dou -me conta de que não é muito fácil para quem não conhece o Neerlandês deixar um comentário. Se desejar deixar o seu comentário faça o seguinte 2° preencha um nome(naam) 3° seja obrigatório preencher endreço E-mail 4° Possa preencher o URL 5° preencha um título(titel) 6° deixe o seu comentário 7° carregue no texto "reactie insturen"
Muito obrigado pela sua visita ou por se ter interessado por este blog.
Isso dá-me esperança de que vais regressar a esta página , para ver novas fotografias - e não só.
Se desejar deixar a sua opinião, faça-o por baixo de cada texto, clicando em "comentário"
Gostaria muito de poder melhorar o meu blogue com o seu comentário positivo.
São tolerados este blog comentários ofensivos. Mas prefiro que as caixas de comentários servem para abrir o debate ou entregar sugestões sobre os textos. Mas no caso quiser usar os espaços para a calúnia ou comentário maledicente. Então,muito obrigado para sua atenção.
O legendário cantor e compositor brasileiro João Gilberto, o pai da bossa nova, morreu neste sábado (06/07), no Rio de Janeiro, ... De vader van de bossa nova overleden João Gilberto
Garota de Ipanema
Olha, que coisa mais linda, Mais cheia de graça, É ela, menina, que vem e que passa, Num doce balanço, a caminho do mar.
Moça do corpo dourado, Do sol de Ipanema, O seu balançado É mais que um poema É a coisa mais linda Que eu já vi passar
Ah, por que estou tão sozinho? Ah, por que tudo é tão triste? Ah, a beleza que existe A beleza que não é só minha, Que também passa sozinha.
Ah, se ela soubesse Que quando ela passa, O mundo sorrindo Se enche de graça E fica mais lindo Por causa do amor
meisje van Ipanema
kijk ,wat een schoonheid en zo geweldig gracieus zij ,een droom van een meid die komt en gaat met een zacht wiegende tred
op weg naar zee
meisje met jouw door de zon van Ipanema
gebronste lijf, en wiegende pas ´t is meer dan een poëtische streling
´t is het mooiste dat ik al zag ach! waarom voel ik me zo eenzaam
° ach! waarom is alles zo triest ach!Schoonheid bestaat een schoonheid die mij
niet toebehoordt en hier ook alleen loopt.
°
Ach! als zij eens wist dat wanneer zij voorbij komt, de wereld toelacht vol met elegantie
A menina coçava frequentemente a garganta e fixou o chão sem olhar para professora e fazia caretas e movimentos descontrolados com os dedos. Menina, como se chama? Perguntou a professora. Ah!, a rapariga… As palavras atrapalharam-se dentro da boca. Não conseguia formular uma frase e sem querer gaguejava mer… merda! Ana, merda! A inteira turma rebentou de riso e a professora devia intervir forçosamente na hilaridade. Mas como? Como deveria explicar aos jovens a síndrome de Tourette?
)))))))((((((((((
Hoe uitleggen? Het meisje schraapte regelmatig de keel en staarde naar de grond zonder een keer naar de juf te kijken en trok terwijl gekke grimassen en ongecontroleerde vingerbewegingen.Meisje , wat is jouw naam? Ach !het meisje ... de woorden bleven haperen in de mond .Zij sloeg er niet in een zin te maken e plotseling zonder te willen stotteren :KKKa ..kak !Ana kak. de ganse klas schaterde het uit van de pret en de juf moest moest snel tegen de lachers ingaan .Maar hoe? Hoe moest zij het sindroom van Tourette uitleggen aan kinderen ?
Viajo de preferência no comboio cedinho, quando todos estão ocupados consigo mesmos, ou em estado sonolento. Acontece que o sossego é interrompido, como aquela estrangeira que, entre Lisboa e Cascais, me contou sua biografia e se perguntava se tomara a decisão justa de emigrar por amor dum homem. Ou o rapaz que lia cativado um livro de capa e espada, não por acaso da Margarida Fonseca Santos, e, levantando-se inesperadamente, porque tivesse de apear-se de comboio.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Het liefst reis ik met een vroege trein.Wanneer iedereen enkel in zich zelf gekeerd is of slaperig voor zich uit staart.Soms wordt de stilte verstoort,zoals die vrouw die tussen Lissabon en Cascais haar levensverhaal vertelde en zich afvroeg of zij de juiste beslissing had genomen te emigreren voor de liefde van een man. Of de jongen die geboeid een avontuurlijk boek las , niet toevallig van Margarida Fonseca Santos en plots recht stond omdat hij moest uitstappen.
