God, ik zoek even contact met U. Wil je mij nabij zijn? Geef mij geloof en vertrouwen kracht en volharding zodat ik mij ten volle kan geven aan de opdracht die ik nu mag vervullen. Amen
ROME (RKnieuws.net) Vatican Insider heeft een aantal getuigenissen over paus Franciscus opgetekend van pelgrims die de jongste algemene audiëntie bijwoonden. Dat meldt Radio Vaticaan op zijn website.
Aanvankelijk trok mij zijn directe en informele stijl aan. Nadien werd ik geraakt door zijn woorden en daden van diepe menselijkheid. Ik was erg ontroerd toen hij zei dat de Verlossing voor allen geldt.
Paus Franciscus slaagt erin op een efficiënte manier oude geloofsinhouden in een vernieuwde vorm te formuleren, meer aangepast aan de tijdsgeest. Er waait een andere geest aan de top van de Kerk en ik wil mijn bijdrage leveren aan deze buitengewone heropleving van het geloof. Ik heb het evangelie herontdekt en de revolutionaire kracht en actualiteit ervan ontdekt.
Zijn homilieën stralen authenticiteit uit. Dank zij hem woon ik weer eucharistievieringen bij. Ik zie hem als een priester van de straat in wie men het volle vertrouwen kan hebben.
Wij hadden nood aan een model van soberheid en eenvoud. Zijn directe en authentieke stijl straalt vertrouwen uit en geeft zin aan een gedesoriënteerde wereld. Paus Franciscus brengt miljoenen ontmoedigde gelovigen in de wereld terug naar de Kerk
Waarom lacht men altijd om christenen? Ons credo heeft toch iets grandioos, onze sacramenten zijn krachtig en intiem tegelijk, onze moraal is veeleisend, maar verrijkend. De zaligsprekingen zijn parels en de parabels meesterwerken. En Jezus is een mens die je niet niét kunt liefhebben. En toch lacht iedereen om ons achter onze rug. Soms hebben we zin om te zeggen: 'Ik wil niet meer aan God denken.' Maar elke keer opnieuw brandt die warmte en dat innerlijke vuur in ons hart en verteert het ons. En zie ons dan: verleid, beproefd, opnieuw verleid en gezonden.
Als we Jezus geloven, moeten we niet tobben over de dood en over de vraag of we er bij zullen zijn, maar ons inspannen om goed te leven en erop vertrouwen dat in het huis van de Vader ruimte is voor velen. Dat is goed nieuws, blijde boodschap.
naar de Eucharistieviering kan, toch alvast proberen tijd te maken voor God, en Jezus dankbaar zijn dat ik van een mooi verlof mocht genieten, blij dat ik veilig thuis ben.
God, onze Vader, wij danken U voor uw Woord, dat U vandaag overvloedig hebt gezaaid. Wij vertrouwen ons toe aan dit Woord en bidden: laat het ontkiemen in onze slaap, in rustig gebed, in geduldig wachten, in trouwe ontvankelijkheid. Wees zelf de vruchtbaarheid van ons leven, het wonder dat ons wordt geschonken, in Jezus Christus, uw mens-geworden Woord, de Heer van ons leven tot in eeuwigheid.
Nu de tijd van haast, de roosters, de vervaldata en de deadlines voor een deel zijn uitgeschakeld, kunnen we beter en langer naar God kijken. We hebben de kans om over te schakelen van berekening op gratuïteit. We kunnen bidden en God vinden, meer, langer en beter dan anders.
Als we eens zouden beginnen alles tweemaal langzamer te doen, dan zouden we vanzelf biddende mensen worden. Na alles wat we meegemaakt hebben in het afgelopen werkjaar, mag ons netvlies gereinigd worden.
Om door die enge poort te gaan waarover het Evangelie spreekt, dat is vooral een lage poort, je moet klein worden, je ik loslaten, en het enige belangrijke vasthouden en dat is God.
