God, ik zoek even contact met U. Wil je mij nabij zijn? Geef mij geloof en vertrouwen kracht en volharding zodat ik mij ten volle kan geven aan de opdracht die ik nu mag vervullen. Amen
“Wij, wij hebben geen wapens. Maar wij geloven in de zachte en nederige kracht van het gebed. De vrede is niet alleen protest tegen de oorlog en evenmin het resultaat van onderhandelingen, politieke compromissen of economische verdragen. Zij is het resultaat van gebed.”
Almachtige God, alstublieft, alstublieft, laat niet toe, dat Uw wereld nog langer vernield wordt, laat niet toe, dat het leven van mensen ineenstort, dat het zwaard van de honger de aarde doorklieft. Alstublieft, alstublieft God, verbied in Uw Naam, dat mensen elkaar van het leven beroven, en dat ze vervolgen wie in U geloven, dat kind'ren van uitputting dood zullen gaan. O God, Die de nood van Uw schepselen ziet, zend nog eens Uw Zoon naar de stervende aarde, zend Hem als het Licht, dat het duister nooit spaarde, de Sterke, Die 't zwakke in liefde bewaarde, de Eeuwige, Die ons de tijd openbaarde, de Vorst, Die ons eindelijk vrede gebiedt!
Heer, laat ons ook dit jaar in het licht van de advent, waakzaam en alert, het feest en de vreugde van Kerstdag tegemoet gaan. Gij hebt uw Zoon Jezus mens laten worden met de Boodschap: mens lief, Ik hou van jou. Leer ons onze ogen en oren open te houden voor uw aanwezigheid in ieder van onze medemensen, in mensen bij wie wij U misschien het minst verwachten.
Die pioniers van het onderwijs hadden ten volle het werk van barmhartigheid begrepen en er een levensstijl van gemaakt die de samenleving heeft veranderd. Door middel van eenvoudige arbeid en weinig structuren zijn ze er in geslaagd aan vele mensen hun waardigheid terug te bezorgen. Het onderwijs dat ze verzorgden was vaak gericht op de arbeid. We denken aan de heilige Jan Bosco die de straatjeugd voorbereidde op het werk, eerst met het oratorio en later met de scholen, de vakscholen. Op die wijze is een grote verscheidenheid van beroepsscholen gegroeid, die voorbereiden op het werk en tegelijk opvoeden tot menselijke en christelijke waarden. Onderwijs is daarom echt een bijzondere vorm van evangelisatie.
In het oude Onzevader stond bekoring. Meer zelfs: Leid ons niet in bekoring. Alsof God een duivel zou zijn die ons wil misleiden. Het gaat om het omgekeerde: dat God ons weg zou leiden uit de beproevingen van het leven, zodat we weer in zijn spoor kunnen stappen. Verlos ons van het kwaad van het cynisme. Immers, daarin sterft alle geloof.Daarin blijven geloven, met al wat we om ons heen zien aan geweld en misère, is niet vanzelfsprekend. Daarom luidt de laatste bede van het Onzevader: Verlos ons van het kwade. Het kwaad van de ontgoocheling, het kwaad van het scepticisme, het kwaad van het cynisme. Daarin sterft alle geloof.
Het woordje brood heeft een dubbele betekenis: voedsel voor ons lichaam en voedsel voor onze geest, eetbaar brood en geestelijk brood. Geef ons heden ons dagelijks brood. Het woordje heden is even belangrijk. Het gaat over nu, niet over morgen.
Nutteloze zorgen over later verhinderen ons immers om nu te leven. Iemand die heel zijn leven overdreven spaarzaam is en krenterig een fortuintje vergaart voor later, vergeet vaak te leven. Eenmaal oud geworden - als hij dat wordt - kan hij er vaak niet meer van genieten. Uitgesteld is meestal verloren, het omgekeerde van volop leven dankzij heden ons dagelijks brood.
Het Onzevader begint met een lofprijzing: Onze Vader die in de hemel zijt. Gevolgd door de drievoudige smeekbede: Uw naam worde geheiligd. Uw rijk kome. Uw wil geschiede... Met driemaal nadruk op Uw. Dus niet dat ik aanzien mag hebben, ik rijk mag worden, ik macht mag hebben... al die dingen waar we geneigd zijn voor te bidden: prestige, rijkdom, macht.
