Hallo, ik ben Guido. Ik ben geboren in 1954. Ik hoop dat ik U met dit blog kan laten meegenieten van één van mijn grote passies: de Weissensee in Oostenrijk.
De voorjaarsbloeiers zijn in ruime variatie vertegenwoordigd: verschillende vormen en kleuren sieren de omgeving. We houden regelmatig halt om hun schoonheid op de foto vast te leggen.
Vandaag is het de laatste vakantiedag voor mijn schoonbroer en schoonzus. Morgen wacht hen de terugreis, en daarom zullen we geen zware inspanning doen. De zon houd ons gezelschap: het is aangenaam weer om in de nabije omgeving de bloemen te bewonderen.
Nog op de camping vinden we de rozenbottels een foto waard. We wandelen verder richting Silbergraben, en worden verrast door de kleurenpracht die de natuur voor ons uitspreid. Leuk is ook dat een vlinder, terwijl hij rustig snoept van een alpendistel, zich op de gevoelige plaat laat vereeuwigen!
Aan kleur- en vormschakeringen is er geen gebrek: moeder natuur blijft ons boeien. En, ook al kennen we de namen niet, de bloemen zijn er niet minder mooi om!
Het wordt tijd om terug te keren naar de camping. Enkele bloemen willen we echter nog op de foto: de opvallend gele kunnen we niet naastkijken, en ook de paarse weten ons te bekoren. Het verheugd ons echter dat we het rijtje kunnen afsluiten met een prachtig exemplaar: de wondermooie "Parnassia".
Na het ontbijt maken we ons vertrekkensklaar: wandelschoenen aan en dan op stap!
We gaan via de "Silbergraben", waar we passeren langs "Haus Urbele". Hier volgen we de bosweg richting "Weissenbacher". We concentreren ons vandaag vooral op de paddestoelen, en al vlug boeken we succes: een mooi duo heeft een plaatsje gevonden in een vertikale wand langsheen het pad!
Iets dieper het bos in betrap ik enkele exemplaren van een andere soort, die een oude boomstronk als gastheer gebruiken.
Een paar honderd meter verder kruisen we de "Stockenboïer Landesstrasse", waarna we linksaf slaan en het pad naast de baan volgen. Wanneer we langs het riviertje komen is het terug prijs: op een zilverberk groeit een "elfenbank", en zelfs enkele in het water gevallen stammen zorgen voor voldoende voedingsbodem!
Voorbij de krachtcentrale kan je rechtsaf slaan: een redelijk steil pad brengt je, door het bos, snel hogerop. We verkiezen om in deze richting verder te wandelen.
Ook hier weet moeder natuur ons te verrassen: dauwdruppels hangen als glinsterende parels aan de randen van enkele kleine paddestoelen, terwijl tegen de bodem een reuzenexemplaar woekert.
Enkele meters daar vandaan heeft een of ander dier zich te goed gedaan aan een duo dat, weliswaar gehavend, weet te overleven.
We stappen verder tot het hoogste punt van de weg. Daar vinden we, tegen de vertikale berm, een bijna witte, ietwat raar gevormde paddestoel. Sterk contrasterend tegen de ondergrond heeft hij zich op een moeilijk plaatsje vast gezet, en is zodanig vergroeid, dat hij zijn evenwicht weet te behouden.
We maken rechtsomkeer. Bij de kruising slaan we rechtsaf, om nog een stukje richting "Weissenbacher" te wandelen. Op de linker flank kan ik afdalen tussen de bomen, tot vlakbij het riviertje. Hier houden twee vliegenzwammen elkaar gezelschap!
Ik klauter terug naar de weg, waar mijn echtgenote en Gipsy me opwachten, en we keren terug naar de camping. We blijven echter allert, en al gauw kan het fototoestel weer in aktie!
En nog meer moois kruist ons pad: wat gedacht van een elfenbank die, in plaats van op een boomstam, gewoon uit de bodem opduikt? De vliegenzwam (die normaal de schaduw in het bos opzoekt) ontmoet ik ook in open terrein, en in deze omgeving dient een soortgenoot (steinpilz????) eveneens als voedingsbron voor een of ander dier. In de natuur is de kringloop steeds compleet!
En terwijl onze tocht naar het einde loopt kunnen we blijven genieten van de wonderen der natuur: her en der duikt steeds weer wat moois op. Soms dient een boom als gastheer, terwijl wat verder de rotswand voldoende houvast biedt aan een bosje tedere bloempjes.
