Hallo, ik ben Guido. Ik ben geboren in 1954. Ik hoop dat ik U met dit blog kan laten meegenieten van één van mijn grote passies: de Weissensee in Oostenrijk.
Op het erf van de Techendorfer Alm vinden we een plekje in het zonnetje en uit de wind. We doen verhaal van onze tocht aan de uitbaters, en onmiddellijk wordt aktie ondernomen om de boomstam van de weg te laten verwijderen.
Ondertussen is ons drinken reeds geserveerd, en we bestellen ook nog iets om de honger te stillen. Terwijl we op het eten wachten valt ons oog op enkele kunstwerkjes, waarmee de hut versierd is: hier is duidelijk iemand aan het werk geweest met passie voor, en kennis van houtsnijwerk!
En we ontdekken nog meer van dat moois! Intussen is ons bestelde "Käsebrot" gereed. We gaan aan tafel en laten het ons smaken. Na het eten bestellen we nog een biertje (kwestie van het vochtgehalte terug op peil te krijgen...), en de uitbater komt nog wat bij ons zitten, wat resulteert in een leuke conversatie!
Dan rekenen we af, en keren terug naar de Weissensee, waar onze echtgenote's ons verwachten.
Vandaag zijn we op "terassencamping Ronacher" aangekomen. We hebben onze plaats naar wens ingericht, en kunnen onmiddellijk genieten van het mooie weer. Terwijl mijn echtgenote zich verdiept een een roman, weet ik een prachtige libel, die neerstrijkt op onze tafel, op de gevoelige plaat vast te leggen!
Wat later ontdek ik kleurrijke krekel op het raam van onze caravan: weerom een buitenkans voor een interessante foto! We beslissen om een bezoekje te brengen aan "Ronachers Einkehr", waar we op het terras een plaatsje uitzoeken. Mijn echtgenote bestelt koffie met gebak, en ik verkies een biertje, dat heerlijk smaakt bij dit mooie weer! Hierna nemen we nog een rustpauze bij de caravan, en tegen de tijd dat de zon achter de bergen verdwijnt, begeven we ons terug naar het restaurant voor het avondmaal!
's Avonds is de wind gaan liggen, en ziet de Weissensee er terug heel wat rustiger uit. We gaan naar "Ronachers Einkehr", waar we onze laatste dag zullen afsluiten. Zoals gewoonlijk zijn de tafels voorzien van een sfeervol garnituur. We nemen onze vertrouwde plaats in, en laten de bestelde maaltijd smaken. We maken het niet laat, want morgen, na het ontbijt, vangt de terugreis aan!
Vandaag laten de weergoden zich van een andere kant kennen: er waait een krachtige wind over het meer! We stappen op de steiger, en veiligheidshalve houd mijn echtgenote Gipsy op de arm: tegen dit natuurgeweld is hij, met zijn gewicht van nog geen 3 kg, niet opgewassen. Toch weet hij te genieten van de strakke wind, die met zijn haren speelt.
Na de middag bezoeken we "Gasthof Dolomitenblick". Het is vandaag onze laatste dag dit voorjaar, en we willen afscheid nemen van de uitbaters. Gezien de aanhoudende wind, nemen we binnen plaats, en we bestellen een drankje en een gebakje. Ondertussen genieten we van het prachtig uitzicht over het meer, waar een windsurfer, tegen hoge snelheid, zijn kunnen toont.
Vandaag is het stralend weer met een aangename temperatuur. We willen er terug op uit trekken, en het hoofddoel wordt: de plaatselijke flora bewonderen. We kiezen er voor om via de forststrasse richting "Techendorfer Alm" te trekken. We houden regelmatig halt om vanop deze hoogte de "Weissensee" te aanschouwen in al haar pracht!
Nu verplaatsen we onze aandacht naar de plantengroei. Snel doen we enkele interessante ontdekkingen: opvallend en minder opvallend gekleurde en gevormde bloemen verwennen ons met hun natuurlijke schoonheid! De verscheidenheid van de alpenflora verdient zeker onze bewondering!
Wie tijdens het wandelen de bodem afspeurt, krijgt vaak een hier veel voorkomend,maar totaal onschuldig, kronkelend reptiel in het vizier: de hazelworm. Het is steeds leuk om hem even te observeren! Daarna delen we onze intresse voor enkele mooi-blauwe bloemen met een ijverige bij, en enkele meters verder worden we vertederd door een totaal andere vorm en kleurschakering! De natuur blijft ons verrassen!
Voor we afdalen fotograferen we nog enkele exemplaren die we de moeite waard vinden. Het laatste in de rij deelt zelfs niet alleen onze interesse: enkele kevers beleven hier duidelijk aangename tijden! Het was weer een mooie en leerrijke tocht. We kunnen tevreden naar de caravan terug keren, waar we er nog een rustige avond van zullen maken.
