou dan,  in een latere betekenis, een omheining van struiken zijn.
3.  Bilk is ook een wilde heester waarvan bezems gemaakt werden.
4. Bilkhage zou tenslotte ook afkomstig kunnen zijn van berkenbos, een plaats waar veel berkenhout groeide.

Aan de hand van deze etymologie werd een nieuw logo ontworpen.  De eerste 3 luiken stemmen overeen met het logo van het ziekenhuis.  Het laatste luik kreeg een boom die groen ingekleurd werd.

( Historische informatie uit Feest- en jaarverslagboekje “30 jaar Bilkhage” en  Geschied- en Heemkundige Kring “De Gaverstreke” Waregem.)

25-07-2006, 00:00 geschreven door wareber  

Ergens hebben we met de glazen piramide op de esplanade van Het Pand ook in Waregem een verwijzing naar Parijs. De bekende glazen Piramide op het binnenplein van het Louvre in Parijs werd in 1993 gecreëerd om de verschillende afdelingen beter met elkaar te verbinden en bezoekers een handige toegang te verschaffen. Ook de Waregemse piramide is functioneel als toegang tot het bioscoopcomplex Star. Bij de heropening van de bioscoop werd eerst gedacht aan de benaming Louvre, maar dat kon blijkbaar niet. In Parijs is de creatie van de Chinese architect Ieoh Ming Pei. Over de ontwerper van het Waregemse project ontbreekt ons momenteel nog de nodige informatie. (voor foto van glazen piramide aan Louvre te Parijs verwijzen we naar e-waregem op wareber2)

Parijs is ontstaan voor het begin van de jaartelling, op de eilandjes in de Seine, die nu nog steeds het hart van stad vormen (en waar de Notre-Dame staat). De eerste bewoners waren de Parisii, waarnaar de stad later vernoemd is. Het werd nochtans snel door de Romeinen, onder aanvoering van Julius Caesar veroverd, en Lutetia genoemd. Onder Romeins bestuur bloeide de stad open, ook omdat het een belangrijk handelskruispunt was.

Na het uiteenvallen van het Romeinse Rijk, werd het een van de belangrijkste steden van het rijk van koning Clovis. In de daaropvolgende eeuwen ontpopte Parijs zich langzaam aan als de belangrijkste stad en hoofdstad van Frankrijk, dat ondertussen één van de machtigste staten van Europa geworden was. De stad zelf breidde zich steeds verder uit. Daarvoor werden onder meer moerassen in de buurt drooggelegd en kwam er een stenen ommuring.

In de veertiende en vijftiende eeuw kwam er een tijdelijke stop aan de groei, onder meer door het lange conflict met Engeland (de Honderdjarige Oorlog) en de pest die toen miljoenen doden maakte in de Europese steden.

De grote opbloei van Parijs kwam er onder de Zonnekoning, Lodewijk XIV, die tussen ongeveer 1650 en 1715 Frankrijk en Parijs heel wat rijkdom en cultuur bijbracht. Het onovertroffen complex te Versailles is daar nog steeds getuige van. De stad groeide ondertussen naar een half miljoen inwoners.

In 1789 vond in Parijs de Franse revolutie plaats, en toen werden de koningen voorgoed verbannen uit Frankrijk. Keizer Napoleon Bonaparte kwam in de plaats, wat al niet veel beter was, en de volgende honderdvijftig jaar werd de stad niet gespaard van conflicten. Napoleon werd tot stilstand gebracht door de geallieerden, later volgde de Frans-Duitse oorlog in 1871, erna volgen de twee grote conflicten met de Duitsers tijdens de Eerste en Tweede Wereldoorlog. De stad zelf werd gelukkig grotendeels gespaard tijdens deze conflicten, waardoor de talloze monumenten en mooie gebouwen die ondertussen gebouwd werden niet verloren gegaan zijn.

De grootste ingreep in de stad kwam er tijdens de heerschappij van Napoleon III, die na de volksopstanden in 1848 in geheel Europa (en ook in Parijs) besliste om brede lanen (boulevards) aan te leggen in Parijs, waardoor opstandelingen tijdens een opstand veel beter in toom konden gehouden worden. Voordien bestond de stad uit steegjes en straten waar oproerkraaiers zich makkelijk konden verschuilen. De architect die dit, en nog veel meer realiseerde was Haussmann. Bij deze ingrijpende veranderingen werden vele huizenrijen afgebroken. Nieuwe huizen, zoals je er vele ziet langs de boulevards, werden dan ook in zogenaamde Haussmann-stijl opgebouwd.