O blogue "Histórias em 77 palavras". Quem ignora? Mesmo além das fronteiras de Portugal, sabe bem encontrá-lo. Ora, são desafios para todas as idades. Somente necessita um pouco de audácia e mente aberta. Seja breve e conciso. Uma palavra a mais ou sintaxe errada será desempanada mais rápido do que uma declaração de furto no posto de polícia. Participe! E sempre será recompensado pela sua contribuição literária com um encorajamento amigável.
Adoro este mundo das 77 palavras.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Querido Amigo, Para mim, para todos nós!, é um prazer tê-lo connosco. É uma inspiração, acredite, e é sempre engraçado ver Portugal através das suas histórias. O blogue ficou bem mais rico desde que entrou para esta brincadeira séria de partilha de histórias. Agradeço-lhe imenso os textos, a simpatia e a dedicação. Um grande beijinho Margarida
Margarida Fonseca Santos
Het blog " verhaaltjes van 77woorden groot"Wie kent het nog niet?Zelfs voorbij de grensen van Portugal ,weet men het te vinden . Het zijn woordspelletjes voor jong en oud . Je hebt enkel durf en een open geest nodig.Wees kort en bondig. Een woord teveel of verkeerde zinsbouw het wordt sneller verholpen dan bij een diefstal aangifte op het politie bureel .Doe mee! En altijd zult ge worden beloond met een vriendelijke aanmoediging .Ik hou van deze wereld van 77 woorden.
Se eu tivesse tido um burrinho, como no conto dos irmãos Grimm, poderia viver como um rei no Algarve. Não penses nisso! Embora seja um jumento engraçadinho, apenas produzirá cocó sob o aspecto de croquetes búzios. Ou, como reparara secamente a vizinha limarense: Não cheira a dinheiro. Porém, fitas de figos em quadrados são em si muito especiais. Não são de ouro puro. Ai! A limarense continuava a fazer do princípio ao fim uma fita daquelas crottes.
°°°
´T ruikt niet naar geld.
Als ik eens een ezeltje strekje zou hebben gehad zoals in het sprookje van de broeders Grimm, kon ik leven als een koning in Algarve. Geen denken aan ! Hoewel het een leuke ezel is ,kakt hij poep dat er uitziet als donkere kroketten. Of zoals de buurvrouw van Ponte de Lima droogjes opmerkte :´T ruikt niet naar geld.
Echter het hoopje vierkantige ezelvijgen zijn opzicht al heel speciaal, maar niet van puur goud . Ach ! de buurvrouw uit Ponte de Lima bleef maar de draak steken van begin tot het einde over die kak dat geen goudstukken waren.
– uma história com as palavras música, ruído e silêncio
Esta história verdadeira aconteceu no meio do século passado Uma aula sobre a natureza O mestre era uma malevolente pessoa dickensiana. Tinha o vício de confiscar os rebuçados dos alunos. Quando se encolerizou, caiu a turma num silêncio em que se podia mesmo ouvir uma agulha cair no chão. A voz dele produziu um ruído ruço, fazendo o grito de um corvo parecer música. Tinha como alcunha " Avarento". Num dia, cada aluno devia trazer uma batata. Porquê? Ninguém soube, todavia todos recordam que as batatas coletadas desapareceram na pasta dele. Coitado! Waar gebeurd verhaal uit de vorige eeuw Een natuurles?
De meester was een boosaardig dickensiaans individu .Hij had de vervelende gewoonten snoepjes af te pakken van de leerlingen. Als hij zich kwaad maakte viel in de klas een stilte waarbij je zelfs een naald op de vloer kon horen vallen. Zijn stem maakte een rauw geluid dat zelfs de kreet van een kraai meer als muziek klonk . Gierigaard was zijn bijnaam .Op een dag moest iedereen een aardappel meebrengen voor een natuurles .Waarom ? Niemand begreep het ,want de aardappelen verdwenen zoals iedereen het zich herinnert in zijn boekentas
Podia ter sido uma história como há muitas. Afinal, todas as histórias iniciavam com uma maiúscula.