Na onze tocht naar de watervallen, en het oponthoud in "Gasthof Dolomitenblick", keren we naar de caravan terug. We hebben voor vanavond een tafel gereserveerd bij "Ronachers Einkehr", en willen, voor we daarheen gaan, eerst nog douchen en ons omkleden! De korte wandeling tot de camping levert ons nog enkele bewonderenswaardige uitzichten: besneeuwde bergtoppen contrasteren met de blauwe lucht boven het meer. Bovendien is het redelijk helder, waardoor de,ongeveer 100 km verder gelegen "Lienzer Dolomiten" scherp aftekenen op de achtergrond! Bij aankomst worden we verwelkomt door een koppel bedelende eenden.
Eens aan tafel gaat het er, zoals gewoonlijk, gezellig aan toe. We worden vlot voorzien van een drankje, en maken onze keuze van de spijskaart. Het eten ziet er niet alleen lekker uit: het smaakt ook voortreffelijk! Na de maaltijd blijven we nog even babbelen, maar we maken het niet te laat: de dag was goed gevuld, en we willen nog even rustig, in de caravan, bekomen van de vele ervaringen! Ook Gipsy heeft het zo duidelijk naar zijn zin! Moe, maar tevreden zoeken we wat later het bed op voor een verdiende nachtrust.
Reeds meer dan 80 jaar verzorgen de schepen van de Weissensee vloot de verbinding tussen de oost- en de westoever. In 1929 werd de onderneming opgericht door de gezusters Christian Müller en Maria Winkler. Op 1 januari 2013 heeft Adolf Müller, die het bedrijf vele jaren geleid heeft, de fakkel over gedragen aan zijn zoon Christian. Hij vertegenwoordigt de vierde generatie die het familiebedrijf verder zet. Wij wensen hem een behouden vaart! Alle info over de lijndienst en bijkomende mogelijkheden, vind u via de link "Weissensee Schifffahrt" in de rechter kolom, onder de rubriek "interessante site's".
Vandaag plannen we een korte wandeling richting "Weissenbacher". We hoeven niet vroeg te vertrekken, en maken eerst nog wat tijd vrij om enkele foto's, op en nabij de camping, te nemen. De vergeet-mij-nietjes bloeien welig bij de haag, die onze staplaats begrenst, en terwijl Marleen Gipsy uit laat, ontdek ik nog enkele prachtige bloesems. Dan is het tijd om de wandelschoenen aan te trekken!
Het is licht beginnen regenen, maar dit kan ons niet ontmoedigen: we gaan op stap! Via de "Silbergraben" wandelen we langs "Urbele", waar enkele huizen staan. De fruitbomen pronken met hun bloemenkleed, en ik kan niet laten om hiervan een macro-opname te maken. Dan verlaten we de "bewoonde wereld", en volgen het pad dat ons in de stilte van het bos voert.
Reeds vlug worden we geconfronteerd met de schoonheid van de alpenflora: deze mooi-blauwe voorjaarsbloeiers vallen op tegen het overwegend achtergrondgroen. Wat verder, bij het brugje, verpozen we even. We laten het geluid van het water, dat haastig zijn weg zoekt naar lager gelegen gebieden, zijn geestelijk rustgevend werk doen, en ondertussen speuren onze ogen naar forellen, die hier bijna altijd aanwezig zijn!
Ik ga nog even stroomopwaarts langs de oever. Voor de stroomversnelling is het water heel wat rustiger, en hier merk je hoe zuiver het is:elk detail van de bodem is zichtbaar! Aan de waterrand heeft een bloemenboeket zich vast geworteld, en eist, met zijn felgele kleur, de aandacht op. We wandelen verder, en kruisen de "Stockenboier landesstrasse", om aan de overkant links het wandelpad te volgen. We stappen tot aan de krachtcentrale, waar de rivier zich,met donderend geraas, de diepte in stort. We laten ons imponeren door het vertoonde natuurgeweld!
We hebben het tempo extra rustig gehouden, en het is dan ook al later dan gepland. Het is tijd om terug te keren naar de camping. We nemen de kortste weg: het wandelpad naast de straat. Een witte massa aan de kant eist nog even onze aandacht. Het is een restant van de strenge winter: een sneeuwhoop die, onder een isolerend bladerdeken, tot heden stand gehouden heeft! Na aankomst bij de caravan gaan we douchen en kleden we ons om. Voor het avondeten begeven we ons naar "Ronachers Einkehr", waar, naar gewoonte, de tafels voorzien zijn van een origineel garnituur!
Langsheen het wandelpad, dat loopt vanaf "Gasthof Dolomitenblick" naar het gemeentelijk strand van Stockenboï, zijn verschillende borden opgesteld. Deze verschaffen allerlei interessante informatie over de omgeving: o.a. over de fauna, flora, de voorkomende vissoorten en meer specifiek over het meer zelf . Een bron van kennis, waar je als toerist heel wat van kan opsteken!
