Hallo, ik ben Guido. Ik ben geboren in 1954. Ik hoop dat ik U met dit blog kan laten meegenieten van één van mijn grote passies: de Weissensee in Oostenrijk.
Nu verplaatsen we onze aandacht naar de plantengroei. Snel doen we enkele interessante ontdekkingen: opvallend en minder opvallend gekleurde en gevormde bloemen verwennen ons met hun natuurlijke schoonheid! De verscheidenheid van de alpenflora verdient zeker onze bewondering!
Wie tijdens het wandelen de bodem afspeurt, krijgt vaak een hier veel voorkomend,maar totaal onschuldig, kronkelend reptiel in het vizier: de hazelworm. Het is steeds leuk om hem even te observeren! Daarna delen we onze intresse voor enkele mooi-blauwe bloemen met een ijverige bij, en enkele meters verder worden we vertederd door een totaal andere vorm en kleurschakering! De natuur blijft ons verrassen!
Voor we afdalen fotograferen we nog enkele exemplaren die we de moeite waard vinden. Het laatste in de rij deelt zelfs niet alleen onze interesse: enkele kevers beleven hier duidelijk aangename tijden! Het was weer een mooie en leerrijke tocht. We kunnen tevreden naar de caravan terug keren, waar we er nog een rustige avond van zullen maken.
Na onze tocht naar de watervallen, en het oponthoud in "Gasthof Dolomitenblick", keren we naar de caravan terug. We hebben voor vanavond een tafel gereserveerd bij "Ronachers Einkehr", en willen, voor we daarheen gaan, eerst nog douchen en ons omkleden! De korte wandeling tot de camping levert ons nog enkele bewonderenswaardige uitzichten: besneeuwde bergtoppen contrasteren met de blauwe lucht boven het meer. Bovendien is het redelijk helder, waardoor de,ongeveer 100 km verder gelegen "Lienzer Dolomiten" scherp aftekenen op de achtergrond! Bij aankomst worden we verwelkomt door een koppel bedelende eenden.
Eens aan tafel gaat het er, zoals gewoonlijk, gezellig aan toe. We worden vlot voorzien van een drankje, en maken onze keuze van de spijskaart. Het eten ziet er niet alleen lekker uit: het smaakt ook voortreffelijk! Na de maaltijd blijven we nog even babbelen, maar we maken het niet te laat: de dag was goed gevuld, en we willen nog even rustig, in de caravan, bekomen van de vele ervaringen! Ook Gipsy heeft het zo duidelijk naar zijn zin! Moe, maar tevreden zoeken we wat later het bed op voor een verdiende nachtrust.
Reeds meer dan 80 jaar verzorgen de schepen van de Weissensee vloot de verbinding tussen de oost- en de westoever. In 1929 werd de onderneming opgericht door de gezusters Christian Müller en Maria Winkler. Op 1 januari 2013 heeft Adolf Müller, die het bedrijf vele jaren geleid heeft, de fakkel over gedragen aan zijn zoon Christian. Hij vertegenwoordigt de vierde generatie die het familiebedrijf verder zet. Wij wensen hem een behouden vaart! Alle info over de lijndienst en bijkomende mogelijkheden, vind u via de link "Weissensee Schifffahrt" in de rechter kolom, onder de rubriek "interessante site's".
Vandaag plannen we een korte wandeling richting "Weissenbacher". We hoeven niet vroeg te vertrekken, en maken eerst nog wat tijd vrij om enkele foto's, op en nabij de camping, te nemen. De vergeet-mij-nietjes bloeien welig bij de haag, die onze staplaats begrenst, en terwijl Marleen Gipsy uit laat, ontdek ik nog enkele prachtige bloesems. Dan is het tijd om de wandelschoenen aan te trekken!
Het is licht beginnen regenen, maar dit kan ons niet ontmoedigen: we gaan op stap! Via de "Silbergraben" wandelen we langs "Urbele", waar enkele huizen staan. De fruitbomen pronken met hun bloemenkleed, en ik kan niet laten om hiervan een macro-opname te maken. Dan verlaten we de "bewoonde wereld", en volgen het pad dat ons in de stilte van het bos voert.
Reeds vlug worden we geconfronteerd met de schoonheid van de alpenflora: deze mooi-blauwe voorjaarsbloeiers vallen op tegen het overwegend achtergrondgroen. Wat verder, bij het brugje, verpozen we even. We laten het geluid van het water, dat haastig zijn weg zoekt naar lager gelegen gebieden, zijn geestelijk rustgevend werk doen, en ondertussen speuren onze ogen naar forellen, die hier bijna altijd aanwezig zijn!
Ik ga nog even stroomopwaarts langs de oever. Voor de stroomversnelling is het water heel wat rustiger, en hier merk je hoe zuiver het is:elk detail van de bodem is zichtbaar! Aan de waterrand heeft een bloemenboeket zich vast geworteld, en eist, met zijn felgele kleur, de aandacht op. We wandelen verder, en kruisen de "Stockenboier landesstrasse", om aan de overkant links het wandelpad te volgen. We stappen tot aan de krachtcentrale, waar de rivier zich,met donderend geraas, de diepte in stort. We laten ons imponeren door het vertoonde natuurgeweld!
