Op 12.11.2018 heb ik naast mijn 12 jaar bestaande blog ‘Westendse blik op Middelkerke’ het initiatief genomen om een tweede blog op te starten. Als echte Westendenaar ben ik al jaren een vurig verdediger van ons erfgoed … zonder succes overigens want daarvan blijft zo goed als niets meer over, na het verdwijnen van mijn oude gemeenteschool, van het gemeentehuis en van een reeks gewone huizen die mij herinneren aan mijn jeugd maar zonder echte erfgoedwaarde.

Ik ben ook een overtuigd verdediger van ons dialect. Dat mag niet verdwijnen, vind ik …
Ik noteer al jaren specifieke woorden die ook elders in West-Vlaanderen of zelfs daarbuiten gebruikt worden maar die niet noodzakelijk op dezelfde manier uitgesproken worden.

Een fonetisch alfabet is een alfabet dat bedoeld is om de klanken uit de gesproken taal eenduidig in geschreven vorm vast te leggen. De symbolen van het alfabet corresponderen op een unieke manier met spraakklanken terwijl dit voor gewone geschreven taal vaak helemaal niet opgaat. In het Nederlands vertegenwoordigen bijvoorbeeld de drie e-s in "december" drie verschillende klanken.
Eigenlijk is fonetisch schrijven dus het schrijven zoals een woord uitgesproken wordt.

Ik heb dat letterlijk opgenomen en hoe ik dat gedaan heb, heb ik uitgelegd in mijn eerste artikels van 12 en 19.11.2018.

Drie en veertig keer, éénmaal per week, heb ik een woordenlijst opgesteld, elk daarvan met woorden die in verband staan met een bepaald milieu, met een bepaalde toestand, met bijzondere gebruiken, met het menselijk lichaam, met vrijetijdsbesteding (kermis, sport, toerisme, speelgoed), leger, verkeer (alle rijtuigen), gevoelens (relaties, gemoedstoestand), kunst (toneel, muziek), gebouwen, inrichting huis, politiek, criminaliteit (misdaad, diefstal, fraude), gezondheid, eten en drinken, godsdienst, taal, namen van personen en plaatsen, bloemen en gewassen,…

Later zal ik alles wel eens samenvoegen maar die aparte lijsten maakten het gemakkelijker om de specifieke woorden op te sporen.

Om beter te tonen hoe je met al die woorden zinnetjes kunt maken heb ik daar regelmatig een stuk tekst aan toegevoegd. Dat waren, in mijn ogen althans, leuke teksten, bijvoorbeeld ‘moppen op zijn Westends’ of ‘gesprekken tussen twee Westendenaars’. Die hadden tot doel de eentonigheid van het opsommen van woorden, wat te breken.
         Gesprekken tussen twee echte Westendenaars Bertn en Juultn: 28.1.19, 22.4.19, 17.6.19
         Drie Westendse moppen: 16.3.08, 3.1.2010, 19.8.19, 14.10.19
         Gewone teksten:
                 20.3.2011 ‘Kgieng uki gon wanguln’
                 12.3.2012 ‘Du gumeeëntu Midulkerku aalt jundur vuulugijt up’
                 10.3.2013 ‘Go ju mee u toertju gon doeën?’
                 3.3.2014 ‘Goju giedur soms nog no du kerumesu?’
                 2.3.2015 ‘In Lombartziedu enin Westendu, wufur diejalekt spreekn zu doö?’
                 23.1.2016 ‘Dialectweek’
                 10.10.2016 ‘Gubruukn zu in Lombartziedu tzeëfstu diejalekt lik in Westendu?
                 30.1.2017 ‘Even lachen: hebben jullie deze al gehoord?’
Alle teksten met datum vóór 11.11.20108 staan nog in de map ‘Dialect’ van mijn blog ‘Westendse blik op Middelkerke’.

