Wat voelt het fijn... om terug dat lichtere in me te voelen in plaats van een gevoel alsof ik in een bak beton gevangen zat. Erg akelig was het, angstaanjagend.

Een samenspel van wat me onderuit had gehaald, met net dan weken geen therapie, en de lichtpuntjes op reis?

Ik wil er mijn hoofd niet op breken, wil het lichtere behouden. Opnieuw dat sprankeltje moed dat ik voel niet verliezen.