Daar tegenover nodigt een nagelnieuwe zitbank ons uit om nog even te verpozen, en van hieruit kunnen we het prachtige berglandschap bewonderen: heerlijk!
Deze ochtend lacht het zonnetje ons weer toe. Dit wordt geen dag om stil te blijven zitten! Na onze uitstap van gisteren, verkiezen we een rustiger activiteit: we zullen ons ophouden in de nabije omgeving, en speuren naar het moois dat de natuur ons aanbied!
Nog voor het middageten maken we een korte trip, en snel worden we geconfronteerd met de diversiteit van de plaatselijke flora: terwijl de "Kamille" aan de laatste dagen van de bloei bezig is, zijn andere planten een stadium verder, en dragen reeds bessen.
En de regen van de vorige dagen heeft ook de paddestoelen een boost gegeven: zij tonen zich steeds talrijker, alsof ze ons extra willen bevestigen dat het herfst is!
Na de middag trakteren we onszelf met koffie en een gebakje bij "Ronachers Einkehr", waarna we terug het bos in duiken.
Moeder natuur heeft nog meer verrassingen in petto: we hoeven echt niet veel moeite te doen voordat we een mooie, weliswaar nog jonge, vliegenzwam aantreffen. Prachtig pronkt hij met zijn rode hoed met witte stippen!
Wat verder heeft een ander soort paddestoel een plaatsje gevonden op een oude boomstronk. Ze zorgen daar voor een mooi contrast met het mos, waarmee ze hun gastheer delen!
Het wordt tijd om terug te keren, en op weg naar de camping weet een prachtige fris-gele bloem ons te bekoren! Er komt, een van de volgende dagen, zeker nog een speurtocht om meer moois op de gevoelige plaat vast te leggen!
Nu is het tijd voor de dagelijkse douche, en wanneer we op weg gaan naar "Ronachers Einkehr",waar we het avondmaal zullen nuttigen, tovert de ondergaande zon romantische kleuren in de "Weissensee".
De zuivere berglucht heeft ons hongerig gemaakt, en de "Ronacher teller" (vergezeld van frietjes, en een fris biertje), gaan vlot naar binnen! Nu nog een heerlijke nachtrust, en we kunnen er weer tegenaan!
Vandaag willen we in de "Silbergraben" de plantengroei bewonderen. Eerst begeven we ons naar de waterkant, waar we het geruis van het snelstromend bergriviertje zijn geest-ontspannend werk laten verrichten.
Daarna gaan we, voorzichtig, in het droge deel van de bedding rondneuzen. Veel moeite hoeven we niet te doen: her en der sturen de rotsplanten hun wortels tussen de stenen tot ze water en voedsel vinden! Nu eens bekoort bladvorm en kleurschakering, terwijl wat verder een bloem zijn tedere schoonheid toont!
Het is verwonderlijk hoeveel variatie zich hier, tussen de stenen, weet te handhaven.
We hebben nog een "terrasje" gepland, en we besluiten om onze tocht van vandaag te beeindigen, en terug te keren naar de caravan, om ons eerst nog wat op te frissen en om te kleden. Dan trekken we naar "Ronachers Einkehr", waar ik niet kan laten om een foto te maken van de, met bloembakken versierde gevel.
Tijdens onze wandelingen hebben we ook steeds oog voor de plantengroei. Het is herfst, en dat betekent dat, naast mooie najaarsbloemen, ook de bessen welig aanwezig zijn. Hun verscheidenheid in vorm en kleur zorgt voor een extra contrast tegen de overwegend groene achtergrond!
Niet enkel bessen en bloemen zijn aanwezig in deze tijd van het jaar. Ook de paddestoelen eisen hun plaats in de natuur op! Nu eens in groep, dan weer solitair: overal vinden ze een plekje om te pronken met hun schoonheid! En, alsof dat niet voldoende is, zorgen de dauwdruppels voor nog een extra accent!
Vandaag is het stralend weer met een aangename temperatuur. We willen er terug op uit trekken, en het hoofddoel wordt: de plaatselijke flora bewonderen. We kiezen er voor om via de forststrasse richting "Techendorfer Alm" te trekken. We houden regelmatig halt om vanop deze hoogte de "Weissensee" te aanschouwen in al haar pracht!