Seria um relato banal, se fosses aquela mosca. Depois de caíres na teia sem escapatória possível. Podia ninguém te salvar dessa cruel morte certa! Afinal, és só uma mosca, ninguém se importaria. Seria visto como um ato útil, assassínio não. Depois, alguém com medo matou a aranha negra.
Quem se importaria!
Afinal ficará um contozinho banal, terminando com um ponto final.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Tussen een hoofdletter en een punt.
Het kon een verhaaltje geweest zijn zoals er veel anderen zijn.Tenslotte begint ieder verhaal met een hoofdletter.Zou het echter een gewoon verhaal kunnen zijn, indien jij die vlieg zou zijn. Nadat jij verstrengelt geraakte in een spinnenweb zonder mogelijke uitweg .Niemand kon jou redden van deze wrede en gewisse dood. Alles wel beschouwd ben jij maar een vlieg ,en niemand zou het zich aantrekken.Het zou worden aanzien als een nuttige daad en geen moordaanslag . Vervolgens,sloeg iemand die bang was de zwarte spin dood.Wie zou het zich aantrekken .Uiteindelijk zal het toch maar een banaal verhaaltje blijven,eindigend op een punt. .
Povo que lavas no rio Que talhas com teu machado As tábuas do meu caixão Povo que lavas no rio Que talhas com teu machado As tábuas do meu caixão
Há-de haver quem te defenda Quem compre o teu chão sagrado Mas a tu vida não
Fui ter á mesa redonda Beber em malga que esconda Um beijo de mão em mão Fui ter á mesa redonda Beber em malga que esconda Um beijo de mão em mão Era o vinho que me deste Água pura, fruto agreste Mas a tua vida não
Aromas de urze e de lama Dormi com eles na cama Tive a mesma condição Aromas de urze e de lama Dormi com eles na cama Tive a mesma condição Povo, povo eu te pertenço Deste-me alturas de incenso Mas a tua vida não
Povo que lavas no rio Que talhas com teu Machado As tábuas do meu caixão Povo que lavas no rio Que talhas com teu Machado As tábuas do meu caixão Há-de haver quem te defenda Quem compre o teu chão sagrado Mas a tua vida não
In de maand juni starten de meest kleurrijke en feestelijke volksfeesten van PORTUGAL
Santos Populares
Em dia de Santo António Uma prece eu fui rezar Ao meu santo padroeiro Para um amor encontrar. Recebi um mangerico Em noite de São João Ao saltar uma fogueira Perdi o meu coração.
E no dia de São Pedro Dia de sol e calor Vieram os Santos juntinhos Consagrar o nosso amor
Drie heiligen
Op de dag van de Heilige Antonus prevel ik een bede
aan deze heilige sint
vindt mij een lief dat zich bindt
Kreeg ik een bloem
In de nacht van sint Jan Bij het knallend vuurwerk Verloor ik mijn hart
En op Sint Pieter dag met een zonnige warme lach Kwamen de heiligen Antoon ,Pieter en Jan samen Om onze jonge liefdevoor elkaar te beamen
A hora X no café Portugal. O aroma de café deixou-nos cair na tentação de bebermos um cafezinho. Na montra estavam expostos, ao lado uns dos outros, salgados, bolos e outros doces sedutores. Ao vê-los começou-me a crescer água na boca. Encomendei um bolo que já tinha provado antes. Era o Pão de Deus. Já o nome me leva em êxtase, tem a cor da manteiga e o sabor da amêndoa. Delicioso! Este país te mata lentamente.
Mário Cesariny – rua 1°de dezembro – à hora X no café Portugal
Sofia de Mello Breyner Andresen – Camões e a tença – este país te mata lentamente
Opdracht het verhaal beginnen met een zin uit een boek van een portugeze schrijver en eindigen met een andere zin van een schrijver
Het uur X in het café Portugal. De geur van koffie bracht ons in verleiding binnen te stappen voor een heerlijk kopje koffie. In de koeltoog stonden de gebakjes en andere heerlijke verleiders netjes naast elkaar .Ik begon gewoon te watertanden bij het zien van al dat zoet. Voor mijzelf bestelde ik pão de Deus de naam alleen al bracht mij in extase " een broodje van God " Het heeft de kleur van boter en de smaak van amandelen .Hoe zalig lekker, maar opgepast !!!! dit uitverkoren land voor smulpapen dood je langzaam .