Het Onzevader zegt ons: daar bid je niet voor. Het gaat over Gods naam, Gods koninkrijk en Gods wil. Het Onzevader is een gebed dat tegen de haren in strijkt, dat ons op onze plaats zet. Het gaat in het gebed om God met al zijn hemelse dromen voor de mens, niet om ons met al onze aardse wensen en wereldse verleidingen.
Voeg je naar het ritme van het leven en voel je thuis, weet je gedragen – zoals een kind in moeders schoot, op vaders knie. Bid, voel je thuis.
Wijd de morgen, zegen de avond – en vertrouwd met méér dan wie of wat ook. zul je dag en nacht hitte en kilte kunnen verdragen. Bid, heilig de tijd.
Wees meer bedacht op hart en ziel dan op have en goed – meer op vrede van binnen dan naam van buiten. Het geeft je vaste grond onder de voet. Bid, ben jezelf.
Wij hebben geen verstand meer van leven en dikwijls draaien wij dol en zien "het" niet meer zitten. Zo dikwijls doen wij het leven geweld aan en verknoeien wat natuurlijk en goed is.
Heer, Gij hebt toch uw schepping gemaakt en gezien dat het goed was.
Gij hebt de mens gemaakt naar uw beeld en gezien dat het goed was.
Open onze ogen en breng ons tot inkeer. • Leer ons gezond te leven, met tijd om te ademen, te kijken en te luisteren en weer verwonderd te zijn over de kleine dingen van elke dag. • Leer ons gezond te leven, met tijd om ziek te zijn en te herstellen en ons te verheugen over het geschenk van ons lichaam. • Leer ons gezond te leven, met tijd om verdrietig te zijn en blij te zijn, met tijd om te huilen en te lachen. • Leer ons gezond te leven en de moed hebben om te zeggen: zo is het genoeg, dit gaat te ver, dat is teveel. Geef ons de moed om ons niet te laten meesleuren in de draaikolk en de wervelstorm van wat "hoort" en "moet". • Leer ons te ontdekken wat echt leven is en van wat samen-leven is.
MOCHT OOK GIJ OP DEZE DAG INZIEN WAT U TOT VREDE STREKT! MAAR NU IS DAT VOOR UW OGEN VERBORGEN (LUCAS 19, 41-44)
Oorlogen, hongersnoden, aardbevingen, rampen… Zo kunnen we nog een tijdje doorgaan. Komt er ooit vrede? Waar is Gods aanwezigheid in deze wereld? Zijn wij daar collectief blind voor? Zien wij de tekenen van de tijd?
Heer Jezus, bij de vele concrete vragen en dreigingen weet ik vaak niet wat nu tot vrede dient. Laat mij de tekenen van uw aanwezigheid zien. Help mij de kleine weg van de vrede te gaan elke dag opnieuw.
We naderen het einde van het kerkelijk jaar. a.s. Zondag is het al weer de laatste zondag, daarna begint de advent. In de lezingen van deze tijd wordt verwezen naar het einde van de tijd, einde van het leven. Dan moeten we verantwoording afleggen, hoe we in ons leven gepresteerd hebben. Het is belangrijk dat we nu en dan eens even stil worden en nadenken over ons leven, hoe wij erbij staan. Het evangelie maakt ons duidelijk dat het niet gaat om wat we presteren en produceren, zaken die in onze maatschappij toch als heel belangrijk gezien worden. God kijkt niet naar de uiteindelijke resultaten, maar wel naar onze inzet, onze wil om steeds weer het goede te doen.
God, ik weet dat U ook mij roept om mijn talenten in uw dienst te stellen, ik weet dat U ook tegen mij zegt: "Ik heb jouw handen nodig om te bouwen aan mijn wereld; Ik heb jouw voeten nodig om wegen van vrede te gaan; Ik heb jouw mond nodig om mijn boodschap uit te dragen; Ik heb jouw lichaam nodig om daar te zijn waar nood is, Ik heb jouw hart nodig om steeds meer lief te hebben." Maar ik ben zo bang om 'ja' te zeggen, want wat is dan mijn toekomst? Wat moet ik achter mij laten. En wil ik het wel? Kan ik het wel? Help me, God, om als het moet ja te kunnen zeggen. 'Ja' tegen U, 'ja' tegen de ander. Amen
Schep, o God, een zuiver hart in mij, vernieuw mijn geest, maak mij standvastig, verban mij niet uit uw nabijheid, neem uw heilige geest niet van mij weg. Red mij, geef mij de vreugde van vroeger, de kracht van een sterke geest.