We hebben het tempo extra rustig gehouden, en het is dan ook al later dan gepland. Het is tijd om terug te keren naar de camping. We nemen de kortste weg: het wandelpad naast de straat. Een witte massa aan de kant eist nog even onze aandacht. Het is een restant van de strenge winter: een sneeuwhoop die, onder een isolerend bladerdeken, tot heden stand gehouden heeft! Na aankomst bij de caravan gaan we douchen en kleden we ons om. Voor het avondeten begeven we ons naar "Ronachers Einkehr", waar, naar gewoonte, de tafels voorzien zijn van een origineel garnituur!
Langsheen het wandelpad, dat loopt vanaf "Gasthof Dolomitenblick" naar het gemeentelijk strand van Stockenboï, zijn verschillende borden opgesteld. Deze verschaffen allerlei interessante informatie over de omgeving: o.a. over de fauna, flora, de voorkomende vissoorten en meer specifiek over het meer zelf . Een bron van kennis, waar je als toerist heel wat van kan opsteken!
Vandaag maken we een uitstap naar Spittal. Dit gezellig stadje aan de "Drau" heeft met de jaren een plekje in ons hart veroverd! Na een autorit van ongeveer een half uur, parkeer ik de wagen in de omgeving van het station. Van hieruit wandelen we een 10-tal minuutjes tot de eerste winkelstraat. Mijn vrouw geeft haar ogen hier ruimschoots de kost, en een uurtje later zoeken we een plaatsje op het terras van een zaak, in de omgeving van de stadspoort. We bestellen iets,en genieten van de pauze.
Op de gevel van het huis aan de overkant merken wij enkele muurschilderingen op. Enige studie verklaart ons dat hier "de weg van het graan" uitgebeeld wordt: van het maaien, tot het brood! We vervolgen onze uitstap, en na nog een half uurtje laten we de etalages achter ons, en zoeken we de rustigere zijstraten op. Hier lopen we voorbij de evangelische kerk: een mooi gebouw dat een zekere gezelligheid uitstraalt. Zo zakken we stilaan af, richting auto, maar bij "slot Porcia" verpozen we nog even voor een foto, om daarna nog een wandelingetje te maken door het prachtige park!
Het is reeds omstreeks 16.00 u als we op de camping aankomen. Het weer laat ons toe om nog wat buiten te relaxen, voordat we gaan douchen. Het slenteren in de stad heeft onze spieren vermoeid, en het is heerlijk om nog even te kunnen ontspannen. Een vink, zonder mensenvrees, komt ons gezelschap houden: ze zoekt wat eetbaars op onze staplaats, en nadert tot minder dan een meter van onze voeten. Leuk om te observeren! We gaan vanavond naar "Ronachers Einkehr" voor het avondmaal. De zon is nog net niet achter de berg verdwenen, en de laatste stralen spelen met het jonge gebladerte van de bomen op het strand. Alvorens aan tafel te gaan stappen we nog even op de steiger: het is windstil, en dat zorgt voor een aparte sfeer, mede door het spiegelgladde wateroppervlak!
We hebben vandaag, na de reis, iets langer geslapen. Onze activiteiten blijven deze voormiddag beperkt tot het leggen van de laatste hand aan de inrichting van onze vakantieplaats, gevolgd door wat rondneuzen in de nabije omgeving.
Het frisse lentegroen domineert het algemene beeld, en de eerste bloemen ontluiken en verdienen onze bewondering! Na de middag zullen we onze gebruikelijke "inloopwandeling" maken, en hopen we nog meer moois te ontdekken.
Sinds 2012 bied "Weissensee-ost" ook mogelijkheden aan de roeiliefhebbers. Uitgebreide informatie vind je via de link "roeien", onder de rubriek "interessante site's" in de rechter kolom.
Na ons oponthoud op het terras begeven wij ons terug naar de caravan. Het is tijd om te douchen, en ons om te kleden voor het avondmaal. Deze afscheidsavond zullen we aanschuiven in het campingrestaurant. Eerst laten we Gipsy uit in het bos. We worden hier verrast door het mooie lichtspel van de dalende zon tussen het loof van de bomen! Aan tafel maken we onze keuze we uit het gevarieerde aanbod. Zoals steeds smaakt het heerlijk! We blijven, met het oog op de terugreis van morgen, niet te lang meer zitten, en gaan vroeg naar bed.
Als we aankomen op de camping nemen we eerst een warme, deugddoende douche. Daarna is het tijd voor het avondmaal, dat we in "Ronachers Einkehr" zullen nuttigen. Na de krachtige kost tijdens onze wandeling, opteren we nu voor een lichtere maaltijd: mijn echtgenote wenst pizza, en ik kies voor de carpaccio. Het smaakt heerlijk!. Na het eten krijgen we gezelschap van enkele andere campinggasten, en voor we het beseffen is de avond voorbij: hoog tijd om ons bed op te zoeken, zodat we morgen fit zijn voor nieuwe belevenissen!
Op weg naar "Tscherniheim" zijn we over het erf van een leuke, houten almhut gestapt. We vinden dat deze een bezoek van ons verdient. Aangezien we, met oog op de terugreis, onze spieren niet tè zwaar meer willen belasten, rijden we met de auto richting "Farchtensee", tot aan de parking, net aan de afslag naar de "Fischeralm". Van hieruit kunnen we nog een uurtje wandelen tot onze bestemming. Zodra we de straat verlaten hebben, merken we een houten kruis op, waar we de vorige keer onoplettend voorbij gegaan zijn. Verder voert de weg ons tussen rustig herkauwende koeien, en net voordat we ons doel bereiken, worden we verwelkomd door de geiten!