Tentei falar com eles, mas apenas riram de mim. Um desses colegas respondeu-me: "Não queremos trabalhar com um tipo como você." Ora! Eu já não sabia com que santo falar. O chefe, em vez de me ajudar, ainda questionou o problema. Os muitos insultos eram "piadas inocentes". O empurrar e puxar apenas para brincar. Acabou brutalmente a conversa apática dizendo que eu deveria ser menos piegas. "Não é porque gaguejavas, que te devemos dar um tratamento preferencial."
°°°
Apatisch
Ik probeerde met ze te praten, maar ze lachten me gewoon uit. Een van deze collega's antwoordde: "We willen niet met een stotteraar zoals jij werken. Welnu! Ik wist me geen raad meer. De baas, in plaats van me te helpen, trok het probleem in twijfel. De vele beledigingen waren "onschuldige grappen." Het duwen en trekken was gewoon om te spelen. Hij beëindigde op brute wijze het apathische gesprek met: "Dat ik minder kleinzerig moest zijn. Het is niet omdat je stottert, dat we je een voorkeursbehandeling moeten geven.
Antão, o mais desportista jovem que conheço Tinha dezoito anos, era campeão surfista tendo Recebido já muitos prémios e várias condecorações. Em Ericeira mesmo alcançou o primeiro lugar. Lavos, onde Antão dava aulas de surf, Além, apertei-me cautelosamente naquele obstinado fato borrachoso. Neste momento havia na praia muitos desportistas Dia solar, as pranchas multiplicavam-se no mar! Os fundos aqui garantem altas vagas impetuosas. Miúdos tentam pôr-se de pé na prancha, Entusiasmados, para sulcarem cada grande onda seguinte.
°°°
Surflessen
Antoon, de meest sportieve jongeling die ik ken Was achttien jaar oud, en al surfkampioen Behaalde reeds veel prijzen en verschillende onderscheidingen . In Ericeira bekenste surftornooi bereikte hij zelfs de eerste plaats.
Lavos, waar Antony surfles gaf, daar paste ik mij een nauw rubberpak aan. Op dit moment waren er veel sportliefhebbers op het strand Zonnige dag, en de surfplanken vermenigvuldigen zich in zee! De dieptes hier garanderen altijd hoge onstuimige golven. De jongsten proberen op hun surfbord te gaan staan, Heel enthousiast, om door elke grote golf te klieven.
A Ana acarinhava-a suavemente no focinho peludo. -Tu és minha querida companheira de jogo. Repetindo as palavras, Ana deu-lhe um beijo. Embora não fosse a mais bela cabra. Leónia nunca perdia as estribeiras com Ana. Ana tratava - a como se estivesse uma boneca. Não muitas cabras teriam essa paciência mansa. Deveu portar uma calça às riscas coloridas. Obrigatoriamente, usava um chapéu emplumado na cabeça. Mascarada ou não, sempre havia uma recompensa. Exceto,baboso por figos, gozava de verdura.
°°°
Het speelkameraadje
Ana streelde haar zachtjes over de harige snuit. "Je bent mijn liefste speelkameraadje". Ze herhaalde de woorden zachtjes, en gaf haar een zoen. Hoewel haar geitje ver van de mooiste was. Leonia fronste bedenkelijk de wenksbrauw voor zo'n vriendelijkheid. Ana kleedde haar steeds alsof ze een pop was. Zij moest een bonte gestreepte broek dragen, en nooit ontbrak de strohoed . Niet elke geit zou zoveel geduld hebben. Maar Leonia verdroeg de verkleedpartij , vooral voor de beloning. Behalve, stapelzot op vijgen, genoot zij vooral van een jong blaadje
A Cozinha monástica em Tomar./ keukenklooster in Tomar
Noteer het even op jouw verlanglijst :een bezoek brengen aan het mooieTomar en het kloostercomplex van de Orde van de Tempeliers . Tijdens de volgende vakantie in Portugal,
Participe histórias em 77 palavras
Escritiva nr°2
Os cuidados errados
As medidas novas que foram impostas pelo cozinheiro intoxicaram completamente o ambiente na cozinha. O desprazer dos eletrodomésticos crescia, não por falta de descanso, não, o descontentamento só se limitou à manutenção – a limpeza diária deles com bicarbonato de sódio e sabão, foi substituída por um pulverizador desengordurante cáustico.
