Hallo, ik ben Guido. Ik ben geboren in 1954. Ik hoop dat ik U met dit blog kan laten meegenieten van één van mijn grote passies: de Weissensee in Oostenrijk.
Vandaag willen we in de "Silbergraben" de plantengroei bewonderen. Eerst begeven we ons naar de waterkant, waar we het geruis van het snelstromend bergriviertje zijn geest-ontspannend werk laten verrichten.
Daarna gaan we, voorzichtig, in het droge deel van de bedding rondneuzen. Veel moeite hoeven we niet te doen: her en der sturen de rotsplanten hun wortels tussen de stenen tot ze water en voedsel vinden! Nu eens bekoort bladvorm en kleurschakering, terwijl wat verder een bloem zijn tedere schoonheid toont!
Het is verwonderlijk hoeveel variatie zich hier, tussen de stenen, weet te handhaven.
We hebben nog een "terrasje" gepland, en we besluiten om onze tocht van vandaag te beeindigen, en terug te keren naar de caravan, om ons eerst nog wat op te frissen en om te kleden. Dan trekken we naar "Ronachers Einkehr", waar ik niet kan laten om een foto te maken van de, met bloembakken versierde gevel.
Na onze trip doorheen de "Silbergraben" is een rustpauze op het terras meer dan welkom. We nemen plaats met vrij uitzicht op het meer, en, voorzien van een hapje en een drankje plannen we onze aktiviteiten voor morgen. Het weerbericht voorspeld niet veel goeds: we besluiten om het een dagje rustig aan te doen. Overmorgen staat er een groepswandeling op het programma, en we hebben daaraan onze deelname toegezegd!
Vandaag vertrekken mijn schoonbroer en schoonzus terug huiswaarts. We vergezellen hen tot aan de oprit van de snelweg, waarna wij nog enkele inkopen doen in Spittal. Rond de middag zijn we terug op de camping, waar we, na het eten en een korte rustpauze, een gebakje gaan nuttigen op het terras van "Ronachers Einkehr".
Het is prachtig weer, en voor de douchetijd maken we nog een kort ommetje, waar ik gretig gebruik van maak om enkele sfeerbeelden op de gevoelige plaat vast te leggen...
Voor we terugkeren krijg ik de gelegenheid om een zeilboot op het meer, haast letterlijk in te kaderen! En bij de caravan poseert een krekel op de armsteun van een stoel.
Dan volgt de douche, en daarna wil Gipsy ook nog op de foto. We sluiten de dag af in het campingrestaurant, waar we een smakelijk avondmaal nuttigen, waarna we ons bed opzoeken voor een welverdiende nachtrust!
De eerste vrijdagnamiddag van september is het seizoensluiting van de "Boerenmarkt" aan de Weissensee oostoever. We doen hier dan de laatste keer onze inkopen, want vanaf volgende week moeten we ons naar Spittal verplaatsen, waar de marktkramers iedere donderdagvoormiddag aanwezig zijn!
Op deze laatste marktdag is steeds extra ambiance voorzien: de gemeente zorgt voor tafels, stoelen en een tapinstallatie, en ook de hongerigen komen niets te kort! Ondertussen treed een plaatselijke groep op: dit jaar de schuhplattlergruppe "D'STAFFBUAM": folkloristische dans, voorzien van de nodige dosis humor!
En wie de drukte even wil ontlopen, kan zich laten rondrijden in de aanwezige paardenkoets! (Rondritten op andere dagen zijn steeds mogelijk na telefonische afspraak met de eigenaar: Walder Gerhard, tel. 0676/7851393.)
Tijdens onze wandelingen hebben we ook steeds oog voor de plantengroei. Het is herfst, en dat betekent dat, naast mooie najaarsbloemen, ook de bessen welig aanwezig zijn. Hun verscheidenheid in vorm en kleur zorgt voor een extra contrast tegen de overwegend groene achtergrond!
Niet enkel bessen en bloemen zijn aanwezig in deze tijd van het jaar. Ook de paddestoelen eisen hun plaats in de natuur op! Nu eens in groep, dan weer solitair: overal vinden ze een plekje om te pronken met hun schoonheid! En, alsof dat niet voldoende is, zorgen de dauwdruppels voor nog een extra accent!
Onze echtgenotes zijn nog niet helemaal bekomen van de inspanningen van eergisteren. Mijn schoonbroer en ikzelf hebben echter moeite om de lokroep van de bergen te weerstaan: we willen terug naar de charmante "Techendorfer Almhutte", maar deze keer via de moeilijkere, steile weg. Nadat we beloofd hebben om tijdig terug te zijn, gaan we op pad!
We maken stevig tempo, maar toch blijf ik even stilstaan om enkele paddenstoelen te fotograferen.
Het laatste stuk voert ons over de forststrasse, waar we merken dat, met de fikse regenbui van de voorbije nacht, een oude boomstam tot op de weg gesukkeld is. Ik neem ook hiervan een foto, die ik de uitbaters van de alm zal tonen, zodat zij maatregelen kunnen nemen om dit obstakel te verwijderen voordat het de ganse weg verspert!