Nadien kwamen er nog enkele monumenten bij die de stad een spectaculair en ook modern uitzicht geven. Vooreerst de Eiffeltoren, gebouwd ter ere van de Wereldtentoonstelling van 1889 te Parijs. In de twintigste eeuw vielen de Toren van Montparnasse op, Centre Pompidou en la Défense, het kantorencomplex aan de buitenzijde van de stad.

21-07-2006, 12:05 geschreven door wareber  

Vlaams minister Kris Peeters, bevoegd voor leefmilieu en natuur, wil het private bos in Ooigem aankopen. Het gaat om een bosgebied van iets groter dan 12 ha. verdeeld over een vijftal eigenaars. Het Vlaamse dossier “Ooigembos” dateert reeds van 1989, toen nog op initiatief van Leefmilieuminister Miet Smet. Toen werd voor het eerst onderhandeld tussen de verschillende eigenaars en het bevoegde Aankoopcomité van de Vlaamse overheid. Uiteindelijk kwam men toen echter niet tot een verkoopovereenkomst.  In 1998 werd een nieuwe poging ondernomen, maar de opvolging van de ‘groene’ ministers van Leefmilieu bleef in gebreke.

Het bos (privaat eigendom maar vrij toegankelijk) en naaste omgeving is wel al als landschap beschermd sedert 1979. Dat gebeurde toen op initiatief van de vroegere Ooigemse kasteelheer Verhaeghe, die toen ook slaagde in zijn opzet om het kasteel en zijn omgeving te laten beschermen. Het beschermingsbesluit heeft toen kunnen verijdelen dat het bos de prooi werd van privaat verkavelaars.  Ook de kasteelheer zag zich bedreigd door een gepland onteigeningsbesluit om een weg te trekken door een deel van zijn domein.

In Vlaanderen zijn ongeveer 146.000 ha bebost. Het Ruimtelijk Structuurplan Vlaanderen stelt dat het aandeel bos tussen 1994 en 2007 met 10.000 ha moet aangroeien.  Om dit doel te bereiken wil de Vlaamse minister Kris Peeters nu ook het private bos in Ooigem aankopen. Dat blijkt alvast uit het antwoord op een parlementaire vraag van Vlaamse volksvertegenwoordiger Carl Decaluwé. Het gereserveerde aankoopkrediet van 1998 is nu nog steeds beschikbaar. Daarom zal de minister nu het Agentschap voor Natuur en Bos verzoeken om het dossier terug aan te kaarten bij het Aankoopcomité en op basis van een geactualiseerd schattingsverslag kijken welke stappen verder kunnen ondernomen worden.

Het bos is op zijn mooist in het voorjaar. Op bepaalde plaatsen is nog te zien dat delen van het bos lang gebruikt werden voor het verzamelen van hakhout (hakhoutbeheer). Het bos is wellicht nog een overblijfsel van het uitgestrekte bosgebied, dat we hier reeds bij het begin van onze tijdrekening kenden.  Ook op de Ferrariskaarten uit de 18^de eeuw wordt het bos nog vermeld. Dit betekent niet dat het huidige bos op zich zó oud is, maar dat op deze plaats minstens sedert deze periode een bos aanwezig was. De bosbodem behoort dus zeker tot het type 'oud bos'. Er komt Boshyacint voor, naast Muskuskruid, Speenkruid, Salomonszegel, Bosanemoon. Ook Eenbes werd er ooit aangetroffen. Maar recente waarnemingen van deze plant zijn er niet meer. Vermeldenswaard zijn nog de vondsten van Grote klit, Grote muur, Smalle stekelvaren, Groot heksenkruid, Grote wederik, Bosereprijs en Gladde Iep.

Het bos is al decennia toegankelijk voor natuurexploratie. De Vrije Vogelvrienden van Beveren-Leie, Desselgem en Ooigem hadden er jaren ook nestkastjes hangen en onder impuls van deze vereniging en toenmalig secretaris Gerrit Kerckhove is er een kwarteeuw geleden ook een natuurprogramma uitgewerkt voor de scholen. Ooigembos is ook een vaste halte in bijvoorbeeld de Peter Benoitroute. Ooigembos ligt tussen de oude Leiebedding van Beveren-Leie-Bavikhove en het natuurgebied langs de oude Leiebedding van de site Munkenhof aan de andere kant van de Desselgemse weg.

18-07-2006, 00:00 geschreven door wareber