Coitados! Tão maltratados, mas fazer greve, ninguém ousaria. Um dia, a máquina a lavar louça parou de repente. Greve?! Nem pensar! Era a primeira vítima de cuidados errados.
Que tal estão a correr essas férias? Os dias de praia têm corrido bem? Não encontraram nenhuma sereia por aí? E uma garrafa com uma mensagem, alguém a encontrou? Todos? É isso mesmo! Toda a gente vai partir desta garrafa que naufragou numa praia qualquer desta nossa imensa costa.
Que mensagem levaria dentro?
Que surpresa! Encontrei, trazida pelo mar, uma garrafa com um pergaminho dentro. Tirei-o e li em tensão crescente um grito de socorro dum homem que se alistou sem saber num corsário. Só percebeu isto quando não iam ser atacados mas sim atacar uma fusta. Durante a abordagem perdeu o equilíbrio
e caiu ao mar..............
Ali esse texto provavelmente histórico esteve espanado pela água, mas consegui decifrar a última frase diluída.
Informa minha mulher com urgência.
Fernão, mentes? Minto!
l
Het verhaal van een aangespoelde fles
Wat een verrassing ,op het strand vond ik een opgerold perkament in een aangespoelde fles .Ik haalde het eruit en ik las met stijgende verbazing ,een kreet voor hulp van een man, die het zonder te weten zich had aangemonstert op een piratenschip .Hij begreep dit pas , wanneer niet zij werden aangevallen maar zijzelf een zeilschip overvielen. Tijdens het enteren viel hij echter in de zee....... Hier werd de waarschijnlijke historische tekst op perkament onleesbaar,aangetast door het zeewater , maar ik slaagde er toch in de laatste verwaterde zin te achterhalen ."wie dit leest, verwittigt mijn vrouw, ik zal niet ´thuis zijn vanavond.
Ele, depois uma jornada ocupada, estava a lavar a louça sem fazer beicinho. Seguidamente limpou, com sorriso largo, as janelas. E quando o seu mais jovem descendente chorou, mudou cantarolando a fralda cheia. Além disso, antes de o filme começar na televisão, ainda teve tempo para passar a ferro uma pilha de roupa. Querida! Farei um chá doce durante o intervalo. A esposa anuiu e pensou: estou tão contente por ser casada com um ser extraterrestre.
°°°°°°°°°°°°°°°°
Zijn er zo´n mannen, .... Hij,na een drukke dag op het werk ,deed effe de afwas zonder zelfs een lip te trekken . Daarna poetste hij met een brede glimlach de ramen . En toen zijn jongste spruit huilde , veranderde hij neuërend de gevulde pamper. En nog voordat de film op TV begon ,had hij nog even de tijd om een stapel hemden te strijken.
Lieveling ! zal ik een zoete thee maken tijdens de reklamen intervalo .
Moeder de vrouw knikte ja en dacht:
Wat heb ik geluk , getrouwd te zijn met een bovenaardswezen.
Nada como palavras soltas para nos abanar os neurónios! Que texto vos surge destas 10 palavras obrigatórias? Podem ser adaptadas.
LUXO RATO FEBRE MEDUSA LEQUE ÓLEO HÓSPEDE FORÇA NUNCA FUGA
O emblema
Versace surpreendeu os lisboetas com um desfile nunca visto na praça de Rato. O espetáculo foi apresentado pela própria modista. Com um leque de criações luxuosas fiel à sua linha, efectuara uma febre entre os hóspedes afortunados, uma espécie de fuga para gastar. E, isto não só foi causado pelo cheiro excessivo de óleos essenciais, ou pelos famosos modelos à desfilar na passarela, mas também com aquela força misteriosa das cobras da Medusa.
Versace verraste Lissabon met een parade nog nooit gezien op het Muisplein . De show werd gepresenteerd door de modeontwerpser zelfe. Met een reeks luxueuze creaties , trouw aan de versacelijn ,het tewerkstelde een soort koorts bij de gefortuneerde gasten,een roes om te spenderen . En dit werd niet enkel veroorzaakt door de overmatige geur van etherische oliën, of door de beroemde modellen op de catwalk, maar ook doordie mysterieuze aantrekkingskracht van Medusa slangen
. 
.