10 wandelminuten later worden we verwelkomd door de koeien, die ons gewillig doorgang naar de hut verlenen.
Op het erf van de Techendorfer Alm vinden we een plekje in het zonnetje en uit de wind. We doen verhaal van onze tocht aan de uitbaters, en onmiddellijk wordt aktie ondernomen om de boomstam van de weg te laten verwijderen.
Ondertussen is ons drinken reeds geserveerd, en we bestellen ook nog iets om de honger te stillen. Terwijl we op het eten wachten valt ons oog op enkele kunstwerkjes, waarmee de hut versierd is: hier is duidelijk iemand aan het werk geweest met passie voor, en kennis van houtsnijwerk!
En we ontdekken nog meer van dat moois! Intussen is ons bestelde "Käsebrot" gereed. We gaan aan tafel en laten het ons smaken. Na het eten bestellen we nog een biertje (kwestie van het vochtgehalte terug op peil te krijgen...), en de uitbater komt nog wat bij ons zitten, wat resulteert in een leuke conversatie!
Dan rekenen we af, en keren terug naar de Weissensee, waar onze echtgenote's ons verwachten.
Vandaag zijn we op "terassencamping Ronacher" aangekomen. We hebben onze plaats naar wens ingericht, en kunnen onmiddellijk genieten van het mooie weer. Terwijl mijn echtgenote zich verdiept een een roman, weet ik een prachtige libel, die neerstrijkt op onze tafel, op de gevoelige plaat vast te leggen!
Wat later ontdek ik kleurrijke krekel op het raam van onze caravan: weerom een buitenkans voor een interessante foto! We beslissen om een bezoekje te brengen aan "Ronachers Einkehr", waar we op het terras een plaatsje uitzoeken. Mijn echtgenote bestelt koffie met gebak, en ik verkies een biertje, dat heerlijk smaakt bij dit mooie weer! Hierna nemen we nog een rustpauze bij de caravan, en tegen de tijd dat de zon achter de bergen verdwijnt, begeven we ons terug naar het restaurant voor het avondmaal!
's Avonds is de wind gaan liggen, en ziet de Weissensee er terug heel wat rustiger uit. We gaan naar "Ronachers Einkehr", waar we onze laatste dag zullen afsluiten. Zoals gewoonlijk zijn de tafels voorzien van een sfeervol garnituur. We nemen onze vertrouwde plaats in, en laten de bestelde maaltijd smaken. We maken het niet laat, want morgen, na het ontbijt, vangt de terugreis aan!
Vandaag laten de weergoden zich van een andere kant kennen: er waait een krachtige wind over het meer! We stappen op de steiger, en veiligheidshalve houd mijn echtgenote Gipsy op de arm: tegen dit natuurgeweld is hij, met zijn gewicht van nog geen 3 kg, niet opgewassen. Toch weet hij te genieten van de strakke wind, die met zijn haren speelt.
Na de middag bezoeken we "Gasthof Dolomitenblick". Het is vandaag onze laatste dag dit voorjaar, en we willen afscheid nemen van de uitbaters. Gezien de aanhoudende wind, nemen we binnen plaats, en we bestellen een drankje en een gebakje. Ondertussen genieten we van het prachtig uitzicht over het meer, waar een windsurfer, tegen hoge snelheid, zijn kunnen toont.
Vandaag is het stralend weer met een aangename temperatuur. We willen er terug op uit trekken, en het hoofddoel wordt: de plaatselijke flora bewonderen. We kiezen er voor om via de forststrasse richting "Techendorfer Alm" te trekken. We houden regelmatig halt om vanop deze hoogte de "Weissensee" te aanschouwen in al haar pracht!
Nu verplaatsen we onze aandacht naar de plantengroei. Snel doen we enkele interessante ontdekkingen: opvallend en minder opvallend gekleurde en gevormde bloemen verwennen ons met hun natuurlijke schoonheid! De verscheidenheid van de alpenflora verdient zeker onze bewondering!
Wie tijdens het wandelen de bodem afspeurt, krijgt vaak een hier veel voorkomend,maar totaal onschuldig, kronkelend reptiel in het vizier: de hazelworm. Het is steeds leuk om hem even te observeren! Daarna delen we onze intresse voor enkele mooi-blauwe bloemen met een ijverige bij, en enkele meters verder worden we vertederd door een totaal andere vorm en kleurschakering! De natuur blijft ons verrassen!
Voor we afdalen fotograferen we nog enkele exemplaren die we de moeite waard vinden. Het laatste in de rij deelt zelfs niet alleen onze interesse: enkele kevers beleven hier duidelijk aangename tijden! Het was weer een mooie en leerrijke tocht. We kunnen tevreden naar de caravan terug keren, waar we er nog een rustige avond van zullen maken.