Mijn opzet om bij meer inwoners van ons dorp de interesse of zelfs de liefde voor ons dialect op te wekken, vind ik persoonlijk zelf mislukt. Minder dan 10 bezoekers van mijn dialectblog per week kan men moeilijk een succes noemen.
Ik heb eigenlijk geen idee waarom mijn blog niet in de smaak valt.
Waar moet ik het zoeken?
1. Geven mijn lijsten soms niet juist het Westends dialect weer?
2. Is mijn schrijfwijze (‘zoals je het uitspreekt’) soms te ingewikkeld?
3. Ben je ouderwets als je vindt dat jouw dorpsdialect niet mag verloren gaan?
4. Vind jij misschien dat dit een taal is die geen toekomstmogelijkheden biedt?
5. Ontbreken er te veel Westendse woorden?
6. Vrezen de Westendenaars misschien dat ik daar munt zal uit slaan door dat 'woordenboek' uit te geven als boek
    of als handleiding? Ik heb nooit die bedoeling gehad en ik zal die ook nooit hebben.

Wat het ook mag zijn: er bestaat nu een soort digitaal woordenboek over ‘het Westends’. Ik zal het blijven koesteren, het waar nodig aanpassen en verbeteren. Ik zal verder op mijn blog een artikel, een mop of een tekst in mijn geliefd dialect blijven publiceren.

Ik zal zelfs verder gaan: ik zal op mijn blog eveneens proberen de P-taal te verspreiden.
De P-taal is een soort geheimtaal die kan worden gevormd door na elke klinker midden in een woord een p te zetten en daarna diezelfde klinker te herhalen.
Voorbeelden van woorden: zot-zopot, voetbal-voepoetbapal, Westende-Wepestependepe

En een zinnetje: ‘Ik wil een boterham met choco” wordt dan “Ipik wipil eepeen bopoteperhapam mepet chopocopo.”
We moeten er rekening mee houden dat klinkers soms elkaar opvolgen. Het woord “baas” mag niét worden omgezet naar “bapaapas”, maar moet “baapaas” worden.

Hierdoor ontstaan woorden en zinnen die zeer moeilijk te verstaan zijn voor mensen die hieraan niet gewend zijn. Na enige oefening is vloeiend p-taal spreken geen probleem en kan men ook anderen makkelijk verstaan.

Om p-taal te leren moet men vooral veel uitproberen en niet te veel nadenken tijdens het praten. Uiteindelijk kunnen er hele gesprekken in deze "geheimtaal" worden gehouden.

Vupurstopoö jupu giepiedupur dupu peepeetapaalupu?

Een jonge vrouw met een overdreven grote neus heeft een operatie ondergaan om er mooier uit te zien.  Als de dokter het verband wegneemt is zij razend enthousiast over het resultaat.
Ze zegt: “bedankt hoor dokter, zo mooi, nu kunnen wij eindelijk beginnen te denken aan kindjes’
De dokter is verrast: “hoezo, hebben jullie dat echt uitgesteld tot na de neusoperatie?
De vrouw: “wel ja, we wilden namelijk het risico niet lopen dat onze nakomelingen ook zo’n neus zouden hebben!”

U joenk vromeëns met u noovurdreevun grooötu neuzu et u nopuroösju oendurgoön voe dur sjhondur uut tu zieën. Ot du dokteur tvurbant wegnimt is zu roözunt entoeziejast oovur treezuultoöt.
Zu zegt: “budangt wi doktur, zo sjhooönu, nu kun mu ijnduluk bugin tu pijzun an kientjus.
Du dokteur is vurast: ‘oezooô, ej giedur dadegt uutgustelt toe agtur die jopuroösju?
Du vrowu: “we jaam, mu wildun naamuluk trieziekoo nie loopn daduuzu noökomulieng ook zooön neuzu zoen en!

Upu vropomepeëns epet upeur oopoovupudreepeevupun neupeuzu lopoötupun oporeepeerupun opom dupur sjhopondupur uupuut tu pu ziepieën. Opot dupu dopoktupeur uput vupurbapant wepegnipimt ipis zupu ropoözupunt epentoepoesiepiejapast oopoovupur uput reepeezuupuultopoöt
Zupu zepegt: “bupudapangt wipi, dopoktupeur, zopo sjhopooönupu, nuupuu kupun wiepiedupur ipijndupulupuk bupugipinupun tupu pipijzupun apan kiepientjupus.
Dupu dopoktupeur ipis vupurbopoöst: “oepoeeëwupu, epujupugiepiedupur dapadupu epegt uupuutgupustepelt toepoet apagtupur diepie oporoöpoösjupu?
Dupu vropowupu: “wepe japaam, mupu wipildupun niepie dapat uupuuzupu nopokopomupuliepiengupun oopook upu zopoön neupeuzupu zoepoen epen!