Welzijn is toch meer waard dan welvaart, geluk toch meer dan genot en vreugde meer dan plezier. Of niet? Voor de gevoelens in ons hart bestaat ook een vaste waardeschaal. Wie het geluk had op vakantie te kunnen gaan, heeft zeker ervaren dat hij veel materiële dingen kan missen en toch gaaf geluk en volle vreugde beleefde aan het samenzijn in genegenheid en geborgenheid. Spijtig genoeg gunt onze maatschappij ons daar veel te weinig tijd voor. Toch roept Jezus ons op om altijd vakantie te nemen, om altijd vacant te zijn, om altijd vrij te zijn van het bijkomstige, dikwijls het materiële, om zo vrij te zijn voor de mens en zijn geluk, om vrij te zijn vanuit Hem die ons tot liefde roept. Dat het materiële een relatieve waarde heeft, ervaren wij ook op een andere manier. Hier moeten wij het woord relatief in de betekenis nemen van in relatie. Iemand kan zeggen: Wat een prul draag jij daar! als hij je ring, armbandje of ketting ziet, maar voor jou is dat geen prul omwille van degene die het je gaf. Het heeft een gevoelswaarde die groter is dan de marktprijs ervan. Die prul wil je zelf niet ruilen voor goud.
Bevrijd de gevangenen uit duisternis en droefheid. Breng hen, die dolen langs de weg, op uw pad van waarheid en licht. Droog de tranen van mensen die geslagen zijn en heel de harten van diegenen die gebroken zijn. Vervul ons verlangen naar vrede: vannacht, morgen en alle dagen.
Een man van God vroeg: "Jongetje, hou je van God?" "Zeker, heer!" "Hou je van Hem met heel je hart?" "Neen, daar is mijn hart te klein voor. Ik hou van Hem met heel Zijn hart."
De goddelijke liefde schenkt waarde en schoonheid aan al het andere: aan het gezin, het werk, studies, vriendschap, kunst en aan elke menselijke activiteit. Diezelfde liefde helpt negatieve ervaringen overwinnen en om geen gevangene te blijven van het Kwade.
Er zijn heel wat mooie afbeeldingen te vinden rond dit feest, het ene al mooier dan het andere en toch wil ik op deze Mariale feestdag eens een andere foto plaatsen die me persoonlijk heeft aangesproken. Maria ter ere! En proficiat aan alle Maria's, Miekes ...maar ook een mooie Moederdag aan de moeders die dit op sommige plaatsen vandaag vieren, en dus niet in de meimaand.
God, Schepper van al wat bestaat, van de ruimte en de aarde, van de zeeën en het land, van de gewassen en de dieren: heel uw schepping zingt van uw zorg. U kent ons als geen ander, U bouwt voor ons een huis, U bereidt voor ons een herbergzame plek en verjaagt voor ons de chaos. Daarvoor danken wij U God, en wij vragen: wijk niet van ons in nacht en duisternis, blijf bij ons, vannacht, morgen en al de dagen van ons leven, want 'Ik-zal-er-zijn' is immers uw Naam.
Wie een bedelaar een aalmoes schenkt, moet hem ook in de ogen durven zien of zijn hand beroeren. Pas dan kan er echte ontmoeting plaatsvinden. Bij elke ontmoeting met een noodlijdende wordt ons hart groter en wordt ons vermogen tot liefde vergroot.
Wat te doen en te denken bij he zien van zoveel mislukkingen ondanks onze filantropische ijver? Als wij ondankbaarheid zien van hen die we hebben geholpen? Of als ze ons belachelijk maken als onaangepast en naïeve idealisten? Kunnen wij mensen het echt wel alleen rooien? Of hebben we iets of Iemand anders nodig?
God, wees ons genadig
en zegen ons, laat het licht van uw gelaat over ons schijnen, dan zal men op
aarde uw weg leren kennen, in heel de wereld uw reddende kracht.
Wees vooral vandaag hen genadig die dakloos zijn en naar een onderkomen zoeken. Naar hen die door eigen falen geen brood meer kunnen kopen en geen uitweg meer zien.
